Η επιτέλεση του καλού ας είναι το κανονικό για εμάς

Θα είμαι πάντοτε ευγνώμων για τις αναθέσεις μου στην Εκκλησία που με οδήγησαν να ζήσω σε διαφορετικές χώρες. Βρήκαμε σε καθεμία από αυτές τις χώρες μία μεγάλη ποικιλομορφία και εξαιρετικούς ανθρώπους με διαφορετικά έθιμα και παραδόσεις.

Όλοι έχουμε έθιμα και παραδόσεις που είναι προσωπικά, από την οικογένειά μας ή από την κοινότητα στην οποία ζούμε και ελπίζουμε να κρατήσουμε όλα εκείνα που ευθυγραμμίζονται με τις αρχές του Ευαγγελίου. Τα εποικοδομητικά έθιμα και οι παραδόσεις είναι θεμελιώδους σημασίας για τις προσπάθειές μας να παραμείνουμε στο μονοπάτι της διαθήκης, και όσα αποτελούν εμπόδιο, οφείλουμε να τα απορρίπτουμε.

Έθιμο είναι η πρακτική ή ο συχνός και συνηθισμένος τρόπος σκέψεως ενός ατόμου, ενός πολιτισμού ή μιας παραδόσεως. Συχνά, τα πράγματα που σκεπτόμαστε και κάνουμε με έναν συνηθισμένο τρόπο τα αναγνωρίζουμε ως κανονικά.

Επιτρέψτε μου να το επεξηγήσω αυτό: Η Πατρίσια, η αγαπημένη μου σύζυγος, λατρεύει να πίνει νερό καρύδας και μετά να τρώει την καρύδα. Κατά τη διάρκεια της πρώτης μας επίσκεψης στην Πουέμπλα του Μεξικού, πήγαμε σε ένα μέρος όπου αγοράσαμε μια καρύδα. Αφού ήπιε το νερό, η σύζυγός μου τούς ζήτησε να κόψουν την καρύδα και να της φέρουν να φάει τη σάρκα. Όταν την έφεραν, ήταν κοκκινωπή. Την είχαν πασπαλίσει με τσίλι! Γλυκιά καρύδα με τσίλι! Αυτό μας φάνηκε τόσο παράξενο. Αλλά αργότερα μάθαμε ότι οι παράξενοι ήμαστε εγώ και η γυναίκα μου, που δεν τρώγαμε καρύδα με τσίλι. Στο Μεξικό, ωστόσο, δεν είναι σπάνιο· είναι πολύ κανονικό.

Σε μια άλλη περίσταση τρώγαμε στη Βραζιλία με μερικούς φίλους και μας σέρβιραν αβοκάντο. Την ώρα που ήμαστε έτοιμοι να το πασπαλίσουμε με αλάτι, οι φίλοι μας μάς είπαν: «Τι κάνετε; Έχουμε ήδη βάλει ζάχαρη στο αβοκάντο!» Αβοκάντο με ζάχαρη! Αυτό φαινόταν τόσο παράξενο σε εμάς. Όμως τότε μάθαμε ότι οι παράξενοι ήμαστε η σύζυγός μου κι εγώ, που δεν τρώγαμε αβοκάντο με ζάχαρη. Στη Βραζιλία, το αβοκάντο πασπαλισμένο με ζάχαρη είναι κανονικό.

Αυτό που είναι κανονικό για κάποιους μπορεί να είναι περίεργο για άλλους, ανάλογα με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους.

Ποια έθιμα και παραδόσεις είναι κανονικά στη ζωή μας;

Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον έχει πει: «Σήμερα συχνά ακούμε για “μία νέα κανονικότητα”. Αν πράγματι θέλετε να ασπασθείτε μία νέα κανονικότητα, σας καλώ να στρέψετε την καρδιά, τον νου και την ψυχή σας όλο και περισσότερο στον Επουράνιο Πατέρα μας και τον Υιό Του, Ιησού Χριστό. Ας είναι αυτή η νέα κανονικότητά σας» («Μία νέα κανονικότητα», Λιαχόνα, Νοε 2020, 118).

Αυτή η πρόσκληση είναι για όλους. Δεν έχει σημασία αν είμαστε φτωχοί ή πλούσιοι, μορφωμένοι ή αμόρφωτοι, ηλικιωμένοι ή νέοι, άρρωστοι ή υγιείς. Μας προσκαλεί να αφήσουμε τα κανονικά πράγματα στη ζωή μας να είναι εκείνα που μας βοηθούν να παραμείνουμε στο μονοπάτι της διαθήκης.

Καμία χώρα δεν περιέχει το σύνολο αυτού που είναι καλό ή αξιοθαύμαστο. Επομένως, όπως δίδαξαν ο Παύλος και ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ:

«Αν κάτι είναι ενάρετο, ωραίο, είτε καλής φήμης είτε αξιέπαινο, τα αναζητούμε όλα αυτά» (Άρθρα της Πίστης 1:13).

«Αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε» (Προς Φιλιππησίους 4:8).

Σημειώστε ότι αυτό είναι μία προτροπή και όχι απλώς ένα σχόλιο.

