Njiheni Atë dhe Familjen e Saj

Besim, Familje, Ndihmë

Rita Xhepesoni dhe mësuesja e saj vizitore janë bërë mike të mira teksa bëjnë vizita dhe flasin për parimet e ungjillit. Por vizitat e tyre përfshijnë edhe luajtjen e lojës me fjalë së bashku. Kjo është gjëja e parapëlqyer e Ritës te mësuesja e saj vizitore sepse ajo e di që janë shoqe dhe vizita nuk është thjesht për të bërë detyrën. Ka shumë gjëra që motrat mund të bëjnë gjatë një vizite, të tilla si shëtitjet së bashku ose shkuljen e ca barërave të këqija në kopsht ndërkohë që fëmijët luajnë.

Plaku Xhefri R. Holland, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, tha: “Ta shihni veten si emisarë të Zotit te fëmijët e Tij. … Ne do të shpresonim … që ju do të krijoni një epokë të shqetësimit të çiltër për anëtarët, të drejtuar tek ungjilli, duke e mbrojtur njëri-tjetrin dhe duke u përkujdesur për njëri-tjetrin, duke i trajtuar nevojat shpirtërore e materiale në çfarëdo mënyre që ndihmon.”¹

Zoti nëpërmjet Moisiut i urdhëroi fëmijët e Izraelit që “të huaj[ë]n që banon midis jush ta trajtoni njëlloj si a[jo] që ka lindur midis jush; ti do ta duash si veten tënde” (Levitiku 19:34). Motrat, tek të cilat bëjmë vizitë mësimore, mund të jenë “të huaja” kur e fillojmë shërbimin tonë, por teksa e njohim atë dhe familjen e saj, do të na shtohet dëshira për t’i “mbaj[tur] barrat e njër[a]-tjetr[ës], që ato të mund të jenë të lehta” dhe do t’i kemi “zemrat [tona] të thurura në bashkim dhe në dashuri kundrejt njër[a]-tjetr[ës]” (Mosia 18:8, 21).

Reina I. Aburto, Këshilltare e Dytë në Presidencën e Përgjithshme të Shoqatës së Ndihmës, kujton kohën kur ishte një anëtare e re dhe e saposhkurorëzuar e Kishës. “Mësueset e mia vizitore më erdhën në shtëpi”, tha ajo “dhe më sollën një ndjenjë të ngrohtë përkatësie dhe dashurie në zemër.”²