1. Usłyszcie, o niebiosa, i nadstaw ucha, o ziemio, i radujcie się jej mieszkańcy, bowiem Pan jest Bogiem i nie ma Zbawiciela poza Nim.

2. Wielka jest mądrość Jego, zdumiewające są Jego drogi i nikt nie zna rozległości Jego czynów.

3. Nie ustaną zamiary Jego, ani nie ma nikogo, kto mógłby powstrzymać Jego rękę.

4. Od wieczności do wieczności On jest ten sam i nie ustaną lata Jego.

5. Bowiem tak rzecze Pan: Ja, Pan, miłosierny i łaskawy jestem dla tych, którzy odczuwają bojaźń przede mną, i raduje mnie uczcić tych, którzy służą mi w prawości i prawdzie do końca.

6. Wielka będzie ich nagroda i wieczna będzie ich chwała.

7. I objawię im wszystkie tajemnice, zaiste, wszystkie ukryte tajemnice mego królestwa z dawnych dni oraz z czasów, które nadejdą, dam im poznać dobre upodobanie mojej woli we wszystkim, co dotyczy mego królestwa.

8. Zaiste, poznają nawet dziwy wieczności i pokażę im rzeczy, które mają nastać, nawet rzeczy wielu pokoleń.

9. I wielka będzie ich mądrość, a ich zrozumienie sięgnie nieba; i zginie przed nimi mądrość mądrych, a zrozumienie roztropnych wniwecz się obróci.

10. Bowiem oświecę ich Duchem moim, a przez moc moją dam im poznać sekrety mojej woli — zaiste, te rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani które nie zapadły w serce człowieka.

11. Nam, Józefowi Smithowi jun. i Sidneyowi Rigdonowi, będącym w Duchu, szesnastego dnia lutego roku Pańskiego tysiąc osiemset trzydziestego drugiego —

12. Przez moc Ducha oczy nasze zostały otwarte, a zrozumienie nasze zostało oświecone, abyśmy zobaczyli i pojęli rzeczy Boże —

13. Te same rzeczy, które były na początku, zanim powstał świat, które zostały ustanowione przez Ojca, przez Jego Jednorodzonego Syna, który był na łonie Ojca od samego początku,

14. O którym dajemy świadectwo; a świadectwo, które dajemy, jest pełnią ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna, którego widzieliśmy i z którym rozmawialiśmy w niebiańskiej wizji.

15. Bowiem kiedy trudziliśmy się nad tłumaczeniem, które nam Pan wyznaczył, doszliśmy do wersetu dwudziestego dziewiątego w piątym rozdziale Ew. Jana, który był nam dany, jako następuje:

16. Mówiąc o zmartwychwstaniu zmarłych, odnośnie do tych, którzy usłyszą głos Syna Człowieczego:

17. I wyjdą; ci, którzy czynili dobrze, w zmartwychwstaniu sprawiedliwych, a ci, którzy czynili źle, w zmartwychwstaniu niesprawiedliwych —

18. Sprawiło to, że się zdumieliśmy, bowiem dane nam to było od Ducha.

19. I kiedy rozmyślaliśmy nad tymi sprawami, Pan dotknął oczu naszego zrozumienia, i zostały one otwarte, i zajaśniała wokół chwała Pańska.

20. I ujrzeliśmy chwałę Syna po prawicy Ojca, i otrzymaliśmy z Jego pełni;

21. I zobaczyliśmy świętych aniołów, i tych, którzy są uświęceni przed Jego tronem, oddających cześć Bogu i Barankowi, którzy oddają Mu cześć na wieki wieków.

22. A teraz, po licznych świadectwach, jakie o Nim dano, oto świadectwo, najnowsze ze wszystkich, które o Nim składamy: Że On żyje!

23. Bowiem ujrzeliśmy Go po samej prawicy Boga; i słyszeliśmy głos dający świadectwo, że jest Jednorodzonym Ojca —

24. Że dzięki Niemu, przez Niego i z Niego światy są i były tworzone, a ich mieszkańcy są rodzonymi synami i córkami Boga.

