Mga Pagtulon-an sa mga Presidente
Kapitulo 24: Pagsunod sa Ehemplo ni Jesukristo


Kapitulo 24

Pagsunod sa Ehemplo ni Jesukristo

“Kita kinahanglang mangutana sa atong kaugalingon sa matag oportunidad, ‘Unsa may buhaton ni Jesus?’ ug dayon mas magmaisugon nga mobuhat sa tubag.”

Gikan sa Kinabuhi ni Howard W. Hunter

Si Presidente Thomas S. Monson, kinsa miserbisyo isip ikaduhang magtatambag ni Presidente Hunter, miingon nga siya “nagpakabuhi sigun sa iyang gitudlo, sumala sa sundanan sa Manluluwas nga iyang giserbisyuhan.”1

Usa ka suod nga higala nakaobserbar nga “ang mga kinaiya nga gipakita sa atong Ginoo ug Manluluwas, nga si Jesukristo, sa nindot nga paagi napakita ni Presidente Hunter diha sa talagsaon ug wala maghunahuna sa kaugalingon niyang kinabuhi. Tanang katawhan iyang mga higala.”2

Laing kauban nga nakatrabaho gayud uban ni Presidente Hunter sa sobra sa tulo ka dekada miingon, “[Siya] nasayud gayud sa dalan nga iyang sundon. Kana nga dalan mao ang pagsunod sa kinaiya sa iyang Manluluwas nga si Jesukristo.”3

Sa tibuok niyang pangalagad, si Presidente Hunter mahigugmaong miawhag sa mga miyembro sa Simbahan sa pagsunod sa ehemplo sa Manluluwas. Sa iyang unang pamahayag isip Presidente sa Simbahan, miingon siya:

“Akong dapiton ang tanang mga miyembro sa Simbahan sa pagpakabuhi nga maghatag og dugang pagtagad sa kinabuhi ug ehemplo ni Ginoong Jesukristo, ilabi na gayud sa gugma ug paglaum ug kalooy nga Iyang gipakita.

“Ako nag-ampo nga unta atong tagdon ang usag usa nga dunay dugang nga kamabination, pagtahud, kamapainubsanon ug pailub ug pagpasaylo. Kita adunay taas nga gilauman sa usag usa, ug ang tanan mahimong molambo. Ang atong kalibutan nagkinahanglan og mas disiplinado nga pagsunod sa mga sugo sa Dios. Apan ang paagi sa atong pag-awhag niana, sama sa gisulti sa Ginoo kang Propeta Joseph atol sa kasub-anan diha sa bugnaw nga Liberty Jail, mao ang pinaagi sa ‘pagdani, sa pagkamainantuson, sa kalumo ug kaaghup, ug sa tiunay nga paghigugma; … nga walay pagpakaaron-ingnon, ug walay pagpanglimbong’ (D&P 121:41–42).”4

Imahe
Si Kristo nga nag-ampo

“Kon atong sundon ang ehemplo ni Kristo ug maglakaw diha sa iyang mga lakang, kinahanglan kita nga magtinguha sa pagbuhat sa samang mga butang sumala sa sundanan nga iyang gitakda.”

Mga Pagtulun-an ni Howard W. Hunter

1

Si Jesukristo nagpakita sa hingpit nga ehemplo alang kanato.

Aron mahimo ka nga kahayag kinahanglan nga mahimo ka nga ehemplo—usa ka tawo nga nagpakita sa ehemplo ug usa ka modelo aron sundon sa uban. … [Kita nakigsaad] nga mosunod kang Kristo, ang bantugang ehemplo. Kita adunay responsibilidad nga makat-on mahitungod kaniya, sa mga butang nga iyang gitudlo ug sa mga butang nga iyang gibuhat atol sa iyang pangalagad dinhi sa yuta. Kay nakakat-on man niining mga leksyon, kita ubos na sa sugo nga mosunod sa iyang ehemplo, ug kini ang pipila sa mga ehemplo nga iyang gipakita alang kanato:

1. Si Kristo nagmasulundon ug nagmaisugon didto sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta, sa ingon nakabaton og pribilehiyo nga moanhi sa pagka-mortal ug makadawat og lawas nga unod ug mga bukog.

