Her Zaman Ortada

Genç görevlilerimize konuştuğum zamanlarda, çoğu kez onlara görevlerinin ortasında olduklarını söylerim. Daha bir gün önce göreve başlamış veya bir gün sonra eve dönecek olsalar da, kendilerinden her zaman işlerinin ortasında olduklarını düşünmelerini isterim.

Yeni görevliler etkin olmak için çok tecrübesiz olduklarını düşünebilir ve bu yüzden kendilerine güvenip cesaretle konuşmakta ya da davranmakta gecikebilirler. Görevlerini bitirmek üzere olan tecrübeli görevliler, görevleri yakında biteceği için üzgün hissedebilir veya görevlerinden sonra ne yapacaklarını düşündükleri için yavaş çalışabilirler.

Durumları ne olursa olsun ve nerede hizmet ederlerse etsinler, Rab’bin görevlilerinin her gün sayısız iyi haber tohumlarını ektikleri bir gerçektir. Her zaman görevlerinin ortasında olduklarını düşünmek Rab’bin bu sadık temsilcilerine cesaret ve enerji verecektir. Tam zamanlı görevliler için böyle olursa, bizim için de böyledir.

Bakış açısındaki bu değişiklik basit bir akıl oyunundan daha önemlidir. Her zaman ortada olduğumuz fikrinin arkasında yüce bir gerçek vardır. Eğer haritada bulunduğumuz yere bakarsak, bir başlangıç noktasında olduğumuzu söylemeye özeniriz. Fakat daha yakından bakarsak, nerede olursak olalım, adeta daha büyük bir yerin ortasındayızdır.

Uzayda böyle olduğundan, zamanla da böyledir. Hayatımızın başında ya da sonunda olduğumuzu hissedebiliriz, ama sonsuzluğun perde arkasına bakarak nerede olduğumuzu anlamaya çalıştığımızda -ruhumuzun ölçebileceğimizden daha uzun bir süre varolduğunu ve İsa Mesih’in kusursuz kurban oluşu ve Kefareti sayesinde canımızın sonsuza dek varolacağını fark ettiğimizde- gerçekten ortada olduğumuzu anlayabiliriz.

Geçenlerde anne ve babamın mezar taşlarını tekrar yaptırmam gerektiğini hissettim. Yıllar onların mezarlarına karşı nazik davranmamıştı ve yeni mezar taşlarının onların ibret verici hayatlarına daha iyi uyacağını düşündüm. Mezar taşlarındaki alıştığımız önemsiz kısa çizgilerle birbirlerine bağlanan doğum ve ölüm tarihlerine baktığımda, bu kısa hayat süresinin sembolü aniden aklımı ve kalbimi zengin hatıraların bereketi ile doldurdu. Bu değerli hatıraların her biri anne ve babamın hayatlarının ve benim hayatımın ortasındaki anları yansıtır.

Yaşımız ne olursa olsun, bulunduğumuz yer neresi olursa olsun, ne zaman hayatımızda bir olay olsa, her zaman ortadayızdır. Dahası, her zaman ortada olacağız.

Evet, hayatımız boyunca başlangıç ve son anları olacaktır, fakat bunlar sadece sonsuz yaşamımızın muhteşem ortasındaki yol boyunca olan işaretlerdir. Başlangıçta ya da sonda olalım, genç ya da yaşlı olalım, eğer hizmet etme kabiliyetimizi kısıtlayan düşünceleri basit bir şekilde bir kenara bırakır ve O’nun isteğinin hayatımızı şekillendirmesine izin verirsek, Rab bizi kendi amaçları için kullanabilir.

Ezgi okuyucu şöyle söylüyor, “Bugün Rab’bin yarattığı gündür, onun için sevinip coşalım!” (Mezmurlar 118:24). Amulek bize hatırlatır ki, “Bu hayat insanların Tanrı ile karşılaşmaya hazırlandıkları zamandır; evet, işte bu hayatın günü insanların işlerini yapacakları gündür” (Alma 34:32; vurgu eklenmiştir). Ve bir şair derin düşüncelere dalarak, “Sonsuzluk, Şimdiler’den oluşur” demiştir.¹

Her zaman ortada olmak, oyunun asla bitmediği, umudun asla yitirilmediği, yenilginin asla son olmadığı anlamına gelir. Nerede olursak olalım veya ne durumda olursak olalım, başlangıçların ve sonların sonsuzluğu halen önümüzde uzanmaktadır.

Biz her zaman ortadayız.