زبان مژده
تعلیم مقتدر برای حفظ مژده در خانه هایم ان بی نهایت مهم است، و به پشتکار و تلاش نیاز دارد.
بعد از فراخوانی بعنوان اولیای عمومی، برای نخستین ماموریتم با خانواده ام از کستاریکا به سالت لیک سیتی نقل مکان کردم. اینجا در ایالات متّحده، با ملاقات با مردمی عالی از اقوام و فرهنگ های گوناگون برکت یافتم. در میانشان بسیاری، مانند خودم متولّد کشورهای آمریکای لاتین هستند.
متوجّه شده ام که بسیاری از نسل اوّل مهاجرین اسپانیائی زبان بزبان اسپانیائی بعنوان زبان اصلی شان و به مقدار کافی انگلیسی برای ارتباط با دیگران صحبت میکنند. نسل دوّم، که یا اینجا متولّد شدند و یا در سنین کودکی به اینجا آمدند و به دبستان رفتند، بسیار خوب انگلیسی و احتمالاً کمی اسپانیائی شکسته بسته صحبت میکنند. و اغلب در نسل سوّم، اسپانیائی، زبان بومی اجدادشان، فراموش میشود.1
در اصطلاحات زبان شناسی، بزبان ساده این را ”زبان از دست رفته“ مینامند. زبان از دست رفته وقتی اتّفاق میافتد که خانواده ها به سرزمین های خارجی که زبان مادری زبان رایج نیست مهاجرت میکنند. این مختص به اسپانیائی زبانان نمیشود بلکه در میان مردمان دیگر آنجا که زبان جدید جای زبان مادری را میگیرد، رایج است.2 حتّی نیفای، پیامبری در کتاب مورمون، نگران از دست رفتن زبان بومی اجدادش بود زمانیکه او آماده میشد که به سرزمین موعود مهاجرت کند. نیفای نوشت، ”ببینید، این خردمندی خدا است که ما باید این نگاشته ها را بدست آوریم، که بتوانیم زبان پدرانمان را برای فرزندانمان حفظ کنیم.“3
امّا نیفای همچنین نگران از دست رفتن نوع دیگری از زبان بود. در آیۀ بعدی، ادامه میدهد، ”و نیز اینکه ما بتوانیم برای آنها سخنانی را که از دهان همۀ پیامبران مقدّس گفته شده است، که با روح مقدّس و قدرت خدا از زمانی که جهان آغاز شد، حتّی تا این زمان کنونی به آنها داده شده است، حفظ کنیم.“4
من متوجّۀ تشابه بین حفظ از زبان مادری و حفظ از مژدۀ عیسی مسیح در زندگی مان شدم.
امروز درمقایسه ام، دوست دارم نه در مورد هیچکدام از زبان های رایج دنیا بلکه بر یک زبان جاودانه که میبایست در خانواده های مان حفاظت شود و هرگز از دست نرود، تأکید کنم. من در بارۀ زبان5 مژدۀ عیسی مسیح صحبت می کنم. منظورم از ”زبان مژده،” تمام آموزش های پیامبران مان، اطاعت مان از آن آموزش ها، و دنبال کردن سنّت های درست است.
من در مورد سه راهی که این زبان میتواند حفاظت گردد صحبت خواهم کرد.
اوّل: پیگیر و علاقه مند بودن بیشتر در خانه
در اصول و پیمانها، سرور از بسیاری از اعضای برجستۀ کلیسا دعوت میکند، از جمله نیول کی. ویتنی، که به خانواده های شان نظم و ترتیب بدهند. سرور گفت، ”خدمتگذارم نیول کی. ویتنی … لازم دارد که منزّه گردد، و به خانواده اش نظم و ترتیب دهد، و مواظب باشد که آنها در خانه بیشتر پیگیر و علاقه مند باشند، و همیشه دعا کنند، اگر نه از مکانشان اخراج خواهند شد.“6
یک عامل که در از دست دادن زبان مؤثِّر است وقتیست که والدین وقت نمیگذارند که زبان مادری را به آنها آموزش دهند. کافی نیست که تنها در خانه به آن زبان صحبت کرد. اگر والدین میخواهند که زبان شان را حفظ کنند، میبایست آن را آموزش دهند. تحقیقات نشان داده است که والدینی که تلاش آگاهانه دارند که از زبان مادری حفاظت کنند در انجام آن موفّقند.7 لذا منظور از تلاش آگاهانه از حفاظت از زبان مژده چیست؟
ارشد دیوید ای. بدنارد از گروه دوازده رسولان هشدار داد که ”آموزش و پیروی ناقص مژده در خانه“ یک دلیل مؤثِّر در عدم تداوم نسل های بعدی خانواده در کلیسا خواهد بود.8
بنابراین ما میتوانیم نتیجه بگیریم که آموزش همه جانبه دلیل بسیار مهم در حفاظت از مژده در خانه هایمان ست، و نیازمند پیگیری و تلاش است.
