การปฏิบัติศาสนกิจผ่านประวัติครอบครัว

เมื่อไม่นานมานี้บนเที่ยวบินกลับบ้าน ที่นั่งของผมอยู่ข้างสตีฟคนที่เล่าเรื่องราวส่วนตัวของเขาให้ผมฟัง เขาเรียนจบมัธยมปลาย ประจำการกองทัพบกสหรัฐเป็นผู้เชี่ยวชาญการสื่อสารเมื่ออายุ 18 ปี และไม่นานก็เริ่มทำงานที่ทำเนียบขาวเพื่อให้ความช่วยเหลือด้านการสื่อสารแก่ประธานาธิบดีของสหรัฐ เขาทำงานกับประธานาธิบดีสหรัฐสองคนตั้งแต่อายุ 18 ถึง 26 ปี เรื่องราวของเขาน่าสนใจมาก!

“สตีฟ” ผมพูด “คุณต้องจดเรื่องพวกนี้ไว้ให้ลูกหลานอ่าน! พวกเขาจำเป็นต้องรู้เรื่องเหล่านี้จากมุมมองของคุณโดยตรง” เขาเห็นด้วย

จากนั้นพระวิญญาณกระตุ้นเตือนให้ผมถามว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับบรรพชนของเขาบ้าง สตีฟรู้เรื่องฝ่ายมารดาเยอะมาก รวมทั้งเรื่องที่ครอบครัวของเขาเคยรับประทานอาหารเย็นกับอับราฮัม ลินคอล์นในช่วงหาเสียงตามชนบทระหว่างการเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 1860

แต่เขารู้เรื่องฝ่ายบิดาน้อยมาก เขาต้องการรู้มากขึ้น ผมจึงหยิบโทรศัพท์ของผมออกมาเปิดแอปพลิเคชัน FamilySearch “สตีฟ เราสามารถหาครอบครัวของคุณตอนนี้ได้เลย!”

ผมเชื่อมต่อ Wi-Fi บนเครื่อง ผมวางโทรศัพท์ไว้บนที่วางถาดอาหารตรงหน้าผมเพื่อให้เราทั้งคู่มองเห็น เราค้นหาสาแหรกตระกูล [FamilyTree] ภายในไม่กี่นาทีเราทั้งคู่ก็จ้องดูทะเบียนสมรสของคุณปู่ทวดกับคุณย่าทวดของเขา

“ใช่เลย!” เขาบอก “ผมจำนามสกุลของคุณย่าทวดได้!”

เราทั้งคู่ตื่นเต้นมาก 45 นาทีต่อจากนั้นเราสร้างโพรไฟล์ให้บรรพชนที่เขาแทบจะไม่รู้จัก เขาขอให้ผมสัญญากับเขาว่าเราจะค้นหาด้วยกันต่อไปในรัฐโคโลราโด เราแลกข้อมูลติดต่อกันขณะเครื่องร่อนลง

เราอยู่ที่นี่ กลางอากาศสูง 30,000 ฟุตกับอุปกรณ์เล็กเท่าฝ่ามือ กำลังค้นหาชายหญิงที่แต่งงานกันเมื่อ 100 ปีก่อนผู้ซึ่งเขากับครอบครัวไม่ทราบว่าอยู่ที่ใด เหลือเชื่อ! แต่เราพบพวกเขา ครอบครัวเชื่อมโยงกัน มีเรื่องราวให้จดจำ เรารู้สึกขอบคุณเทคโนโลยีและเครื่องมือ นี่ไม่ต่างอะไรกับปาฏิหาริย์

ภาพ

women hugging

มาเรียแข็งขันน้อยมานานกว่า 20 ปี ไม่กี่เดือนก่อน เราใช้เวลาสองชั่วโมงเสาะหาครอบครัวเธอผ่านทะเบียนบ้านและบันทึกอื่นๆ กับเธอในบ้านของเรา แล้วจู่ๆ เธอก็ร้องไห้พลางอุทานว่า “ฉันรู้เรื่องครอบครัวของฉันในสองชั่วโมงนี้มากกว่าที่ฉันเคยรู้มาทั้งชีวิต!”

