Geloofsportret
Ilir Dodaj
Durrës (Albanië)
Ilir bekijkt zijn gereedschap terwijl zijn zoon zijn lengte opmeet.
Ilir en zijn vrouw Gjystina knielen met hun kinderen in gebed neer.
Het dienstbetoon van Ilir als bisschop dient als een goed voorbeeld voor zijn zoon, die zegt: ‘Ik heb een sterke getuigenis. Ik hou van mijn familie en bid elke dag voor mensen die hulp nodig hebben.’
Ilir en zijn zoon wandelen door de straten van Durrës.
Ilir en Gjystina zijn tien jaar lid van de kerk.
Dienen is niet altijd makkelijk, maar als vader en bisschop, heeft Ilir Dodaj geprobeerd zijn kinderen te laten zien dat het altijd de moeite waard is.
Fotograaf Cody Bell
Een oudere zuster in de wijk had een maagtumor en had iedere dag hulp nodig, omdat ze niet uit bed kon. Uiteindelijk vroeg ze of alleen ik wilde komen, geen andere priesterschapsdrager of een andere persoon, omdat ze erg ziek en stervende was. Met de hulp van haar bisschop voelde ze zich wel op haar gemak.
Op zekere dag onderging ik een hartoperatie en was ik een poosje niet in staat haar te bezoeken. Toen ik haar weer opzocht, zei ze: ‘Bisschop, hoe kunt u mij komen helpen als u zelf nog maar net geopereerd bent?’
Ik antwoordde haar: ‘Mijn roeping is anderen dienen.’
Haar dood was nakend en haar lichaam begon af te takelen. Het was moeilijk haar zo te zien, maar ze was niet bang om te sterven. Ze hield van God en kende het heilsplan. ‘Ik weet dat God een prachtig plan voor mij heeft’, zei ze.
Toen ze overleed, stond ik stil bij onze gezamenlijke ervaringen en vond dat mijn roeping als bisschop fijn was. Ik ben dankbaar dat ik anderen kan dienen, liefhebben en ondersteunen. Ik hou van het evangelie.