اجرای آیین‌ها و برکت دادن‌های کشیشی

حکم نامگذاری و برکت دادن به یک کودک توسط دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق، مطابق با اصول و پیمانها ۷۰:۲۰ انجام می‌شود.

شخص یا خانواده‌ای که مایل است یک کودک نام و برکتی دریافت کند، [اجرای] آیین را با اُسقُف هماهنگ می‌کند. او کلیدهای کشیشی برای نامگذاری و برکت دادن به کودکان در بخش را در دست دارد.

یک اُسقُف میتواند به پدری که دارای کشیشی ملک صادق است اجازه دهد تا فرزند خود را نام برده و برکت دهد، حتی اگر پدر کاملاً شایستۀ [حضور در] معبد نباشد (به ۱۸.۳ مراجعه کنید). اُسقُف‌ها پدران را تشویق می‌کنند تا خود را برای برکت دادن فرزندان خود آماده کنند.

تحت هدایت اُسقُف و مشاورانش، دارندگان کشیشی ملک‌ صادق دور او حلقه می‌زنند تا یک کودک را نامگذاری و برکت دهند. آنها دست‌های خود را زیر یک نوزاد قرار می‌دهند، یا دست‌های خود را به آرامی روی سر یک کودک بزرگتر قرار می‌دهند. سپس کسی که به عنوان گوینده عمل می‌کند:

1. مانند دعا به پدر آسمانی خطاب می‌کند.

2. بیان می‌کند که برکت دادن توسط اقتدار کشیشی ملک صادق انجام می‌شود.

3. به کودک یک نام می‌دهد.

4. کودک را مخاطب قرار می‌دهد.

5. به کودک برکت می‌دهد که [گوینده] توسّط روح [القُدس] هدایت می‌شود.

6. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

قبل از اینکه یک کودک برکت داده شود، یک دفتردار از منابع رهبر و دفتردار (LCR) برای تهیه برگۀ ثبت [نام] فرزند استفاده می‌کند. پس از برکت دادن، پیشینۀ عضویت در آن سیستم را ایجاد می‌نماید و گواهی برکت دادن را تهیّه می‌کند. این گواهی توسّط اُسقُف امضاء شده و به والدین یا سرپرستان کودک داده می‌شود.

نام در سند عضویت و گواهی باید با شناسنامه، دفتر ثبت احوال، یا نام قانونی فعلی مطابقت داشته باشد.

یک مراسم تعمید باید ساده، مختصر و از نظر روحی نشاط بخش باشد. میتواند شامل موارد زیر باشد:

1. [قطعۀ] موسیقی پیش درآمد

2. خوشامدگویی کوتاه توسّط برادری که دارد مراسم را اداره می‌کند

3. سرود و دعای افتتاحیه

4. یک یا دو پیام کوتاه در مورد موضوعات مژده، مانند تعمید و هدیۀ روح‌القُدس

5. [اجرای] یک موسیقی انتخابی

6. تعمید

7. با احترام در موقعی که کسانی که در تعمید شرکت کرده‌اند درحالی که لباس‌های خشک می‌پوشند (سرودها یا آهنگ‌های [کودکان] ابتدایی را میتوان در این زمان پخش یا خوانده شود)

8. تصدیق اعضای ۸ ساله در گزارش; تصدیق نوکیشان در صورتی که اُسقُف تعیین کند (به ۱۸.۸ مراجعه کنید)

9. در صورت تمایل، گواهی نوکیشان جدید

10. سرود و دعای پایان [جلسه]

11. [قطعۀ] موسیقی پایان

هنگامی که یک کودک با پیشینۀ [ثبت شده] برای تعمید آماده می‌شود، یکی از اعضای اُسقُف و مشاورانش و ریاست [کودکان] ابتدایی با خانواده مشورت می‌کند تا یک مراسم تعمید را برنامه‌ریزی و زمان‌بندی کند. یکی از اعضای اُسقُف و مشاورانش مراسم را اداره می‌کند. اگر بیش از یک کودک در همان ماه ​​تعمید داده شوند، بقیه می‌توانند در مراسم تعمید شرکت کنند.

