การบินอย่างปลอดภัยในชีวิต

ภาพ

หน้ากากแขวนห้อยลงมาจากเพดานเครื่องบิน

เมื่อพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเริ่มคำแนะนำด้านความปลอดภัยตามปกติ ผมตรวจสอบว่าแม็กซ์ ลูกชายของผมนอนอยู่อย่างปลอดภัยในเปลนอนบนที่นั่งติดกับผมบนเครื่องบิน

ผมหวนคิดไปถึงวันที่แม็กซ์เกิดมาก่อนนั้นสองสามเดือน เมื่อผมอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนเป็นครั้งแรกในโรงพยาบาล ผมตั้งใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเขาให้ปลอดภัย สอนเขาถึงวิธีค้นหาความสุข และจัดหาทุกสิ่งที่เขาต้องการเพื่อนำทางชีวิตนี้ให้ประสบความสำเร็จ

ผมมั่นใจว่า ผู้เป็นพ่อส่วนใหญ่ประสบกับความรู้สึกเหล่านี้ ความรู้สึกผมค่อนข้างสะเทือนใจเป็นพิเศษเมื่อผมมองเข้าไปในดวงตาของเขา และยังจำได้ถึงการต่อสู้กับการมีลูกไม่ได้ที่เกิดขึ้นก่อนการถือกำเนิดของเขา ด้วยความรู้สึกหนักอึ้งทั้งทางร่างกาย อารมณ์ และความรู้สึกทางวิญญาณ ซึ่งผมกับภรรยาต้องเผชิญ

พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเพิ่งจะอธิบายวิธีใช้หน้ากากออกซิเจนเหนือศีรษะระหว่างเหตุฉุกเฉิน และเมื่อคนหนึ่งเดินมาถึงแถวของเรา เธอก็มีท่าทีเต็มไปด้วยความจริงจังเคร่งขรึมอย่างยิ่ง เธอชี้มาที่ผม “ถ้าหน้ากากหล่นลงมา คุณต้องใส่หน้ากากของคุณก่อนจะช่วยเขา” เธอพูดพลางชี้ไปที่แม็กซ์ ด้วยเหตุผลบางประการ การเน้นย้ำที่เธอพูดออกมาด้วยคำว่า ก่อน ทำให้ผมรู้สึกราวกับสายฟ้าฟาด

เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบิน ผมจินตนาการถึงฉากการใช้หน้ากากออกซิเจน สงสัยว่าผมจะรู้สึกสบายใจกับการเสียเวลาก่อนรช่วยเหลือแม็กซ์ได้อย่างไร จากนั้นความคิดของผมก็มาถึงถ้อยคำที่พระเยซูคริสต์พูดกับเปโตร ผู้ซึ่งความปรารถนาเพียงอย่างเดียวของเขาคือการรับใช้และปกป้องพระผู้ช่วยให้รอดว่า “เมื่อ​ท่าน​หัน‍กลับ (เปลี่ยนใจเลื่อมใส) ​แล้ว จง​ชู​กำลัง​พี่‍น้อง​ทั้ง‍หลาย​ของ​ท่าน” (ลูกา 22:32)

และสิ่งนั้นทำให้ผมฉุกคิดขึ้นได้ วิธีที่ดีที่สุดที่ผมจะช่วยแม็กซ์ได้คือการช่วยเหลือตัวเองก่อน ผมตระหนักว่า ถ้าผมจำเป็นต้องสวมหน้ากากออกซิเจนของตัวเอง ก็จะใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที แต่จากนั้นผมสามารถช่วยแม็กซ์ได้อย่างเต็มที่และถูกต้อง สำหรับช่วงเวลาที่เหลือบนเครื่องบิน ผมคิดเกี่ยวกับเรื่องเล็กและเรียบง่ายที่มีความสำคัญมากกว่าหน้ากากออกซิเจนในช่วงเวลาชั่วนิรันดร์ ว่าสิ่งที่ผมสามารถทำก่อนซึ่งจะทำให้ผมอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมที่สุด เพื่อแล้วจากนั้นจากนั้นจะช่วยแม็กซ์ได้ นั่นคือการเปลี่ยนใจเลื่อมใสก่อน และจากนั้นเสริมสร้างความเข้มแข็งให้ผู้อื่น