2. Siya gibunyagan aron nga ang ganghaan sa celestial nga gingharian maablihan.

3. Naghupot siya sa priesthood ug nakadawat sa tanang makaluwas ug makahimaya nga mga ordinansa sa ebanghelyo.

4. Si Jesus miserbisyo sulod sa tulo ka tuig sa usa ka pangalagad sa pagtudlo sa ebanghelyo, nagsaksi mahitungod sa kamatuoran, ug nagtudlo sa mga tawo kon unsay kinahanglan nilang buhaton aron makakaplag og kalipay niini nga kinabuhi ug mahangturong himaya sa kalibutan nga moabut.

5. Mipahigayon siya og mga ordinansa lakip na ang pagpanalangin sa mga bata, mga bunyag, pangalagad ngadto sa masakiton, ug mga ordinasyon sa priesthood.

6. Mihimo siya og mga milagro. Sa iyang pagmando ang buta nakakita, ang bungol nakadungog, ang bakul nakalukso, ug ang patay nabuhi.

7. Agig pakighiusa ngadto sa hunahuna ug kabubut-on sa Amahan, si Jesus nagpuyo og hingpit nga kinabuhi nga walay sala ug nakaangkon sa tanang mga kinaiya sa pagka-Diosnon.

8. Iyang nabuntog ang kalibutan; nga mao, nga iyang nakontrolar ang matag pagbati ug nakabuntog sa kalibutanon ug mahilayon nga pagpakabuhi aron siya magpuyo ug maglakaw sigun sa paggiya sa Espiritu.

9. Napahinabo niya ang Pag-ula, sa ingon mitubos sa mga tawo gikan sa [espiritwal ug pisikal] nga kamatayon tungod sa pagkapukan ni Adan.

10. Karon, nabanhaw ug nahimaya, naangkon niya ang tanang gahum sa langit ug sa yuta, nakadawat sa kahingpitan ug nahiusa uban sa Amahan.

Kon atong sundon ang ehemplo ni Kristo ug maglakaw diha sa iyang mga lakang, kinahanglan kita nga magtinguha sa pagbuhat sa samang mga butang sumala sa sumbanan nga iyang gipakita.5

Importante nga hinumduman nga si Jesus makahimo sa pagpakasala, nga nagpatintal unta siya, nga ang plano sa kinabuhi ug kaluwasan napakyas unta, apan nagpabilin siyang matinuoron. Kon wala pa untay posibilidad sa iyang pagkatintal sa mga pag-agni ni Satanas, wala untay tinuod nga pagsulay, walay tinuod nga kadaugan diha sa resulta. Kon gitangtangan pa siya sa abilidad nga makasala, matangtangan unta siya sa iya mismong kabubut-on. Siya kadto nga miabut aron mabantayan ug masiguro ang kabubut-on sa tawo. Kinahanglan niyang ipabilin ang kapasidad ug abilidad nga makasala kon buot pa unta niya nga buhaton kini.6

Ngadto sa katapusan sa iyang mortal nga kinabuhi, si Jesus mipakita sa kahalangdon sa iyang espiritu ug sa kadako sa iyang kalig-on. Wala niya buhata, hangtud gani sa katapusan sa iyang kinabuhi, nga maghinakog sa paghunahuna sa iyang kaugalingong mga kasubo o namalandong sa nagpaabut nga kasakit. Madasigon siyang nag-atiman sa kasamtangan ug sa umaabut nga mga panginahanglan sa iyang minahal nga mga sumusunod. Nasayud siya sa ilang kaugalingong seguridad, sa tagsa-tagsa ug isip usa ka simbahan, nga makita lamang diha sa ilang walay kondisyon nga gugma sa usag usa. Ang iyang kinatibuk-ang mga kusog daw gitumong ngadto sa ilang mga panginahanglan, sa ingon nagtudlo pinaagi sa ehemplo sa unsay iyang gitudlo pinaagi sa lagda. Iya silang gihatagan og mga pulong sa kahupayan ug sugo ug pasidaan.7

Atol sa iyang mortal nga pangalagad taliwala sa iyang sumusunod sa Balaan nga Yuta ug sa iyang pangalagad human sa iyang mortal nga kinabuhi taliwala sa iyang nagkatibulaag nga mga karnero didto sa Kasadpang Bahin sa Kalibutan [Western Hemisphere], ang Ginoo mipakita sa iyang gugma ug pagpakabana alang sa indibidwal.

