Kërkojeni Shpirtin dhe Mbështetuni tek Ai

Fryma e Shenjtë është anëtari i tretë i Kreut‑Perëndi. Ai është një qenie e shpirtit dhe nuk ka një trup prej mishi e kockash (shihni te Doktrina e Besëlidhje 130:22). Ai është Ngushëlluesi, për të cilin Shpëtimtari premtoi se do t’u mësonte ndjekësve të Tij të gjitha gjërat dhe do t’u sillte në kujtesë ato që Jezusi ua kishte mësuar (shihni te Gjoni 14:26).

Dëshmia që u vjen kërkuesve të sinqertë të së vërtetës përpara pagëzimit, vjen nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë. Gjithë njerëzit mund të marrin dëshmi për Jezu Krishtin dhe ungjillin e Tij të rivendosur nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë. “Nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë, [ne] mund të di[më] të vërtetën e të gjitha gjërave” (Moroni 10:5).

Dhurata e Frymës së Shenjtë është e drejta që të kemi shoqërimin e vazhdueshëm të Frymës së Shenjtë kur jemi të denjë. Ne e marrim dhuratën e Frymës së Shenjtë pasi pagëzohemi me ujë. Ajo jepet nëpërmjet ordinancës së konfirmimit.

Profeti Jozef Smith tha: “Ka ndryshim midis Frymës së Shenjtë dhe dhuratës së Frymës së Shenjtë. Korneli e mori Frymën e Shenjtë përpara se të pagëzohej, që ishte fuqia bindëse e Perëndisë mbi të për vërtetësinë e Ungjillit, por ai nuk mund të merrte dhuratën e Frymës së Shenjtë deri pasi u pagëzua” (Mësimet e Presidentëve të Kishës: Jozef Smith [2009], f. 101).

Është nëpërmjet dhuratës dhe fuqisë së Frymës së Shenjtë që ne shenjtërohemi, bëhemi më të shenjtë, më të plotë, më tërësorë, më shumë si Perëndia. Është nëpërmjet shëlbimit të Krishtit dhe fuqisë shenjtëruese të Frymës së Shenjtë që ne mund të lindim përsëri shpirtërisht kur i mbajmë besëlidhjet që bëjmë me Perëndinë (shihni te Mosia 27:25–26).

Frymës së Shenjtë gjithashtu i referohemi si Shpirti i Shenjtë i Premtimit (shihni te Doktrina e Besëlidhje 88:3). Me këtë cilësi, Fryma e Shenjtë pohon se ordinancat e priftërisë që i marrim dhe besëlidhjet që bëjmë, janë të pranueshme nga Perëndia. Ata që vulosen me anë të Shpirtit të Shenjtë të Premtimit, do të marrin gjithçka që ka Ati (shihni te Doktrina e Besëlidhje 76:51–60; Efesianëve 1:13–14; Udhëzuesi për Shkrimet e Shenjta, “Shpirt i Shenjtë i Premtimit”).

Të gjitha ordinancat dhe besëlidhjet duhet të vulosen me anë të Shpirtit të Shenjtë të Premtimit që të jenë të vlefshme pas kësaj jete (shihni te Doktrina e Besëlidhje 132:7, 18–19, 26). Ajo vulosje varet nga besnikëria jonë e vazhdueshme.

Zoti na jep dhurata të Shpirtit për të na bekuar dhe për t’i përdorur për bekimin e të tjerëve (shihni te Doktrina e Besëlidhje 46:8–9, 26). Për shembull, misionarët që mësojnë një gjuhë të re, mund të marrin dhuratën e gjuhëve për t’u dhënë ndihmë hyjnore që t’i mësojnë të tjerët në gjuhën e tyre amtare.

Disa dhurata të Shpirtit përshkruhen te Moroni 10:8–18, Doktrina e Besëlidhje 46:11–33 dhe 1 Korintasve 12:1–12. Këto janë vetëm disa prej dhuratave të shumta të Shpirtit. Zoti mund të na bekojë me dhurata të tjera në varësi të besnikërisë sonë, nevojave tona dhe nevojave të të tjerëve.

Shpëtimtari na fton t’i kërkojmë me zell dhuratat shpirtërore (shihni te Doktrina e Besëlidhje 46:8; 1 Korintasve 14:1, 12). Këto dhurata vijnë me anë të lutjes, besimit dhe përpjekjes – dhe sipas vullnetit të Perëndisë.

Jezusi na mësoi si të lutemi (shihni te Mateu 6:9–13; 3 Nefi 18:19). Lutuni me sinqeritet dhe me qëllim të vërtetë për të vepruar sipas nxitjeve që merrni nga Fryma e Shenjtë. Lutja e efektshme kërkon përpjekje të përulur, të pandërprerë (shihni te Moroni 10:3–4; Doktrina e Besëlidhje 8:10).

