Życie jest jak maraton
Ci młodzi święci w dniach ostatnich mieszkają dzisiaj tam, gdzie mieszkał Apostoł Paweł w czasach Nowego Testamentu. Prócz tego w swoim życiu podążają za jego naukami.
„Przekonałam się, że ewangelia jest wszędzie taka sama. Mieszkając za granicą, nauczyłam się koncentrować na prawdach ewangelii i odczuwać Ducha, i nie pozwolić, by moja uwaga była rozproszona inną kulturą”. — Bryana W., lat 15
„Napisałam na swoim lusterku słowo ‘pamiętaj’, abym pamiętała o wszystkim, co wydarzyło się w tym roku: DWM, Obozie Młodych Kobiet, seminarium. Pomaga mi to pamiętać o tym, skąd pochodzę”. — Marie H., lat 17
„Wiem, że kiedy uczęszczam na seminarium, odczuwam satysfakcję z wiedzy o tym, że czynię to, co do mnie należy i że dzięki temu wszystko będzie w porządku”. — Lizzie T., lat 17
Loukia C., lat 15, po raz pierwszy złożyła swoje świadectwo na obozie Młodych Kobiet, wkrótce po czym została ochrzczona.
„Moją ulubioną częścią DWM były zajęcia sportowe, imprezy taneczne oraz spotkania grupowe, do których zaliczały się spotkania rozpoczynające i zajęcia powtórzeniowe. Dzięki nim stałem się bardziej pomocny i cierpliwy i bardziej doceniam pisma święte”. — Haig T., lat 14
„Dzięki DWM zjednoczyliśmy się i to nas wzmocniło. To pomogło ukształtować młodzież w Grecji i wywarło na nią pozytywny wpływ, dzięki czemu znamy się znacznie lepiej”. — Alexis H., lat 18
„Jedną z najodważniejszych rzeczy, jakich kiedykolwiek się podjęłam, było zaśpiewanie na scenie podczas DWM. Była to także jedna z najbardziej magicznych chwil w moim życiu. Wtedy przekonałam się, jak ważną rolę odgrywamy w tym pięknym świecie”. — Irini S., lat 17
„Podczas obozu Młodych Kobiet nauczyłam się, że życie jest jak maraton. Moja wiara wzrosła, kiedy zrozumiałam, że musimy kroczyć właściwą ścieżką tak samo, jak kiedy biegniemy w maratonie. To doświadczenie pomaga mi rozwijać świadectwo i żyć z wiarą, pozostając na właściwej ścieżce”. — Winifred K., lat 14
„Bardzo chciałem zobaczyć, jak to jest być pośród młodzieży, która podziela moją wiarę. Poczułem, że łączy nas wszystkich coś szczególnego — coś, co znacznie wykracza poza znajomość swoich imion”. — Pavlos K., lat 15
„Jestem wdzięczny za to, że miałem okazję poznać innych młodych ludzi, którzy doświadczają codziennie podobnych rzeczy”. — Joshua K., lat 17
„Duch, jaki towarzyszy uczestnikom DWM i obozu Młodych Kobiet, jest taki sam bez względu na, gdzie na świecie odbywają się te spotkania. Bardziej podobał mi się mniejszy obóz Młodych Kobiet, ponieważ łatwiej mi było nawiązać kontakty z innymi”. — Olivia H., lat 15
„Nie jestem członkiem Kościoła, ale uczęszczam na spotkania, kiedy tylko mogę. Podoba mi się to, za czym opowiadają się Młode Kobiety”. — Irene C., lat 14
Kilka miesięcy temu na Areopagu, w okolicy Aten w Grecji, gdzie Apostoł Paweł wygłosił przepełnione mocą kazanie (zob. Dzieje Apostolskie 17:22–34), odbyły się zajęcia seminarium. Uczniowie rozmawiali o wpływie, jaki seminarium, w tym również nauki Pawła, wywarło na ich życie.
„Dzięki temu, że mieszkam w Grecji, wydarzenia opisane w Nowym Testamencie są mi bliższe”, powiedziała Alexis H., lat 18. „Mój ojciec lubi odwiedzać różne ruiny, w których nauczał Paweł i czytać wersety z pisma świętego lub opowiadać historię, by wyjaśnić tło danych wydarzeń”.