Diha sa dakong pundok sa katawhan, nakabantay siya sa kausa ra nga hikap sa usa ka babaye nga nagtinguha og kahupayan tungod sa sakit nga iyang giantus sulod sa dose ka tuig. (Tan-awa sa Lucas 8:43–48.) Sa laing higayon, nakakita siya lapas pa sa mubong panghunahuna nga paghukom sa mapanghimarauton nga pundok ug sa sala sa babaye nga giakusaran. Tingali kay nakabantay sa iyang kaandam nga maghinulsol, si Kristo mipili nga motan-aw sa bili sa indibidwal ug mipalakaw kaniya ug dili na magpakasala pag-usab. (Tan-awa sa Juan 8:1–11.) Sa laing higayon, “siya mikuha sa ilang gagmay nga mga bata, sa tinagsa, ug mipanalangin kanila, ug nag-ampo ngadto sa Amahan alang kanila.” (3 Ne. 17:21; mga italic gidugang.)

Samtang ang mga pagsulay sa Getsemani ug Kalbaryo paspas nga miabut, nga daghan ang misantup sa iyang hunahuna, ang Manluluwas migahin og panahon aron motan-aw sa biyuda nga mihulog sa iyang diyot. (Tan-awa sa Marcos 12:41–44.) Sa samang paagi, sa iyang pagtan-aw nakabantay siya sa mubo nga tawo nga si Zaqueo kinsa, dili makakita tungod sa kadaghan niadtong nagpundok libut sa Manluluwas, misaka sa kahoyng sikomoro aron makakita sa Anak sa Dios. (Tan-awa sa Lucas 19:1–5.) Samtang naghingutas diha sa krus, gikalimtan niya ang iyang kaugalingong pag-antus ug mipakita og maamumahong pagpakabana ngadto sa naghilak nga babaye nga mihatag kaniya og kinabuhi. (Tan-awa sa Juan 19:25–27.)

Pagkatalagsaong ehemplo nga angayan natong sundon! Bisan taliwala sa iyang hilabihan nga kaugalingong kasubo ug kasakit, ang atong Ehemplo mitabang aron mopanalangin sa uban. … Ang iyang kinabuhi dili usa ka kinabuhi nga nagtutok sa mga butang nga wala niya. Usa kadto ka kinabuhi sa pagtabang pinaagi sa pagserbisyo sa uban.8

2

Atong sundon ang Anak sa Dios sa tanang mga paagi ug sa tanang aspeto sa atong kinabuhi.

Usa sa labing importante nga mga pangutana nga napangutana sukad sa mortal nga mga tawo napangutana mismo sa Anak sa Dios, ang Manluluwas sa kalibutan. Ngadto sa pundok sa mga disipulo sa Bag-ong Kalibutan, usa ka pundok nga madasigong matudloan niya ug mas madasigon pa tungod kay sa dili madugay mobiya na siya kanila, siya nangutana, “Unsa nga matang sa mga tawo kamo angay nga mahisama?” Dayon sa samang higayon mihatag siya niini nga tubag: “Gani sama nga Ako mao” (3 Ne. 27:27).

Ang kalibutan puno sa mga tawo nga andam nga mosulti kanato og, “Buhata unsay akong isulti.” Sigurado nga wala kita magkulang og mga tawo nga motambag bahin sa tanang hilisgutan. Apan kita adunay pipila ra gayud kinsa andam nga mosulti og, “Buhata sama sa akong gibuhat.” Ug, siyempre, Usa lamang sa kasaysayan sa katawhan ang adunay katungod ug tukma nga makahimo niana nga pamahayag. Ang kasaysayan naghatag og daghang mga ehemplo sa maayo nga mga lalaki ug babaye, apan bisan ang labing maayo sa mga mortal nasayop sa usa ka bahin o sa lain. Walay magsilbi nga hingpit nga ehemplo ni walay sayop nga sundanan nga angayang sundon, bisan pa og unsa ka maayo ang ilang intensyon

Si Kristo lamang ang atong mahimong ideyal, ang atong “masidlak nga bitoon sa kabuntagon” (Pin. 22:16). Siya lamang ang makasulti nga walay bisan unsa nga pagpanagana, “Sunod kanako, pagtuon kamo gikan kanako, [ug] buhata ang mga butang nga inyong nakita nga akong gibuhat. Inom sa akong tubig ug kaon sa akong tinapay. Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi. Ako mao ang balaod ug ang kahayag. Tan-aw ngari kanako ug ikaw mabuhi. Higugmaa ang usag usa maingon nga ako nahigugma kaninyo” (tan-awa sa Mat. 11:29; 16:24; Juan 4:13–14; 6:35, 51; 7:37; 13:34; 14:6; 3 Ne. 15:9; 27:21).

