Մեր Հայրը, մեր Ուսուցիչը

Բարեբախտաբար, մեր Երկնային Հայրը տվել է մեզ հրաշալի հրահանգներ, թե ինչպես կառուցենք մեր կյանքը և դրսևորենք մեր լավագույն եսը։ Այդ հրահանգները կիրառելի են անկախ մեր տարիքից կամ պայմաններից։ Նա տվել է մեզ ավետարանը և Հիսուս Քրիստոսի Եկեղեցին: Նա տվել է մեզ փրկագնման ծրագիրը, որը փրկության ծրագիրն է՝ երջանկության ծրագիրը։ Նա մեզ մենակ չի թողել կյանքի ողջ անորոշության կամ դժվարությունների մեջ, ասելով․ «Ահա, գնա։ Հաջողություն եմ մաղթում քեզ։ Փորձիր գլուխ հանել այդ ամենից»։

Եթե մենք միայն համբերատար լինենք և առաջ նայենք խոնարհ սրտով և պատրաստակամ մտքով, մենք կտեսնենք, որ Աստված տվել է մեզ բազմաթիվ գործիքներ, որպեսզի ավելի լավ հասկանանք Նրա ընդգրկուն հրահանգները կյանքում մեր երջանկության համար։

Ինչո՞ւ է մեր Երկնային Հայրն այդքան շատ օգնություն ապահովում մեր համար։ Որովհետև Նա սիրում է մեզ: Եվ որովհետև, ինչպես Նա է ասել՝ «Սա է իմ գործը և իմ փառքը՛ իրականացնել մարդու անմահությունն ու հավերժական կյանքը»։²։

Այլ կերպ ասած, Երկնային Հայրը մեր Աստվածն է, իսկ Աստված մեր ուսուցիչն է։

Մեր Երկնային Հայրը գիտի Իր զավակների կարիքներն ավելի լավ, քան մեկ ուրիշը։ Նրա աշխատանքը կայանում է նրանում, որ օգնի մեզ բոլոր շրջադարձներին, տալով մեզ հրաշալի նյութական և հոգևոր ռեսուրսներ, որպեսզի օգնի մեզ Իր մոտ վերադառնալու մեր ճանապարհին։

Աշխարհի որոշ մասերում հայրերին ընտանիքները և հասարակությունը պատվում են հունիս ամսին։ Մեր ծնողներին պատվելը և հարգելը միշտ էլ լավ բան է։ Հայրերը բազում լավ բաներ են անում իրենց ընտանիքների համար և ունեն բազմաթիվ հիանալի հատկանիշներ։ Երկու ամենակարևոր դերերը, որոնք հայրերն ունեն իրենց երեխաների կյանքում, լավ օրինակ և ուսուցիչ լինելն է։ Հայրերն անում են ավելին, քան իրենց զավակներին ասելը, թե որն է ճիշտը կամ սխալը, նրանք անում են շատ ավելին, քան մի ձեռնարկ նետում նրանց և ակնկալում, որ նրանք ինքնուրույն բացահայտեն կյանքը։

Հայրերն ուսուցանում են իրենց թանկագին զավակներին և իրենց լավ օրինակով ցույց են տալիս, թե ինչպես պետք է ապրել ազնիվ մի կյանքով։ Հայրերն իրենց զավակներին մենակ չեն թողնում, այլ շտապում են օգնության, օգնելով նրանց ոտքի կանգնել ամեն անգամ, երբ նրանք սայթաքում են։ Եվ երբեմն, երբ տարիների ընթացքում ձեռք բերած իմաստությունը հուշում է, հայրերը թույլ են տալիս իրենց զավակներին պայքարել, գիտակցելով, որ սա կարող է լինել լավագույն ուղին, որի օգնությամբ նրանք կարող են սովորել։

Մինչ երկրային հայրերն անում են սա իրենց իսկ երեխաների համար, ուսուցանելու հոգին մի բան է, որը մենք պետք է առաջարկենք Աստծո բոլոր զավակներին՝ անկախ տարիքից, վայրից կամ պայմաններից։ Հիշեք, որ Աստծո զավակները մեր եղբայրներն ու քույրերն են․ մենք բոլորս նույն հավերժական ընտանիքից ենք։

Այդ իսկ պատճառով եկեք բոլորս էլ լինենք ուսուցիչներ, ցանկություն ունենանք օգնության հասնելու և միմյանց օգնելու, որպեսզի դառնանք լավագույն էակը, որ կարող ենք։ Քանի որ մենք Երկնային Հոր ազգից ենք, մենք Նրա նման դառնալու ներուժ ունենք։ Աստծուն և մեր մերձավորներին սիրելը, Աստծո պատվիրանները պահելը և Քրիստոսի օրինակին հետևելը ուղիղ, նեղ և ուրախ ճանապարհն է, որը հետ է տանում դեպի մեր երկնային ծնողների ներկայություն։

Եթե տիեզերքի Աստվածն այնքան շատ է հոգում մեր մասին, որ Նա ուսուցիչ է հանդիսանում մեզ համար, հավանաբար մենք էլ կարող ենք օգնության հասնել մեր մերձավորներին՝ անկախ նրանց գույնից, ռասայից, սոցիալ- տնտեսական հանգամանքներից, լեզվից կամ կրոնից։ Եկեք դառնանք ոգեշնչված ուսուցիչներ և օրհնենք ուրիշների կյանքը․ ոչ միայն մեր սեփական երեխաների, այլ նաև ողջ աշխարհում գտնվող Աստծո զավակների։