Përdorni gjuhë që përçon një marrëdhënie me Perëndinë plot dashuri dhe adhurim.

Gjithmonë shprehni mirënjohje. Një përpjekje e ndërgjegjshme për të qenë mirënjohës do t’ju ndihmojë të dalloni se sa i mëshirshëm ka qenë Perëndia në jetën tuaj. Ajo do ta hapë zemrën dhe mendjen tuaj ndaj frymëzimit.

Lutuni “me gjithë fuqinë e zemrës” që dashuria hyjnore t’ju jepet (Moroni 7:48). Lutuni për të tjerët me emër. Lutuni për ata të cilëve u jepni mësim. Kërkoni frymëzim për mënyrën se si do t’i ftoni dhe ndihmoni ata të vijnë te Krishti.

Kur duhet të luteni? Zoti tha: “Kërkoni me zell, lutuni gjithmonë e jini besimtarë dhe gjithë gjërat do të punojnë së bashku për të mirën tuaj” (Doktrina e Besëlidhje 90:24).

Alma tha: “Këshillohu me Zotin për të gjitha veprimet e tua dhe ai do të të drejtojë për të mirë; po, kur të biesh në mbrëmje, bjer për Zotin, që ai të mund të të ruajë në gjumin tënd; dhe kur të ngrihesh në mëngjes, le të jetë zemra jote plot falënderime ndaj Perëndisë” (Alma 37:37; shihni edhe 34:17–27).

Zoti ju fton të rezervoni një kohë të qetë vetjake për t’u lutur: “Hyr në dhomëzën tënde dhe … lutju Atit tënd” (3 Nefi 13:6; shihni edhe vargjet 7–13).

Presidenti Gordon B. Hinkli dha mësim: “Çdo mëngjes … , misionarët duhet të bien në gjunjë dhe t’i përgjërohen Zotit për t’ua liruar gojët dhe për të folur nëpërmjet tyre për bekimin e atyre të cilëve do t’u japin mësim. Nëse do ta bëjnë këtë gjë, një dritë e re do të vijë në jetën e tyre. Do të ketë entuziazëm më të madh për punën. Do të arrijnë të dinë se në një kuptim të vërtetë, ata janë shërbëtorë të Zotit duke folur në emër të Tij” (“Missionary Service”, Mbledhja e Parë Mbarëbotërore për Trajnimin e Udhëheqjes, 11 janar 2003, f. 20).

Të pasurit besim te Perëndia do të thotë të mirëbesojmë tek Ai. Kjo përfshin mirëbesimin te vullneti i Tij dhe koha e Tij për t’iu përgjigjur lutjeve tuaja (shihni tek Isaia 55:8–9). Presidenti Dallin H. Ouks dha mësim:

“Pavarësisht se sa i fortë është besimi ynë, ai nuk mund të prodhojë një rezultat në kundërshtim me vullnetin e Atij tek i cili kemi besim. Mbajeni mend atë kur lutjet tuaja nuk duket se marrin përgjigje në mënyrën ose në kohën që dëshironi. Ushtrimi i besimit në Zotin Jezu Krisht i nënshtrohet përherë rendit të qiellit, mirësisë dhe vullnetit e urtësisë së Zotit dhe kohës së caktuar nga Ai. Kur kemi atë lloj besimi dhe i mirëbesojmë Zotit, ne kemi siguri dhe qetësi të vërtetë në jetën tonë” (“The Atonement and Faith”, Ensign, prill 2010, f. 30).

Lidhur me lutjet që mund të duken se nuk marrin përgjigje, Presidenti Rasëll M. Nelson tha:

“Unë e njoh atë ndjesi! E njoh frikësimin dhe lotët e çasteve të tilla. Por, di gjithashtu se lutjet tona kurrë nuk kalojnë pa u vënë re. Besimi ynë nuk është kurrë i pavlerësuar. Unë e di se [këndvështrimi i] një Ati Qiellor të gjithëdijshëm është shumë më [i] gjerë se [këndvështrimi ynë]. Ndërsa ne [i] dimë problemet dhe dhimbjet tona të vdekshmërisë, Ai di për përparimin dhe mundësinë tonë të pavdekshmërisë. Në rast se lutemi që të dimë vullnetin e Tij e ia nënshtrojmë veten atij vullneti, me durim e me guxim, shërimi qiellor [mund të] ndodh[ë] në mënyrën dhe në kohën e Tij” (“Jezu Krishti – Mësuesi Shëruesi”, Liahona, nëntor 2005, f. 86; Konferenca e Përgjithshme, tetor 2005, f. 166–117).

Teksa luteni për frymëzim, krahasojini mbresat tuaja shpirtërore me shkrimet e shenjta dhe mësimet e profetëve të gjallë. Mbresat nga Shpirti do të jenë në harmoni me këto burime.

