حمایت از افراد و خانواده‌ها در کار رستگاری و بلند‌مرتبگی

خانواده‌های جاوید زمانی تشکیل می‌شوند که اعضای کلیسا هنگام دریافت آیین‌های پیوند در معبد، پیمان می‌بندند. برکات یک خانوادۀ جاوید زمانی تحقق می‌یابد که اعضا آن پیمان‌ها را حفظ می‌کنند و وقتی دچار کاستی می‌شوند، توبه می‌کنند. رهبران کلیسا به اعضاء کمک می‌کنند تا برای دریافت این آیین‌ها آماده شوند و پیمان‌های خود را محترم بشمارند.

یکی از جنبه‌های دیگر ایجاد خانواده‌های جاوید، اجرای آئین‌هایی در معبد است که به اعضا اجازه می‌دهد به اجداد متوفیِ خود پیوند یابند.

ازدواج بین زن و مرد از سوی خدا مقرّر شده است (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۴۹: ۱۵). قرار است زن و شوهر با هم به سوی زندگی جاوید پیشرفت کنند (رجوع کنید به ۱ قرنتیان ۱۱: ۱۱).

یکی از شرایط لازم برای به دست آوردن زندگی جاوید این است که زن و مرد وارد پیمان [ابدی] ازدواج سِلِستیال شوند (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۳۱: ۱-۴). زن و شوهر این پیمان را زمانی می‌بندند که آیین پیوند [ابدی] ازدواج را در معبد دریافت می‌کنند. این پیمان، پایۀ یک خانوادۀ جاوید است. وقتی [این پیمان] وفادارانه نگه داشته شود، اجازه می‌دهد تا ازدواج آنها برای همیشه پاینده باشد.

صمیمیت جسمانی بین زن و شوهر زیبا و مُنَزّه است. آن از طرف خدا، برای خلق فرزندان و ابراز عشق بین زن و شوهر مقرّر شده است. مهربانی و احترام — نه خودخواهی — باید رابطۀ صمیمی آنها را هدایت کند.

خدا فرمان داده است که صمیمیت جنسی برای ازدواج بین یک زن و یک مرد حفظ شود.

یک زن و یک شوهر در نظر خدا برابرند. یکی نباید بر دیگری مسلّط باشد. تصمیمات آنها باید با اتّحاد و عشق، و با مشارکت کامل یکدیگر گرفته شوند.

پیامبران آخرین زمان تعلیم داده‌اند که «فرمان خدا به فرزندانش برای ازدیاد نسل و پرکردن زمین همچنان پابرجاست» («خانواده: اعلامیه‌ای به جهان»؛ همچنین رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۴۹: ۱۶-۱۷).

یک زن و شوهر عاشق در کنار یکدیگر بهترین محیط را برای تربیت و پرورش فرزندان فراهم می‌کنند. شرایط فردی می‌تواند والدین را از تربیت فرزندانشان با هم، باز دارد. با این حال، سَروَر آنها را برکت خواهد داد، در حالی که آنها از او کمک می‌خواهند و در تلاش برای حفظ پیمان‌های خود با او هستند.

والدین مسئولیت حیاتی کمک به آمادگی فرزندان خود برای دریافت برکات زندگی جاوید را دارند. آنها به فرزندان خود آموزش می‌دهند که خدا و دیگران را دوست داشته باشند و به آنها خدمت کنند (رجوع کنید به متی ۲۲: ۳۶-۴۰).

«پدران با عشق و پرهیزکاری ناظر بر خانواده‌هایشان و مسئول تأمین ملزومات زندگی و حفاظت از خانواده‌هایشان باشند» («خانواده: اعلامیه‌ای به جهان»). وقتی شوهر یا پدری در خانه نباشد، مادر نظارت بر خانواده را بر عهده دارد.

نظارت در خانواده، وظیفۀ کمک به اعضای خانواده است برای برگشت و زندگی در حضور خدا. این با پیروی از نمونۀ عیسی مسیح در خدمت و آموزش با ملایمت، فروتنی و عشق خالص انجام می‌شود (رجوع کنید به متی ۲۰: ۲۶-۲۸). نظارت در خانواده، شامل رهبری اعضای خانواده در دعای منظّم، مطالعۀ مژده و سایر جنبه‌های عبادت است. والدین برای ایفای این مسئولیت‌ها با اتحاد کار می‌کنند.

«مادران مسئول پرورش کودکانشان هستند» («خانواده: اعلامیه‌ای به جهان»). پرورش دادن به معنای تغذیه کردن، تعلیم و حمایت است، به تبعیّت از نمونه منجی (رجوع کنید به ۳ نیفای ۱۰: ۴). مادر در اتحّاد با همسرش به خانواده‌اش کمک می‌کند تا حقایق مژده را بیاموزند و در ایمان خود به پدر آسمانی و عیسی مسیح رشد کنند. آنها با هم محیطی پر از عشق را در خانواده ایجاد می‌کنند.

«در این مسئولیت‌های مقدّس، پدران و مادران موظف به یاری به یکدیگر به صورت شُرَکایی برابر هستند» («خانواده: اعلامیه‌ای به جهان»). آنها با دعا، با هم و با سَروَر مشورت می‌کنند. آنها تصمیمات خود را در اتّحاد و عشق و با مشارکت کامل یکدیگر می‌گیرند.

آموزش و یادگیری مژده، خانه محور است و توسّط کلیسا پشتیبانی می‌شود. رهبران کلیسا همۀ اعضاء را تشویق می‌کنند که در روز سَّبَت و در طول هفته مژده را در خانه مطالعه کنند.

مطالعۀ نوشته‌های مقدّس همانطور که در از پی من بیا — برای افراد و خانواده‌ها مشخص شده، دورۀ پیشنهادی مطالعۀ مژده در خانه است.

پیامبران آخرین زمان به اعضای کلیسا توصیه کرده‌اند که یک شب‌ گردهمایی هفتگی برگزار کنند. این زمان مقدّسی برای افراد و خانواده‌ها است تا مژده را بیاموزند، گواهی‌های خود را تقویت کنند، وحدت ایجاد کنند و از یکدیگر لذت ببرند.

شب‌ گردهمایی [خانواده] با توجه به شرایط اعضاء انعطاف‌پذیر است. می‌تواند در روز سَّبَت یا روزها و زمان‌های دیگر برگزار شود. می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• مطالعه و آموزش مژده (مطالب از پی من بیا می‌تواند به دلخواه مورد استفاده قرار گیرد).

• خدمت به دیگران.

• خواندن یا نواختن سرودها و آهنگ‌های [دورۀ] ابتدایی (رجوع کنید به فصل ۱۹).

• حمایت از اعضای خانواده در رشد کودکان و نوجوانان.

• شورای خانواده برای تعیین اهداف، حل مشکلات و هماهنگی برنامه‌های زمانی.

• سرگرمی‌های تفریحی.

اعضای مجرّد و سایرین می‌توانند خارج از مراسم‌های عبادت عادّی سَبَّت در گروه‌هایی جمع شوند تا در شب‌ گردهمایی [خانواده] شرکت کنند و یکدیگر را از طریق مطالعۀ مژده تقویت نمایند.

رهبران کلیسا به اعضایی که فاقد حمایت خانواده هستند کمک می‌کنند.

رهبران به این اعضا و خانواده‌هایشان کمک می‌کنند تا فرصت‌هایی برای معاشرت، تجربیات اجتماعی سالم و رشد معنوی داشته باشند.