Νέοι Ενήλικοι
Όταν αμφιβάλλετε, κρατήστε την πόρτα ανοιχτή στην πίστη
Αν και κατά καιρούς μπορεί να αμφιβάλλουμε για τις πνευματικές μας εμπειρίες, η βεβαιότητά μας μπορεί να επιστρέψει.
Είτε μεγαλώσαμε στην Εκκλησία είτε μεταστραφήκαμε αργότερα στη ζωή, πολλοί από εμάς βιώσαμε πιθανώς στιγμές αμφισβήτησης ή αμφιβολίας. Μπορεί να είχαμε καταπληκτικές πνευματικές εμπειρίες, αλλά τώρα αναρωτιόμαστε: Ήταν αυτές οι πνευματικές εμπειρίες πραγματικές ή απλά φαντάστηκα ότι ένιωσα το Πνεύμα; Κι αν τίποτα από αυτά δεν είναι αληθινό; Και τι γίνεται με τις ερωτήσεις μου που δεν έχουν ακόμη απαντήσεις; Πώς μπορώ να παραμείνω στην Εκκλησία, αν δεν είμαι πια σίγουρος ότι είναι αληθινή;
Προσωπικά, εξεπλάγην που μου δημιουργήθηκαν αυτές οι απορίες, αφού είχα υπηρετήσει την ιεραποστολή μου! Ήξερα την αλήθεια με τέτοια σιγουριά που ήθελα να την κηρύξω σε άλλους για ενάμιση χρόνο – και τώρα αμφισβητούσα όλα όσα ήξερα και δίδαξα. Τι κρίμα θα ήταν αν τίποτε από αυτά δεν ήταν αληθινό. Άρα ήταν αληθινά, όλα όσα είχα διδάξει; Ή είχα απλώς θελήσει να είναι αληθινά; Αφού είδα φίλους να εγκαταλείπουν την Εκκλησία και ενώ αντιμετώπιζα τον δικό μου αγώνα πίστης, αναρωτήθηκα αν είχα εξαπατήσει τον εαυτό μου.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν σταμάτησα να πηγαίνω στην εκκλησία ούτε να υπακούω στις εντολές, επειδή είχα σοβαρές απορίες. Αντιθέτως, επειδή είχα απορίες, προσπάθησα να ακολουθήσω τη συμβουλή του Προέδρου Ράσσελ Νέλσον να «αυξήσ[ω] την πνευματική [μου] ικανότητα να λαμβάνω αποκάλυψη»1.
Ήξερα ότι «τίποτα δεν ανοίγει τους ουρανούς όσο ο συνδυασμός μεγάλης αγνότητας, ακριβούς υπακοής, ειλικρινούς αναζήτησης, καθημερινής σπουδής των λόγων του Χριστού μέσα από το Βιβλίο του Μόρμον και συστηματικής αφιέρωσης χρόνου για το έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας»2. Ένιωσα ότι ήταν ζωτικής σημασίας να μείνω κοντά στον Θεό. Σε τελική ανάλυση, ήταν ο μόνος που είχε απαντήσεις στις ερωτήσεις μου.
Η ιστορία της Ευνίκης
Μια μέρα ενώ διάβαζα το Άγιοι: Η ιστορία της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, βρήκα μία αξιοσημείωτη ιστορία για μία γυναίκα των πρώτων χρόνων της Αποκατάστασης. Η Ευνίκη Φράνκλιν φαινόταν να έχει τις ίδιες απορίες και ανησυχίες με εμένα.
Η Ευνίκη βαπτίστηκε στη Νέα Υόρκη από έναν ιεραπόστολο ονόματι Ελάιτζα Έιμπλ. Είχε ειλικρινά μεταστραφεί στο Ευαγγέλιο στη βάπτισή της. Αλλά μετά, αφού ο Ελάιτζα πήγε στον Καναδά για να κηρύξει, η Ευνίκη άρχισε να αμφισβητεί το Ευαγγέλιο και αυτό που είχε κάποτε μάθει ότι είναι αληθινό. Άρχισε να αναρωτιέται αν ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν πραγματικά προφήτης και αν το Βιβλίο του Μόρμον ήταν αληθινή γραφή. Έμεινε πολλές νύχτες ξάγρυπνη, σκεπτόμενη ότι ίσως έχει εξαπατηθεί.