Sigurohuni që ndjenjat që merrni, janë në përputhje me detyrën që ju është caktuar. Në qoftë se nuk thirreni nga autoriteti i duhur, mbresat nga Shpirti nuk jepen për ju që t’i këshilloni ose korrigjoni të tjerët. Për shembull, ju nuk do të merrni zbulesë që t’i thoni një peshkopi se çfarë duhet të bëjë në thirrjen e tij.

Pamja

Një Dhuratë Drite

Dalloni Ndikimin e Vërtetë të Shpirtit

Presidenti Hauard W. Hanter këshilloi: “Më lejoni t’ju jap një paralajmërim. … Mendoj se nëse nuk jemi të kujdesshëm … , ne mund të fillojmë të përpiqemi të imitojmë ndikimin e vërtetë të Shpirtit të Zotit përmes mjeteve të padenja dhe manipuluese. Shqetësohem kur duket se emocioni i fortë ose rrjedhja e lotëve barazohen me praninë e Shpirtit. Pa dyshim që Shpirti i Zotit mund të sjellë ndjenja të forta emocionale, përfshirë lot, por kjo shfaqje e jashtme nuk duhet të ngatërrohet me praninë e vetë Shpirtit” (The Teachings of Howard W. Hunter [1997], f. 184).

Çështjet shpirtërore nuk mund të detyrohen. Mund të kultivoni një sjellje dhe mjedis që e ftojnë Shpirtin dhe mund ta përgatitni veten, por nuk mund të diktoni se si ose kur vjen frymëzimi. Jini të durueshëm dhe mirëbesoni se do të merrni atë që ju nevojitet kur të jetë koha e duhur.

Si misionar, ju mund të jeni më të vetëdijshëm për përvojat shpirtërore sesa keni qenë më parë në jetën tuaj. Këto përvoja janë të shenjta dhe janë në përgjithësi për vetë lartësimin, udhëzimin ose korrigjimin tuaj.

Shumë prej këtyre përvojave është më e mirë të mbahen për veten tuaj. Tregojini vetëm kur Shpirti dëshmon se ju mund t’i bekoni njerëzit e tjerë duke e bërë këtë gjë (shihni tek Alma 12:9; Doktrina e Besëlidhje 63:64; 84:73).

Nganjëherë dëshirojmë të udhëhiqemi nga Shpirti në të gjitha gjërat. Megjithatë, shpesh Zoti do që ne të veprojmë duke përdorur vetë gjykimin tonë më të mirë (shihni te Doktrina e Besëlidhje 60:5; 61:22; 62:5). Presidenti Dallin H. Ouks dha mësim:

“Dëshira për t’u udhëhequr nga Zoti është forcë, por ajo duhet të shoqërohet me një kuptueshmëri se Ati ynë Qiellor i lë shumë vendime që t’i marrim sipas zgjedhjeve tona vetjake. Marrja e vendimeve vetjake është një nga burimet e rritjes që ne jemi paracaktuar ta kemi si përvojë në vdekshmëri. Njerëzit që përpiqen t’ia kalojnë gjithë marrjen e vendimeve Zotit dhe luten për zbulesë në çdo zgjedhje, shpejt do të zbulojnë rrethana në të cilat ata luten për udhërrëfim dhe nuk e marrin atë. Për shembull, kjo ka të ngjarë të ndodhë në ato rrethana të shumta në të cilat zgjedhjet janë të parëndësishme ose cilado zgjedhje është e pranueshme.

Ne duhet t’i studiojmë gjërat tërësisht në mendjen tonë, duke përdorur fuqitë arsyetuese që Krijuesi ynë ka vendosur brenda nesh. Më pas ne duhet të lutemi për udhërrëfim dhe nëse e marrim atë, të veprojmë sipas tij. Nëse nuk marrim udhërrëfim, ne duhet të veprojmë sipas gjykimit tonë më të mirë. Njerëzit të cilët ngulmojnë të kërkojnë udhërrëfim me anë të zbulesës mbi çështje për të cilat Zoti nuk ka zgjedhur të na drejtojë, mund të krijojnë një përgjigje nga fantazia ose paragjykimi i tyre, apo madje mund të marrin një përgjigje përmes mjetit të zbulesës së rreme” (“Our Strengths Can Become Our Downfall”, Ensign, tetor 1994, f. 13–14).

• Ndajeni një faqe në dy kolona. Emërtojeni njërën kolonë “Çfarë Bëri Zoti” dhe kolonën tjetër “Çfarë Bëri Lehi ose Nefi”. Lexoni historinë e Liahonës dhe të harkut të thyer (1 Nefi 16:9–31) ose historinë e Nefit që ndërtoi një anije (1 Nefi 17:7–16; 18:1–6). Renditni ngjarje nga historia në kolonat e duhura. Merrni parasysh atë që historia mund t’ju mësojë rreth natyrës së frymëzimit.

