Onu ve Ailesini Tanımak

İman, Aile, Yardım

Rita Jeppeson ve onun ziyaretçi öğretmeni, ziyaret ettikçe ve sevindirici haber ilkelerini paylaştıkça iyi arkadaş oldular. Fakat onların ziyaretleri aynı zamanda beraber kelime oyunları oynamayı da içeriyordu. Bu, Rita’nın ziyaretçi öğretmeni ile ilgili en sevdiği şeydi çünkü o, onların arkadaş olduğunu biliyordu ve bu ziyaret sadece listeye “tik atmak” değildi. Kız kardeşlerin ziyaretleri sırasında, beraber bir yürüyüşe çıkmak ya da çocuklar oynarken bahçeden birkaç yabani otu yolmak gibi yapabilecekleri pek çok şey vardır.

Oniki Havariler Kurulu’ndan Yaşlı Jeffrey R. Holland demiştir ki, “Kendinizi Rab’bin, O’nun çocukları için gönderdiği özel temsilciler gibi görün.… Umuyoruz ki … sizler, üyeler için sevindirici haber odaklı bir ilgi, birbirine göz kulak olma ve ilgilenme, yardımcı olabilecek her şekil manevi ve maddi ihtiyaçlara değinen gerçek bir çağ oluşturacaksınız.”¹

Rab, Musa aracılığı ile İsrail çocuklarına şöyle emir vermiştir, “Ona sizden biriymiş gibi davranacak ve onu kendiniz kadar seveceksiniz” (Levililer 19:34). Ziyaret ettiğimiz kız kardeşler, hizmetimize başladığımızda “yabancı” olabilirler fakat onu ve ailesini tanımaya başladığımızda “yüklerin hafiflemesi için [birbirimizin] yükünü taşımaya” isteğimiz artacaktır ve “[gönüllerin] sevgi ve birlik içinde [birleşmelerine] izin verecektir” (Mosiya 18:8, 21).

Yardımlaşma Cemiyeti Genel Başkanlığı İkinci Danışmanı Reyna I. Aburto Kilise’nin, yeni boşanmış yeni bir üyesi olduğu zamanı hatırlar. “Ziyaretçi öğretmenlerim evime geldiler” demiştir “ve onlar yüreğime sıcak bir aidiyet duygusu ve sevgi getirdiler.”²