Ang Tinuod nga Kinaiyahan sa Dios

Imahe

Christ healing

Babaye Giayo, ni J. Kirk Richards

Human nga ang mga henerasyon sa mga propeta misulay pagtudlo sa pamilya sa tawo sa kabubut-on ug paagi sa Amahan, nga sa kasagaran wala kaayo magmalampuson, ang Dios sa Iyang katapusang paningkamot nga kita makaila Kaniya, mipadala sa yuta sa Iyang Bugtong ug hingpit nga Anak, nga gilalang pareha sa Iyang hitsura, aron magpuyo ug moalagad sa mga mortal diha sa inadlaw-adlaw nga mga hagit sa kinabuhi.

Ang pag-anhi sa yuta uban sa maong responsibilidad, aron pagtuman sa mga katungdanan ni Elohim—nga mosulti sama nga Siya ang nagsulti, maghukom ug mag-alagad, mahigugma ug mopasidaan, mag-antus ug mopasaylo sama sa Iyang himoon—kini mao ang katungdanan nga ingon ka dako nga ikaw ug ako dili gayud makatugkad sa maong butang. Apan sa kamaunungon ug sa determinasyon nga mao ang kinaiya sa balaanong bata, si Jesus makasabut niini ug Iya kining gihimo. Dayon, sa dihang ang pagdayeg ug dungog miabut na, mapainubsanon Siyang mihatag sa tanang pagdayeg ngadto sa Amahan.

“Ang Amahan … mao ang nagahimo sa iyang mga buhat,” Siya miingon nga matinguhaon. “Walay bisan unsa nga arang mabuhat sa Anak sa iyang kaugalingong kabubut-on, gawas lamang nga iyang makita nga ginabuhat sa Amahan: kay [bisan unsay Iyang] ginabuhat, ginabuhat usab kana sa Anak sa samang paagi” [Juan 14:10; Juan 5:19]. Sa laing okasyon Siya miingon: “Ako nagasulti sa nakita ko sa atubangan sa akong Amahan” [Juan 8:38]. …

… Ang uban sa kalibutan karon nag-antus gikan sa makapasubo nga sayop nga pagsabut kabahin Niya[Dios ang atong Amahan sa Kahangturan]. Lakip niini malagmit adunay mobati nga layo gikan sa Amahan, gani nahilayo gikan Kaniya, kon ugaling mituo man sila Kaniya … Pinaagi sa sayop nga pagbasa (ug sigurado, sa pipila ka mga hitabo, usa ka sayop ang pagkahubad) sa Bibliya, kini nagpakita nga ang Dios nga Amahan ug si Jesukristo ang Iyang Anak naglihok nga lahi ra gayud kaayo, kini bisan pa sa katinuod sa Daang Tugon ug sa Bag-o, nga ang Anak sa Dios usa ug mao ra, nga nagbuhat sama sa kanunay Niya nga gihimo ubos sa direksyon sa Amahan, kinsa sa Iyang kaugalingon sama ra “ sa kagahapon, sa karon ug sa kahangturan.”¹ …

Busa ang pagpakaon sa gigutom, pag-ayo sa masakiton, pagpanton sa pagkahipokrito, pagpangamuyo alang sa hugot nga pagtuo—kini mao ang Kristo nga nagpakita kanato sa agianan ngadto sa Amahan, Siya kinsa “maloloy-on ug mapuangoron, dili daling masuko, mainantuson ug puno sa kamaayo.”² Sa Iyang kinabuhi ug labi na sa Iyang kamatayon, si Kristo namahayag, “Mao kini ang kapuangod sa Dios nga akong gipakita kaninyo, ingon man sa akong kaugalingon.” Sa hingpit nga pagpakita sa anak sa hingpit nga pag-amuma sa Amahan, sa Ilang hiniusang pag-antus ug gisaw-an nga kasubo alang sa mga sala ug kasakit sa kasingkasing natong tanan, atong makita ang kinadak-an nga kahulogan sa gipamahayag: “Kay gihigugma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kondili may kinabuhing dayon. Kay gipadala sa Dios ang iyang Anak nganhi sa kalibutan, dili aron ang kalibutan iyang pagahukman sa silot, kondili aron ang kalibutan maluwas pinaagi kaniya” [Juan 3:16–17].