Τέλεση διακονίας μέσω δραστηριοτήτων της Εκκλησίας

Ο χειμώνας πλησίαζε και ο Ντέιβιντ Ντίξον δεν είχε ιδέα πώς θα ζέσταινε την οικογένειά του.

Ο Ντέιβιντ, η σύζυγός του και δύο κόρες είχαν μόλις μετακομίσει στην επαρχιακή πόλη της Φρεντόνια στην Αριζόνα των Η.Π.Α., ένα ερημικό τοπίο που περιβάλλεται από μεγαλοπρεπείς κόκκινους κρημνούς, φασκομηλιές και αειθαλή.

Το σπίτι που είχαν νοικιάσει οι Ντίξον είχε μία ξυλόσομπα, ως κύρια πηγή θέρμανσης. Ο Ντέιβιντ έμαθε γρήγορα ότι το μάζεμα καυσόξυλων ήταν απαραίτητη δεξιότητα, επειδή τους χειμώνες στη Φρεντόνια το χιόνι και ο πάγος είναι πολύ συχνά.

«Δεν είχα καυσόξυλα ούτε αλυσοπρίονο ούτε καν τη γνώση πώς να το χρησιμοποιήσω!» Λέει ο Ντέιβιντ. «Δεν ήξερα τι να κάνω».

Μερικά μέλη του τομέως ρώτησαν τον Ντέιβιντ αν η οικογένειά του είχε αρκετά ξύλα για να περάσει τον χειμώνα. «Δεν άργησαν πολύ να καταλάβουν ότι δεν είχα» λέει ο Ντέιβιντ. «Η απαρτία πρεσβυτέρων σύντομα προσφέρθηκε να με βοηθήσει να μαζέψω ξύλα. Γεμάτος ευγνωμοσύνη, δέχτηκα την προσφορά τους».

Ο Ντέιβιντ σύντομα ανακάλυψε ότι αυτό το ταξίδι συγκέντρωσης ξύλων ήταν μία από τις πολλές καλά σχεδιασμένες και καλά οργανωμένες δραστηριότητες του τομέως, στην οποία παρευρίσκονταν πολλά άτομα. Ένα πρωινό Σαββάτου, ο Ντέιβιντ, η απαρτία πρεσβυτέρων και άλλα μέλη του τομέως κατευθύνθηκαν προς τα βουνά σχηματίζοντας ένα κομβόι φορτηγών και ρυμουλκουμένων.

«Σε ένα μόνο απόγευμα, χάρη στα εργαλεία και την τεχνογνωσία τους, τα μέλη του τομέως έδωσαν στην οικογένειά μου έναν σωρό από ξύλα τα οποία μας κράτησαν δύο χειμώνες» λέει ο Ντέιβιντ. «Ακόμα πιο σημαντικό, έμαθα ό,τι έπρεπε να γνωρίζω για να μαζεύω ξύλα από μόνος μου. Μέχρι τη στιγμή που έφυγα από τη Φρεντόνια, ήξερα να χειριστώ ένα αλυσοπρίονο και βοήθησα σε περισσότερες δραστηριότητες συγκέντρωσης ξύλων του τομέως από όσες μπορώ να μετρήσω».

Τέτοιες δραστηριότητες τομέως όχι μόνο οικοδομούσαν θετικές σχέσεις μεταξύ των μελών της Εκκλησίας, αλλά επίσης οικοδομούσαν θετικές σχέσεις με όλους στην κοινότητα.

«Θυμάμαι μία γυναίκα, που δεν ήταν μέλος της Εκκλησίας, καινούργια στην περιοχή» λέει ο Ντέιβιντ. «Ήταν αναγκασμένη να καίει την ξύλινη επένδυση του σπιτιού της για να έχει ζεστασιά. Μόλις μάθαμε για τα δεινά της, βεβαιωθήκαμε ότι είχε αρκετά καυσόξυλα για να περάσει τον χειμώνα. Ήταν τόσο ευγνώμων, που μετά βίας μπορούσε να μιλήσει».

Οι προσπάθειες τέλεσης διακονίας στη Φρεντόνια διασφάλιζαν ότι όλοι παρέμεναν ασφαλείς και ζεστοί κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Ενώ υπηρετούσαν μία ιεραποστολή στη Ρουμανία, η Μεγκ Γιοστ και η συνάδελφός της επισκέπτονταν τακτικά μία οικογένεια που δεν είχε παρευρεθεί στην Εκκλησία για πολύ καιρό. «Η οικογένεια Στάνικα ήταν από τα πρώτα μέλη της Εκκλησίας στη Ρουμανία» λέει η Μεγκ «και τους αγαπούσαμε».

