O Dirildi

İsa Mesih’in Dirilişi’nin gerçek olduğuna dair bir tanıklık hem umut hem de kararlılık kaynağıdır. Ve Tanrı’nın her çocuğu için öyle olabilir. 1969 Haziran’ındaki bir yaz gününde annem öldüğünde benim için öyleydi, o zamandan beri geçen yıllar boyunca da öyle olmuştur ve ben onu tekrar görünceye kadar öyle olacaktır.

Geçici ayrılıktan kaynaklanan hüznün yerini hemen mutluluk aldı. Bu, mutlu bir kavuşmaya yönelik umuttan daha öte bir şeydi. Rab peygamberleri sayesinde birçok şeyi vahiyle bildirdiği için ve Kutsal Ruh Diriliş’in gerçek olduğunu bana teyit ettiği için, kutsanmış ve dirilmiş sevdiklerimizle tekrar bir araya gelmenin nasıl olacağını zihnimde canlandırabiliyorum:

Doğrular dirildiğinde dirilecek olanlar bunlardır. …

Tanrı ve Mesih’in herkesin yargıcı olduğu cennette, adları yazılı olanlar bunlardır.

Kendi kanını dökerek bu mükemmel kefareti gerçekleştiren ve yeni antlaşmanın aracısı olan İsa sayesinde mükemmel kılınmış doğru insanlar bunlardır (bkz. Ö&A 76:65, 68–69).

İsa Mesih ölümün zincirlerini kırdığı için, Cennetteki Baba’nın dünyaya gelen çocuklarının hepsi asla ölmeyecek bir bedende dirileceklerdir. O halde benim ve sizin bu muhteşem hakikate ilişkin olan tanıklığımız sevilen bir aile üyesinin ya da arkadaşın kaybının acısını durdurabilir ve onun yerine sevinçli bir beklentiyi ve güçlü bir kararlılığı sağlayabilir.

Rab hepimize diriliş armağanını vermiştir ve böylece ruhlarımız fiziksel kusurlardan arındırılmış vücutlara yerleştirilecektir (bkz. Alma 11:42–44). Annem genç, ışık saçan, yaşının ve çektiği fiziksel acılı yılların etkisinden uzak bir şekilde görünecektir. Bu ona ve bize bir armağan olarak gelecektir.

Ama onunla sonsuza dek beraber olmayı arzulayan bizlerin bu birlikteliğe hak kazanmak için, Baba ve O’nun Sevgili dirilmiş Oğlu’nun görkem içinde bulundukları yerde yaşamak üzere seçimler yapması gerekir. Orası aile yaşamının ebediyen devam edebileceği tek yerdir. Bu hakikate dair bir tanıklık, kendimin ve sevdiklerimin, yaşamlarımızda işleyen İsa Mesih’in Kefareti sayesinde göksel krallığın en yüksek derecesine hak kazanması için olan kararlılığımı artırmıştır (bkz. Ö&A 76:70).

Rab sonsuz yaşam için olan bu arayışta, bana yardım eden ve size yardım edebilen Rab’bin sofrası duaları ile bize rehberlik sunar. Her Rab’bin sofrası toplantısında vaftiz antlaşmalarımızı yenilemeye davet ediliriz.

Kurtarıcı’yı daima hatırlamaya söz veririz. O’nun kurban oluşunun simgeleri, O’nun ölümün zincirlerini kırmak, bize merhamet sunmak ve tövbe etmeyi seçmemiz halinde bütün günahlarımızın affedilmesini sağlamak için ödediği bedelin büyüklüğünün kıymetini bilmemize yardım eder.

O’nun emirlerini yerine getirmeye söz veririz. Kutsal yazıları ve yaşayan peygamberlerin sözlerini okumak ve Rab’bin sofrası toplantılarımızdaki esinlenmiş konuşmacıları dinlemek bize öyle yapacağımıza dair antlaşmalarımızı hatırlatır. Kutsal Ruh, o gün yerine getirmeye en çok ihtiyaç duyduğumuz emirleri zihinlerimize ve yüreklerimize getirir.

Rab’bin sofrası dualarında, Tanrı Kutsal Ruh’u bizimle olması için göndereceğini vaat eder (bkz. Moroni 4:3; 5:2; Ö&A 20:77, 79). O anda, Tanrı’nın bana sanki kişisel bir görüşmeyi hissettiren bir şeyi verebileceğini keşfettim. O, yaptığım O’nu memnun edici şeylerin, tövbe ve bağışlama için duyduğum ihtiyacın ve O’nun için hizmet edeceğim insanların isimlerinin ve yüzlerinin farkına varmamı sağlar.

Yıllar boyunca, bu tekrarlanan deneyim, umudu ilahi sevgi hislerine dönüştürmüş ve merhametin kilidinin Kurtarıcı’nın Kefareti ve Dirilişi sayesinde benim için açıldığına dair bir güvence sağlamıştır.

İsa’nın dirilmiş Mesih, bizim Kurtarıcımız ve mükemmel örneğimiz ve sonsuz yaşam için rehberimiz olduğuna tanıklık ederim.