Θα ήθελα όλοι μας να αφιερώσουμε μια στιγμή για να συλλογισθούμε τα έθιμά μας και τον τρόπο που επηρεάζουν τις οικογένειές μας.

Ανάμεσα στις θαυμαστές συνήθειες που θα έπρεπε να είναι κανονικές για τα μέλη της Εκκλησίας είναι αυτές οι τέσσερεις:

1. Προσωπική και οικογενειακή μελέτη των γραφών. Για να μεταστραφεί στον Κύριο Ιησού Χριστό, κάθε άτομο είναι υπεύθυνο να μάθει το Ευαγγέλιο. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για τη διδασκαλία του Ευαγγελίου στα παιδιά τους (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 68:25, 93:40).

2. Προσωπική και οικογενειακή προσευχή. Ο Σωτήρας μάς προστάζει να προσευχόμαστε πάντα (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 19:38). Η προσευχή μάς επιτρέπει να επικοινωνούμε προσωπικώς με τον Επουράνιο Πατέρα μας στο όνομα του Υιού Του, Ιησού Χριστού.

3. Εβδομαδιαία προσέλευση στη συγκέντρωση μεταλήψεως (βλ. Νεφί Γ΄ 18:1-12, Μορόνι 6:5-6). Το κάνουμε αυτό για να θυμόμαστε τον Ιησού Χριστό καθώς μεταλαμβάνουμε. Σε αυτήν τη διάταξη τα μέλη της Εκκλησίας ανανεώνουν τη διαθήκη τους να παίρνουν επάνω τους το όνομα του Σωτήρος, να Τον θυμούνται πάντοτε και να τηρούν τις εντολές Του (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 20:77, 79).

4. Συχνή συμμετοχή στο έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας. Αυτό το έργο είναι το μέσον για την ένωση και την επισφράγιση οικογενειών για όλη την αιωνιότητα (βλ. Διδαχή και Διαθήκες 128:15).

Πώς νιώθουμε, όταν ακούμε αυτά τα τέσσερα πράγματα; Είναι μέρος της κανονικής ζωής μας;

Υπάρχουν πολλές άλλες παραδόσεις που θα μπορούσαν να είναι μέρος της κανονικότητας που έχουμε υιοθετήσει, αφήνοντας έτσι τον Θεό να επικρατήσει στη ζωή μας.

Πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε ποια θα είναι τα κανονικά πράγματα στη ζωή μας και στην οικογένειά μας; Στις γραφές βρίσκουμε ένα σπουδαίο υπόδειγμα. Στο Μωσία 5:15 λέει: «Θα ήθελα να είστε σταθεροί και αμετακίνητοι, πάντα σε αφθονία καλών έργων».

Αγαπώ αυτά τα λόγια, διότι γνωρίζουμε ότι τα πράγματα που γίνονται κανονικά στη ζωή μας είναι εκείνα που επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά. Εάν είμαστε σταθεροί και ακλόνητοι στο να κάνουμε καλό, τα έθιμά μας θα είναι σύμφωνα με τις αρχές του Ευαγγελίου και θα μας βοηθήσουν να παραμείνουμε στο μονοπάτι της διαθήκης.

Ο Πρόεδρος Νέλσον έχει επίσης συμβουλεύσει: «Ασπασθείτε τη νέα κανονικότητά σας μετανοώντας καθημερινώς. Επιζητήστε να είστε ολοένα και πιο αγνοί σε σκέψη, λόγια και πράξεις. Τελέστε διακονία προς τους άλλους. Τηρήστε μία αιώνια προοπτική. Μεγαλύνετε τις κλήσεις σας. Και όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες σας, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, ζήστε κάθε ημέρα, ούτως ώστε εσείς να είστε πιο προετοιμασμένοι να συναντήσετε τον Δημιουργό σας» («Μία νέα κανονικότητα», 118).

Τώρα δεν είναι παράξενο ούτε για τη σύζυγό μου, την Πατρίσια, ούτε για μένα να τρώμε καρύδα με τσίλι και αβοκάντο με ζάχαρη – στην πραγματικότητα, μας αρέσει. Ωστόσο, η υπερύψωση είναι κάτι πολύ πιο υπερβατικό από την αίσθηση της γεύσεως. Είναι ένα θέμα σχετικό με την αιωνιότητα.

Προσεύχομαι ώστε η κανονικότητά μας να μας επιτρέψει να βιώσουμε αυτήν την κατάσταση της «ατελείωτης ευδαιμονίας» (Μωσίας 2:41) που είναι υπεσχημένη σε εκείνους που τηρούν τις εντολές του Θεού και ώστε, ενώ το κάνουμε αυτό, να μπορέσουμε να πούμε: «Και συνέβη ώστε ζήσαμε κατά τον τρόπο της ευδαιμονίας» (Νεφί Β΄ 5:27).

Αδελφοί και αδελφές μου, καταθέτω μαρτυρία για τους 15 άνδρες τους οποίους υποστηρίζουμε ως προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές, συμπεριλαμβανομένου του αγαπημένου προφήτη μας, Προέδρου Ράσσελ Νέλσον. Καταθέτω μαρτυρία ότι η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών είναι αληθινή. Καταθέτω μαρτυρία ειδικώς για τον Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.