Όταν ήρθε η ώρα να σχεδιάσουν και να οργανώσουν μία δραστηριότητα κλάδου, οι ηγέτες αποφάσισαν ότι ο κλάδος θα διοργάνωνε μία «Βραδιά Πρωτοπόρων». Θα ήταν μία βραδιά για να γιορτάσουμε τους θαρραλέους πρωτοπόρους που διέσχισαν τις Ηνωμένες Πολιτείες για να φτάσουν στην Κοιλάδα της Σωλτ Λέηκ. Θα ήταν επίσης μία ευκαιρία να τιμήσουμε τους πρωτοπόρους της Εκκλησίας στη Ρουμανία.

«Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ένας θαυμάσιος τρόπος ορισμένα μέλη να καταθέσουν μαρτυρία για τη μεταστροφή τους και πώς έχουν δει την Εκκλησία να μεγαλώνει στη Ρουμανία» λέει η Μεγκ. «Αμέσως σκεφτήκαμε ότι θα έπρεπε να συμμετάσχει η οικογένεια Στάνικα. Τους προσκαλέσαμε να συμμετάσχουν και ήταν ενθουσιασμένοι!»

Τη βραδιά της δραστηριότητας, οι Στάνικα δεν είχαν φτάσει ακόμα, όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε.

«Ανησυχούσαμε ότι δεν θα έρθουν» θυμάται η Μεγκ. «Αλλά πάνω στην ώρα, εμφανίστηκαν στην πόρτα. Οι Στάνικα κατέθεσαν μία όμορφη μαρτυρία για το Ευαγγέλιο και την Εκκλησία. Επίσης μπόρεσαν να συναναστραφούν άλλα μέλη που δεν είχαν δει εδώ και πολύ καιρό».

Τα μέλη του κλάδου καλωσόρισαν με ανοιχτές αγκάλες τους Στάνικα. Την επόμενη Κυριακή, η Μεγκ είχε μία ευχάριστη έκπληξη, όταν είδε την αδελφή Στάνικα στην Εκκλησία.

«Όταν επισκέφτηκα τον κλάδο λίγους μήνες αργότερα, ερχόταν ακόμα!» Λέει η Μεγκ. «Νομίζω ότι η ευκαιρία να καταθέσει την μαρτυρία της και να νιώσει ότι ανήκει και ότι την χρειάζονται στον κλάδο την βοήθησε πραγματικά».

• Σχεδιάστε δραστηριότητες που ικανοποιούν ανάγκες: Οι δραστηριότητες είναι ένας υπέροχος τρόπος για την κάλυψη πολλών διαφορετικών αναγκών. Μπορεί να προγραμματιστούν για να καλύψουν τις συγκεκριμένες ανάγκες ενός ατόμου ή μίας ομάδας. Θα πρέπει επίσης να καλύπτουν τις ανάγκες εκείνων που συμμετέχουν, είτε αυτή η ανάγκη είναι να γνωριστούν καλύτερα, να μάθουν περισσότερα για το Ευαγγέλιο είτε να αισθανθούν το Πνεύμα.

• Προσκαλέστε τους πάντες: Καθώς σχεδιάζετε δραστηριότητες, κάντε μία ιδιαίτερη προσπάθεια να προσκαλέσετε όσους θα επωφελούνταν από τη συμμετοχή. Λάβετε υπ’ όψιν τα νέα μέλη, τα λιγότερο ενεργά μέλη, τους νέους, τους ανύπανδρους ενηλίκους, άτομα με αναπηρίες και άτομα άλλων θρησκειών. Απευθύνετε την πρόσκληση έχοντας κατά νου τα ενδιαφέροντά τους και εκφράστε πόσο πολύ θα θέλατε να έρθουν.

• Παροτρύνετε τη συμμετοχή: Όσοι προσκαλείτε θα επωφεληθούν πολύ περισσότερο από τις δραστηριότητες, εάν έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν. Ένας τρόπος για να παροτρύνετε τη συμμετοχή είναι να ζητήσετε από τα άτομα να χρησιμοποιήσουν τα χαρίσματα, τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας.

• Καλωσορίστε τους πάντες: Εάν οι φίλοι σας παρευρεθούν σε μία δραστηριότητα, κάντε ό,τι μπορείτε για να νιώσουν ευπρόσδεκτοι. Ομοίως, αν δείτε άτομα που δεν γνωρίζετε, να είστε φιλικοί και να τους καλωσορίσετε κι αυτούς!