تزلزل ناپذیرانه به خدا اعتماد کنید

برادران و خواهران عزیز، می خواهم پیام امروزم را با گواهی شروع کنم که می دانم رئیس توماس اس. مانسون پیامبر خدا در زمان ما است. مشاورانش در ریاست اوّل و دوازده رسولان نیز، در واقع، پیامبران، رائیان، و دریافت کنندگان وحی هستند. آنها نمایندۀ سرور عیسی مسیح هستند و حق دارند ذهن و خواست او را چنانچه به آنها واضح می شود اعلام کنند. من گواهی می دهم که در دنبال کدرن نصیحت آنها امنیّت وجود دارد. سرور به آنها الهام می بخشد که بما تأکید کنند که ایمان خود را به پدر بهشتی و پسرش، عیسی مسیح، و کفّارۀ او، تقویت کنیم که وقتی با دشواری های زندگی روبرو می شویم تزلزل ناپذیر باشیم.

در کتاب مورمون، در مورد مردی می خوانیم به نام عمون که برای جستجوی برادرانش از سرزمین زراحملا به سرزمین لیحای-نیفای فرستاده شد. در آنجا او پادشاه لیمحی و مردمش را پیدا کرد، که در اسارت لامانیان بودند. پادشاه لیمحی از صحبت کردن با عمون در بارۀ مردم زراحملا تشویق شد. قلبش سرشار از شادی و امیدی عظیم شد که مردمانش را در معبد جمع کرد و گفت:

”بنابر این، سرتان را بالا بگیرید، و شادمانی کنید، و به خدا توکّل کنید. …

”…اگر شما با نیّت کاملِ دل به سوی سرور روی آورید، … و با همۀ کوشائی ذهن به او خدمت کنید، … او، بر طبق خواست و خوشنودی خودش، شما را از اسارت رهائی خواهد داد.“¹

سخنان عمون ایمان مردم لیمحی را چنان تحت تأثیر قرار داد که آنها با خدا پیمان بستند که به اوا خدمت کرده و فرامینش را نگهدارند، علیرغم شرلیط دشوارشان. بخاطر ایمانشان، آنها توانستند طرحی بریزند تا  از دست لامانیان فرار کنند.²

برادران و خواهران، لطفاً به اهمیّت دعوتی که پادشاه لیمحی به مردمانش داد و رابطۀ آن با ما توجّه کنید. او گفت: ”سرتان را بالا بگیرید، و شادمانی کنید، و به خدا توکّل کنید. “ با این کلمات، لیمحی مردمش را دعوت کرد که به زمان آینده با نظر ایمان نگاه کنند؛ که ترس هایشان را با امید خوشبینی که از ایمان ریشه می گیرد؛ جایگزین کنند؛ و در اعتماد به خدا علیرغم شرایط شان متزلزل نباشند.

زندگی فانی زمانی برای آزمایش است که ما نشان بدهیم که همۀ فرامین سرور خدایمان را انجام خواهیم داد.³ این نیاز به ایمان تزلزل ناپذیر در مسیح حتّی در زمان های دشواری های بزرگ دارد. نیاز دارد که ما با ایمان ثابت قدم در مسیح یش رویم، که با روح اقدُس هدایت شده و اعتماد به خدا که او نیازهای ما را فراهم خواهد کرد.⁴

در پایان خدمات دنیوی اش، پیش از زندانی شدن، ناجی به پیروانش تعلیم داد، ”در دنیا رنج خواهید کشید: ولیکن خاطر جمع باشید؛ من بر دنیا غالب شده ام.“⁵

با من برای لحظه ای تعمّق کنید—عیسی مسیح، تنها پسر یگانۀ پدر، بی گناه زندگی کرد و بر همۀ تحریکهای جسمی، دردها، چالش ها، و مصیبت های دنیا غالب شد. او قطره های خون در جتسمانی ریخت؛ دردهای وحشتناکی را که نمی شود بیان کرد تحمّل کرد. او تمام دردها و مریضی های ما را بر خود گرفت. او آمادۀ کمک است—به کمک هر کدام از ما—برای هر مسئولیّتی. در طیّ زندگی خود، زجر، مرگ، و رستاخیزی، او همۀ راه بندها را از بین برد تا ما خوشحالی و آرامش در این دنیا پیدا کنیم. منفعت فداکاری کفّارۀ او به همۀ کسانی که او را دریافت می کنند و خود را فراموش می کنند و به آنهائی که صلیب او را بر خود می کشند و پیروان حقیقی او می گردند داده می شود.⁶ بنابراین، وقتی ما به عیسی مسیح و کفّارۀ او ابمان میاوریم، تقویت خواهیم شد، بارهایمان سبک خواهند شد، و از طریق او بر دنیا غالب خواهیم شد.

