Πυρκαγιές και μαθήματα υπακοής

Ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον κάποτε διηγήθηκε ένα περιστατικό, από το οποίο έμαθε τη σπουδαιότητα της υπακοής. Όταν ήταν οκτώ ετών, πήγε με την οικογένειά του στο ξυλόσπιτό τους στα βουνά. Εκείνος και ο φίλος του ήθελαν να καθαρίσουν ένα χορταριασμένο σημείο για να ανάψουν φωτιά. Προσπάθησαν να καθαρίσουν το χορτάρι με τα χέρια και τα τραβούσαν όσο πιο δυνατά μπορούσαν, αλλά το μόνο που μάζευαν ήταν χούφτες με αγριόχορτα. Ο Πρόεδρος Μόνσον εξήγησε: «Και τότε αυτό που νόμιζα ότι ήταν η τέλεια λύση ήλθε στον οκτάχρονο νου μου. Είπα στον Ντάνυ: “Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι μόνο να βάλουμε φωτιά σε αυτά τα αγριόχορτα. Απλώς θα κάψουμε έναν κύκλο μέσα στα αγριόχορτα!”»

Αν και ήξερε ότι δεν του επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσει σπίρτα, έτρεξε πίσω στο ξυλόσπιτο να πάρει μερικά σπίρτα και εκείνος και ο Ντάνυ άναψαν μια μικρή φωτιά σε εκείνο το χορταριασμένο σημείο. Περίμεναν τη φωτιά να σβήσει από μόνη της, αλλά αυτή αντιθέτως εξελίχθηκε σε μία μεγάλη και επικίνδυνη φωτιά. Αυτός και ο Ντάνυ έτρεξαν για βοήθεια και σύντομα οι ενήλικοι έτρεξαν βιαστικά για να σβήσουν τη φωτιά προτού φτάσει στα δέντρα.

Ο Πρόεδρος Μόνσον συνέχισε: «Ο Ντάνυ και εγώ πήραμε μερικά δύσκολα αλλά σημαντικά μαθήματα εκείνη την ημέρα -- μέγα μέρος εκ των οποίων ήταν η σημασία της υπακοής». (Βλέπε «Η υπακοή φέρνει ευλογίες» Λιαχόνα, Μάιος 2013, 89-90.)

Όπως ο Πρόεδρος Μόνσον, χρειάστηκε ποτέ να πάρετε ένα μάθημα για την υπακοή, με τον δύσκολο τρόπο; Τι στόχους μπορείτε να βάλετε, ώστε να διατηρήσετε τον εαυτό σας ασφαλή μέσω της υπακοής στο μέλλον;