“Ushtria e Gedeonit”, Tregime nga Dhiata e Vjetër (2022)
“Ushtria e Gedeonit”, Tregime nga Dhiata e Vjetër
Ushtria e Gedeonit
Mirëbesimi te Zoti në betejë
Populli i Izraelit u bekua për shumë vjet. Por më pas zgjodhën të mos i bindeshin Zotit. Për t’i ndihmuar ta kujtonin Atë, Zoti i lejoi armiqtë e tyre, madianitët, t’ua merrnin ushqimet dhe kafshët. Izraelitët po vdisnin nga uria, prandaj e kujtuan Zotin dhe iu lutën Atij për ndihmë.
Gedeoni ishte një burrë nga një familje e varfër. Zoti dërgoi një engjëll që ta thërriste atë për të çliruar Izraelin. Gedeoni pyeste veten përse Zoti e zgjodhi atë.
Zoti i tha Gedeonit që t’i shkatërronte vendet ku izraelitët adhuronin perëndi të rreme. Kur Gedeoni u bind, njerëzit u tërbuan.
Izraelitët donin ta vrisnin Gedeonin. Por babai i Gedeonit i bindi të mos e lëndonin. Gedeoni u mbajt i sigurt.
Gedeoni nuk mendonte se mund ta çlironte Izraelin. Kishte më shumë se 135 000 ushtarë në ushtrinë madianite. Por Zoti i dha Gedeonit urtësi dhe forcë.
Zoti donte që izraelitët ta dinin se ata mund të fitonin me forcën e Tij, jo me forcën e tyre. Edhe pse Izraeli kishte vetëm 32 000 ushtarë, Zoti i kërkoi Gedeonit të dërgonte në shtëpi cilëtdo ushtarë që kishin frikë. Pasi u dërguan në shtëpi 22 000 ushtarë, izraelitët u lanë me 10 000 ushtarë.
Zoti tha se 10 000 ushtarë ishin ende tepër shumë. Ai i tha Gedeonit ta çonte ushtrinë tek uji. Ata që do të pinin ujë direkt me gojët e tyre, do të dërgoheshin në shtëpi. Ata që do të përdornin duart për të pirë ujin, mund të qëndronin. Tani mbetën vetëm 300 burra.
Më në fund izraelitët ishin gati të luftonin. Zoti i tregoi Gedeonit se si t’i mundte madianitët. Gedeoni i tha ushtrisë së tij që të përdorte bori dhe pishtarë për t’i trembur ata. Zhurma dhe dritat i pështjelluan madianitët kaq shumë sa filluan të luftonin me njëri‑tjetrin. Pastaj bërtitën dhe ikën me vrap.
Ngaqë Gedeoni i mirëbesoi Zotit, izraelitët e mundën ushtrinë e madhe madianite me vetëm 300 ushtarë. Zoti e çliroi popullin e Izraelit.