برادران و خواهران، وقتی ما در بارۀ قدرت و امیدی که از ناجی دریافت می کنیم تفّکر می کنم، دلیل داریم که سرهایمان را بالا بگیریم، شادمانی کنیم، و بدون تزلزل در ایمان پیش رویم، ”زیرا هر که تزلزل کند مانند یک موج دریا است که از باد رانده و متلاطم می شود. … مرد دو دل در تمام رفتار خود بی ثبات است.“⁷

پادشاه لیمحی همچنین ترغیب کرد، ”با همۀ نیّت قلبتان به سرور روی آورید،… با همۀ کوشائی ذهن به او خدمت کنید، اگر شما این را انجام دهید، او، بر طبق خواست و خوشنودی خودش شما را از اسارت رهائی خواهد داد.“⁸

به کلمات خود ناجی در حالی که از ما استدعا می کند گوش کنید:

”اجازه ندهید قلب هایتان مضطرت شود: شما به خدا ایمان دارید، به من هم ایمان داشته باشید. …

”اگر مرا دوست دارید، فرامین مرا نگهدارید. …

”هر که فرامین مرا دارد، و آنها را حفظ کند، او مرا دوست دارد: و آنکه مرا دوست دارد مورد محبّت پدرم خواهد بود، و من او را دوست خواهم داشت، و خود را به او ظاهر خواهم ساخت.“⁹

خدا بر طبق ایمانمان به ما برکت می دهد.¹⁰ ایمان منبع زندگی کردن با مقصود الهی و دید ابدی است. ایمان یک اصول عملی است که پشتکاری را الهام می کند. آن یک قدرتی حیاتی، زنده است در برخورد مثبت و تمایل ما که با میل و رغبت همۀ چیزهائی را که خدا و عیسی مسیح از ما می خواهند بکنیم انجام دهیم. برای هدایت با التماس زانو می زنیم و با اعتماد به نفس برای رسیدن به چیزهائی که با ارادۀ او سازگار هستند برخاسته و عمل می کنیم.

سالها پیش وقتی بعنوان رئیس مبلّغین دینی خدمت می کردم، والدین یکی از مبلّغین محبوب مان به من تلفن کرد و خبر داد که خواهر کوچکش فوت کرده است. به یاد می آورم، در آن لحظۀ دلسوزانه، آن مبلّغ و من برنامۀ شگفت انگیز رستگاری خدا را برای فرزندانش و چگونه این دانش می تواند به او دلداری دهد کشف کردیم.

با وجود اینکه از آن خبر بد حیرت زده و غمگین بود، این مبلّغ—در میان اشکهایش و با ایمان به خدا—برای زندگی خواهرش شادمانی کرد. او اعتماد تزلزل ناپذیرش را برای رحمت های مهر آمیز سرور بیان نمود. با اراده، به من گفت که به خدمت خود ادامه خواهد داد با تمام ایمان و پشت کاری تا بتواند شایستۀ وعده های خدا برای او و خانواده اش باشد. در این زمان نیاز، آن مبلّغ با ایمان قلب خود را به خدا داد، تمام توکّلش را به خدا داد، و از نو تعهّد داد که با همۀ ایمان و پشت کاری خدمت کند.

برادران و خواهران، اگر ما ریشۀ محکم در اعتماد به خدا نداشته باشیم و مایل نباشیم به او خدمت کنیم، تجربیّات دردناک فانی به ما احساسی می دهند که شاید بار سنگینی به دوش داریم؛ و ما انگیزۀ زندگی کردن با مژده را از دست می دهیم. بدون ایمان، ما صلاحیّت قدر دانی برای برنامه های خدا که در زندگی آینده خواهند آمد از دست می دهیم.¹¹

در این لحظهات آزمایش، شیطان—که همیشه در کمین است— سعی می کند که منطق و نتیجه گیری ما را بر علیه خودمان استفاده کند. او سعی می کند ما را قانع کند که اصولهای مژده بیهوده هستند. لطفاً به یاد داشته باشید که منطق انسان طبیعی ”امور روح خدا را دریافت نمی کند: زیرا که برای او جهالت است.“¹² بیاد آورید که شیطان” دشمن [به] خدا است، و [او] پیوسته علیه او می جنگد، و [ما] را به گناه کردن، و انجام هر آنچه که پلید است پیوسته دعوت می کند.“¹³ ما نباید اجازه دهیم که ما را فریب دهد؛ زیرا وقتی که اجازه می دهیم، ایمانمان سست می شود و قدرت دریافت کردن نعمت های خدا را از دست می دهیم.

اگر ما استوار بمانیم و در ایمانمان تزلزل نکنیم، سرور توانائی ما را افزایش خواهد داد که بتوانیم بر چالش های زندگی غالب شویم. ما قادر خواهیم شد که احساسات منفی را به زانو در آریم، و ظرفیت خواهیم یافت که بر مشکلات سخت غالب شویم. به این طریق مردم لیمحی توانستند خود را با شکوه از بردگی لامانیان فرار کنند.

برادران و خواهران، من شما را دعوت می کنم که تماماً به خدا و تعلیمات پیامبرانش توکّل کنید. من شما را دعوت می کنم که پیمانهای تان را با خدا تجدید نمائید، از تمام قلب به او خدمت کنید، علیرغم شرایط پیچیدۀ زندگی. من گواهی می دهم که با قدرت ایمان تزلزل ناپذیر تان به مسیح، شما از اسارت گناه، شکّ، بی اعتمادی، ناخوشی، رنج، رها خواهید شد؛ و شما همۀ برکتهای وعده دادۀ پدر بهشتی مهربان را دریافت خواهید کرد.

من گواهی می دهم که خدا واقعی است. او زنده است و ما را دوست دارد. او به دعا های ما در لحظات شادی و شکّ، غم، و نا چاری گوش می دهد. من گواهی می دهم که عیسی مسیح ناجی دنیا است. او باز خریدار است.

من اشارات امروزم را با متن سرود ”نه حالا بلکه در سالهای آینده،“ که در کتاب سرود پرتغالی پیدا می شود، به پایان می رسانم:

من اینها را به نام مقدّس عیسی مسیح می گویم، آمین.