تعلق در پیمان

برادران و خواهران گرامی، داستانی نقل شده از بچه ابتدایی که دعا کردن را یاد می گرفت. ”متشکرم برای حرف الف، برای حرف ب, … برای حرف گ.“ دعای آن بچه ادامه می یابد، ”متشکرم برای حرف و، ه، ی. پدر آسمانی عزیز، متشکرم برای شماره ۱، شماره ۲.“ معلم ابتدایی نگران می شود ولی عاقلانه منتظر می ماند. بچه می گوید، ”متشکرم برای شماره ۵، شماره ۶ - و متشکرم برای معلم ابتدایی . او تنها کسی است که تا حالا گذاشته که دعایم را به پایان برسانم.“

پدر آسمانی دعای هر بچه ای را البته می شنود. با عشقی بی نهایت، از ما دعوت می کند که بیاییم ایمان آوریم و با پیمان تعلق پذیریم.

این دنیا پر از سراب ، تَوَهم ، تردستی است. چه بسیار چیزها بنظر گذرا و سطحی می آیند. اگز ماس‍کها، تظاهرها، دوست داشتنها و نداشتنهای از جماعت بر آمده، را کنار بگذاریم، دلتنگی برای بیش از جلایی گذرا، ارتباطی زودگذر، یا پیگیری در نهایت توخالی منافع دنیوی خود، داریم خوشبختانه، راهی به جواب های با اهمیت وجود دارد.

آنگاه که به فرمانهای بزرگ خدا می رسیم، که او و آنانی را که در پیرامونمان هستند، را با پیمان دوست بداریم، ما این کار را نه بمانند غریبه یا مهمان بلکه بعنوان فرزند او در خانه انجام می دهیم.^۱ تناقض قدیمی هنوز هم حقیقت دارد. با باختن خودِ دنیوی مان در تعلق پیمان، بهترین خودِ ابدی مان را یافته و می شویم^۲ آزاد، زنده، حقیقی—و مهمترین روابط مان را تعریف می کنیم تعلق در پیمان این است که از طریق آیین های مقدس، که نیروی خداپرستی را دعوت می کند که در زندگی مان نمایان شود، قولهای موقرانه به خدا و به یکدیگر داده و آنها را نگه داریم ^۳ آنگاه گه ما همه آنچه که هستیم را پیمان می بندیم، بیش از آنچه هستیم می شویم. تعلق در پیمان بما زمینه، برنامه، توانایی برای تبدیل شدن را میدهد . ایمان به زندگی و رستگاری تولید می کند.^۴

پیمانهای الهی منشائی از عشق به و از خدا و به این ترتیب برای و به یکدگر میشوند. خدا ،پدر آسمانی ما، ما را بیشتر دوست می دارد و می شناسد تا ما خودمان را دوست داریم و می شناسیم . ایمان به عیسی مسیح و تغییرات شخصی (توبه) ،رحمت ، فیض، و بخشش می آورد. اینها تَسَلّی صدمه، تنهایی، نا عدالتی است که ما در فناپذیری تجربه می کنیم. او خدا بوده، پدر آسمانی ما می خواهد که ما بزرگترین هدیه خدا—شادمانی او، زندگی جاودانه او را—دریافت کنیم.^۵

خدای ما خدای پیمان است. از روی طبیعتش، او ”پیمان نگه می دارد و رحمت نشان میدهد.“^۶ پبمانهایش دوام دارند ”تا هنگامی که زمان ادامه دارد یا زمین پابرجاست، یا یک انسان روی آن هست تا نجات یابد.“^۷ منظور این نیست که در شک و تردید های هستی سرگردان باشیم، بلکه تا در روابط گرامی پیمان ”از بندهای مرگ نیرومند تر“ شادمانی کنیم.“^۸

آیین ها و پیمان ها ی خداوند در شروط شان عمومی و در فرصتهایشان فردی هستند. در عدالت خداوند، هر فردی در هر مکان و برهه ای می تواند آیین های نجات بخش را دریافت کنند. خود مختاری بکار می رود—افراد انتخاب می کنند که آیا آیین های تقدیم شده را قبول کنند یا نه. آیین های خداوند در مسیر پیمانهای او تابلوهای راهنمایی فراهم می کنند. ما نقشه خداوند را برای آوردن فرزندانش به خانه برنامه بازخریداری، برنامه رستگاری، برنامه خوشبختی می نامیم. بارخریداری، رستگاری، خوشبختی سلستیالی همه ممکن اند بخاطر اینکه عیسی مسیح ”این کفاره کمال را انجام داد.“^۹

به خدا تعلق داشتن و با همدیگر در مسیر پیمان او گام برداشتن یعنی برکت یافتن ازطریق تعلق در پیمان.

