Spotkania rady w pierwszą niedzielę

• Przywódcy identyfikują lokalne obowiązki, możliwości i wyzwania i z modlitwą wybierają temat do omówienia.

• Wszyscy dążą do uzyskania przewodnictwa Ducha.

• Wszyscy przygotowują się, aby dzielić się przemyśleniami i doświadczeniami.

Obraz

Siostry ze Stowarzyszenia Pomocy spotykają się razem

• Przywódcy proszą członków, by opowiedzieli o tym, co się stało, gdy działali zgodnie z odczuciami wynikłymi z poprzednich spotkań.

• Wszyscy naradzają się na wybrany temat, słuchają siebie nawzajem i szukają przewodnictwa Ducha.

• Przywódcy podsumowują kluczowe punkty i zachęcają do działania.

Obraz

Spotkanie rady Kapłaństwa Melchizedeka

• Wszyscy działają zgodnie z odczuciami i wytycznymi przywódców, zarówno zespołowo, jak i indywidualnie.

• Wszyscy przygotowują się, aby na kolejnych spotkaniach opowiedzieć o swoich doświadczeniach.

Obraz

Przytulające się siostry ze Stowarzyszenia Pomocy

Nie wszystkie spotkania rady są takie same. Niech naucza was Pan. Oto kilka zasad na dobry początek:

1. Celem spotkania rady jest wspólne naradzanie się na temat lokalnych obowiązków, możliwości i wyzwań; poznawanie nawzajem swoich przemyśleń i doświadczeń oraz planowanie, w jaki sposób działać na podstawie odczuć otrzymanych od Ducha.

2. Spotkania rady powinny prowadzić do działania — poszczególne osoby i grupy, natchnione przez Ducha, planują działania, które mają być wykonane poza spotkaniem, aby wypełnić dzieło Pana (zob. NiP 43:8–9).

3. Rady powinny korzystać z pism świętych, słów proroków i apostołów w dniach ostatnich oraz słów przywódców i urzędników generalnych w celu prowadzenia i podtrzymywania dyskusji. W ten sposób słowa natchnionych przywódców Kościoła mogą pomóc kworom, grupom i Stowarzyszeniu Pomocy zatroszczyć się o ważne potrzeby.

4. Dyskusje nie powinny dotyczyć poufnych lub delikatnych kwestii, dotyczących poszczególnych członków czy rodzin.

5. Choć spotkanie rady jest prowadzone przez członka prezydium lub przywódcę grupy, osoba ta nie dominuje w dyskusji. Przywódca przedstawia zagadnienie do omówienia i zaprasza wszystkie osoby, aby według kierownictwa Ducha przedstawiały swoje przemyślenia i doświadczenia.

6. Nikt nie powinien czuć presji konieczności zabrania głosu, ale wszyscy powinni czuć się bezpiecznie, dzieląc się uwagami i pomysłami, bez obawy, że będą skrytykowani.

7. Tam, gdzie jest to możliwe, siedzenie w kręgu może pomóc w kultywowaniu ducha dzielenia się i wymianie myśli.

Pomysły na tematy do omawiania na spotkaniach rady mogą pochodzić z rady okręgu, spotkań prezydium, planu obszaru, wniosków przywódców związanych z posługą członkom i odczuć płynących od Ducha Świętego. Poniższe tematy są jedynie sugestiami. Przywódcy mogą zauważać inne potrzeby i czuć natchnienie, by się nimi zająć.

• W jaki sposób możemy lepiej ustalić priorytety wśród wszystkich naszych różnorodnych obowiązków?

• W jaki sposób możemy zbliżyć się do Boga i otrzymać w naszym życiu i w naszych rodzinach więcej przewodnictwa od Ducha?

• W jaki sposób będziemy dzielić się ewangelią z naszymi przyjaciółmi i bliźnimi? (zob. Alma 17).

• W jaki sposób możemy chronić siebie i nasze rodziny przed niewłaściwymi materiałami medialnymi i pornografią? (zob. NiP 42:22–23).

• Co zrobimy, aby stać się przewodnikami i wsparciem dla naszych dzieci i młodzieży z naszego okręgu?

• W jaki sposób umocnimy jedność w naszym kworum, grupie czy Stowarzyszeniu Pomocy? (zob. Mosjasz 18:19–22).

• W jaki sposób możemy bardziej zaangażować się w badanie historii rodziny i oddawanie czci w świątyni?

• W jaki sposób prosić o pomoc Pana, gdy szukamy odpowiedzi na nasze pytania i pragniemy głębszego zrozumienia ewangelii?

• W jaki sposób rodzice mogą stać się lepszymi przywódcami w domu?

• W jaki sposób możemy wzmocnić nasze świadectwo o Panu i Jego ewangelii oraz pomóc naszym rodzinom w osiągnięciu duchowej samowystarczalności?

• Co to znaczy służyć? W jaki sposób służymy otaczającym nas bliźnim? (zob. I List Piotra 4:11).

Jeśli to możliwe, przywódcy mogą z wyprzedzeniem poinformować członków o temacie, aby mogli oni przygotować się do dyskusji.