Veprat e Apostujve 16–21

Ndihmojini fëmijët të aktrojnë Veprat e Apostujve 16:25–34, ndërsa ju e përmblidhni rrëfimin e Palit dhe Silas duke e shpërndarë ungjillin në burg (shih edhe “Kapitullin 61: Pali dhe Sila në Burg”, Histori nga Dhiata e Re, f. 158–160, ose materialin përkatës filmik te LDS.org). Shpjegoni se edhe sot misionarët i mësojnë njerëzit për Jezusin dhe i ndihmojnë ata të përgatiten për t’u pagëzuar.

Bëni distinktivë emri si të misionarëve për fëmijët që t'i përdorin, dhe ndihmojini që t’i shkruajnë emrat e tyre te distinktivët. Mësojuni fëmijëve thënie të thjeshta doktrinore që mund t’ia tregojnë të tjerëve, të tilla si “Perëndia është Ati ynë i dashur Qiellor”, “Perëndia flet nëpërmjet një profeti të gjallë” ose “Jezu Krishti është Shpëtimtari ynë”.

Ftojini fëmijët të tregojnë hollësi rreth dikujt që njohin, i cili/e cila është në mision. Ata mund të bëjnë një vizatim ose të shkruajnë një pusullë për t’ia dërguar një misionari.

Vendosni disa kopje të shkrimeve të shenjta nëpër dhomë dhe lërini fëmijët që t’i gjejnë. Ndihmojeni njërin nga fëmijët ta lexojë frazën: “Ata … i shqyrtua[n] çdo ditë Shkrimet” (Veprat e Apostujve 17:11). Ftojini fëmijët të tregojnë me gisht nga secila ditë e javës në një kalendar ndërsa e përsëritin këtë frazë me ju.

Për t’u mësuar fëmijëve që shkrimet e shenjta dëshmojnë për Atin Qiellor dhe Jezu Krishtin, ndihmojini të kthehen te një kapitull në shkrimet e shenjta, si p.sh. te Veprat e Apostujve 17 ose 18, dhe të gjejnë rastet kur përmendet fjala Perëndi ose Zot. Ju mund të dëshironi t’i shenjoni këto fjalë në mënyrë që fëmijët të mund t’i gjejnë më me lehtësi. Sa herë që gjejnë një nga këto fjalë, ftojini që të tregojnë diçka që dinë rreth Atit Qiellor dhe Jezu Krishtit.

Ndihmojini fëmijët ta përsëritin frazën: “Ne jemi pasardhës të Perëndisë” (Veprat e Apostujve 17:29), dhe shpjegoni se pasardhës do të thotë fëmijë. Jepini dëshminë tuaj secilit fëmijë, një e nga një, që ai apo ajo është një fëmijë i Perëndisë. Pyetini se si ndihen kur dëgjojnë se janë fëmijë të Perëndisë. Ftojini të tregojnë se si ndihen rreth Atit të tyre Qiellor.

Shfaqni fotografi të fëmijëve me familjet e tyre (nëse është e mundur, përdorni fotografi të fëmijëve në klasën tuaj). Shpjegoni se ne jemi fëmijët e nënave dhe etërve tanë dhe se të gjithë ne jemi fëmijë shpirtërorë të Prindërve tanë Qiellorë.

Këndoni një këngë rreth Atit Qiellor, të tillë si “E Di, Ati Im Rron” (Himne, f. 197). Me ndihmën e fëmijëve, shkruani në tabelë fjalë ose vizatoni figura të cilat përfaqësojnë gjëra që i mësojmë rreth Atit Qiellor nga kënga.

Lexojuni fëmijëve këto fjalë nga Veprat e Apostujve 17:27: “Ai nuk është larg nga secili prej nesh”. Flitni rreth rasteve kur u ndiet pranë Atit Qiellor dhe ftojini fëmijët të bëjnë të njëjtën gjë.

Ftojini fëmijët t’i lexojnë Veprat e Apostujve 16:14–15, 25–34; 18:7–8, 24–28, dhe të bëjnë një listë të njerëzve të cilëve Pali dhe Apolo u folën për ungjillin. Pastaj ftojini që të bëjnë një listë të njerëzve me të cilët mund të flasin për ungjillin. Lërini fëmijët të interpretojnë me role mënyrën se si ata mund t’u tregojnë këtyre njerëzve për Jezu Krishtin ose si t’i ftojnë ata në kishë. Ju gjithashtu mund t’i ftoni fëmijët që t’u shkruajnë këtyre njerëzve pusulla duke u dhënë dëshmi për një të vërtetë të ungjillit.

Ftoni misionarë kohëplotë të tanishëm, misionarë të kthyer ose misionarët e lagjes ta vizitojnë klasën dhe të tregojnë për përvojat e tyre lidhur me shpërndarjen e ungjillit. Nxitini fëmijët të bëjnë pyetje rreth mënyrës se si ata mund të flasin për ungjillin me të tjerët.

Vërini fëmijët t’i lexojnë Veprat e Apostujve 17:2–4, 10–12; 18:28, dhe ftojini të shqyrtojnë se çfarë kanë të përbashkët këto fragmente. Sipas këtyre vargjeve, çfarë i ndihmoi këta njerëz ta besonin ungjillin e Jezu Krishtit?

Ftojini fëmijët të tregojnë historitë e tyre të parapëlqyera rreth Jezusit, që i kanë mësuar nga shkrimet e shenjta këtë vit. Në copa letre, shkruani referenca të shkrimit të shenjtë që na mësojnë për Shpëtimtarin, dhe i fshihni ato nëpër dhomë. Pastaj ftojini fëmijët t’i gjejnë ato. Ndihmojini fëmijët t’i shikojnë në shkrimet e shenjta referencat që gjejnë, dhe kërkojuni t’i tregojnë njëri-tjetrit se çfarë na mëson secili shkrim i shenjtë për Jezusin.

Kërkojuni fëmijëve t’ju ndihmojnë që të krijoni një tabelë të thjeshtë që mund ta shenjojnë sa herë që lexojnë apo mësojnë rreth Jezusit nga shkrimet e shenjta. Paraqiteni atë çdo javë për pjesën tjetër të vitit dhe ndihmojini fëmijët të gjejnë pjesë në shkrimet e shenjta që na mësojnë rreth Jezusit.

Tregojuni fëmijëve një gur, dhe shpjegoni se në kohën e Palit, njerëzit adhuronin perëndi që i bënin prej guri apo materialesh të tjera. Kërkojuni fëmijëve t’i lexojnë Veprat e Apostujve 17:27–29. Çfarë mësojmë rreth Perëndisë nga këto vargje? Shpjegoni se pasardhës do të thotë fëmijë. Pyetini fëmijët se si i bën që të ndihen, njohuria se ata janë fëmijë të Perëndisë?

Kërkojuni fëmijëve të lexojnë Veprat e Apostujve 17:27. Ftojini fëmijët të vizatojnë figura të mënyrave se si ata mund “ta gjejnë duke [e] prekur” Perëndinë ose si ta kërkojnë atë. Kur e kanë ndier ata që Ai “nuk është larg nga [ata]”?