Ο Κύριος έδειξε την αγωνία της Ευνίκης στον Ελάιτζα σε όνειρο, και εκείνος επέστρεψε αμέσως στη Νέα Υόρκη. Όταν χτύπησε την πόρτα της, η Ευνίκη έμεινε άναυδη – σχεδίαζε να του πει ότι δεν πίστευε πια όταν θα τον έβλεπε ξανά. Αντ’ αυτού, τον άφησε να περάσει μέσα. Όταν ο Ελάιτζα την προσκάλεσε στο κήρυγμά του εκείνο το βράδυ, εκείνη δίστασε και δεν ήθελε να πάει. Αλλά τελικά υποχώρησε και πήγε να ακούσει τι είχε να πει.
Στο κήρυγμά του, ο Ελάιτζα παρέθεσε την Α΄ Πέτρου 4:12, που λέει «μη παραξενεύεστε εξαιτίας τού βασανισμού που γίνεται σε σας για δοκιμασία». Ο βασανισμός που είχε επιδιώξει να καταστρέψει την πίστη της Ευνίκης δεν μπορούσε να πετύχει – όταν η Eυνίκη άκουσε τον Ελάιτζα να μιλά, οι αμφιβολίες της εξαφανίστηκαν. Το Άγιοι το θέτει ως εξής: «Η σιγουριά που ένιωθε κάποτε την πλημμύρισε ξανά»3.
Η σιγουριά πλημμυρίζει ξανά
Η εμπειρία της Ευνίκης με εντυπωσίασε και το σκεφτόμουν ξανά και ξανά. Όπως και η Ευνίκη, έμαθα από τα απλά και δυνατά λόγια του Ελάιτζα. Πρέπει να «μην παραξενευόμαστε» που έχουμε ερωτήσεις σχετικά με την πίστη μας. Είναι εντάξει. Ενώ η αλήθεια μπορεί να φάνηκε κάποτε να εκχέεται από τους ουρανούς, αργότερα ίσως υπάρξουν στιγμές που αισθανόμαστε πνευματική ξηρασία. Μπορεί να αναρωτηθούμε αν νιώσαμε ποτέ πραγματικά τη βροχή. Χωρίς δεδομένες απαντήσεις ή επιβεβαιώσεις, μπορούμε να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για τη βροχή της αποκάλυψης. Μπορούμε να αναζητήσουμε έναν μάρτυρα για να μάθουμε ότι αυτό που ήταν αληθινό χθες ισχύει ακόμα και σήμερα. Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλλαντ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων δίδαξε: «Εάν ήταν σωστό όταν προσευχηθήκατε γι’ αυτό και το εμπιστευθήκατε και το ζήσατε, είναι σωστό τώρα. Αντιμετωπίστε τις αμφιβολίες σας. Τιθασεύστε τους φόβους σας»4.
Ανοίγοντας ξανά την πόρτα στον φίλο της τον ιεραπόστολο, ακόμα και όταν αναρωτιόταν αν θα έπρεπε, η Ευνίκη άνοιξε ξανά την καρδιά της. Ο Κύριος μπορούσε πάλι να προσεγγίσει την Ευνίκη και να την βοηθήσει να αισθανθεί επιβεβαίωση για όλα όσα γνώριζε κάποτε. Με παρόμοιο τρόπο, ο καθένας από εμάς μπορεί να αφήσει την πόρτα ανοιχτή στην πίστη ακόμη και όταν αγωνίζεται με αμφιβολίες. Μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε το σωστό και να αναζητούμε αποκάλυψη – ακόμα και όταν δεν είμαστε σίγουροι γιατί ακριβώς το κάνουμε.
Κρατάμε την πόρτα ανοιχτή συνεχίζοντας να κάνουμε τα μικρά πράγματα που μας είπε ο Θεός ότι είναι καλά για την ψυχή μας. Τηρούμε αγία την Ημέρα του Κυρίου και παρευρισκόμαστε στις συγκεντρώσεις μας. Διαβάζουμε τις γραφές, ακόμα κι αν είναι μόνο ένα εδάφιο μερικές φορές. Ακούμε έναν ύμνο ή μία ομιλία συνέλευσης. Μιλάμε στον Επουράνιο Πατέρα για τις ανησυχίες και τις ελπίδες μας και Του ζητάμε να μας βοηθήσει να μάθουμε την αλήθεια. Τηρούμε τις εντολές, μετανοούμε και αναζητούμε τη συντροφιά του Αγίου Πνεύματος.
