มัทธิว 15:1–9

อ่านเหตุการณ์สมมุติต่อไปนี้

• ครอบครัวของเยาวชนหญิงคนหนึ่งมีประเพณีในการศึกษาอย่างจริงจัง ครอบครัวเธอคาดหวังให้เธอได้คะแนนดีในงานมอบหมายและการสอบ

• หลายรุ่นมาแล้วที่ครอบครัวของเยาวชนชายคนหนึ่งให้ความสำคัญสูงสุดกับการสวดอ้อนวอนทุกเช้าและทุกคืน

• งานสังคมขนาดใหญ่ที่เด็กสาวจำนวนมากสวมเครื่องแต่งกายไม่สุภาพกำลังจะมาถึง เยาวชนหญิงคนหนึ่งต้องตัดสินใจว่าเธอจะแต่งกายอย่างไรสำหรับโอกาสนี้

• หลายปีที่ผ่านมา เยาวชนจำนวนมากในวอร์ดพิเศษวอร์ดหนึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างจริงใจในชั้นเรียนโรงเรียนวันอาทิตย์ ซึ่งรวมถึงการไปสาย ไม่ใส่ใจ การส่งข้อความหรือเล่นเกมในโทรศัพท์ระหว่างชั้นเรียน

• เป็นประเพณีที่โรงเรียนแห่งหนึ่งที่ให้นักเรียนรุ่นพี่รังแกนักเรียนรุ่นน้อง

ตอบคำถามต่อไปนี้ซึ่งเกี่ยวข้องกับสถานการณ์สมมุติก่อนหน้านี้

• เหตุใดท่านจึงคิดว่าประเพณีของเราสำคัญ?

• ประเพณีของเราอาจส่งผลต่อความสามารถของเราในการเป็นเหมือนพระเยซูคริสต์อย่างไร?

• ทำไมจึงอาจเป็นเรื่องยากสำหรับบางคนที่จะประเมินประเพณีของตนหรือเปลี่ยนแปลงประเพณีที่ไม่เหมาะสมของตน?

ขณะท่านศึกษาบทเรียนนี้ ท่านจะเรียนรู้คำสอนบางส่วนของพระเยซูคริสต์เกี่ยวกับประเพณี ประเพณีคือ “ความเชื่อและการปฏิบัติสืบต่อกันมาจากคนรุ่นหนึ่งถึงคนอีกรุ่นหนึ่ง” (คู่มือพระคัมภีร์, “ ประเพณี ,” ChurchofJesusChrist.org) ในสมุดบันทึกการศึกษาของท่านให้จดบันทึกประเพณีบางอย่างที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตท่าน

เพื่อเข้าใจสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอน อาจเป็นประโยชน์ที่จะรู้บริบทหรือภูมิหลังของ มัทธิว 15

สิ่งช่วยให้เข้าใจบริบทสำหรับมัทธิว 15: ในสมัยพระผู้ช่วยให้รอด ผู้นำชาวยิวสอนกฎที่เป็นลายลักษณ์อักษรของโมเสสและกฎปากเปล่าที่พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ประทานให้แต่เป็นประเพณีในบรรดาผู้คน ซึ่งรวมถึงการนับก้าวในวันสะบาโตและการล้างมือเกินพอดีก่อนมื้ออาหารซึ่งแสดงถึงความบริสุทธิ์ทางวิญญาณของบุคคล กฎทางประเพณีบางส่วนนำมาใช้เพื่อเหตุผลที่เห็นแก่ตัว ตัวอย่างเช่น การยกย่องบิดามารดาของท่านเป็นพระบัญญัติในกฎของโมเสส (ดู อพยพ 20:12) แต่บางคนใช้กฎปากเปล่าเพื่อให้ความชอบธรรมแก่ตนในการทำผิดพระบัญญัติโดยอ้างว่าเงินหรือทรัพยากรของพวกเขาอุทิศเป็น “ของที่ถวาย” แด่พระผู้เป็นเจ้า ( มัทธิว 15:5) ดังนั้นจึงไม่มีไว้เพื่อช่วยดูแลบิดามารดาผู้สูงอายุของตน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเจตนาดั้งเดิมของกฎและพระบัญญัติและไม่ได้เป็นที่พอพระทัยต่อพระผู้เป็นเจ้า