به کرّار از ما در مورد مطالعۀ مستمر کتب مقدّس بصورت خانوادگی و شخصی دعوت شده است.9 خانواده های زیادی که به آن عمل میکنند هر روز با همبستگی بیشتر و در ارتباط نزدیکتر با سرور برکت می یابند.
چه وقت مطالعۀ روزانۀ کتب مقدّس رخ خواهد داد؟ وقتیکه والدین کتب مقدّس را با علاقه در دست میگیرند، و از خانواده دعوت میکنند که دور هم برای مطالعه جمع شوند. مشکل است که به راه دیگری این مطالعه انجام پذیرد.
پدران و مادران، این برکات عظیم را از دست ندهید. منتظر نشوید تا این فرصت از دست برود!
دوّم: ارائۀ نمونۀ عالی در خانه
یک متخصّص زبان شناسی نوشت که برای حفاظت از زبان مادری، ”احتیاج دارید که زبان را برای فرزندان تان جالب و سرگرم کننده سازید.“10 ما زبان را جالب و سرگرم کننده میسازیم هنگامیکه آموزش و نمونه بودن همزمان صورت بگیرد.
وقتی جوان بودم به هنگام تعطیلات مدرسه در کارخانۀ پدرم کار میکردم. نخستین سؤالی که پدرم همیشه بعد از دریافت حقوق از من میپرسید این بود ”با پولت چه کار میخواهی بکنی؟“
من جواب را میدانستم و پاسخ میدادم، ”عشرم را بپردازم و برای مأموریّت تبلیغ مذهبی ام پس انداز کنم. “
بعد ازمدّت هشت سال کار کردن با او و پاسخ دادن به همان سؤال همیشگی، پدرم فهمید که او در بارۀ پرداخت عشرم تعلیمم داده است. آنچه که او نمیدانست این بود که من این اصل مهم را در فقط یک آخر هفته آموختم. بگذارید برایتان تعریف کنم که چگونه آن اصل را آموختم.
بعد از یک سری حوادث در رابطه با جنگ داخلی در آمریکای مرکزی، شرکت پدرم ورشکست شد. تعداد کارکنانش از تقریباً ٢٠٠ نفر کارگران تمام وقت به کمتر از پنج دوزنده تقلیل یافت که در گاراژ خانۀ مان وقتی احتیاج بود کار میکردند. یک روز در خلال آن روزهای سخت، شنیدم که والدینم داشتند در مورد اینکه یا عشر شان را بپردازند یا غذا برای فرزندانشان بخرند بحث میکردند.
روز یکشنبه، پدرم را دنبال کردم که ببینم چه میخواهد بکند. بعد از جلسات کلیسایمان، دیدم که پاکتی را برداشت و عشرش را در آن گذاشت. آن تنها قسمتی از درس بود. سؤالی که هنوز داشتم این بود که قرار بود چی بخوریم.
صبح زود روز دوشنبه، چند نفر در خانۀ مان را زدند. وقتی در را باز کردم، آنها میخواستند پدرم را ببینند. صدایش زدم، و وقتی آمد، آنها به او دوخت و دوزی را که احتیاج داشتند هر چه زود تر انجام گیرد سفارش دادند. آن روز اصول پرداخت عشر و برکاتی که بدنبالش میاید را آموختم.