Tak jak Paweł doświadczył przeciwności w swoim życiu, tak samo młodzież w Grecji musi zmierzyć się ze społecznymi, politycznymi i ekonomicznymi problemami. Konferencje młodzieży i obozy Młodych Kobiet odbywają się w Grecji dość rzadko, a nawet uczęszczanie na seminarium może być dość trudne. Pomimo tych i innych przeciwności, tamtejsza młodzież żyje zgodnie z następującą zachętą, jakiej udzielił Paweł: „[Stójcie] w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii” (List do Filipian 1:27).
Życie w Grecji wiąże się dla tych młodych członków Kościoła z ciepłym klimatem, plażami, jedzeniem i imprezami tanecznymi. Prócz tego bardzo lubią się ze sobą spotykać. Udział w seminarium i zajęciach kościelnych wzmocnił ich wiarę i przyjaźń.
Seminarium na Areopagu
Uczniowie seminarium przed domem spotkań w Atenach.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Leeann Heder
Kiedy kilka lat temu w Grecji odbyły się pierwsze zajęcia seminarium, uczestniczyło w nich zaledwie pięciu uczniów. Obecnie młodzież spotyka się rano trzy razy w tygodniu, a kilkoro uczniów przyłącza się do lekcji poprzez multimedialną usługę wideokonferencji. W środy seminarium prowadzone jest po południu, po czym odbywają się dodatkowe zajęcia. Młodzież zbliżyła się do siebie i stała się światłem dla swoich przyjaciół, którzy dostrzegają jej przykład. Kiedy zadają im pytania, młodzi członkowie Kościoła zapraszają ich na seminarium lub Wspólne Zajęcia.
Pewien młody mężczyzna, Pavlos K., lat 15, powiedział: „Uczęszczanie na seminarium jest dobrym sposobem na rozpoczęcie dnia i pomaga mi pozostać silnym. Dzięki tym zajęciom mogę pamiętać o tym, że jestem przykładem dla moich bliźnich. Poranne seminarium pomaga mi w rozpoczęciu dnia od myślenia o Jezusie Chrystusie”.
W wyniku tego, że młodzież wzrasta w siłę i staje się bardziej zjednoczona, otrzymuje wiele błogosławieństw i możliwości. Na przykład, w 2017 r. została pobłogosławiona możliwością wzięcia udziału w konferencji Dla wzmocnienia młodzieży (DWM), dużej regionalnej konferencji dla młodzieży. Młode Kobiety wzięły również udział w pierwszym obozie dla Młodych Kobiet na terenie Grecji. Dzięki temu doświadczeniu zacieśniły się łączące je więzy przyjaźni, a dwie młode kobiety przystąpiły do Kościoła.
Międzynarodowa konferencja „Dla wzmocnienia młodzieży” (DWM)
Na konferencji DWM, przeliterowywanie słowa „Ask” [Zwróć się] z Jakuba 1:5.
W konferencji, która odbyła się w Niemczech, wzięli udział młodzi ŚwDO z całej Europy. Młodzież z Grecji i Cypru przebyła setki kilometrów, a to, czego doświadczyła podczas tej konferencji, wywarło na niej ogromny wpływ. Maximos A., lat 14, „najlepiej [wspomina] z konferencji DWM spotkanie ze składaniem świadectw. Każdy z uczestników odczuwał Ducha, i sam otrzymałem natchnienie, aby rozwijać swoje świadectwo”.
„Z początku w konferencji miały wziąć udział zaledwie cztery osoby”, dodał Loukia C., lat 15, „ale ostatecznie grupa chętnych liczyła 15 osób, w tym trzech młodych ludzi nie będących członkami. To rekord, jeśli chodzi o Grecję!”.
„Fajnie było być z młodzieżą, której wiara opiera się na tej samej ewangelii i gdzie nie jesteś uważany za ‘odmieńca’. Byliśmy wszyscy razem i czuliśmy tego samego Ducha. Takie doświadczenia mi pomagają”.
„Mój ojciec nie jest członkiem i nie chciał mi pozwolić, abym wzięła udział w DWM lub została ochrzczona”, powiedziała Jesiana, lat 16. „Lecz później członkowie gminy pościli w mojej intencji i moja babcia porozmawiała z moim ojcem, który w końcu wyraził zgodę na mój udział w DWM!”.
Podczas DWM doświadczyła wielu rzeczy, których dotąd nie zaznała. „Dzięki lekcjom i zajęciom oraz w wyniku złożonego przeze mnie świadectwa, zrozumiałam, na czym polega odczuwanie Ducha Świętego. Nigdy wcześniej nie miałam takich uczuć, więc byłam z tego powodu bardzo szczęśliwa i podekscytowana. Po raz pierwszy złożyłam swoje świadectwo”.