در وَتَدها با تعداد زیادی فرزندان با پیشینۀ [ثبت شده]، کودکان از بخش‌های متعدّد می‌توانند مراسم تعمید یکسانی را به اشتراک بگذارند. یکی از اعضای ریاست وَتَد یا یکی از اعضای شورای عالی تعیین شده مراسم را اداره می‌کند.

تعمید یکی از اعضای خانواده نباید به تأخیر بیفتد تا زمانی که پدر بتواند توانایی کشیشی را دریافت کند و خود تعمید را انجام دهد.

تحت هدایت اُسقُف، رهبر [فعالیت] تبشیریِ بخش (اگر کسی فراخوانده شده است) یا یکی از اعضای ریاست مجمع ارشدان که کار تبشیری را در بخش رهبری می‌کند، برنامه ریزی می‌کند و مراسم تعمید را برای نوکیشان اداره می‌کند. آنها با مُبَشِّران تمام وقت هماهنگ می‌کنند.

آیین تعمید توسّط یک کشیش یا دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق اجراء می‌شود. شخصی که ​​تعمید را اجراء می‌کند باید توسّط اُسقُف (یا رئیس حوزۀ تبشیر، اگر یک مُبَشِّر تمام وقت، تعمید را اجراء می‌کند) تأیید شود .

اُسقُف می‌تواند به پدری که کشیش یا دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق است اجازه دهد تا فرزندش را تعمید دهد، حتی اگر پدر کاملاً شایستۀ [حضور در] معبد نباشد (به ۱۸.۳ مراجعه کنید). اُسقُف‌ها پدران را تشویق می‌کنند تا خود را برای تعمید فرزندان خود آماده کنند.

در صورت وجود، تعمید باید در حوض ​​تعمید انجام شود. اگر حوض ​​تعمید وجود نداشته باشد، می‌توان از یک قطعه آب مطمئنی [ مانند رودخانه یا همانند آن] استفاده شود.

برای ایمنی، یک بزرگسال مسئول باید در حین پر کردن حوض ​​تعمید و تا تخلیه، تمیز کردن و ایمن بودن آن حضور داشته باشد. حوض ​​تعمید باید بلافاصله پس از هر مراسم تعمید تخلیه شود. درهای حوض ​​تعمید باید زمانی که از آن استفاده نمی‌شود قفل گردد.

شخصی که ​​تعمید را اجرا می‌کند و شخصی که ​​تعمید می‌گیرد جامۀ سفید می‌پوشند که هنگام خیس شدن بدن نما نباشد. یک شخص موهِبت دریافت کرده در هنگام انجام تعمید، جامۀ معبد را زیر این لباس می‌پوشد. واحدهای محلی جامۀ تعمید را با وجوه بودجه خریداری می‌کنند و برای استفاده از آن هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند.

دو شاهد که توسط رهبر ناظر تأیید شده‌اند، هر تعمید را مشاهده می‌کنند تا مطمئن شوند که به درستی انجام شده است. اعضای تعمید یافته کلیسا، از جمله کودکان و نوجوانان، می‌توانند به عنوان شاهد خدمت کنند.

اگر کلمات دقیقاً همانطور که در اصول و پیمانها ۷۳:۲۰ آمده است گفته نشود، تعمید باید تکرار شود. همچنین اگر قسمتی از بدن، مو یا لباس شخص کاملاً در آب فرو نرود، باید تکرار شود

برای انجام مراسم تعمید، یک کشیش یا دارنده توانایی کشیشی ملک صادق:

1. با شخصی که تعمید می‌گیرید در آب می‌ایستد.

2. مچ دست راست شخص را با دست چپ نگه می‌دارد (برای راحتی و ایمنی). شخصی که تعمید می‌گیرد مچ دست چپ دارنده کشیشی را با دست چپ خود می‌گیرد.

3. دست راستش را به شکل مربّع بالا می‌برد.

4. نام کامل شخص را بیان می‌کند و می گوید: «من از عیسی مسیح اختیار داشته، تو را بنام پدر، و پسر، و روح‌القُدس تعمید می‌دهم. (رجوع کنید به اصول وپیمانها ۷۳:۲۰).

