22–28 lipca. „Abyście zasadzili to słowo w waszych sercach”. Ks. Almy 32–35
„22–28 lipca. ‘Abyście zasadzili to słowo w waszych sercach’. Ks. Almy 32–35”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele. Księga Mormona, 2024 (2023)
„22–28 lipca. Ks. Almy 32–35”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania w domu i w kościele, 2024 (2023)
Obraz
nasiono w dłoni dziecka
22–28 lipca. „Abyście zasadzili to słowo w waszych sercach”
U Zoramitów modlitwa polegała na staniu w miejscu widocznym dla wszystkich i powtarzaniu próżnych, pełnych samozadowolenia słów. Zoramici nie wierzyli w Jezusa Chrystusa — a nawet zaprzeczali Jego istnieniu — i gnębili biednych ludzi (zob. Ks. Almy 31:9–25). Natomiast Alma i Amulek nauczali, że modlitwa ma więcej wspólnego z tym, co dzieje się w naszych sercach niż na podwyższeniu widocznym dla ludzi. A jeśli nie okazujemy współczucia ludziom potrzebującym, nasza modlitwa jest „daremna i na nic się nie zda” (Ks. Almy 34:28). A co najważniejsze: modlimy się, bo wierzymy w Jezusa Chrystusa, który oferuje odkupienie poprzez Swoją „[nieskończoną i wieczną ofiarę]” (Ks. Almy 34:10). Alma wyjaśnił, że taka wiara rodzi się z pokory i „[pragnienia] wiary” (Ks. Almy 32:27). Z czasem, dzięki ciągłej pielęgnacji, słowo Boże zakorzenia się w naszych sercach, aż stanie się „drzewem rosnącym ku życiu wiecznemu” (Ks. Almy 32:41).
Wykazuję się wiarą w Jezusa Chrystusa, siejąc i pielęgnując Jego Słowo w moim sercu.
Czytając Ks. Almy 32:17–43, zwróć uwagę na słowa i wyrażenia, dzięki którym lepiej rozumiesz, jak wykazywać się wiarą w Jezusa Chrystusa. Czego uczysz się o tym, czym jest wiara, a czym nie jest?
Możesz również, studiując Ks. Almy 32, rysować różne etapy rozwoju nasiona. Następnie podpisz każdą ilustrację słowami z Ks. Almy 32:28–43, dzięki którym lepiej rozumiesz, jak zasadzić słowo Boże w swoim sercu i je pielęgnować.
Zoramitom, którzy nie byli jeszcze przekonani co do świadectwa Almy o Chrystusie, Alma zaproponował „eksperyment” (zob. Ks. Almy 32:26). Eksperymenty wymagają woli, ciekawości, działania i przynajmniej odrobiny wiary — i mogą prowadzić do wspaniałych odkryć! Pomyśl o eksperymentach, które widziałeś lub w których uczestniczyłeś. Zgodnie z treścią Ks. Almy 32:26–36, jakiego rodzaju eksperyment może prowadzić do wiary w Jezusa Chrystusa?
W jaki sposób „eksperymentowałeś” ze słowem Bożym i przekonałeś się, że „słowo to jest dobre” (Ks. Almy 32:28)?
Rady, jakich udzielili Alma i Amulek na temat okazywania czci i modlitwy, były korektą nieporozumień panujących wśród Zoramitów. Możesz je wypisać (zob. Ks. Almy 31:13–23). Obok listy możesz wypisać prawdy dotyczące modlitwy z Ks. Almy 33:2–11 oraz 34:17–29. W jaki sposób to, czego się uczysz z tych wersetów, wpływa na to, jak się modlisz i oddajesz cześć Bogu?
Możesz również odnaleźć inne spostrzeżenia na ten temat w hymnie o modlitwie, np. „Modlitwy czas” (Hymny, nr 77).
Potrzebuję Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienia.
Zwróć uwagę na to, ile razy Amulek użył słów nieskończona i wieczna, aby opisać zadość czyniącą ofiarę Zbawiciela w Ks. Almy 34:9–14. Dlaczego ważne jest, by wiedzieć, że Zadośćuczynienie Zbawiciela jest nieskończone i wieczne? W podanych fragmentach odszukaj słowa i wyrażenia, które również opisują Zadośćuczynienie Zbawiciela: List do Hebrajczyków 10:10; II Ks. Nefiego 9:21; Ks. Mosjasza 3:13.
Nawet jeśli wiemy, że zbawcza moc Jezusa jest nieskończona i wieczna, możemy czasami wątpić, że odnosi się ona do nas — lub do osoby, która zgrzeszyła przeciwko nam. Starszy David A. Bednar zauważył, że niektórzy święci w dniach ostatnich „zdają się mieć wiarę w Zbawiciela, ale nie wierzą, że obiecane przez Niego błogosławieństwa są dla nich dostępne” („Gdybyście byli mnie poznali”, Liahona, listopad 2016, str. 104). Co może powstrzymać nas od czerpania w pełni z mocy Zbawiciela? Zastanów się, jak możesz się przekonać, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest nieskończone i wieczne.