اول، تعلق در پیمان در عیسی مسیح بعنوان ”میانجی پیمان نوین“ مرکز می گیرد.^۱۰ همه چیزها برای خوبی ما با هم کار می کنند آنگاه که ما ”در مسیح تقدیس میشویم. … در پیمان پدر.“^۱۱ هر برکت خوب و وعده داده شده به آنهایی می آید که با ایمان تا به آخر تاب می آورند. ”وضعیت برکت یافته آنهایی که فرمان های خدا را نگاه می دارند“ این است که ”در همۀ چیزها، هم جسمی هم روحی برکت یافته “ و ”در یک خوشبختی پایان ناپذیر با خدا ساکن می شوند.“^۱۲

همینطور که پیمانهایمان را ارج می نهیم، گاهی شاید حس کنیم که همراه با فرشته ها هستیم. و همراه خواهیم یود—آنهایی که دوستشان داریم و ما را برکت می دهند در این سوی پوشیه، و آنهایی که دوستشان داریم و برکتمان میدهند از آن سوی پوشیه.

بتازگی خواهر گانگ و من تعلق در پیمان را به لطیف ترین صورتش در یک اتاق بیمارستان دیدیم. پدر جوانی از روی ناچاری احتیاج به یک پیوند کلیه داشت. خانواده اش گریه کرده، روزه گرفته، و دعا کرده بودند که او کلیه ای بدست آورد. وقتی خبر رسید که یک کلیه نجات بخش زندگی موجود شده، همسرش به آهستگی گفت، امیدوارم که آن یکی خانواده روبراه باشند. با پیمان تعلق داشتن، در کلام پلوس رسول است، ”که در میان شما با ایمان مشترک، هر دو،هم ایمان من و همایمان شما تسلّی مییابیم.“^۱۳

د،ر طی مسیر زندگی، شاید ایمانمان را به خدا از دست بدهیم، اما او هرگز ایمانش را به ما از دست نمی دهد. همانطور که بوده، چراغ ایوان او همواره روشن است. او ما را دعوت می کند که بیائیم یا بازگردیم به پیمان هایی که مسیر او را علامت می زنند. ااو به انتظار می ایستد تا ما را در آغوش کشد، حتی وقتی که ”هنوز بسیار از راه بدوریم.“^۱۴ وقتی با چشم ایمان بدنبال طرح ها، قوس، یا نقطه های به هم وصل شده در تجربه هامان باشیم، رحمتهای لطیف و دلگرمی ها ی او را بخصوص در آزمایش ها، غم ها، و چالش هامان و همینطور در شادمانی هایمان می توانیم ببینیم. هر چند بار که لغزش کنیم یا بیافتیم، اگر ادامه دهیم به طرف او حرکت کنیم، او ما را یاری خواهد کرد، قدم به قدم.

دوما، کتاب مورمن شاهد قابل لمس تعلق پیمان است ما می توانیم در دست بگیریم. کتاب مورمن وسیله وعده شده برای گردهم آوری فرزندان خدا ، پیشگویی شده بعنوان پیمانی جدید است ^۱۵ همچنان که کتاب مورمن را می خوانیم، برای خودمان وبا دیگران، ساکت یا با صدای بلند، می توانیم از خدا یپرسیم ”با دلی پاک، و نیّتی راستین، با ایمان بهمسیح،“ اطمینان خدا وند را و با قدرت روح القدس دریافت کنیم که کتاب مورمن راستین است.همچنان که کتاب مورمن را می خوانیم، برای خودمان یا با دیگران، ساکت یا با صدای بلند، می توانیم از خدا یپرسیم ”با دلی پاک، و نیتی راستین، به مسیح ایمان داشت،“ و به قدرت روح القدس ا طمینان خدا وند را در یافت کنیم که کتاب مورمن راستین است.^۱۶ این، شامل اطمینان به اینکه عیسی مسیح ناجی ماست، یوسف اسمیت پیامبر بازآوری است، و کلیسای سرور به نام او خوانده می شود –کلیسای عیسی مسیح مقدسّین آخرین زمان، می شود ^۱۷