อ่าน มัทธิว 15:1–9 มองหาสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนเกี่ยวกับประเพณี

• ท่านคิดว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนอะไรในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้? ระบุความจริงหนึ่งหรือสองอย่างที่ท่านพบ

ความจริงบางอย่างที่ท่านอาจระบุได้คือ ประเพณีที่ไม่เหมาะสมสามารถนำผู้คนไปสู่การปฏิเสธหรือละเลยพระคำของพระผู้เป็นเจ้า และ หากเราปรารถนาจะเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้า เราต้องวางพระบัญญัติของพระองค์ไว้เหนือกว่าประเพณีใดที่เราอาจมี

• การเข้าใจบริบทช่วยให้ท่านเข้าใจคำสอนของพระผู้ช่วยให้รอดได้ดีขึ้นอย่างไร?

• เหตุใดท่านจึงคิดว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงรู้สึกอย่างแรงกล้าที่จะแก้ไขหรือยกเลิกประเพณีเหล่านี้?

เอ็ลเดอร์วิลเลียม เค. แจ็คสันแห่งสาวกเจ็ดสิบแบ่งปันตัวอย่างของบุคคลที่ได้รับพรโดยการวิเคราะห์ประเพณีของพวกเขาและเปลี่ยนให้สอดคล้องกับคำสอนของพระผู้ช่วยให้รอด ท่านอาจเชิญชวนให้นักเรียนอ่านบางส่วนจากคำปราศรัยของเอ็ลเดอร์แจ็คสัน “วัฒนธรรมของพระคริสต์” ( เลียโฮนา, พ.ย. 2020, 48–50), มีอยู่ที่ ChurchofJesusChrist.org หรือดูวีดิทัศน์ “วัฒนธรรมของพระคริสต์,” มีอยู่ที่ ChurchofJesusChrist.org จากช่วงเวลา 0:30 ถึง 2:16 และ 8:39 ถึง 9:55

ความท้าทายในการเลือกระหว่างการปฏิบัติตามประเพณีทางโลกกับการปฏิบัติตามมาตรฐานของพระผู้เป็นเจ้ามีอยู่สำหรับผู้คนของพระองค์เสมอ (ดู เลวีนิติ 18:30 ; กิจการ 16:19–24 ; โมไซยาห์ 1:5 ; หลักคำสอนและพันธสัญญา 93:39) ใคร่ครวญประเพณีอย่างหนึ่งที่ท่านสนทนาในตอนต้นของบทเรียนนี้ หรือนึกถึงประเพณีอื่น ขณะท่านตอบคำถามต่อไปนี้ให้คิดว่าประเพณีนี้มีผลต่อความสามารถของท่านในการเข้าใกล้พระผู้ช่วยให้รอดมากขึ้นอย่างไร

• เราจะบอกได้อย่างไรว่าประเพณีใดนำใจเราออกห่างจากพระผู้เป็นเจ้า (ดู มัทธิว 15:8) หรือนำใจเราไปหาพระองค์?

ให้นึกถึงประเพณีต่างๆ ที่ท่านบันทึกไว้ในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน ท่านอาจเสริมประเพณีอื่นเพิ่มเติมที่ท่านนึกถึงขณะศึกษาในวันนี้ ท่านอาจรวมประเพณีของพื้นที่หรือประเทศที่ท่านอาศัยอยู่ด้วย เตรียมประเมินประเพณีเหล่านี้โดยอ่านข้อความต่อไปนี้ของประธานเชอริล ซี. แลนท์ อดีตประธานปฐมวัยสามัญ ข่าวสารของเธอสามารถรับชมได้ที่ ChurchofJesusChrist.org ด้วย จากนั้นให้ใคร่ครวญคำถามที่ตามมา ดังนี้

ภาพ

Last official portrait of Cheryl C. Lant, Primary general president, September 2005. Released at the April 2010 general conference.