5. [او می خواهد که] شخص بینی خود را با دست راست گرفته (برای راحتی). سپس دست راست خود را بالای پشت شخص قرار می‌دهد و شخص را به طور کامل با جامه به زیر آب می‌برد.

6. به شخص کمک می‌کند تا از آب بیرون بیاید.

فقط یک دارندۀ کشیشی ملک صادق که شایستۀ معبد است می‌تواند به عنوان اجرا کننده برای تصدیق عمل کند. با این حال، یک اُسقُف می‌تواند به پدری که دارای توانایی کشیشی ملک صادق است اجازه دهد تا برای تصدیق فرزندش در حلقۀ [نامگذاری] بایستد، حتی اگر پدر کاملاً شایستۀ [حضور در] معبد نباشد (به ۱۸.۳ مراجعه کنید).

حدّاقل یکی از اعضای اُسقُف و مشاورانش در این آیین شرکت می‌کند. هنگامی که ارشدان مُبَشِّر به یک نوکیش آموزش می‌دهند، اُسقُف از آنها دعوت می‌کند تا در آن شرکت کنند.

تحت هدایت اُسقُف و مشاورانش، یک یا چند دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند در تصدیق شرکت کنند. آنها دست‌های خود را به آرامی روی سر شخص قرار می‌دهند. سپس یک نفر به عنوان گوینده عمل می‌کند:

1. شخص را با نام کامل نام می‌برد.

2. اعلان می‌کند که این آیین توسّط دارندگان اقتدار کشیشی ملک صادق اجراء می‌شود.

3. عضویت شخص در کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان را تایید می‌کند.

4. اظهار میدارد «روح‌القُدس را دریافت کُن» (نه «هدیۀ روح‌القُدس را دریافت کُن»).

5. کلمات برکت دادن را بر زبان می‌آورد همانطور که توسّط روح هدایت می‌شود .

6. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

قبل از اینکه کودکی که پیشینه دارد برای تعمید مصاحبه شود، یک دفتردار از منابع دفتردار و رهبرLCR برای تهیه برگۀ تعمید و تصدیق استفاده می‌کند. اُسقُف یا یک مشاور تعیین شده مصاحبه را انجام می‌دهد و فرم را امضا می‌کند. پس از تعمید و تصدیق، یک دفتردار از این برگه برای به‌روزرسانی پیشینۀ عضویت کودک در منابع دفتردار و رهبرLCR استفاده می‌کند.

هنگامی که یک مُبَشِّر تمام وقت با یک نوکیش برای تعمید مصاحبه می‌کند، با استفاده از برنامۀ برنامه ریز کتاب ناحیه (ABP) برگۀ سند تعمید و تصدیق را پر می‌کند. پس از تعمید و تصدیق، مُبَشِّران اطّلاعات را در برنامه ریز کتاب ناحیه (ABP) ثبت می‌کنند و به صورت الکترونیکی به دفتردار بخش ارسال می‌کنند. دفتردار بخش، اطّلاعات را در منابع دفتردار و رهبرLCR بررسی می‌کند و پیشینۀ عضویت را ایجاد می‌کند.

پس از ایجاد پیشینۀ عضویت، یک دفتردار یک گواهی تعمید و تصدیق تهیه می‌کند. این گواهی توسّط اُسقُف امضا شده و به شخص داده می‌شود.

نام در اسناد عضویت و گواهی باید با شناسنامه، دفتر ثبت احوال، یا نام قانونی فعلی مطابقت داشته باشد.

اُسقُف کلیدهای کشیشی را برای اجرای عِشای مقدّس در بخش نگه می‌دارد. همۀ کسانی که در تهیه، برکت دادن و انتقال [نان و آب] عِشای مقدّس شرکت می‌کنند، باید از او یا شخصی که تحت هدایت او هستند، تأیید دریافت کنند.

• معلّمان، کشیشان، و دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند عِشای مقدّس را آماده کنند.

