Cudowne i zadziwiające dzieło

Rozpocznij lekcję od napisania na tablicy następującego słowa:

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Ks. Amosa 8:11–12. Pozostałych uczniów poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i zwrócili uwagę na to, jakie symboliczne znaczenie ma tutaj słowo: głód.

• Jaki rodzaj głodu przepowiedział Amos? (Zapisz na tablicy odpowiedzi uczniów tuż obok: „Głód =”).

• Co, według proroctwa Amosa, ludzie będą robić, powodowani tym głodem?

• Czy widzicie dowody na to, że na świecie panuje głód „słuchania słów Pana”? (Ks. Amosa 8:11).

Wyjaśnij, że chociaż proroctwo, o którym mowa w wersetach: Ks. Amosa 8:11–12, najprawdopodobniej wypełniło się już w dziejach wielokrotnie, to jednym z ważnych przejawów wypełnienia się tego proroctwa było Wielkie Odstępstwo. Możesz zaproponować uczniom, aby zapisali: Odstępstwo, w tym Wielkie Odstępstwo na marginesie swoich pism świętych obok wersetów: Ks. Amosa 8:11–12.

Pokaż poniższą wypowiedź i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos. Poproś uczniów, aby wyszukali niektóre z czynników, które przyczyniły się do zaistnienia Wielkiego Odstępstwa.

„Po śmierci Jezusa Chrystusa niegodziwi ludzie prześladowali Apostołów i członków Kościoła, zabijając wielu z nich. Wraz ze śmiercią Apostołów zabrane zostały z ziemi klucze kapłaństwa i upoważnienie kapłańskie. Apostołowie zachowywali w czystości doktryn ewangelii oraz zapewniali porządek i normy godności dotyczące członków Kościoła. Bez Apostołów z biegiem czasu doktryny zostały zmienione. Wprowadzono też bez upoważnienia zmiany w organizacji Kościoła i obrzędach kapłańskich, takich jak chrzest i nadawanie daru Ducha Świętego.

Nie mając objawienia i upoważnienia kapłańskiego, ludzie polegali na własnej mądrości w interpretowaniu pism świętych oraz zasad i obrzędów ewangelii Jezusa Chrystusa. Nauczano fałszywych idei jako prawdy. Zaginęła duża część wiedzy o prawdziwych cechach i naturze Boga, Jego Syna Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. Doktryny takie, jak: wiara w Jezusa Chrystusa, odpokutowanie, chrzest i dar Ducha Świętego zostały zniekształcone lub zapomniane. Na ziemi nie było już tego upoważnienia kapłańskiego, jakie dał Apostołom Chrystus” (Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik dla służby misjonarskiej [2006], str. 35).

• Jakie, zgodnie z tym fragmentem, były niektóre czynniki, które przyczyniły się do zaistnienia Wielkiego Odstępstwa?

• Dlaczego tak ważne jest, aby rozumieć, że Wielkie Odstępstwo rzeczywiście miało miejsce? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozpoznają następującą zasadę: Wiedza o tym, że Wielkie Odstępstwo miało miejsce, może pomóc nam zrozumieć znaczenie Przywrócenia ewangelii).

Wyjaśnij, że w okresie odstępstwa Ojciec Niebieski w dalszym ciągu miał wpływ na ludzi poprzez Światło Chrystusa, które „każdy człowiek otrzymał” (Moroni 7:16) oraz poprzez moc Ducha Świętego, który świadczy o prawdzie ewangelii (zob. Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych], „Holy Ghost”, scriptures.lds.org). Dawał natchnienie mężczyznom i kobietom różnych kultur, którzy poszukiwali Jego pomocy w tym okresie. Chrześcijańscy reformatorzy, tacy jak Marcin Luter i William Tyndale, dokładali starań, aby pomóc chrześcijanom zbliżyć się do ideałów zawartych w Biblii. Wysiłki reformatorów, filozofów, a nawet polityków z Europy i Ameryki Północnej doprowadziły do zwiększonego nacisku na poszanowanie godności człowieka i wolności religijnej w wielu częściach świata. Niezależnie od tych wydarzeń Bóg nie przywrócił wtedy jeszcze w pełni Swojego Kościoła. (Zob. Abyście głosili moją ewangelię, str. 45–46).

Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya (1910–2008) i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

Obraz

Prezydent Gordon B. Hinckley

„Od wieków niebiosa pozostały zapieczętowane. Dobrzy mężczyźni i kobiety — naprawdę bardzo wielu wybitnych, wspaniałych ludzi — starało się poprawić, wzmocnić i udoskonalić swoją religię i nauki. Wielce ich za to szanuję. O ileż lepszy jest świat dzięki ich działaniom. Chociaż wierzę, że ich praca była natchniona, nie doprowadziła do otwarcia niebios i ukazania się Boga” („Cudowna podstawa naszej wiary”, Liahona, listopad 2002, str. 80).

Przypomnij uczniom, że w 1820 roku młody chłopiec, Józef Smith, poszukiwał prawdziwego Kościoła, ale nie mógł go znaleźć. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący fragment: Józef Smith — Historia 1:5–10 i wyszukali zwroty, które opisują trudności będące skutkiem Wielkiego Odstępstwa.

• Jakich zwrotów użył Józef Smith, żeby opisać duchowe wyzwania swoich czasów?

• W jaki sposób Józef opisał swoje uczucia, które zrodziły się w wyniku religijnego zamieszania, jakie go otaczało?

Przypomnij uczniom, że rezultatem jego dążenia do poznania prawdy była Pierwsza Wizja i powołanie go na proroka. (Będziemy to omawiać na następnej lekcji). Zwróć uwagę uczniów na to, że powołanie Proroka Józefa Smitha i Przywrócenie ewangelii odbyło się według wzorca ustanowionego przez Boga i powtarzanego w dziejach. Na przykład powołanie Enocha (zob. Mojżesz 6:26–32) i Noego (zob. Mojżesz 8:17–20) odbyło się zgodnie z tym wzorcem. Pokaż poniższe omówienie tego wzorca i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie go na głos.

„Historia biblijna odnotowuje wiele przykładów, kiedy Bóg przemawiał do proroków, jak i wiele przykładów odstępstwa. Bóg, aby zakończyć każdy okres powszechnego odstępstwa, okazuje Swoim dzieciom miłość, powołując kolejnego proroka i dając mu kapłańskie upoważnienie, aby przywrócił i na nowo nauczał ewangelii Jezusa Chrystusa. W gruncie rzeczy, prorok działa jak gospodarz, który nadzoruje królestwo Boże tu, na ziemi. Takie okresy, kierowane przez prorocze upoważnienie, zwane są dyspensacjami” (Abyście głosili moją ewangelię, str. 33; zob. także Bible Dictionary [Słownik biblijny], „Dispensations”).

• W jaki sposób Przywrócenie ewangelii poprzez Józefa Smitha odbyło się według wzorca powtarzanego we wcześniejszych dyspensacjach? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale upewnij się, że rozpoznają następującą doktrynę: Po okresie powszechnego odstępstwa Bóg powołuje proroków i upoważnia ich do przywrócenia i ponownego nauczania ewangelii. Uczniowie powinni również zrozumieć następującą doktrynę: Józef Smith został powołany przez Boga, aby przywrócić ewangelię w naszej dyspensacji).

• W jaki sposób zrozumienie tego wzorca pomoże wam wyjaśnić Przywrócenie ewangelii osobie innej wiary?

Podkreśl, że w czasie Pierwszej Wizji Józef Smith dowiedział się, że na ziemi nie ma prawdziwego Kościoła i że istnieje potrzeba przywrócenia pełni ewangelii Chrystusa. Chociaż Biblia zawiera proroctwa dotyczące Wielkiego Odstępstwa, najważniejszym dowodem, że ono istniało, jest fakt, że Józef Smith został powołany na proroka i że nastąpiło przywrócenie pełni ewangelii.

Wyjaśnij, że pisma święte ukazują tylko niektóre powody, dla których Pan przywrócił Swoją ewangelię na ziemię w dniach ostatnich.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali proroctwo mówiące o Przywróceniu, znajdujące się w wersetach: 2 Nefi 27:25–26 i wyszukali Pański opis duchowego stanu ludzi w okresie Przywrócenia. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli słowa i zwroty, które opisują ten duchowy stan. (Uwaga: Zaznaczanie ważnych słów i zwrotów w pismach świętych jest jednym z najbardziej pomocnych sposobów na uchwycenie i zapamiętanie tego, o czym uczniowie się uczą). Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli.