สิ่งเหล่านี้ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีแต่ได้สร้างความแตกต่างที่สำคัญในการเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับผม:

• การคุกเข่าสวดอ้อนวอนช่วยให้ผมมีจุดสนใจที่ถูกต้องเพื่อมีการสนทนาอย่างจริงใจกับพระบิดาบนสวรรค์

• การใช้สมุดจดหรือเอกสารคอมพิวเตอร์เพื่อจดบันทึกความคิดและความเข้าใจสร้างประสบการณ์การศึกษาพระคัมภีร์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นสำหรับผม 

• การหยุดเพื่อถามว่า “นั่นหมายถึงอะไรจริงๆ ?” หรือ “สิ่งนั้นมีความหมายต่อฉันอย่างไร?” ระหว่างนมัสการในพระวิหารหรือการทบทวนคำปราศรัยการประชุมใหญ่สามัญช่วยให้ผมได้รับข้อคิดและความเข้าใจที่สำคัญ

• การจดวิธีที่ผมเห็นพระหัตถ์ของพระผู้เป็นเจ้าในชีวิตผมเมื่อสิ้นวันของแต่ละวันช่วยให้ผมมองเห็นอิทธิพลของพระองค์ได้ง่ายขึ้นและรู้สึกใกล้ชิดกับพระองค์มากขึ้น^1.

ผมคิดย้อนไปถึงข้อเท็จจริงที่ว่า พระคริสต์ทรงสอนเราดังนี้ “​จง​แสวง‍หา​แผ่น‍ดิน​ของ​พระ‍เจ้า และ​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​พระ‍องค์ ​ก่อนแล้ว​พระ‍องค์​จะ​ทรง​เพิ่ม‍เติม​สิ่ง‍ทั้ง‍ปวง​นี้​ให้” (มัทธิว 6:33 เน้นตัวเอน) เมื่อผมนึกถึง “สิ่ง‍ทั้ง‍ปวง​นี้” ผมจะจินตนาการถึงพรทั้งหมดที่พระบิดาบนสวรรค์กำลังรอคอยที่จะหลั่งมาสู่ครอบครัวของเราเพราะเราตั้งใจให้พระองค์เป็นพระผู้เป็นเจ้าของเราในแต่ละวัน (ดู เยเรมีย์ 24:7)

ภาพ

พ่อและลูกชายกำลังเดินเล่นบนชายหาด

หลายครั้งที่ผมรู้สึกว่าตนเองไม่ดีพอในฐานะพ่อและสวดอ้อนวอนขอคำตอบและการทรงนำ “ในโมงนั้นนั่นเอง” ที่ผมต้องการช่วยเหลือผู้อื่น (หลักคำสอนและพันธสัญญา 100:6) เมื่อผมตั้งใจที่จะมุ่งเน้นความสัมพันธ์ของผมกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ก่อน ผมจะรู้สึกว่าตนเองอยู่ในจุดที่เหมาะสมยิ่งขึ้นในการช่วยเหลือผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งครอบครัวของผม

ผมรู้ว่าชีวิตของผมสามารถกลายเป็นบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมจะสอนให้แม็กซ์และคนอื่นๆ เรียนรู้ได้ เพราะผมเปลี่ยนใจเลื่อมใสพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูอย่างลึกซึ้งมากขึ้น ผมจึงทำให้คนรอบข้างเข้มแข็งขึ้นได้

เมื่อเกิดเหตุฉุกเฉินทางวิญญาณ อารมณ์ หรือร่างกายในชีวิต เมื่อหน้ากากออกซิเจนหล่นลงมาตรงหน้า และเมื่อผู้อื่นต้องการความช่วยเหลือจากเรา ถ้าเราได้ทำเรื่องเล็กและเรียบง่ายเพื่อให้แน่ใจว่าจะเกิดการเปลี่ยนใจเลื่อมใสที่มั่นคงในพระเยซูคริสต์และพระกิตติคุณของพระองค์ จากนั้นเราจะอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมที่สุดที่จะช่วยให้ผู้อื่นมาหาพระองค์ พระอาจารย์พระผู้เยียวยาและพระผู้ช่วยให้รอดแห่งจิตวิญญาณของเรา