• کشیشان و دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند عِشای مقدّس را برکت دهند.

• خادمان، معلّمان، کشیشان، و دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند عِشای مقدّس را منتقل کنند.

به دلیل ماهیت مُنَزَّه عِشای مقدّس، رهبران کشیشی باید با دقّت آماده باشند تا منظّم و محترمانه اجراء شود.

کسانی که عِشای مقدّس را اجرا می‌کنند باید این کار را به شیوه‌ای باوقار انجام دهند و بدانند که نمایندۀ سَروَر هستند.

انتقال عِشای مقدّس باید طبیعی باشد و بیش از حد رسمی نباشد.

اگرچه عِشای مقدّس برای اعضای کلیسا است، اما نباید کاری کرد که دیگران از برگرفتن از آن خودداری کنند.

1. کسانی که عِشای مقدّس را آماده می‌کنند، برکت می‌دهند یا منتقل می‌کنند، ابتدا دست‌های خود را با صابون یا پاک کننده‌های دیگر می‌شویند.

2. معلّمان، کشیشان یا دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق مطمئن شوند که سینی‌های نان با نان درسته، سینی‌های آب با پیمانه‌های آب تمیز، و سفره‌های پاک قبل از جلسه در محل قرار دارند.

3. در حالی که اعضای بخش یک سرود عِشای مقدّس را می‌خوانند، کسانی که عِشای مقدّس را برکت خواهند داد، با احترام می‌ایستند، پارچه‌ای را که سینی‌های نان را می‌پوشاند، کنار می‌زنند و نان را به قطعات لقمه‌ای تِکّه می‌کنند.

4. پس از سرود، شخصی که نان را برکت می‌دهد زانو می‌زند و دعای عِشای مقدّس را برای نان می‌خواند (رجوع کنید به اصول وپیمانها ۷۷:۲۰).

5. اُسقُف مطمئن می‌شود که دعاهای عِشای مقدّس به وضوح، دقیق و با وقار گفته می‌شود. اگر کسی در جمله بندی یک اشتباه کرد و خود را اصلاح کرد، نیازی به اصلاح بیشتر نیست. اگر شخص اشتباه خود را اصلاح نکند، اُسقُف با مهربانی از او می‌خواهد که دعا را تکرار کند.

6. بعد از دعا، دارندگان توانایی کشیشی با احترام نان را به اعضاء می‌دهند. رئیس ناظر ابتداء آن [نان] را دریافت می‌کند و پس از آن ترتیب مشخصی وجود ندارد. هنگامی که یک سینی به اعضاء داده می‌شود، آنها می‌توانند آن را به یکدیگر دست به دست کنند.

7. اعضا در صورت امکان با دست راست خود برمیدارند.

8. هنگامی که نان به همۀ اعضا داده شد، کسانی که عِشای مقدّس را منتقل می‌کنند، سینی‌ها را به میز عِشای مقدّس برمی‌گردانند. کسانی که عِشای مقدّس را برکت می‌دهند، پارچۀ روی سینی‌های نان را بر روی آن می‌گذارند و سینی‌های آب را از زیر پارچه بیرون می‌آورند.

9. شخصی که آب را برکت می دهد زانو می‌زند و دعای عِشای مقدّس را برای آب می‌خواند (رجوع کنید به اصول وپیمانها ۷۹:۲۰). او کلمه {آب را جایگزین شراب می‌کند.

10. بعد از دعا، دارندگان توانایی کشیشی با احترام آب را به اعضاء می‌دهند. رئیس ناظر ابتداء آن را دریافت می‌کند و پس از آن روش مشخصی وجود ندارد.

11. هنگامی که آب به همۀ اعضاء منتقل شد، کسانی که عِشای مقدّس را منتقل می‌کنند، سینی‌ها را به میز عِشای مقدّس برمی‌گردانند. کسانی که عِشای مقدّس را برکت دادند، پارچه‌ای را روی سینی‌ها می‌گذارند، و [همراه] با کسانی که عِشای مقدّس را با احترام منتقل نمودند، روی صندلی‌های خود می‌نشینند.