در کتاب عهد جدید، سرور در مورد نمونه بودن صحبت میکند. او میگوید، ”هر آینه، هر آینه، من بشما میگویم، پسر به میل خود کاری نمیتواند انجام دهد، بلکه آنچه او می بیند که پدر میکند: برای آنچه به هر طریق او انجام میدهد، پسر هم چنین میکند.“11
تنها کافی نیست در مورد اهمیّت ازدواج در معبد، روزه گرفتن، و مقدّس داشتن روز سبت با فرزندانمان صحبت کنیم. آنها باید مشاهده کنند که ما در برنامه ریزی مان برای حضور مکرّر در معبد در حدّ توانمان وقت بگذاریم. آنها احتیاج دارند که تعهّد مان را در روزه گرفتن مرتّب12 و مقدّس داشتن تمام روز سبِت شاهد باشند. اگر جوانمان نمیتواند از دو وعده غذا بگذرد، نمیتواند بطور مرتّب کتب مقدّس را مطالعه کنند، و نمیتواند تلویزیون را در خلال یک مسابقۀ بزرگ روز یکشنبه خاموش کنند، آیا آنها انضباط شخصی خواهند داشت تا در مقابل وسوسه های قدرتمند دنیای چالش گر امروز، از جمله وسوسۀ هرزه نگاری مقاومت کند؟
سوّم: سنَّت ها
راه دیگری که زبان میتواند دستکاری یا از دست برود اینست که زبان ها و سنّت های دیگر با زبان مادری مخلوط میشود.13
در سالهای نخستین کلیسای احیاء شده، سرور از بسیاری از اعضای برجستۀ کلیسا دعوت میکند که به خانواده های شان نظم و ترتیب بدهند. او دعوتش را با صحبت در بارۀ دو راهی که به از دست دادن روشنائی و حقیقت در خانه های مان منجر میشود آغاز میکند: ”آن نابکار میاید و روشنائی و حقیقت را، از طریق نا فرمانبرداری، از فرزندان انسان، و بخاطر سنّت های پدرانشان بر میدارد و میبرد.“14
بعنوان خانواده، احتیاج داریم از هر سنّتی که ما را از مقدّس داشتن سبت یا مطالعۀ روزانۀ کتب مقدّس و دعا کردن باز میدارد پرهیز کنیم. احتیاج داریم دریچه های دیجیتالی به هرزه نگاری و تمام تأثیرات شیطانی را در خانه ببندیم. در مبارزه با سنّت های دنیوی روزگار ما، احتیاج داریم که از کتب مقدّس و سخنان پیامبران مان در آموزش فرزندان مان در بارۀ هویّت الهی شان، هدفشان در زندگی، و مأموریّت الهی عیسی مسیح، استفاده کنیم.
نتیجه گیری
در کتب مقدّس، چندین نمونه از ”از دست دادن زبان“ را پیدا میکنیم. 15 برای مثال:
”اینک چنین گذشت که بسیاری از نسلِ در حال رشد که نتوانستند سخنان پادشاه بنیامین را درک کنند، بخاطر کودکان کوچک بودن در زمانی که او با مردمش سخن گفت؛ و آنها سنّت های پدرشان را باور نداشتند. …
”و اینک به سبب بی ایمانی شان آنها سخن خدا را نمی توانستند بفهمند؛ و دل هایشان سخت شده بود.”16
برای نسل در حال رشد، زبان مژده زبان بیگانه ای شد. و در حالیکه ادامۀ مزایای زبان مادری بعضی اوقات مورد بحث هستند، هماهنگ با طرح رستگاری هیچ بحثیدر بارۀ پی آمدهای ابدی از دست دادن زبان مژده در خانه هایمان نیست.
بعنوان فرزندان خداوند، ما مردمانی نا کامل هستیم که سعی داریم زبان کامل را بیاموزیم.17 درست همانطور که یک مادر دلسوز کودکانش است، پدر بهشتی مان در مورد نقایص و اشتباهات مان صبور است. او ضعف هایمان را در تلاش برای دعا کردن ارج میدهد و درک میکند، با خلوص نیّت زمزمه میکند، انگار که آنها شعر خوبی بودند. او با آهنگ نخستین سخنان مژده غرق در شادی میگردد. او ما را با عشق کامل تعلیم میدهد.
هر موفّقیتی در زندگی، به هر اندازه که مهم باشد، بی ربط خواهد بود اگر ما زبان مژده را در خانواده های مان از دست بدهیم.18 این گواهی من است که پدر بهشتی در تلاش مان برای استفاده از زبانش ما را برکت میدهد، حـتّی تا آنزمان که ما در این درجۀ بالای ارتباط، که همیشه زبان مادری ما بود روان شویم. بنام عیسی مسیح، آمین.