25. I to także widzieliśmy i dajemy świadectwo, że anioł Boży, który miał upoważnienie w obecności Boga, który zbuntował się przeciw Jednorodzonemu Synowi, ukochanemu przez Ojca, i który był na łonie Ojca, strącony został sprzed obecności Boga i Syna,

26. I nazwano go Zatraceniem, bowiem płakały nad nim niebiosa — był to Lucyfer, syn jutrzenki.

27. I widzieliśmy, i oto, jest upadły! Upadły, sam syn jutrzenki!

28. I kiedy wciąż byliśmy w Duchu, nakazał nam Pan, abyśmy zapisali wizję; bowiem ujrzeliśmy Szatana, tego starego węża, samego diabła, który się zbuntował przeciw Bogu i dążył do zagarnięcia królestwa naszego Boga i Jego Chrystusa —

29. Przeto wszczyna on wojnę ze świętymi Boga i otacza ich dookoła.

30. I ujrzeliśmy wizję cierpień tych, z którymi wszczął wojnę i których pokonał; wtem doszedł nas głos Pana:

31. Tak rzecze Pan o tych wszystkich, którzy znają moją moc i zakosztowali jej, a dozwolili sobie przez moc diabelską, by ich pokonano i zaprzeczyli prawdzie, i oparli się mocy mojej —

32. To ci, którzy są synami zatracenia, o których powiadam, że lepiej byłoby im nigdy się nie narodzić,

33. Bowiem są naczyniami gniewu skazanymi na cierpienie gniewu Bożego wraz z diabłem i jego aniołami w wieczności,

34. O których rzekłem, że nie ma dla nich przebaczenia ani na tym świecie, ani na świecie, który nastanie,

35. Ponieważ zaprzeczyli Duchowi Świętemu po tym, jak Go przyjęli, i wyparli się Jednorodzonego Syna Ojca, ukrzyżowali Go dla siebie i wystawili Go na otwartą hańbę.

36. To ci, którzy odejdą do jeziora ognia i siarki, z diabłem i jego aniołami —

37. I jedyni, nad którymi druga śmierć będzie mieć jakąś moc,

38. Zaprawdę, jedyni, którzy nie zostaną odkupieni we właściwym czasie Pana, kiedy już doznają cierpień Jego gniewu.

39. Bowiem cała reszta zostanie wyprowadzona przez zmartwychwstanie zmarłych, przez tryumf i chwałę Baranka, którego zabito, który był na łonie Ojca, zanim światy zostały stworzone.

40. I to jest ewangelia, dobra nowina, o której złożył nam świadectwo głos z niebios —

41. Że przyszedł na świat, sam Jezus, aby Go ukrzyżowano za świat, aby poniósł grzechy świata i uświęcił świat, i oczyścił go z całej nieprawości;

42. Aby przez Niego mogli zostać zbawieni wszyscy, których Ojciec dał Jego mocy i których uczynił przez Niego;

43. Który sławi Ojca i zbawia wszystkie dzieła Swoich rąk, poza tymi synami zatracenia, którzy wypierają się Syna po tym, jak Ojciec już Go objawił.

44. Przeto zbawia wszystkich poza nimi — odejdą oni na wiekuistą karę, która jest karą bez końca, która jest wieczną karą, aby panować z diabłem i jego aniołami w wieczności, gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie, co jest ich męką —

45. A końca ich męki ani miejsca nie zna żaden człowiek;

46. Nie zostało to objawione, ani nie jest teraz, ani nie będzie objawione ludziom, poza tymi, którzy tego zakosztują;

47. Jednakże Ja, Pan, ukazuję to licznym w wizjach, ale wnet zakrywam;

48. Przeto nie pojmują końca, szerokości, wysokości, głębiny ani niedoli tej, podobnie jak każdy inny człowiek, poza tymi, którym ustanowiono takie potępienie.

49. I usłyszeliśmy głos mówiący: Zapiszcie tę wizję, bowiem jest to koniec wizji cierpień bezbożnych.

50. I ponownie dajemy świadectwo — bowiem widzieliśmy i słyszeliśmy, i to jest świadectwo ewangelii Chrystusa o tych, którzy wyjdą w zmartwychwstaniu sprawiedliwych —

51. Są to ci, którzy przyjęli świadectwo Jezusa i uwierzyli w Jego imię, i zostali ochrzczeni na podobieństwo Jego pochówku, pogrzebani w wodzie w Jego imię, a to zgodnie z przykazaniem, które On dał —

52. Aby przestrzegając przykazań, mogli zostać obmyci i oczyszczeni ze wszystkich swoich grzechów i mogli otrzymać Ducha Świętego przez nałożenie rąk przez tego, którego ustanowiono i zapieczętowano do tej mocy,

53. I którzy przepełnieni wiarą zostają zapieczętowani przez Świętego Ducha obietnicy, którego Ojciec przelewa na wszystkich, którzy są sprawiedliwi i oddani.

54. Są to ci, którzy są Kościołem Pierworodnego.

55. Są to ci, w których ręce dał Ojciec wszystkie rzeczy,

56. Są to ci, którzy są kapłanami i królami, którzy otrzymali z Jego pełni i z jego chwały,

57. I są kapłanami Najwyższego według porządku Melchizedeka, który nastąpił według porządku Enocha, który był według porządku Jednorodzonego Syna.