12. پس از جلسه، کسانی که عِشای مقدّس را تهیه دیدند، سفره‌ها را تمیز و تا می‌کنند و نان‌های استفاده نشده را دور می‌ریزند.

رئیس وَتَد کلیدهای کشیشی را برای اِعطای کشیشی ملک صادق و انتصاب به سِمَت‌های ارشد و کاهن در دست دارد. با این حال، اُسقُف معمولاً توصیه‌هایی برای این آیین‌ها ارائه می‌دهد.

اُسقُف کلیدهای کشیشی را برای اِعطای کشیشی هارونی و انتصاب به سِمَت‌های خادم، معلّم و کشیش در دست دارد. برادران شایسته معمولاً در سنین زیر به این سِمَت‌ها منصوب می‌شوند، اما نه زودتر:

• خادم در آغاز سالی که ۱۲ ساله می‌شود

• معلّم در ابتدای سال ۱۴ ساله می‌شود

• کشیش در ابتدای سالی که ۱۶ ساله می‌شود

اُسقُف یا یک مشاور تعیین شده با کسانی که قرار است به عنوان خادم یا معلّم تعیین شوند مصاحبه می‌کند تا مشخص کند که آیا از نظر روحی آماده هستند یا خیر. اُسقُف با برادرانی که قرار است به عنوان کشیش منصوب شوند، مصاحبه می‌کند.

قبل از مصاحبه با پسر نوجوان برای انتصاب کشیشی، یکی از اعضای اُسقُف و مشاورانش از والدین یا سرپرستان پسر نوجوان اجازه می‌گیرد. اگر والدین طلاق گرفته باشند، او از والدین یا والدین با حِضانت قانونی اجازه می‌گیرد.

پس از اینکه برادری مصاحبه شد و شایستگی انتصاب به یک مقام کشیشی را پیدا کرد، برای پذیرش و حمایت معرفی می‌شود (رجوع کنید به اصول و پیمانها ۶۵:۲۰، ۶۷). برادرانی که قرار است ارشد یا کاهن منصوب شوند توسّط یکی از اعضای ریاست وَتَد در جلسۀ عمومی همایش وَتَد معرّفی می‌شوند (برای دستورالعمل‌های رؤسای ناحیه به ۶.۳ مراجعه کنید). برادرانی که قرار است به عنوان خادم، معلّم یا کشیش منصوب شوند، توسّط یکی از اعضای اُسقُف و مشاورانش در عِشای مقدّس معرفی می‌شوند.

شخصی که پذیرش و حمایت را اداره می‌کند از برادر می‌خواهد که بایستد. او پیشنهاد اِعطای توانایی کشیشی هارونی یا ملک صادق (در صورت نیاز) و انتصاب برادر به سِمَت کشیشی را اعلام می‌کند. سپس از اعضاء دعوت می‌کند که این پیشنهاد را بپذیرند و حمایت کنند. به عنوان مثال، برای معرفی یک برادر به انتصاب یک ارشد، می‌تواند از کلماتی مانند این استفاده کند:

«ما پیشنهاد می‌کنیم که [نام] توانایی کشیشی ملک‌صادق را دریافت کند و به عنوان یک ارشد منصوب شود. کسانی که موافق هستند می‌توانند آن را با بالا بردن دست [راست] نشان دهند. [مکث کوتاه.] کسانی که مخالف هستند، در صورت وجود، می‌توانند آن را [به همان شکل] نشان دهند. [مکث کوتاه.]

اگر یکی از اعضاء که دارای وضعیت مناسبی هست، با انتصاب مخالفت کند، رهبر ناظر یا یکی دیگر از رهبران کشیشی منصوب شده پس از جلسه با او به صورت خصوصی ملاقات می‌کند. رهبر به دنبال درک دلیل مخالفت عضو است. او درمی‌یابد که آیا عضو از رفتاری مطّلع است که می‌تواند شخص را از انتصاب به سِمَت کشیشی محروم کند.

