9. I Abram powiedział: Panie Boże, jakże dasz mi tę ziemię, jako wieczne dziedzictwo?

10. I rzekł Pan: I choćbyś był martwy, czyż nie mogę ci tego dać?

11. A jeśli umrzesz, to będziesz miał ją w posiadaniu, bowiem nastanie dzień, że żyć będzie Syn Człowieczy; a jakże może On żyć, gdyby nie był martwy? Musi zostać wpierw ożywiony.

12. I stało się, że Abram spojrzał i ujrzał dni Syna Człowieczego, i cieszył się, a jego dusza znalazła odpocznienie, i uwierzył w Pana; a Pan poczytał mu to za prawość.