58. Przeto, jak zapisano, są oni bogami, samymi synami Boga,

59. Przeto wszystko jest ich, czy to życie czy śmierć, czy rzeczy teraźniejsze, czy rzeczy przyszłe, wszystko jest ich, a oni są Chrystusowi, a Chrystus jest Boży.

60. I przemogą wszystko.

61. Przeto niechaj żaden człowiek nie chlubi się człowiekiem, ale raczej niechaj chlubi się Bogiem, który powali wszystkich wrogów pod Swe stopy.

62. Ci mieszkać będą w obecności Boga i Jego Chrystusa na wieki wieków.

63. Są to ci, których przywiedzie ze sobą, gdy przyjdzie w obłokach nieba, aby królować na ziemi nad ludem Swoim.

64. Są to ci, którzy będą mieć udział w pierwszym zmartwychwstaniu.

65. Są to ci, którzy wyjdą w zmartwychwstaniu sprawiedliwych.

66. Są to ci, którzy podeszli do Góry Syjon i do miasta Boga żywego, niebiańskiego miejsca, najświętszego ze wszystkich.

67. Są to ci, którzy przyszli do niezliczonego towarzystwa aniołów, powszechnego zgromadzenia oraz do Kościoła Enocha i Pierworodnego.

68. Są to ci, których imiona zapisano w niebie, gdzie Bóg i Chrystus są sędzią wszystkich.

69. Są to ci, którzy są sprawiedliwi, którzy zostali udoskonaleni poprzez Jezusa, Pośrednika nowego przymierza, który dokonał doskonałego zadośćuczynienia przez przelanie Swej własnej krwi.

70. Są to ci, których ciała są celestialne, których chwała jest chwałą słońca, samą chwałą Boga, najwyższego ze wszystkich, którą to chwałę opisuje się jako podobną do chwały słońca na firmamencie.

71. I ponownie, ujrzeliśmy też świat terrestrialny, i oto, są to ci, którzy są terrestrialni, których chwała różni się od chwały Kościoła Pierworodnego, który otrzymał pełnię Ojca, jako księżyc różni się od słońca na firmamencie.

72. Są to ci, którzy umarli, nie znając prawa;

73. A także ci, którzy są duchami ludzi, trzymanymi w więzieniu, których odwiedził Syn i głosił im ewangelię, aby mogli być sądzeni niczym ludzie w ciele;

74. Którzy nie otrzymali świadectwa o Jezusie w ciele, ale otrzymali je później.

75. Są to ci, którzy są zacnymi ludźmi ziemi, których zaślepiła przebiegłość ludzka.

76. Są to ci, którzy otrzymują z Jego chwały, ale nie z Jego pełni.

77. Są to ci, którzy otrzymują z obecności Syna, ale nie z pełni Ojca.

78. Przeto są ciałami terrestrialnymi, a nie ciałami celestialnymi, i różnią się w chwale jako księżyc różni się od słońca.

79. Są to ci, którzy nie są dzielni w świadectwie o Jezusie; przeto nie otrzymują korony nad królestwem naszego Boga.

80. A teraz jest to koniec wizji tego, co terrestrialne, którą ujrzeliśmy, a którą Pan nam nakazał zapisać, kiedy wciąż jeszcze byliśmy w Duchu.

81. I ponownie, ujrzeliśmy chwałę tego, co telestialne, która jest mniejszą chwałą, jako chwała gwiazd różni się od chwały księżyca na firmamencie.

82. Są to ci, którzy nie przyjęli ewangelii Chrystusa ani świadectwa Jezusa.

83. Są to ci, którzy nie zaprzeczają Duchowi Świętemu.

84. Są to ci, których strącono do piekła.

85. Są to ci, którzy nie zostaną odkupieni od diabła, aż do ostatniego zmartwychwstania, aż Pan, sam Chrystus Baranek, ukończy Swoje dzieło.

86. Są to ci, którzy nie otrzymają z Jego pełni w wiecznym świecie, ale od Ducha Świętego przez posługę terrestrialnych;

87. A terrestrialni przez posługę celestialnych.

88. I telestialni otrzymają to także przez posługę aniołów, których wyznaczono, aby im posługiwały, to jest tych, których wyznaczono im jako posługujące duchy; bowiem będą oni dziedzicami zbawienia.