در برخی موارد، ممکن است لازم باشد یک برادر قبل از اینکه در همایش وَتَد معرّفی شود، به‌عنوان ارشد یا کاهن منصوب شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، او در جلسۀ عِشای مقدّس بخش برای پذیرش و حمایت معرفی می‌شود. سپس او در همایش وَتَد بعدی برای تأیید انتصاب (منطبق با روند پذیرش و حمایت، که در بالا توضیح داده شد) معرّفی می‌شود.

رئیس وَتَد یا یک دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق تحت هدایت او می‌تواند یک مرد را به مقام ارشد منصوب کند. با تأیید رئیس حوزۀ تبشیر، رئیس محدوده یا شخصی تحت هدایت او می‌تواند این انتصاب را انجام دهد (به ۶.۳ مراجعه کنید). فقط دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند در حلقۀ [انتصاب] بایستند.

رئیس وَتَد یا یک کاهن تحت هدایت او می‌تواند یک مرد را به مقام کاهن منصوب کند. فقط کاهنان می‌توانند در حلقۀ [انتصاب] بایستند.

شخصی که یک مرد را به سِمَت کشیشی ملک صادق منصوب می‌کند، باید شایستۀ [حضور در] معبد باشد. رئیس وَتَد یا شخصی که او تعیین می‌کند باید حضور داشته باشد.

یک کشیش یا دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق می‌تواند برادری را به مقام خادم، معلّم یا کشیش منصوب کند. او باید توسّط اُسقُف مجاز باشد. اُسقُف یا شخصی که او تعیین می‌کند باید حضور داشته باشد.

برای شرکت در یک انتصاب کشیشی هارونی، یک شخص باید یک کشیش یا دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق باشد.

یک اُسقُف می‌تواند به پدری که یک کشیش یا دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق است اجازه دهد تا پسرش را به مقام خادم، معلّم یا کشیش منصوب کند، حتی اگر پدر کاملاً شایستۀ [حضور در] معبد نباشد (به ۱۸.۳ مراجعه کنید). اُسقُف‌ها پدران را تشویق می‌کنند تا خود را برای انتصاب پسران خود آماده کنند.

برای اِعطای توانایی کشیشی و منصوب کردن شخصی به یک سِمَت کشیشی، یک یا چند دارندۀ توانایی کشیشی مجاز، دستان خود را به آرامی روی سر شخص قرار می‌دهند. سپس کسی که به عنوان گوینده عمل می‌کند:

1. شخص را با نام کامل صدا می‌کند.

2. اقتداری را که شخصاً برای اجرای آیین دارد (اعم از کشیشی هارونی یا ملک صادق) اعلام می‌کند.

3. کشیشی هارونی یا ملک صادق را اِعطا می‌کند، مگر اینکه قبلاً اِعطا شده باشد.

4. شخص را به سِمَتی در کشیشی هارونی یا ملک صادق منصوب می‌کند و حقوق، توانایی‌ها و اقتدار آن سِمَت را می‌بخشد.

5. کلمات برکت دادن را بر زبان می‌آورد همانطور که توسّط روح هدایت می‌شود .

6. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

برای منصوب کردن شخصی به یک سِمَت کشیشی پس از اینکه قبلاً کشیشی مناسب به او اِعطا شده بود، شخصی که این انتصاب را انجام می‌دهد مرحلۀ ۳ را حذف می‌کند.

قبل از اینکه با برادری مصاحبه شود تا به سِمَتی در کشیشی هارونی منصوب شود، یک دفتردار از منابع دفتردار و رهبرLCR برای تهیۀ یک گزارش انتصاب کشیشی هارونی استفاده می‌کند. اُسقُف یا یک مشاور تعیین شده مصاحبه را انجام می‌دهد و در صورت رعایت همه شرایط شایستگی، فرم را امضاء می‌کند.

پس از انتصاب، اُسقُف یا مشاور تعیین شده فرم را تکمیل کرده و به دفتردار می‌دهد. او تعیین تکلیف را در منابع دفتردار و رهبرLCR ثبت می‌کند و یک گواهی انتصاب تهیه می‌کند.

در سند و گواهی انتصاب، نام قانونی فعلی یک شخص باید استفاده شود.