کتاب مورمن با پیمان های باستانی و مدرن با شما که فرزندان لیحای هستید ”فرزندان پیامبران“ سخن می گوید.^۱۸ نیاکان شما وعدۀ پیمان دریافت کردند که شما ، نوادگانشان، آنرا در کتاب مورمن، چون ندایی گویا از خاک تشخیص دهید.^۱۹ آن ندایی که شما در حین خواندن احساس می کنید شهادت می دهد که ”شما فرزندان آن پیمان هستید“^۲۰ و مسیح شبان خوب شماست.

کتاب مورمن از هر یک از ما دعوت می کند، به کلام آلما، که ”که به پیمانی با [ سرور] وارد شده ، که [ما] او را خدمت خواهید کرد و فرمان هایش را نگاه خواهید داشت، که او روحش را فراوان تر بر [ما] ب رون ریزد، که [ما] او را خدمت خواهیم کرد و فرمان هایش را نگاه خواهیم داشت.“^۲۱ وقتی می خواهیم به بهتر شدن عوض شویم- آنطور که کسی می گفت،” که دیگر ناراحت نبوده و شاد باشیم که شادیم“—می توانیم برای دریافت راهنمایی، کمک، و قوت پذیرا شویم. آنگاه که ما از طریق پیمان می آییم با خدا و جامعه ایمانداران مومن تعلق گیریم ،می توانیم برکتهای وعده داده شده در اصول مسیح را ^۲۲—هماکنون دریافت کنیم.

اختیار و نیروی کشیشی بازآورده شده برای برکت دادن به همگی فرزندانش بُعد سوم تعلق در پیمان است. در این دوره زمانی، یحیی تعمید دهنده و رسولان پطرس، یعقوب، و یوحنا بمانند پیام آوران شکوهمند شده از سوی خدا آمده اند تا اختیار کشیشی او را بازآورند.^۲۳ کشیشی خداو آیین او روابط را در زمین شیرین می کند و روابط پیمان را مختار می کند که در آسمان تاثیرگذار باشند.^۲۴

کشیشی به معنی کامل کلام از گهواره تا گور را برکت می دهد—از نام یک نوزاد تا تخصیص قبر. برکتهای کشیشی شفا داده، تسلی می بخشند، و اندرز می دهند. پدری با پسرش عصبانی بود تا اینکه محبت بخشنده، در هنگامی که پدر به پسرش یک برکت کشیشی لطیف می داد، بوجود آمد. تنها عـضو کلیسا در خانواده اش، یک زن جوان گرامی درمورد عشق خدا به خودش نا مطمئن بود تا وقتی که یک دعای برکت الهام گرفته کشیشی دریافت کرد. در سراسر دنیا، پاطریارخ های والا خود را از نظر روحانی آماده می کنند تا برکتهای پاطریارخی دهند. وقتی پاطریارخ دستانش را روی سرتان می گذارد او عشق خدا برای شما را حس کرده و بیان می کند. از اصل و نسب تان در خاندان اسرائیل می گوید. از برکتهای سرور نشانی می دهد. با ملاحظه معمول ،همسر پاطریارخی به من گفت که چگونه او و خانواده اش روح را، بخصوص در روز هایی که پدرشان برکت پاطریارخی می دهد، دعوت میکنند.

دست آخر، برکتهای تعلق در پیمان می آید آنگاه که ما از پیامبر سرور پیروی می کنیم و در زندگی کردن پیمان -معبد، از جمله ازدواج، شادمانی می کنیم ازدواچ پیمان برتر و جاودانه می شود آنگاه که ما روزانه خوشبختی همسر و خانواده مان را بالا تر از خوشبختی خود قرار می دهیم. همچنانکه ”من“، ”ما“ میشود، ما با هم رشد می کند. ما با هم پیر می شویم، ما با هم جوان می شویم. همچنان که ما همدیگر را در طی یک عمر خود را فراموش کردن برکت می دهیم، ما امید ها و شادمانی هایمان را در زمان و ابدیت تقدیس شده مییابیم.