89. I tak ujrzeliśmy w wizji niebiańskiej chwałę telestialnych, co przechodzi wszelkie zrozumienie;

90. I żaden człowiek jej nie zna, poza tym, któremu Bóg ją objawił.

91. I tak ujrzeliśmy chwałę terrestrialnych, która we wszystkim przewyższa chwałę telestialnych, jednako w chwale i w mocy, i w potędze, i we władaniu.

92. I tak ujrzeliśmy chwałę celestialnych, która przewyższa wszystko — gdzie Bóg, sam Ojciec, króluje na Swym tronie na wieki wieków;

93. Przed którego tronem wszystko składa pokłon w kornym poważaniu i oddaje Mu chwałę na wieki wieków.

94. Ci, którzy mieszkają w Jego obecności, są Kościołem Pierworodnego; i widzą, jako są widziani, i poznają, jako są poznani, otrzymawszy z Jego pełni i z Jego łaski;

95. A On ich czyni równymi w mocy i w potędze, i we władaniu.

96. I jedna jest chwała celestialnych, jako jedna jest chwała słońca.

97. I jedna jest chwała terrestrialnych, jako jedna jest chwała księżyca.

98. I jedna jest chwała telestialnych, jako jedna jest chwała gwiazd; bowiem jako jedna gwiazda różni się od drugiej w chwale, tak samo różni się jeden od drugiego w chwale w świecie telestialnym;

99. Bowiem są to ci, którzy są od Pawła, od Apollosa i od Kefasa.

100. Są to ci, którzy powiadają, że niektórzy są od jednego, a niektórzy od innego — niektórzy od Chrystusa, niektórzy od Jana, niektórzy od Mojżesza, niektórzy od Eliasa, niektórzy od Ezajasza, niektórzy od Izajasza, a niektórzy od Enocha;

101. Ale nie przyjęli ewangelii ani świadectwa o Jezusie, ani proroków, ani wiecznego przymierza.

102. Na ostatek, są to ci, którzy nie zostaną zgromadzeni ze świętymi, aby byli zagarnięci do Kościoła Pierworodnego i przyjęci w obłok.

103. Są to ci, którzy są kłamcami, czarownikami i cudzołożnikami, i rozpustnikami, a także wszyscy, którzy kochają kłamstwo i kalają się nim.

104. Są to ci, którzy cierpią gniew Boży na ziemi.

105. Są to ci, którzy cierpią pomstę wiecznego ognia.

106. Są to ci, których strącono do piekła i cierpią gniew Wszechmocnego Boga aż do pełni czasów, kiedy Chrystus powali wszystkich wrogów pod Swe stopy i uczyni Swoje dzieło doskonałym;

107. Kiedy przekaże królestwo i wręczy je Ojcu, bez skazy, mówiąc: Przemogłem, i sam deptałem prasę winną, tę winną prasę srogiego gniewu Boga Wszechmocnego.

108. Wtedy będzie On ukoronowany koroną Jego chwały, aby zasiadł na tronie Swej mocy i królował na wieki wieków.

109. Ale oto zobaczyliśmy chwałę oraz mieszkańców świata telestialnego, że byli nieprzeliczeni niczym gwiazdy na firmamencie nieba lub jako piasek na brzegu morza;

110. I usłyszeliśmy głos Pana, mówiący: Ci wszyscy zegną kolano i każdy język złoży wyznanie Temu, który zasiada na tronie po wieki wieków.

111. Bowiem sądzeni będą według uczynków swoich i każdy otrzyma według własnych uczynków swoje własne władanie w posiadłościach, które są przygotowane;

112. I będą sługami Najwyższego; ale nie będzie im dozwolone wejść, gdzie mieszka Bóg i Chrystus, jak długo trwają światy bez końca.

113. To jest koniec wizji, którą ujrzeliśmy, a którą nam nakazano zapisać, kiedy jeszcze byliśmy w Duchu.

114. Jednak wielkie i zdumiewające są dzieła Pana i tajemnice Jego królestwa, które nam ukazał, które przewyższają wszelkie zrozumienie w chwale i w mocy, i we władaniu,

115. Których zapisania nam zakazał, gdy byliśmy jeszcze w Duchu, i co jest zakazane wymawiać człowiekowi;

116. Żaden inny człowiek nie jest w stanie ich ujawnić, bowiem mogą być oglądane i pojmowane tylko mocą Ducha Świętego, którą Bóg zsyła na tych, którzy Go kochają i oczyszczają się przed Nim;

117. Którym udziela tego przywileju oglądania i poznawania dla siebie;

118. Aby przez moc i przejaw Ducha, kiedy są w ciele, mogli wytrzymać Jego obecność w świecie chwały.

119. I chwała niech będzie Bogu i Barankowi, i cześć, i władanie na wieki wieków. Amen.