تعیین و مقرّر نمودن توسّط یک دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق انجام می‌شود. او باید از رهبر که کلیدهای کشیشی مناسب را در اختیار دارد، تأییدیّه دریافت کند. کسانی که مجاز به انجام یک تعیین و مقرّر نمودن هستند در ۳۰.۸ نشان داده شده‌اند. وقتی مردی به سِمَتی تعیین و گُمارده می‌شود که نیاز به کاهن بودن او دارد، ارشد نباید به عنوان گوینده عمل کند یا در حلقۀ [برکت دادن] بایستد.

تحت هدایت رهبر ناظر، یک یا چند دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند در یک تعیین و مقرّر نمودن شرکت کنند. رؤسا در برابر مشاوران خود تعیین و مقرّر می‌شوند.

یک رهبر میتواند به شوهر یا پدری که دارای توانایی کشیشی ملک صادق است اجازه دهد تا برای تعیین و مقرّر نمودن همسر یا فرزندانش در حلقۀ [برکت دادن] بایستد، حتی اگر او کاملاً شایستۀ [حضور در] معبد نباشد (به ۱۸.۳ مراجعه کنید).

یک یا چند نفر از دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق مجاز، دستان خود را به آرامی روی سر شخص قرار می‌دهند. سپس کسی که به عنوان گوینده عمل می‌کند:

1. شخص را با نام کامل صدا می‌کند.

2. اظهار میدارد که او بر اساس اقتدار کشیشی ملک صادق عمل می‌کند.

3. شخص را برای گُمارش در وَتَد، بخش، مجمع، یا کلاس تعیین می‌نماید.

4. اگر شخص باید کلیدها را دریافت کند، آنها را به او اِعطا می‌کند.

5. کلمات برکت دادن را بر زبان می‌آورد همانطور که توسّط روح هدایت می‌شود .

6. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

یک یا چند دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند روغن را تخصیص دهند. آنها نیازی به کسب تأیید از رهبر کشیشی ندارند.

برای تخصیص روغن، یک دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق:

1. ظرف باز روغن زیتون را نگه می‌دارد.

2. مانند دعا کردن به پدر آسمانی خطاب می‌کند.

3. اظهار میدارد که او بر اساس اقتدار کشیشی ملک صادق عمل می‌کند.

4. روغن (نه ظرف) را تخصیص می‌دهد و آن را برای تدهین و برکت دادن به بیمار و آسیب دیده تعیین و مقرّر می‌نماید.

5. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

فقط دارندگان شایستۀ توانایی کشیشی ملک صادق می‌توانند در مورد بیمار یا آسیب دیده [برکت دادن را] برگزار کنند. آنها نیازی به کسب تأیید از رهبر کشیشی ندارند. در صورت امکان، پدری که دارای توانایی کشیشی ملک صادق است، در مورد اعضای بیمار خانوادۀ خود [برکت دادن را] برگزار می‌کند.

به طور معمول، دو یا چند نفر از دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق در مورد بیمار یا آسیب دیده [برکت دادن را] برگزار می‌کنند. با این حال، شخص می‌تواند هم تدهین و هم انعقاد را انجام دهد.

تدهین با روغن توسّط یکی از دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق انجام می‌شود. او:

1. قطره ای روغن تخصیص شده بر سر شخص می‌ریزد.

2. دستان خود را به آرامی روی سر شخص قرار می‌دهد و وِی را با نام کامل صدا می‌کند.

3. اظهار میدارد که او بر اساس اقتدار کشیشی ملک صادق عمل می‌کند.

4. اظهار میدارد که با روغنی که برای تدهین و برکت دادن به بیمار و آسیب دیده تخصیص یافته است، دارد تدهین می‌کند.

5. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

برای انعقاد تدهین، یک یا چند دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق دستان خود را به آرامی روی سر شخص قرار می‌دهند. سپس آن که بر تدهین انعقاد می‌کند:

1. شخص را با نام کامل صدا می‌کند.

2. بیان می‌کند که او تدهین را توسط اقتدار کشیشی ملک صادق انعقاد می‌کند.