Aby zastanowić się, jak bardzo potrzebujesz Zadośćuczynienia Zbawiciela, możesz pomyśleć o czymś, z czego korzystasz codziennie. Zapytaj siebie: „Jak wyglądałoby moje życie, gdybym tego nie miał?”. Następnie, podczas studiowania Ks. Almy 34:9–16, zastanów się, jak wyglądałoby twoje życie bez Jezusa Chrystusa. Inne spostrzeżenia na ten temat znajdują się w II Ks. Nefiego 9:7–9. Jak podsumowałbyś treść Ks. Almy 34:9–10 jednym zdaniem?
Zob. także Michael John U. Teh, „Nasz osobisty Zbawiciel”, Liahona, maj 2021, str. 99–101; Gospel Topics [Tematy ewangelii], „Atonement of Jesus Christ” [Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa], Biblioteka ewangelii; „Reclaimed” [Odzyskany] (film), Biblioteka ewangelii.
Wyobraź sobie, że chcesz wziąć udział w maratonie lub występie muzycznym. Co by się stało, gdybyś czekał na przygotowanie do dnia tego wydarzenia? W jaki sposób ten przykład odnosi się do ostrzeżeń Amuleka z Ks. Almy 34:32–35? Jakie niebezpieczeństwo wiąże się ze zwlekaniem z pokutą i zmianą?
Werset 31. zawiera także przesłanie dla ludzi, którzy mogą martwić się, że już zbyt długo zwlekali i że jest za późno, aby odpokutować. Jakie, według ciebie, jest to przesłanie?
Aby uzyskać więcej pomysłów, zobacz aktualne wydania czasopism Liahona oraz Dla wzmocnienia młodzieży.
Pan może mnie uczyć, kiedy jestem pokorny z wyboru.
Alma i Amulek odnosili sukces, nauczając pokornych Zoramitów. Co to znaczy, że ktoś jest pokorny? Pomóż swoim dzieciom znaleźć definicję słowa pokora w Przewodniku po pismach świętych. Jakie inne informacje o znaczeniu tego słowa można znaleźć w Ks. Almy 32:13–16? Poproś dzieci, by dokończyły zdanie: „Jestem pokorny, kiedy ”.
Moje świadectwo o Jezusie Chrystusie rośnie, gdy o nie dbam.
Nasiona, drzewa i owoce stanowią ogólnie znane rzeczy, które ułatwią dzieciom rozumienie takich abstrakcyjnych pojęć, jak wiara i świadectwo. Niech dzieci trzymają nasiono, podczas gdy ty będziesz czytać Ks. Almy 32:28. Następnie możesz poprosić je, aby zastanowiły się nad tym, w czym wzrost świadectwa o Jezusie Chrystusie przypomina sianie i pielęgnację nasiona (zob. „Rozdział 29.: Alma naucza o wierze i słowie Bożym”, Opowieści z Księgi Mormona, str. 81). Możecie zasiać nasiono i porozmawiać o tym, co jest potrzebne, aby nasiono — lub świadectwo — rosło.
Na końcu tego zarysu lekcji znajduje się zdjęcie drzewa. Możesz je wykorzystać, by zilustrować słowa Almy zawarte w Ks. Almy 32:28–43. Możecie również pójść na spacer, aby odnaleźć rośliny na różnych etapach wzrostu i przeczytać wersety z Ks. Almy 32, w których porównano rozwijającą się roślinę do naszego świadectwa. Dzieci mogą też narysować na tablicy drzewo i dorysowywać liść lub owoc za każdym razem, gdy pomyślą o czymś, co mogą zrobić, aby ich świadectwo o Jezusie Chrystusie wzrastało.
Możesz pozwolić dzieciom spróbować włożyć nasiono (symbolizujące słowo Boże) w kamień (symbolizujący pełne dumy serce) i w miękką glebę (symbolizującą pokorne serce). Przeczytajcie wspólnie Ks. Almy 32:27–28. Porozmawiajcie o tym, co to znaczy „przyjąć” (werset 27.) słowo Boże w naszych sercach.
Rysujcie. Niektórzy ludzie uczą się lepiej, kiedy rysują to, czego się uczą. Dzieciom może spodobać się narysowanie nasiona, które wydaje z siebie drzewo, w trakcie studiowania Ks. Almy 32.
Mogę modlić się do Ojca Niebieskiego zawsze i w każdej sprawie.
Pomóż dzieciom znaleźć zwroty opisujące miejsca, w których możemy się modlić (w Ks. Almy 33:4–11) oraz sprawy, jakie możemy poruszać w modlitwie (zob. Ks. Almy 34:17–27). Możesz poprosić je, by narysowały siebie, jak modlą się w tych miejscach. Opowiedzcie sobie nawzajem o sytuacjach, w których Ojciec Niebieski wysłuchał waszych modlitw. Zaśpiewajcie razem pieśń o modlitwie, np. „Modlitwa dziecka” (Śpiewnik dla dzieci, str. 6–7).
Więcej pomysłów znajdziesz w aktualnym wydaniu czasopisma Przyjaciel.
Obraz
owoce na drzewie
„Z powodu waszej pilności i waszej wiary, i waszej cierpliwości w pielęgnowaniu słowa […], oto niebawem będziecie mogli zrywać z niego owoc, który jest najcenniejszy” (Ks. Almy 32:42).