2017
Ang Akong Gasa sa Manluluwas
December 2017


Ang Akong Gasa sa Manluluwas

Ang tagsulat nagpuyo sa Idaho, USA.

Gibati nako nga dili angay nga usa ka misyonaryo. Unsay akong mahimo sa paghunong nga magsige og focus sa akong kaugalingon ug magsugod sa pag-focus sa Manluluwas?

Imahe
gift to the Savior

Paghulagway pinaagi Dinara Mirtalipova

Tugnaw kaayo ang Russia sa winter ug kasagaran baga ang panganud, nakapahimo sa adlaw nga mangitngit ug morag miserable. Sa ulahing bahin kadto sa Nobyembre ug dugang sa subo nga klima, gibati nako nga nag-inusara, dili kamao, ug dili makahimo isip usa ka maayo nga misyonaryo. Bag-o lang kong gi-assigned sa pagbansay sa bag-ong kompanyon, ug samtang si Sister Hart buotan, ang pressure ania na nako karon nga magkat-on og maayo sa pinulongan, mahimong usa ka ehemplo, ug mangita og tawo—bisan kinsa—nga katudloan.

Bag-o lang ming nakadawat og pahibalo nga ang among bag-ong presidente sa misyon maghimo og zone conference sa Yekaterinburg, lima ka oras gikan sa among area sa Perm. Sayo sa mabugnaw nga buntag sa Disyembre, si Sister Hart ug ako miadto sa estasyunan sa tren.

Samtang naghulat mi namalandong ko sa akong mga gipangbati. Naghunahuna ko sa umaabut nga mga holiday ug ang akong kamingaw nga mahiuban sa akong pamilya. Ang kadasig nga anaa sa misyon nawala ug karon gibati nako nga wala koy nabuhat isip usa ka misyonaryo sa akong siyam ka bulan. Sa katapusan dunay panawagan sa pagpahibalo nga miabut na ang tren, mao nga misakay mi ug milingkod. Naghunahuna ko sa Manluluwas. Gipiyong nako ang akong mga mata ug nag-ampo nga ako masayud unsaon nga mawala kini nga mga pagbati ug mas maka-focus ngadto Kaniya.

Sa zone conference pagkasunod adlaw, ang pakigpulong ni Presidente Rust nindot ug kinasingkasing. Sa dihang si Sister Rust mibarug aron mamulong, mipakigbahin siya og yanong istorya kon sa unsang paagi nga ang Manluluwas mao ang magbalantay kinsa molakaw ug mangita sa usa ka karnero nga nawala ug dad-on pagbalik ngadto sa panon. Naghisgot siya mahitungod sa mga sakripisyo sa Manluluwas nga gihimo alang nato, ug sa katapusan mihatag siya og gamhanang pagpamatuod sa among oportunidad nga mga misyonaryo sa pagserbisyo Kaniya pinaagi sa pagdala sa nawala nga karnero ngadto sa panon. Gihagit kami ni Sister Rust sa paghunahuna unsa nga gasa ang among mahatag ngadto sa Manluluwas alang sa Pasko.

Sa dihang gihimo niya ang hagit, gibati nako ang labing kusog nga impresyon nga ang gasa nga ihatag unta nako ngadto sa Manluluwas mao ra ang pagpakigsulti ngadto sa mas daghang mga tawo. Hangtud nianang higayuna mahadlok pa ko sa pag-istorya sa dili kaila—ilabi na kon mag-istorya sa pinulongan nga Russian! Dili ko gusto nga sila maghunahuna nga ako bogo kay wala makasabut kanila, mao nga mas sayon ang dili na lang mosulti og bisan unsa. Hinoon, nasayud ko, nianang higayuna kon unsay angay nakong buhaton. Kinahanglan kong mohunong sa paghunahuna sa akong kaugalingon ug magsugod sa paghunahuna sa akong mga kaigsoonan. Naghimo ko og tumong sa pagpakigsulti ngadto sa usa ka tawo mahitungod sa ebanghelyo sa matag sakyanan nga akong sakyan sa nahibilin nianang bulana ug sa paghalad isip akong gasa sa Pasko ngadto sa Manluluwas.

Sa dihang si Sister Hart ug ako misakay og laing tren balik ngadto sa Perm pagkasunod buntag, gisugdan nako ang akong tumong pinaagi sa pagpakigsulti sa mga tawo nga akong katupad. Dili kaayo sila interesado sa akong gipakigbahin, apan maayo na lang kay misulay ko!

Ang kada adlaw usa ka pakigbisog samtang ako naningkamot sa paghatag sa akong gasa ngadto sa Manluluwas, apan sa hinay-hinay akong nakita ang akong kaugalingon nga mas malipayon ug mas masaligon—gibati nako nga mas natuman nako ang akong calling isip usa ka misyonaryo. Miabut ang Pasko ug milabay, apan nakahukom ko nga magpadayon sa pagpakigsulti ngadto sa mga tawo. Nagsugod ko sa pagpakigsulti nila dili lang kon manakay mi og pampublikong transportasyon apan usab diha sa kadalanan, sa tindahan, sa librarya, ug bisan asa kami moadto.

Kami walay nakit-an nga mga tawo nga katudloan pinaagi sa akong pagpakigsulti og daghang tawo; hinoon, gibati nako nga nananom ko og mga liso sa ebanghelyo. Naamigo namo ang mga bus driver, ang mga tawo sa among lokal nga tindahan sa grocery, ug ang uban. Ang labing nindot nga bahin mao nga kon makita namo pag-usab ang usa ka tawo, kasagaran makita namo sila nga nagpahiyom, ug sila ang mouna namo sa pagsulti og hello. Duna koy pagtuo nga kadtong mga liso nga among gitanom molambo kon moabut ang bag-ong mga oportunidad alang niadtong mga tawo aron makat-on sa ebanghelyo. Ang Langitnong Amahan naglihok sa gamay ug yanong mga paagi, ug usahay magsugod ra kini sa yanong “hello.”

Maghunahuna karon niadtong higayuna diha sa tren ngadto sa Yekaterinburg, nakaamgo ko nga ang Langitnong Amahan mitubag sa akong pag-ampo. Mitabang siya nako nga makakita nga ang misyonaryo nga buhat dili mahitungod nako—mahitungod kini sa uban, ug kon unahon nato ang uban ibabaw sa atong mga kaugalingon ug sa atong kaugalingong mga kabalaka ug mga kasubo, makita nato ang kalipay nga atong gitinguha. Nakapahibulong nako kon unsa ka manggihatagon ang Manluluwas, kay bisan kon kita maningkamot sa paghatag Kaniya sa tanan kutob sa atong mahimo, Siya mopanalangin kanato ug mohatag nato og balik nga gatusan ka pilo.