เรามีประเพณีแบบใดหรือ? ประเพณีบางอย่างอาจมาจากบรรพบุรุษของเราและในตอนนี้เราก็สืบทอดไปสู่ลูกหลานของเราเอง ประเพณีเหล่านั้นเป็นอย่างที่เราต้องการให้เป็นหรือไม่? ประเพณีเหล่านั้นมีพื้นฐานบนการกระทำที่เกิดจากความชอบธรรมและศรัทธาหรือไม่? ประเพณีเหล่านั้นมีลักษณะที่หนักไปทางวัตถุหรือเป็นนิรันดร์? เรากำลังตั้งใจสร้างประเพณีที่ชอบธรรมหรือไม่หรือเราปล่อยให้ทุกอย่างเกิดขึ้นตามยถากรรม? ประเพณีของเราสร้างขึ้นเพื่อตอบรับเสียงดังของโลก หรือได้รับอิทธิพลจากเสียงสงบแผ่วเบาของพระวิญญาณ? ประเพณีที่เรากำลังสร้างขึ้นในครอบครัวจะทำให้ง่ายขึ้นสำหรับลูกของเราที่จะทำตามศาสดาพยากรณ์ที่มีชีวิตอยู่หรือไม่ หรือจะทำให้ยากขึ้นสำหรับพวกเขา?

(ดู เชอรีล ซี. แลนท์ “ประเพณีอันชอบธรรม,” เลียโฮนา, พ.ค. 2008, 15)

• ประเพณีใดบ้างที่ช่วยให้ท่านเป็นเหมือนพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์มากขึ้นและมุ่งเน้นไปที่สิ่งสำคัญที่สุด?

• ประเพณีใดบ้างที่อาจพาท่านออกไปจากพระเยซูคริสต์และขัดขวางไม่ให้ท่านทำสิ่งที่สำคัญที่สุดให้สำเร็จ? ท่านอาจต้องทำขั้นตอนใดบ้างเพื่อขจัดประเพณีเหล่านี้ออกจากชีวิตท่าน?

• แบบอย่างของพระผู้ช่วยให้รอดจะช่วยให้ท่านรู้และมุ่งเน้นไปที่ประเพณีที่สำคัญที่สุดได้อย่างไร?

ในคำปราศรัยของท่าน “การกลับใจและการเปลี่ยนแปลง” ( เลียโฮนา, พ.ย. 2003, 48) ประธานดัลลิน เอช. โอ๊คส์ในฝ่ายประธานสูงสุดยกตัวอย่างมากมายเกี่ยวกับ “องค์ประกอบทั้งหมดของพฤติกรรมที่ [อาจจะ] ขัดกับพระบัญญัติ พันธสัญญา และวัฒนธรรมของพระกิตติคุณ” พฤติกรรมของเราอาจแตกต่างจากประเพณีของโลกเมื่อพูดถึงสิ่งต่างๆ เช่นความบริสุทธิ์ทางเพศและสื่อลามกอนาจาร การเข้าประชุมที่โบสถ์ ความซื่อตรง และตำแหน่ง หรือสถานะทางสังคม ท่านอาจดูหรืออ่านคำปราศรัยของประธานโอ๊คส์ทั้งหมดหรือบางส่วนที่มีอยู่ใน ChurchofJesusChrist.org

ในคำปราศรัยของท่าน “วัฒนธรรมของพระคริสต์” ( เลียโฮนา, พ.ย. 2020, 48–50) เอ็ลเดอร์วิลเลียม เค. แจ็คสันแห่งสาวกเจ็ดสิบเปรียบเทียบวัฒนธรรมทางโลกกับวัฒนธรรมของพระคริสต์ ท่านอาจดูหรืออ่านคำปราศรัยของท่านทั้งหมดหรือบางส่วน ซึ่งมีอยู่ที่ ChurchofJesusChrist.org

วีดิทัศน์ต่อไปนี้ยกตัวอย่างหนึ่งของวิธีรักษาประเพณีทางวัฒนธรรมและยังคงติดตามพระผู้ช่วยให้รอด