Pagkaklaro ug lanog kana nga tawag! Unsa ka sigurado ug klaro nga ehemplo sa adlaw nga walay kasiguroan ug walay makitang ehemplo. …

… Angay kita nga magmapasalamaton nga ang Dios mipadala sa iyang Bugtong Anak dinhi sa yuta … aron mopakita og hingpit nga ehemplo sa matarung nga pagpakabuhi, sa kamabination ug kalooy ug kapuangod, aron ang tanan nga katawhan masayud kon unsaon sa pagpakabuhi, unsaon aron molambo, ug unsaon aron mahimong mas diosnon.

Atong sundon ang Anak sa Dios sa tanang paagi ug sa tanang aspeto sa atong kinabuhi. Ato siyang himoon nga atong ehemplo ug atong giya. Kita kinahanglang mangutana sa atong kaugalingon sa matag oportunidad, “Unsa may buhaton ni Jesus?” ug dayon mas magmaisugon nga mobuhat sa tubag. Kinahanglan kitang mosunod kang Kristo, sa unsay buot ipasabut gayud niana nga pulong. Kinahanglan kitang mohimo sa iyang buhat ingon nga siya naghimo sa buhat sa Amahan. Kinahanglan kitang mosulay nga mahisama kaniya, gani sama sa giawit sa mga bata sa Primary, “Mosulay, mosulay, mosulay” (Children’s Songbook, p. 55). Kutob sa atong mahimo dinhi sa mortalidad, kinahanglan atong buhaton ang tanan kutob sa atong mahimo aron mahisama kang Kristo—ang bugtong hingpit ug walay sala nga ehemplo nga nakita sukad niining kalibutan.9

Balik-balik atol sa mortal nga pangalagad sa atong Ginoo nanawagan siya nga pareho nga usa ka pagdapit ug usa ka hagit. Ngadto kang Pedro ug sa iyang igsoon nga si Andres, si Kristo miingon, “Sumunod kamo kanako, ug himoon ko kamong mga mangingisdag tawo.” (Mat. 4:19.) Ngadto sa adunahan nga batan-ong lalaki kinsa nangutana kon unsa ang angayan niyang buhaton aron makabaton og kinabuhing dayon, si Jesus mitubag, “Lumakaw ka, ibaligya ang imong kabtangan, ug ang halin ihatag sa mga kabus … ug unya umanhi ka ug sumunod kanako.” (Mat. 7:21 PM.) Ug sa matag usa kanato si Jesus miingon, “Kon kinsa ang moalagad kanako, kinahanglan magasunod siya kanako.” (Juan 12:26.)10

Atong tun-an ang matag pagtulun-an sa Agalon ug mopahinungod sa atong kaugalingon sa mas hingpit nga paagi ngadto sa iyang ehemplo. Siya mihatag kanato sa “tanang butang bahin sa kinabuhi ug pagkadiosnon.” Siya “nagtawag kanato sa iyang kaugalingong himaya ug pagkahalangdon” ug “gikahatagan sa bililhon ug dagko uyamot nga mga saad: aron nga pinaagi niini mangahimo [kitang] mag-aambit sa diosnong kinaiya” (2 Pet. 1:3–4).11

Kadtong nagsunod kang Kristo nagtinguha nga mosunod sa iyang ehemplo. Ang iyang pag-antus alang sa atong mga sala, mga kahuyang, mga kasubo, ug mga balatian kinahanglang modasig kanato nga motabang usab diha sa gugmang putli ug kalooy ngadto niadtong naglibut kanato. …