• Jak sądzicie, dlaczego Przywrócenie ewangelii jest opisane słowami „cudowne i zadziwiające dzieło”?

• Co takiego „cudownego” i „zadziwiającego” dostrzegacie w procesie Przywrócenia? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zwróć ich uwagę na to, że to „cudowne i zadziwiające dzieło” — czyli Przywrócenie ewangelii — jest przykładem często powtarzającego się wątku w Naukach i Przymierzach. „Wątki to pewne nadrzędne, powtarzające się i jednoznaczne pojęcia lub idee” [David A. Bednar, „Zbiornik żywej wody” (Ognisko na Uniwersytecie Brighama Younga, 4 lutego 2007 roku), str. 6, speeches.byu.edu]).

Poproś połowę uczniów, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 1:12–17 i wyszukali powody, dla których Pan dokonał Przywrócenia ewangelii. Poproś pozostałą część uczniów, aby przestudiowali fragment: Nauki i Przymierza 1:18–30 i wyszukali, w jaki sposób Przywrócenie miało pobłogosławić dzieci Boże. (Uwaga: werset: Nauki i Przymierza 1:30 będzie bardziej szczegółowo omówiony w lekcji 6).

Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Upewnij się, że uczniowie rozumieją następującą prawdę: Przywrócenie ewangelii pomaga ludziom, którzy wierzą w Chrystusa, wzmocnić ich wiarę i nie poddać się nieszczęściom dni ostatnich.

Przeczytaj na głos następującą wypowiedź Proroka Józefa Smitha (1805–1844):

Obraz

Prorok Józef Smith

„[Prorocy] z wielką radością wyczekiwali dnia, w którym żyjemy; i przepełnieni niebiańskim i radosnym uczuciem oczekiwania śpiewali, pisali i prorokowali o naszych czasach” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 186).

• Jak sądzicie, dlaczego starożytni prorocy wyczekiwali naszych czasów? (Uczniowie najprawdopodobniej zauważą, że Przywrócenie rozprzestrzeni się na cały świat i przygotuje go na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa).

Pokaż następującą wypowiedź Prezydenta Gordona B. Hinckleya i poproś kilku uczniów o przeczytanie kolejnych jej części na głos:

Obraz

Prezydent Gordon B. Hinckley

„Moi bracia i siostry, czy zdajecie sobie sprawę z tego, co mamy? Czy doceniacie naszą rolę w wielkim wydarzeniu ludzkiej historii? Jest to zwieńczenie wszystkiego, co wydarzyło się do tej pory […]. 

Rozpoczęło się dzieło Wszechmogącego w dniach ostatnich, o którym mówili starożytni i o którym prorokowali prorocy i apostołowie. Jest już pośród nas. Z jakichś nieznanych nam powodów, ale zgodnie z mądrością Bożą, mieliśmy przywilej przyjścia na ziemię w tych chwalebnych czasach […].

Biorąc pod uwagę to, co posiadamy i wiedzę, którą dysponujemy, powinniśmy być lepsi, niż jesteśmy. Powinniśmy stawać się bardziej podobni do Chrystusa, więcej wybaczać, pomagać i troszczyć się o tych, którzy nas otaczają.

Stoimy na szczycie wieków, zadziwieni wielkim i uroczystym poczuciem sensu historii. To jest ostatnia i ostateczna dyspensacja, na którą wskazywały wszystkie poprzednie. Składam świadectwo o realności i prawdzie tych rzeczy” („At the Summit of the Ages”, Ensign, listopad 1999, str. 74).

• Jakie myśli i uczucia wzbudza w was stwierdzenie „stoimy na szczycie wieków”?

• Jeśli nie jest to zbyt osobiste, podziel się doświadczeniem ze swojego życia, które wzmocniło twoje świadectwo o przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa.

• Co możemy zrobić, aby okazać naszą wdzięczność za Przywrócenie ewangelii?