Εάν δεν μπορούμε να έχουμε τίποτα περισσότερο παρά την επιθυμία να πιστέψουμε, μπορούμε ακόμα να συνεχίσουμε να κάνουμε τα μικρά πράγματα και να αφήσουμε την επιθυμία να λειτουργήσει μέσα μας. Μπορούμε να φυλάξουμε χώρο στην καρδιά μας για να αυξηθεί η πίστη. (Βλέπε Άλμα 32:27.)
Τι ξέρω
Παρόλο που κατά καιρούς αναρωτήθηκα, περιπλανήθηκα και ταλαντεύτηκα, έμαθα και ξανάμαθα από μόνη μου ότι αυτή είναι η Εκκλησία του Χριστού. Αν και ο Τζόζεφ Σμιθ μπορεί να ήταν ατελής άνθρωπος, ξέρω ότι ήταν ένας εμπνευσμένος προφήτης του Θεού που θυσίασε τα πάντα και έκανε απόλυτα ό,τι καλύτερο μπορούσε. Γνωρίζω επίσης ότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι ένα αληθινό αρχαίο χρονικό και μία ιερή γραφή που διαφυλάχθηκε μόνο για εμάς και για την εποχή μας. Ο Επουράνιος Πατέρας συνεχίζει να μου επιβεβαιώνει αυτές τις αλήθειες κάθε μέρα. Και χαίρομαι που επιβεβαίωσε αυτές τις αλήθειες και στην Ευνίκη Φράνκλιν.
Ξέρω ότι καθώς κρατάμε την πόρτα και την καρδιά μας ανοιχτή στην αλήθεια, ο Θεός θα μας βοηθήσει να αισθανθούμε τι είναι αληθινό και τι όχι μέσω του Αγίου Πνεύματος. Οι πνευματικές μας εμπειρίες θα είναι αδιαμφισβήτητες αυτή τη στιγμή. Και κάθε στιγμή μετά από αυτό, όταν αισθανόμαστε τις αμφιβολίες να τρυπώνουν αθόρυβα, μπορούμε να θυμηθούμε πώς αισθανθήκαμε. Όπως και για την Ευνίκη, η βεβαιότητά μας για τις αλήθειες του Ευαγγελίου μπορεί να επιστρέψει.
Δεν χρειάζεται να ζούμε στην ξηρασία της αμφιβολίας για πολύ καιρό, εάν κρατηθούμε από τις πνευματικές μας εμπειρίες. Ο Πρεσβύτερος Νιλ Άντερσεν της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων λέει να «ασπασθείτε τις ιερές σας αναμνήσεις… Εμπιστευθείτε ότι έρχονται σε εσάς από τον Επουράνιο Πατέρα σας και τον Αγαπημένο Του Υιό. Αφήστε τις να φέρουν υπομονή στις αμφιβολίες σας και κατανόηση στις δυσκολίες σας. Σας υπόσχομαι ότι καθώς προθύμως αναγνωρίζετε και προσεκτικά αγαπάτε τα πνευματικώς καθοριστικά γεγονότα στη ζωή σας, όλο και περισσότερο θα έρχονται σε εσάς»5.
Γνωρίζω ότι για όσους προσπαθούν να κάνουν νέες πνευματικές εμπειρίες και να ασκήσουν πίστη στον Χριστό, αυτή η υπόσχεση είναι αληθινή: «Αυτός που πιστεύει στον [Χριστό] δεν θα διψάσει ποτέ» (Κατά Ιωάννην 6:35). Οι απαντήσεις που χρειαζόμαστε θα έρθουν. Μπορούμε να περάσουμε μέσα από τις φλογερές δοκιμασίες που ο Σατανάς ρίχνει στο διάβα μας. Και μπορούμε να παραμένουμε πιστοί στον αγαπημένο μας Θεό όλες τις μέρες μας.