با آنکه موقعیت ها متفاوت هستند، وقتی هر چه در توان داریم را انجام دهیم، بهترین مان را انجام دهیم، و صادقانه کمک او را ممتد خواسته و بجوییم، سرور، در وقت و به طرز خود، از طریق روح القدس راهنمایی مان می کند.^۲۵ پیمان های ازدواج با انتخاب دو جانبه آنهایی که پیمان ها را می بندند رسمی می شوند—یک یادآوری از احترام خدا و ما برای خود مختاری و برکت کمک او آنگاه که ما آن کمک را متحدانه می جوییم.

ثمره تعلق درپیمان در طول نسل های خانواده در خانه ها و دلهایمان حس می شود. لطفا بگذارید با نمونه های شخصی موضوع را روشن کنم.

وقتی که خواهر گنگ و من داشتیم به سوی ازدواج عاشق می شدیم، من در مورد خود مختاری و تصمیم ها یاد گرفتم. برای یک مدت زمانی، ما داشتیم در مدارسی در دو کشور مختلف در دو قاره مختلف درس می خواندیم. به همین خاطر من می توانم صادقانه بگویم که من نائل به کسب مدرک پی اچ دی در روابط بین الملل شدم.

وقتی می پرسیدم ”پدر آسمانی، آیا بایست با سوزان ازدواج کنم؟“ احساس آرامش می کردم. ولی آنگاه که یاد گرفتم با خلوص نیت دعا کنم، بود ”پدر آسمانی، من سوزان را دوست دارم و می خواهم با او ازدواج کنم. قول می دهم که بهترین شوهر و پدر که می توانم باشم“—وقتی عمل کردم و بهترین تصمیمات را گرفتم، آن موقع بود که قویترین تاییدیه های روحانی را دریافت کردم.

حالا، درخت خانوادگی ”فامیلی سرچ“ گنگ و لیندسی ما، داستان ها، و عکس ها به ما کمک می کنند که از طریق تجربه زندگی تعلق در پیمان نسل اندر نسل که کشف کنیم و ربط دهیم.^۲۶ برای ما، اجداد محترم شامل می شوند:

مادر مادر بزرگ آلیس بلاور بِنگِتر ، که در یک روز سه دعوت به ازدواج داشت، بعدها از شوهرش خواست که یک پدال پای را به کره زن خود بچسباند تا او بتواند همزمان کره زده، بافندگی کند، و کتاب بخواند.

پدر -پدربزرگ لوی کوی چار ، وقتی که از دشت لاوای در جزیره بزرگ هاوایی رد می شدند، فرزندانش را بر پشتش و متعلقات معدود خانواده اش را بر یک خر حمل می کرد. نسلها تعهد و فداکادری خانواده چار ، خانواده ما را امروزه برکت می دهد.

مادر بزرگ مری آلیس پاول لیندسی با پنج بچه کوچک تنها ماند .وقتی شوهرش و پسر ارشدش هر دو ناگهانی با چند روز فاصله مردند. ۴۷ سال بیوه، مادربزرگ خانواده اش را با حمایت رهبران و اعضای محلی به ثمر رساند. در طی این همه سال، مادربزرگ به خداوند قول داد که اگر خدا به او کمک کند، او هرگز شکایت نخواهد کرد. سرور به او کمک کرد. او هرگز شِکوه نکرد.

برادران و خواهران گرامی، همانگونه که روح القدس شهادت می دهد، هر چیز خوب و جاودانه در حقیقت زنده خدا پدر جاودانه ما و پسرش، عیسی مسیح، و کفاره او متمرکز است. شهادت می دهم که عیسی مسیح ناجی جهان است. من به طور مستقیم با قدرت کتاب مورمون پیدا شده بودم.^۲۷ با سوگند و پیمان، اختیار کشیشی بازآورده شده خدا به این نیت است که همه فرزندان خدا را ، از جمله از طریق پیمان ازدواج، خانواده های نسل اندر نسلی، و برکات فردی.، برکت بخشد.

ناحی ما اعلام می کند، ”من الف و ی هستم، سَروَر مسیحِ؛ آری، یعنی من او، آغاز و پایان، بازخریدار جهان هستم.“^۲۸

با ما در آغاز، او با ماست، در همه تعلق دذ پبمان مان، تا به آخر. من اینطور شهادت می دهم به نام مقدس و پاک عیسی مسیح، آمین.