… Tinguhaa ang mga oportunidad alang sa pagserbisyo. Ayaw kaayo kabalaka bahin sa kahimtang. Nakahinumdom ba kamo sa tambag sa Manluluwas kalabut niadtong nagtinguha sa “labing maayong mga lingkuranan” o sa “mga halangdong dapit”? “Ang labing dako kaninyo ma-inyo siyang sulugoon.” (Mat. 23:6, 11.) Importante nga madayeg. Apan ang atong tutukan kinahanglang diha sa pagkamatarung, dili aron pagailhon; diha sa pagserbisyo, dili sa kahimtang. Ang matinud-anon nga visiting teacher, nga hilum nga naghimo sa iyang trabaho matag bulan, ingon gayud ka importante ngadto sa buhat sa Ginoo sama niadtong anaa sa unsay tan-aw sa uban nga mas prominente nga mga posisyon sa Simbahan. Ang pirmeng makita wala magpasabut og bili.12

Imahe
Si Kristo uban sa mga Apostoles

Usa ka paagi nga atong masunod ang atong kinabuhi ngadto sa ehemplo sa Manluluwas mao ang pagsunod sa Iyang mando ngadto ni Pedro: “Pakan-a ang akong mga nating karnero. … Pakan-a ang akong mga karnero” (Juan 21:15–17).

3

Ang atong kaluwasan mag-agad sa atong pasalig nga mosunod sa Manluluwas.

Ang pagdapit sa Ginoo nga mosunod kaniya indibidwal kini ug personal, ug makaagni kini. Dili kita makabarug taliwala sa duha ka mga opinyon. Matag usa kanato kinahanglan nga usahay moatubang sa importante nga pangutana: “Unsa may inyong sulti, kinsa man ako?” (Mat. 4:15 PM.) Ang atong personal nga kaluwasan mag-agad sa atong tubag niana nga pangutana ug sa atong pasalig niana nga tubag. Ang gipadayag nga tubag ni Pedro mao ang “Ikaw mao ang Kristo, ang Anak sa Dios nga buhi” (Mat. 16:16). Daghan, daghang mga saksi ang makahatag og pareho nga tubag pinaagi sa samang gahum, ug moapil ako kanila sa mapainubsanong pasalamat. Apan matag usa kanato kinahanglang motubag sa pangutana alang sa atong kaugalingon, “kon dili karon, nan unya ra; kay sa katapusang adlaw, matag tuhod moluhod, ug matag dila mokumpisal nga si Jesus mao ang Kristo. Ang atong hagit mao ang pagtubag sa husto ug pagpakabuhi sa tukmang paagi sa dili pa maulahi ang tanan hangtud sa kahangturan. Kay si Jesus mao man gayud ang Kristo, unsay kinahanglan natong buhaton?

Ang labing mahinungdanong sakripisyo ni Kristo magbunga lamang sa hingpit diha sa atong kinabuhi kon atong dawaton ang pagdapit nga mosunod kaniya [tan-awa sa D&P 100:2]. Kini nga panawagan dili ingon nga walay pulos, dili makab-ot, o imposible. Ang pagsunod sa usa ka indibidwal nagpasabut nga motan-aw niya o maminaw niya og maayo; modawat sa iyang awtoridad, modawat niya isip lider, ug mosunod niya; mosuporta ug mopasiugda sa iyang mga ideya; ug modawat niya isip modelo. Matag usa kanato mahimong modawat niini nga hagit. Si Pedro miingon, “Alang kanato miantus man usab si Kristo, nga nagbilin kanato og usa ka panig-ingnan aron kamo managsunod sa iyang mga tunob” (1 Pet. 2:21). Ingon nga ang mga pagtulun-an nga wala mahisubay sa doktrina ni Kristo mga sayop, mao usab ang kinabuhi nga wala mahisubay sa ehemplo ni Kristo walay direksyon, ug mahimong dili makaangkon sa taas niini nga potensyal nga padulngan. …

Ang pagkamatarung kinahanglang magsugod sa atong indibidwal nga kinabuhi. Kinahanglan kining malakip sa pagpakabuhi sa pamilya. Ang mga ginikanan adunay responsibilidad nga mosunod sa mga baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo ug motudlo niini ngadto sa ilang mga anak [tan-awa sa D&P 68:25–28]. Ang relihiyon kinahanglang mahimong kabahin sa atong pagpakabuhi. Ang ebanghelyo ni Jesukristo kinahanglang mahimo nga makapadasig nga impluwensya sa tanan natong gibuhat. Kinahanglang adunay dugang nga tinuoray nga pagpaningkamot aron mosunod sa mahinungdanong ehemplo nga gipakita sa Manluluwas kon gusto kita nga mas mahisama kaniya. Kini mahimo nga atong dakong hagit.13