Podczas konferencji młodzież została nie tylko nakarmiona duchowo, ale miała również okazję, by odpocząć i wspólnie się bawić. Haig T., lat 14, przyjechał na konferencję z Cypru. „Stałem się bardziej towarzyski, nauczyłem się zawierać prawdziwe przyjaźnie i świetnie się bawić, nawet w trudnych czasach”.
Obóz Młodych Kobiet
Młode Kobiety w Maratonie w Grecji
Obóz Młodych Kobiet wywarł na jego uczestniczki podobny wpływ. Dwanaście młodych kobiet spotkało się ze swoimi przywódcami blisko miejsca, gdzie odbyła się starożytna bitwa pod Maratonem. Spędziły tam trzy dni, ucząc się, jak polegać na sobie nawzajem, by odnaleźć siłę i zachętę.
„Kiedy miałam 12 lat”, powiedziała Loukia, „poszłam pierwszy raz do kościoła i byłam bardzo szczęśliwa, ale zorientowałam się, że byłam jedyną osobą w moim wieku. Teraz, dwa lata później, jest tyle młodych kobiet, że po raz pierwszy odbył się Obóz Młodych Kobiet”. Podczas obozu „zdałam sobie sprawę, co to naprawdę znaczy być świętą w dniach ostatnich. Kiedy żyjemy zgodnie z ewangelią, otacza nas światło”, dodała.
Obóz Młodych Kobiet, 2017 — po raz pierwszy w Grecji.
W przypadku Bryany W., lat 15, DWM i Obóz Młodych Kobiet pomógł jej w nabraniu odwagi w rozmawianiu z innymi. „Moja rodzina często się przeprowadza i jest mi trudno nawiązywać przyjaźnie, ponieważ jestem nieśmiała”, powiedziała. „Ale dzięki więzi, jakie połączyły moją grupę podczas DWM, mogłam znaleźć naprawdę dobrych przyjaciół. Podczas spotkania ze składaniem świadectw dzieliliśmy się swoimi uczuciami i wtedy zrozumiałam, że inni czują to, co ja”.
Marie H., lat 17, pamięta myśl przewodnią obozu, która brzmi: „Życie to maraton, nie sprint”. „Młode kobiety i ich przywódczynie omawiały, jak ważne jest wytrwanie do końca i ukończenie wyścigu”, powiedziała. „To przypomniało mi, że mogę wytrwać, wybrać swoje tempo i koncentrować się na dotarciu do mety. Dzięki temu mogę wykonać wszystko, co Ojciec Niebieski pragnie, abym uczyniła”.
„Wschód słońca obdarzył nas spokojnym, pięknym duchem”. — Lizzie T.
Jednym z głównych wydarzeń było poranne spotkanie, które odbyło się na plaży w ostatni dzień obozu. Lizzie T., lat 17, powiedziała: „Zabrałyśmy ze sobą pisma święte, wzięłyśmy udział w uroczystym spotkaniu i patrzyłyśmy na wschód słońca. Wszystkie odczuwałyśmy miłość Boga. To było wspaniałe zakończenie obozu, podczas którego spędziłyśmy wspólnie tak dużo czasu”.
Odważne stawianie czoła przyszłości
„Podczas DWM i Obozu Młodych Kobiet nauczyłam się bardzo dużo na temat ewangelii i w jaki sposób może ona pomóc mi w życiu”, powiedziała Irini S., lat 17. „Nawiązałam wiele przyjaźni i nauczyłam się, jak istotne jest dzielenie się swoimi myślami i uczuciami. Głęboko odczułam Ducha Świętego i miłość naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa”.
Przebywanie pośród innych młodych ludzi ŚwDO dodało jej pewności siebie. „Zanim wzięłam udział w DWM, nie dostrzegałam dobrych i pięknych rzeczy, jakie Bóg dla nas uczynił, oraz planów, które dla nas przygotował”.
„Nie powinniśmy ulegać wpływowi kogokolwiek ani czegokolwiek, co znajduje się wokół nas i stara się odciągnąć nas od życia zgodnie z ewangelią”, powiedział Manasseh A., lat 17. „Ewangelia jest wszędzie taka sama i powinniśmy się zawsze starać pozostać na właściwej ścieżce”.
Bez względu na to, czy mieszkamy w Grecji czy w innym miejscu na świecie, wspólne kroczenie tą ścieżką pomaga nam zjednoczyć się w duchu.