Osobiste świadectwo o Jezusie Chrystusie

Zapytaj uczniów, czy któryś z nich kiedykolwiek znalazł się w sytuacji, w której był jedynym członkiem Kościoła lub jedyną osobą reprezentującą zasady Kościoła. Poproś uczniów, aby odpowiedzieli na następujące pytania:

• Co odczuwaliście, wiedząc, że jesteście jedynymi naśladowcami Jezusa Chrystusa w tej sytuacji?

• Jakie aspekty tego doświadczenia były dla was najtrudniejsze lub miały dla was największe znaczenie?

Przypomnij uczniom świadectwo Almy — z Księgi Mormona — który nawrócił się, słuchając nauk proroka Abinadiego. Po swoim nawróceniu Alma również rozpoczął nauczanie ewangelii. W rozdziale: Mosjasz 18 możemy znaleźć jego nauki dotyczące przymierza chrztu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Mosjasz 18:8–11. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, jakie postawy i działania wskazują na to, że dana osoba jest gotowa, by zawrzeć przymierze chrztu i go dochować. Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zwróć uwagę na następujący zwrot w wersecie 9.: „zawsze dawać świadectwo o Bogu we wszystkim, co czynicie i gdziekolwiek się znajdujecie”. Następnie zapytaj:

• Co to znaczy „dawać świadectwo o Bogu Ojcu i Jezusie Chrystusie ‘we wszystkim co czynicie i gdziekolwiek się znajdujecie’”? (Mosjasz 18:9).

Pokaż następującą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

Obraz

Starszy Dallin H. Oaks

„Apostołowie są powołani i wyznaczeni na specjalnych świadków imienia Chrystusa na całym świecie (zob. NiP 107:23), ale każdy członek Kościoła, który zdobył świadectwo przez Ducha Świętego, ma obowiązek świadczenia o Chrystusie we wszystkim, co robi i gdziekolwiek się znajduje” („Witnesses of Christ”, Ensign, listopad 1990, str. 30).

• Kto, według Starszego Oaksa, ma obowiązek składania świadectwa o Jezusie Chrystusie? (Upewnij się, że uczniowie rozpoznają następującą prawdę: Wszyscy członkowie Kościoła zawarli przymierze, że będą świadczyć o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie).

• W jaki inny sposób — poza werbalnym dzieleniem się naszymi przekonaniami i świadectwem — możemy świadczyć o Chrystusie? (Aby pomóc uczniom odpowiedzieć na to pytanie, możesz poprosić ich o przeczytanie następujących fragmentów: Ew. Mateusza 5:14–16 i 3 Nefi 18:24).

Pokaż następującą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś któregoś z uczniów o przeczytanie jej na głos:

Obraz

Starszy D. Todd Christofferson

„W czasie Swej służby na półkuli zachodniej Zbawiciel dał takie przykazanie: ‘Trzymajcie więc wysoko wasze światło, aby świeciło światu. Oto jestem światłem, które wzniesiecie, czyńcie, co widzieliście, że czyniłem’ (3 Nefi 18:24). Ludzie powinni móc dostrzec w nas coś z Jezusa Chrystusa. Sposób w jaki działamy, mówimy, wyglądamy, a nawet myślimy, będzie odzwierciedleniem Jego i Jego sposobu życia” („Stawanie się świadkiem Chrystusa”, Ensign lub Liahona, marzec 2008, str. 60).

• Czy spotkaliście się kiedyś z sytuacją, w której ktoś działał, mówił lub wyglądał tak, że odzwierciedlało to jego wiarę w Jezusa Chrystusa?

• Co doradzilibyście osobie, która waha się lub boi się być świadkiem Jezusa Chrystusa?

Napisz na tablicy następujące zdania:

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali następujący werset: 2 Nefi 25:26 i zapytaj, w jaki sposób można składać świadectwo o Jezusie Chrystusie w oparciu o te zdania. Aby ułatwić uczniom dyskusję, możesz wykorzystać poniższą wypowiedź Starszego D. Todda Christoffersona, jeśli zajdzie taka potrzeba:

Obraz

Starszy D. Todd Christofferson

„Stwierdzenie Nefiego: ‘Mówimy o Chrystusie’ [2 Nefi 25:26] sugeruje, że nie mamy oporów, by mówić o naszych uczuciach dotyczących Zbawiciela w prywatnych rozmowach i w nieformalnym otoczeniu. Często właśnie w tych rozmowach w cztery oczy możemy otwarcie i w duchu przyjaźni dyskutować na temat tego, kim On jest oraz czego dokonał i nauczał, zachęcając innych, by także Go kochali i podążali za Nim.

Słowa: ‘Znajdujemy radość w Chrystusie’ wskazują na to, że mamy ogólnie pozytywne nastawienie do życia, które jest odbiciem naszej wiary w Chrystusa. Wiemy, że ‘Jego łaska wystarczy’, abyśmy zostali zbawieni od śmierci i grzechu oraz stali się w Nim doskonali (zob. Moroni 10:32–33). Choć spotykają nas zawody, a nawet tragedie, wiemy, że dzięki Niemu nasze wieczne szczęście jest pewne. Gdy nasza wiara w Jezusa Chrystusa jaśnieje, pokazujemy innym, którzy są ‘spracowani i obciążeni’, jak odnaleźć w Nim odpoczynek (zob. Ew. Mateusza 11:28–30).

Słowa: ‘Prorokujemy o Chrystusie’ z pewnością dotyczą pracy misjonarskiej na pełen etat i tej wykonywanej przez członków, lecz obejmują również to, co robimy podczas spotkań kościelnych, Szkoły Niedzielnej i przy innych podobnych okazjach, kiedy On jest obiektem studiów i nauki. Nasz udział zarówno jako nauczycieli, jak i uczniów, jest częścią świadectwa, jakie o Nim składamy […].