3. کلمات برکت دادن را بر زبان می‌آورد همانطور که توسّط روح هدایت می‌شود .

4. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

دارندگان توانایی کشیشی ملک صادق می‌تواند به اعضای خانواده و دیگرانی که از آنها درخواست می کنند، برکات آرامش و مشاوره بدهند.

پدری که دارای توانایی کشیشی ملک صادق است، می‌تواند برکات پدر، به فرزندانش بدهد. والدین فرزندان خود را تشویق می‌کنند که در مواقع ضروری از پدر برکت بگیرند. برکت دادن‌های پدر می‌تواند برای استفادۀ شخصی ثبت شود.

یک دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق برای دادن برکت آرامش و نصیحت یا برکت پدر نیازی به کسب تأیید از یک رهبر کشیشی ندارد.

برای دادن برکت آرامش و مشاوره یا برکت پدری، یک یا چند دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق دستان خود را به آرامی روی سر شخص قرار می‌دهند. سپس کسی که به عنوان گوینده عمل می‌کند:

1. شخص را با نام کامل صدا می‌کند.

2. اظهار می‌کند که برکت توسّط اقتدار کشیشی ملک صادق انجام می‌شود.

3. کلمات برکت دادن، آرامش و مشاور را همانطور که توسط روح هدایت می‌شود اظهار می‌کند.

4. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

برای وقف یک خانه، یک دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق:

1. مانند دعا به پدر آسمانی خطاب می‌کند.

2. اظهار میدارد که او بر اساس اقتدار کشیشی ملک صادق عمل می‌کند.

3. خانه را به عنوان مکانی مقدّس وقف می‌کند که روح القدس می‌تواند در آن ساکن شود و کلمات دیگری را که توسط روح هدایت می‌شود بیان می‌کند.

4. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

شخصی که یک قبر را وقف می‌کند باید دارای توانایی کشیشی ملک صادق باشد و توسّط رهبر کشیشی که مراسم را اداره می‌نماید مجاز باشد.

برای وقف قبر، یک دارندۀ توانایی کشیشی ملک صادق:

1. مانند دعا به پدر آسمانی خطاب می‌کند.

2. اظهار میدارد که او بر اساس اقتدار کشیشی ملک صادق عمل می‌کند.

3. محل دفن را به عنوان محل استراحت جسد متوفّی وقف می‌کند و تخصیص می‌دهد.

4. دعا می‌کند که این مکان تا [روز] رستاخیز (در صورت لزوم) مقدّس و محفوظ خواهد بود.

5. از پدر آسمانی می‌خواهد که به خانواده آرامش دهد و افکاری را که توسط روح راهنمایی می‌شود را بیان می‌کند.

6. به نام عیسی مسیح به اتمام می‌رساند.

اگر جسد یکی از اعضای کلیسا سوزانده شود، رهبر ناظر با استفاده از قضاوت خود تصمیم می‌گیرد که آیا محل نگهداری خاکستر را وقف کند یا خیر.

پس از دریافت یک توصیه نامه، عضو با سَرنیا تماس می‌گیرد تا یک قرار ملاقات برای دریافت برکت سَرنیایی تعیین کند. در روز قرار ملاقات، عضو باید با حالت دعا و با لباس یکشنبه [کلیسا] نزد سَرنیا برود.

هر برکت سَرنیایی مقدّس، محرمانه و شخصی است. بنابراین به جز تعداد محدودی از اعضای خانواده که می‌توانند حضور داشته باشند به صورت خصوصی داده می‌شود.

شخصی که برکت سَرنیایی دریافت می‌کند باید کلمات آن را ارج نهد، در آنها بیندیشد و با شایستگی زندگی کند تا برکات موعود در این زندگی و در جاودانگی دریافت نماید.

اعضای کلیسا نباید برکات [سَرنیایی] را با هم مقایسه کنند و آنها را جز با اعضای نزدیک خانواده به اشتراک بگذارند. برکات سَرنیایی نباید در جلسات کلیسا یا سایر اجتماعات عمومی خوانده شود.