เมื่อหมดเวลาอยู่ด้วยกันแล้ว เราแนะนำให้เธอรู้จักกับ Relatives Around Me ของแอปพลิเคชัน FamilyTree กลับกลายเป็นว่าดิฉันกับสามีเป็นญาติห่างๆ ของมาเรีย เธอร้องไห้อีกครั้งพลางพูดว่าเธอคิดว่าเธอโดดเดี่ยว เธอไม่เคยรู้ว่ามีครอบครัวอยู่ในละแวกนี้ ไม่กี่สัปดาห์ให้หลังมาเรียพบกับอธิการของเรา ตอนนี้เธอกำลังทำให้ตนเองมีคุณสมบัติคู่ควรเข้าพระวิหาร และเธอพบลูกพี่ลูกน้อง “คนใหม่” หลายคนในวอร์ดของเรา!

ดิฉันกับแอชลีย์สตรีที่ดิฉันปฏิบัติศาสนกิจมีตำราอาหารจากคุณยายของพวกเรา เธอได้ตำราอาหารมาจากคุณยายทวด ส่วนดิฉันรวบรวมเองเมื่อดิฉันสืบทอดกล่องตำราอาหารของคุณยายกรีนวูดหลังจากท่านสิ้นชีวิต

แอชลีย์กับดิฉันเลือกสูตรหนึ่งจากตำราอาหารของเรา และเราลองทำด้วยกันหลังเลิกงานคืนหนึ่ง เธอเลือกทำขนมบลอนดี้ เราทำขนมนั่นก่อนแล้วใส่ในเตาอบ ดิฉันเลือกทำ “pink chip dip” —อาหารหลักที่ต้องมีในงานสังสรรค์ของครอบครัวกรีนวูดทุกครั้ง อลิซบุตรสาวของแอชลีย์ช่วยเราชิมอาหาร จากนั้นเพราะแอชลีย์ไม่ต้องการให้ลูกๆ กินบลอนดี้หมด เธอจึงตัดแบ่งให้พี่น้องสตรีที่เธอปฏิบัติศาสนกิจ

สิ่งที่ดิฉันชอบมากที่สุดเกี่ยวกับการทำอาหารคืนนั้นของเราคือขณะทำอาหารและอบขนม เราคุยกันเกี่ยวกับหัวข้อการปฏิบัติศาสนกิจทั่วไปทั้งหมด—ความลำบากของเธอและของดิฉัน แต่เราคุยกันเกี่ยวกับคุณยายและคุณแม่ของเราด้วย ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับเราสองคน

ประวัติครอบครัวจะเปิดประตูรับโอกาสปฏิบัติศาสนกิจเมื่อดูเหมือนไม่มีสิ่งใดจะเปิดได้ ต่อไปนี้เป็นแนวคิดบางประการที่ท่านน่าจะลองทำ

• ช่วยพวกเขาอัปโหลดภาพถ่ายครอบครัวลง FamilySearch

• ช่วยพวกเขาบันทึกและอัปโหลดเรื่องราวประวัติครอบครัวที่บันทึกเสียงไว้ โดยเฉพาะเรื่องที่ตรงกับภาพถ่าย

• สร้างแผนภูมิรูปพัดหรือเอกสารประวัติครอบครัวอื่นๆ ที่พิมพ์ออกมาได้เพื่อให้เป็นของขวัญ

• สอนวิธีเก็บประวัติของท่านผ่านการจดบันทึกส่วนตัวในวิธีที่ท่านพอใจ บันทึกส่วนตัวแบบเสียง? บันทึกส่วนตัวแบบภาพถ่าย? วิดีโอล็อก? มีหลายตัวเลือกให้คนที่ไม่ชอบบันทึกส่วนตัวแบบมาตรฐาน

• ไปพระวิหารด้วยกันเพื่อทำศาสนพิธีให้บรรพชน หรือเสนอตัวทำศาสนพิธีให้กับชื่อคนในครอบครัวของพวกเขาถ้าพวกเขามีมากเกินว่าจะทำได้เอง

• พบปะกันเพื่อบอกเล่าประเพณีต่างๆ ของครอบครัว

• เข้าชั้นเรียนประวัติครอบครัวด้วยกัน