Συγκεντρώσεις στην Εκκλησία

Σε συγκέντρωση νηστείας και μαρτυρίας δεν υπάρχουν ομιλητές ούτε ιδιαίτερες μουσικές επιλογές. Αντ’ αυτών, αυτός που διευθύνει καταθέτει μία σύντομη μαρτυρία. Κατόπιν καλεί τα μέλη του εκκλησιάσματος να καταθέσουν τη μαρτυρία τους. Κατάθεση μαρτυρίας σημαίνει διακήρυξη των αληθειών του Ευαγγελίου, όπως καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα.

Θέματα προς συζήτηση θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

• Το έργο σωτηρίας και υπερύψωσης στον τομέα.

• Ενδυνάμωση ατόμων και οικογενειών στον τομέα, ιδιαιτέρως των νέων και των παιδιών.

• Επιλογή μελών που θα μπορούσαν να προετοιμαστούν για να λάβουν διατάξεις, που περιλαμβάνουν τη χειροτόνηση στην ιεροσύνη.

• Προσδιορισμός μελών που θα κληθούν σε θέσεις τομέως.

Ο επίσκοπος σχεδιάζει, προεδρεύει και διευθύνει τις συγκεντρώσεις του συμβουλίου τομέως. Το συμβούλιο δεν λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις χωρίς τον επίσκοπο.

Οι ηγέτες οργάνωσης τομέως παρευρίσκονται στις συγκεντρώσεις συμβουλίου τομέως με δύο ιδιότητες:

1. Ως μέλη του συμβουλίου τομέως που βοηθούν ώστε να ευλογηθούν όλα τα μέλη του τομέως.

2. Ως αντιπρόσωποι των οργανώσεών τους.

Όταν συγκεντρώνονται τα μέλη του συμβουλίου τομέως συζητούν θέματα που επιλύονται με συλλογική προσπάθεια από τα μέλη του συμβουλίου. Κάθε μέλος του συμβουλίου παροτρύνεται να αναφέρει τις σκέψεις και τη γνώμη του επί των θεμάτων αυτών.

Οι συγκεντρώσεις συμβουλίου τομέως συνήθως δεν διαρκούν περισσότερο από μία ώρα. Αρχίζουν με προσευχή και σύντομες αναφορές στις αναθέσεις από προηγούμενες συγκεντρώσεις. Ο επίσκοπος δίνει προτεραιότητα σε θέματα που είναι απαραίτητα για να ευλογηθούν άτομα και οικογένειες.

• Ζώντας το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Βοηθούν όλα τα μέλη να οικοδομήσουν πίστη, να τελέσουν σωτήριες διατάξεις και να τηρήσουν τις διαθήκες τους.

• Φροντίζοντας όσους έχουν ανάγκη. Μοιράζονται πόρους και δεξιότητες που ευλογούν άτομα, οικογένειες και την κοινότητα. Βοηθούν τα μέλη του τομέως να γίνουν αυτοδύναμα. (Bλέπε 38.6.22).

• Καλώντας όλους να δεχθούν το Ευαγγέλιο. Εξετάζουν την πρόοδο όσων μαθαίνουν για το Ευαγγέλιο, καθώς και νέων μελών που επιστρέφουν. Συζητούν τρόπους με τους οποίους τα μέλη μπορούν να διαδώσουν το Ευαγγέλιο σε άλλους. (Bλέπε 38.6.23).

• Ενώνοντας οικογένειες για την αιωνιότητα. Επανεξετάζουν την πρόοδο των μελών που προετοιμάζονται για να τελέσουν διατάξεις ναού. Σχεδιάζουν τρόπους για να βοηθούν περισσότερα μέλη να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις για εγκριτικό ναού. Συζητούν τρόπους με τους οποίους τα μέλη μπορούν να συμμετέχουν στο έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας. (Βλέπε 38.6.25).

Τα μέλη του συμβουλίου πρέπει να τηρούν εμπιστευτικές οποιεσδήποτε προσωπικές ή ευαίσθητες πληροφορίες (βλέπε 4.4.6).

Πριν από κάθε συγκέντρωση, ο επίσκοπος και το άτομο που διευθύνει επανεξετάζουν τα προς συζήτηση θέματα.

• Το έργο σωτηρίας και υπερύψωσης.

• Οι ανάγκες των νέων στον τομέα και ο τρόπος αντιμετώπισής τους.

• Προσπάθειες προσέγγισης νέων που είναι λιγότερο ενεργοί ή είναι νέα μέλη.

• Δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων ευκαιριών για υπηρέτηση όσων έχουν ανάγκη. Το μεγαλύτερο μέρος του σχεδιασμού γίνεται σε συγκεντρώσεις προεδρίας απαρτίας ή τάξης (βλέπε κεφάλαιο 20).

• Τέλεση διακονίας (βλέπε κεφάλαιο 21).

• Ενημέρωση των προεδριών απαρτίας και τάξης που έχουν κληθεί πρόσφατα.

Οι τομείς χρησιμοποιούν ένα από τα ακόλουθα δίωρα προγράμματα για τις συγκεντρώσεις Κυριακής.

Ένας σημαντικός σκοπός των τελετών της Εκκλησίας για αποθανόντες είναι να κατατίθεται μαρτυρία για το σχέδιο σωτηρίας, ιδίως για την Εξιλέωση και την Ανάσταση του Σωτήρος. Αυτές οι τελετές θα πρέπει να είναι αξιοπρεπείς, πνευματικές εμπειρίες.

Οι ηγέτες της Εκκλησίας δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν τελετουργίες άλλων θρησκειών ή ομάδων σε τελετές της Εκκλησίας για αποθανόντες.

Ως μαθητές του Ιησού Χριστού, οι ηγέτες και τα μέλη της Εκκλησίας «πενθ[ούν] με εκείνους που πενθούν… και …ανακουφίζ[ουν] εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης» (Μωσία 18:9). Όταν ένα μέλος πεθάνει, ο επίσκοπος επισκέπτεται την οικογένεια για να δώσει παρηγοριά.

Ο επίσκοπος προσφέρει βοήθεια από τα μέλη του τομέως, συμπεριλαμβανομένης της απαρτίας πρεσβυτέρων και της Εταιρείας Αρωγής.

Μία κηδεία που διευθύνει ο επίσκοπος, είτε σε κτήριο της Εκκλησίας είτε αλλού, είναι μία συγκέντρωση της Εκκλησίας και μία θρησκευτική υπηρέτηση. Θα πρέπει να αποτελεί πνευματική περίσταση.

Οι κηδείες θα πρέπει να ξεκινούν στην ώρα τους. Γενικά, δεν θα πρέπει να διαρκούν περισσότερο από 1,5 ώρες, ως ένδειξη σεβασμού προς εκείνους που παρευρίσκονται.

Κηδείες δεν πραγματοποιούνται συνήθως τις Κυριακές.