Kon atong masunod ang atong kinabuhi ngadto sa Agalon, ug dawaton ang iyang mga pagtulun-an ug ehemplo isip ang halangdong sundanan alang sa atong kaugalingon, dili kita maglisud nga mahimong makanunayon ug matinud-anon sa tanang aspeto sa atong kinabuhi, kay kita mapasaligon ngadto sa nag-inusara, sagrado nga sumbanan sa pamatasan ug pagtuo. Sa balay man o sa merkado, nag-eskwela man o dugay nang wala nag-eskwela, nagbuhat man nga nag-inusara lamang kita o kauban ang daghang mga tawo, ang atong tumong kinahanglang klaro ug ang atong mga sumbanan kinahanglang makita. Mahimo kitang determinado, sama sa giingon ni propeta Alma, “mobarug ingon nga mga saksi sa Dios sa tanan nga mga panahon ug diha sa tanan nga mga butang, ug diha sa tanan nga mga dapit nga [kita] mahimo nga maanaa, bisan hangtud sa kamatayon.” (Mosiah 18:9.)14

4

Kinahanglan kitang mohatag og luna alang kang Kristo.

Nianang gabii didto sa Bethlehem walay luna alang kaniya sa balay nga abutanan, ug dili lamang kini ang bugtong panahon atol sa traynta y tres ka tuig sa iyang pagpakabuhi sa pagka-mortal nga walay luna alang kaniya. Si Herodes mipadala og mga sundalo ngadto sa Bethlehem aron sa pagpatay sa mga bata. Walay luna alang kang Jesus diha sa ginsakupan ni Herodes, busa ang iyang mga ginikanan midala kaniya ngadto sa Ehipto. Atol sa iyang pangalagad, adunay daghan nga wala mohatag og luna alang sa iyang mga pagtulun-an—walay luna alang sa ebanghelyo nga iyang gitudlo. Walay luna alang sa iyang mga milagro, alang sa iyang mga panalangin, walay luna alang sa balaanong mga kamatuoran nga iyang gipamulong, walay luna alang sa iyang gugma ug pagtuo. Siya miingon ngadto kanila, “Ang mga milo adunay kalubloban, ug ang mga langgam sa kalangitan adunay kabatugan, apan ang Anak sa Tawo walay dapit nga kapahulayan sa iyang ulo” (Mateo 8:20).

Bisan sa atong panahon, bisan tuod nga duha ka libo ka tuig na ang milabay, adunay daghan nga mosulti sa samang butang nga gisulti nianang gabii didto sa Bethlehem. “Walay luna, walay luna” (tan-awa sa Lucas 2:7). Kita mohatag og luna alang sa mga gasa, apan usahay dili mohatag og luna alang sa naghatag. Kita adunay luna alang sa komersyalismo sa Pasko ug gani paglingaw-lingaw sa adlawng Igpapahulay, apan adunay mga panahon nga walay luna alang sa pagsimba. Ang atong mga hunahuna napuno sa ubang mga butang—wala nay luna.15

Samtang nindot tan-awon ang mga suga sa Pasko … , mas importante nga mahayagan ang kinabuhi sa mga tawo pinaagi sa pagdawat kaniya kinsa mao ang kahayag sa kalibutan [tan-awa sa Alma 38:9; D&P 10:70]. Sa pagkatinuod kinahanglan kitang motan-aw kaniya isip atong giya ug ehemplo.

Sa gabii sa wala pa ang iyang pagkahimugso, ang mga anghel miawit, “Ug sa yuta panagdait sa mga tawo nga iyang gikahimut-an” (Lucas 2:14). Kon ang mga tawo mosunod sa iyang ehemplo, mahimo kining kalibutan nga adunay kalinaw ug gugma alang sa tanang katawhan.16

Unsa man ang atong responsibilidad karon isip mga miyembro sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw? Kini ang pagsiguro nga ang atong indibidwal nga kinabuhi nagpakita diha sa pulong ug sa buhat sa ebanghelyo sigun sa gitudlo sa atong Ginoo ug Manluluwas, nga si Jesukristo. Tanan natong buhaton ug isulti kinahanglang isunod sa ehemplo sa usa ka tawo nga walay sala nga milakaw dinhi sa yuta, nga mao si Ginoong Jesukristo.17

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Mga Pangutana

  • Ribyuha ang daghang mga paagi nga ang Manluluwas nagpakita og ehemplo alang kanato, sigun sa gilatid diha sa seksyon 1. Sa unsang paagi nga ang ehemplo sa Manluluwas nakaimpluwensya kaninyo? Unsa man ang atong makat-unan gikan sa Iyang ehemplo atol sa katapusang bahin sa iyang mortal nga kinabuhi?