• Kërkoni në ditarin tuaj dhe gjeni raste kur jeni udhëhequr nga Shpirti ose keni përjetuar një dhuratë të Shpirtit. Mendoni se kur, ku dhe përse ndodhën këto përvoja. Si u shfaq dora e Zotit? Si u ndiet? Të kujtuarit e këtyre përvojave mund t’ju ndihmojë ta dalloni Shpirtin.

• Studiojini vargjet tek Alma 33:1–12 dhe Alma 34:17–31. Cilat pyetjeve iu përgjigjën Alma dhe Amuleku? (Rishikojini vargjet tek Alma 33:1–2.) Si iu përgjigjën ata këtyre pyetjeve? Çfarë sigurish dhanë ata?

• Zoti ka premtuar se Shpirti do të na udhërrëfejë në shumë mënyra të rëndësishme. Ndërsa lexoni fragmentet vijuese, përcaktoni aspekte të punës suaj që kërkojnë udhërrëfimin e Shpirtit. Çfarë domethënie kanë parimet në shkrimet e shenjta vijuese për studimin tuaj vetjak dhe në dyshe misionare? Për mbledhjet e këshillit të distriktit, konferencat e zonës, shërbesat e pagëzimit dhe mbledhje të tjera?

  Lutja

  • 3 Nefi 19:24

  • Romakëve 8:26

  Drejtimi i mbledhjeve

  • Moroni 6:9

  • Doktrina e Besëlidhje 20:45; 46:2

• Flisni për lutjet që ofroni si dyshe misionare. A udhërrëfehen ato nëpërmjet Frymës së Shenjtë? Si keni marrë përgjigje ndaj lutjeve tuaja si një dyshe misionare? Kur luteni si dyshe misionare:

  • A besoni se Perëndia do t’jua japë atë që kërkoni me drejtësi dhe sipas vullnetit të Tij?

  • A i dalloni përgjigjet dhe jepni falënderime për ato përgjigje ndaj lutjeve tuaja?

  • A luteni për njerëzit me emër dhe i merrni parasysh nevojat e tyre?

  • A luteni për njëri‑tjetrin dhe për Shpirtin që t’ju udhërrëfejë?

  • A i dalloni përgjigjet ndaj lutjeve tuaja?

  • A luteni me zotim për të vepruar sipas nxitjeve që merrni?

• Diskutoni se si do ta kërkoni Shpirtin me më shumë zell.

• Diskutoni mënyrat e ndryshme se si njerëzit e përshkruajnë ndikimin e Frymës së Shenjtë. Mbani një anal në ditarin tuaj të studimit për komentet që kanë bërë njerëzit të cilëve u jepni mësim, rreth përvojave të tyre me Shpirtin. Si mund t’i ndihmoni të tjerët që ta dallojnë këtë ndikim të shenjtë?

• Kur është e përshtatshme, bëjini misionarët të tregojnë një histori ose përvojë që e dëgjuan në një mbledhje dëshmish, në një përvojë mësimdhënieje apo në ndonjë mjedis tjetër kohët e fundit. Historitë dhe përvojat shpirtërore që i tregojnë njerëzit e tjerë, mund t’ju ndihmojnë të zhvilloni besim dhe të dalloni se ndikimi i Shpirtit shfaqet gjerësisht dhe shpesh.

• Kërkojuni misionarëve që të japin biseda rreth misionit dhe fuqisë së Frymës së Shenjtë.

• Diskutoni se si shprehja e mirënjohjes ju ndihmon të shihni mënyrat e thjeshta, por shumë domethënëse se si Zoti ju bekon (shihni tek Ethëri 3:5; Doktrina e Besëlidhje 59:21). Diskutoni mënyra se si të shprehni mirënjohje.

• Merrni parasysh t’i kërkoni një anëtari të ri të flasë rreth mënyrës se si ai ose ajo u ndikua nga Shpirti kur po mësonte për Kishën. Kërkojini personit të tregojë vetëm përvoja që ai ose ajo i ndien se janë të përshtatshme.

• Mund t’u kërkoni misionarëve të përfshijnë përvoja të përshtatshme shpirtërore në letrën e tyre javore për ju.

• Në intervista ose në bashkëbisedime me raste pyetini misionarët rreth lutjeve të tyre në mëngjes e mbrëmje. Nëse nevojitet, këshillohuni me ta rreth mënyrës se si t’i bëjnë lutjet e tyre më kuptimplota.

• Pyetini misionarët se si i ndihmojnë njerëzit të cilëve u japin mësim, që ta ndiejnë dhe dallojnë Shpirtin.