Słowa: ‘Prorokujemy o Chrystusie’ oznaczają, że składamy świadectwo o Nim mocą Ducha Świętego (zob. I List do Koryntian 12:3). ‘Świadectwem Jezusa jest duch proroctwa’ (Objawienie 19:10). Jak ci, którzy w starożytności prorokowali o Jego pierwszym nadejściu, my również potwierdzamy, słowem i uczynkiem, proroctwa o Jego Drugim Przyjściu […].

Słowa: ‘Zapisujemy nasze proroctwa’ sugerują mądrość tworzenia trwałych zapisów naszego świadectwa o Chrystusie. Rozumiemy, że świadectwa, które składamy, są ‘zapisane w niebie, aby nań patrzyli aniołowie; i [radowali się nami]’ (NiP 62:3). Nasi potomkowie i inni mogą patrzeć na nie i radować się z naszego świadectwa o Chrystusie spisanego i zachowanego dla ich dobra, nawet zanim niektórzy z nich przyjdą na świat” („Stawanie się świadkiem Chrystusa”, Liahona, marzec 2008, str. 62–63).

Kiedy zakończysz tę część lekcji, zachęć uczniów, aby wybrali jedno ze zdań z tablicy i postawili sobie za cel, że będą go przestrzegać, by stać się silniejszymi świadkami Jezusa Chrystusa.

Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie materiał omówiony w tym semestrze i zastanowili się nad kilkoma rolami Jezusa Chrystusa i zagadnieniami z Nim związanymi, które omawialiście na zajęciach. Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy. (Odpowiedzi powinny obejmować następujące role: Orędownik, Zbawiciel, Odkupiciel, Pierworodny, Jednorodzony, Jehowa, Mesjasz, Stwórca. Zagadnienia powinny nawiązywać do: centralnego miejsca Jezusa Chrystusa w planie Bożym; Jego służby przed narodzeniem; realności tego, że On żyje; Jego służby po śmierci; Drugiego Przyjścia; Jego panowania podczas Milenium; Przywrócenia Jego ewangelii; Jego przywództwa w Kościele i sposobów, na które jest światłem i życiem świata).

Pobierz i wyświetl film zawierający świadectwo Prezydenta Gordona B. Hinckleya (1910–2008) o Jezusie Chrystusie. Jeśli film nie jest dostępny w twoim języku, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź.

Obraz

Prezydent Gordon B. Hinckley

„Jezus jest moim przyjacielem. Nikt inny nie dał mi tak dużo. ‘Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich’ (Ew. Jana 15:13). Oddał za mnie Swe życie. Otworzył mi drogę do życia wiecznego. Tylko Bóg mógł tego dokonać. Mam nadzieję, że jestem godny bycia Jego przyjacielem.

Jest moim przykładem. Jego sposób życia, Jego absolutnie bezinteresowne zachowanie, Jego docieranie do tych, którzy są w potrzebie, Jego ostateczna ofiara — wszystko to jest dla mnie przykładem […].

On jest moim nauczycielem. Żaden inny głos nie przemawia tak zdumiewającym językiem […].

Jest moim uzdrowicielem. Odczuwam respekt przed Jego zdumiewającymi cudami […].

On jest moim przywódcą. Jestem zaszczycony, że jestem jednym z wielu w długiej kolumnie tych, którzy kochają Go i którzy podążali za Nim w ciągu tych dwóch tysiącleci, które minęły od czasu Jego narodzin […].

On jest moim Zbawicielem i Odkupicielem. Dzięki temu, że w bólu i niewypowiedzianym cierpieniu oddał Swoje życie, pochylił się On, aby podnieść mnie i każdego z nas, i wszystkich synów i córki Boga, z otchłani wiecznej ciemności następującej po śmierci […]. Moja wdzięczność nie zna granic. Moje podziękowania dla Pana nie mają końca.

On jest moim Bogiem i Królem. Od wieczności do wieczności będzie On panował i rządził jako Król królów i Pan panów. Jego panowaniu nie będzie końca. Nad Jego chwałą nie zapadnie noc” („Moje świadectwo”, Liahona, lipiec 2000, str. 85).

Przedstaw uczniom następujący scenariusz: Jakie byłyby trzy najważniejsze rzeczy, które chcielibyście powiedzieć, gdyby ktoś zapytał o waszą wiarę w Jezusa Chrystusa? Daj uczniom czas, aby zanotowali swoje przemyślenia. Następnie poproś ich, aby w parach omówili odpowiedzi. Zachęć uczniów, aby omówili, dlaczego wybrali konkretne aspekty swojej wiary oraz doświadczenia, które wzmocniły ich zrozumienie Zbawiciela i miłość do Niego. Po upływie wyznaczonego czasu zapytaj uczniów, czy któryś z nich chciałby złożyć świadectwo o Jezusie Chrystusie.

Zakończ lekcję, składając własne świadectwo o wiecznej służbie Żyjącego Chrystusa. Możesz wyrazić swoją wdzięczność za tak wiele istotnych ról, które wypełnił Pan Jezus Chrystus na przestrzeni dziejów. Rzuć uczniom następujące wyzwanie: Kiedy zakończycie ten kurs, zastanówcie się, czy przychodzi wam na myśl osoba, którą mogłoby wzmocnić wasze świadectwo o Zbawicielu. W nadchodzącym tygodniach i później zdecydujcie, komu i w jaki sposób chcecie złożyć wasze świadectwo.