  • Si Presidente Hunter mitambag kanato nga “mangutana sa atong kaugalingon, ‘Unsa may buhaton ni Jesus?’ ug dayon mas magmaisugon nga mobuhat sa tubag” (seksyon 2). Hunahunaa kon sa usang paagi nga mahimo kamong mas magmaisugon sa pagsunod sa ehemplo sa Manluluwas. Unsaon nato pagtudlo niini nga baruganan diha sa atong mga pamilya?

  • Sa unsa nga paagi nga ang mga pagtulun-an sa seksyon 3 makatabang kanato nga masabtan ang kalabut sa pagsunod kang Jesukristo? Unsa unta ka lahi ang inyong kinabuhi kon wala pa kaninyo ang impluwensya sa mga pagtulun-an ug ehemplo sa Manluluwas? Sa unsa nga paagi nga mahimo pa nato ang atong relihiyon nga kabahin sa atong inadlaw nga pagpakabuhi?

  • Pamalandungi ang unsay gisulti ni Presidente Hunter kalabut sa “kawalay luna” alang sa Manluluwas (seksyon 4). Unsaon man nato nga makahatag og dugang luna alang sa Manluluwas? Sa unsang paagi nga kamo napanalanginan samtang naghatag kamo og dugang luna alang Kaniya?

May Kalabutan nga mga Kasulatan

Mateo 16:24–27; Juan 10:27–28; 14:12–15; 1 Pedro 2:21–25; 2 Nephi 31:12–13; 3 Nephi 12:48; 18:16; 27:20–22; D&P 19:23–24

Tabang sa Pagtudlo

Hatagi og mga hymnbook ang matag tawo. Dapita ang mga moapil sa pagpangita ug sa pagpakigbahin og himno nga may kalabutan sa piho nga mga tudling samtang magbasa sila sa kapitulo.

Mubo nga mga Sulat

  1. Thomas S. Monson, “President Howard W. Hunter: A Man for All Seasons,” Ensign, Abr. 1995, 33.

  2. Jon M. Huntsman Sr., “A Remarkable and Selfless Life,” Ensign, Abr. 1995, 24.

  3. Francis M. Gibbons, Howard W. Hunter: Man of Thought and Independence, Prophet of God (2011), 152.

  4. Sa Jay M. Todd, “President Howard W. Hunter: Fourteenth President of the Church,” Ensign, Hulyo 1994, 4–5.

  5. The Teachings of Howard W. Hunter, ed. Clyde J. Williams (1997), 40–41.

  6. “The Temptations of Christ,” Ensign, Nob. 1976, 19.

  7. “His Final Hours,” Ensign, Mayo 1974, 19.

  8. “The Church Is for All People,” Ensign, Hunyo 1989, 76–77.

  9. “What Manner of Men Ought Ye to Be?” Ensign, Mayo 1994, 64; tan-awa usab sa “He Invites Us to Follow Him,” Ensign, Sept. 1994, 2–5; “Follow the Son of God,” Ensign, Nob. 1994, 87.

  10. “An Apostle’s Witness of Christ,” Ensign, Ene. 1984, 69.

  11. “Exceeding Great and Precious Promises,” Ensign, Nob. 1994, 8.

  12. “To the Women of the Church,” Ensign, Nob. 1992, 96–97.

  13. “He Invites Us to Follow Him,” 2, 4; tan-awa usab sa “An Apostle’s Witness of Christ,” 69–71; Conference Report, Okt. 1961, 109.

  14. “Standing As Witnesses of God,” Ensign, Mayo 1990, 60.

  15. The Teachings of Howard W. Hunter, 41–42.

  16. The Teachings of Howard W. Hunter, 44–45.

  17. The Teachings of Howard W. Hunter, 45.