Երեց Վիլյամ Կ․ Ջեքսոն

23 տարի ԱՄՆ արտաքին գործերի ծառայությունում տարածաշրջանային բուժաշխատողի պաշտոնից հետո Վիլյամ Կ․ Ջեքսոնին խնդրեցին կիսվել այն 20 լավագույն փորձով, որոնք նա ունեցել է՝ ապրելով և աշխատելով աշխարհի ամենահեռավոր շրջաններում:

Կենսաթոշակի անցնելու արարողությունից առաջ, լրջորեն մտածելով այդ խնդրանքի շուրջ, նա հասկացավ, որ «իմ 20 լավագույն փորձառությունից 20-ը կապ են ունեցել եկեղեցու կամ ընտանիքի հետ», - ասել է նա:

Վիլյամ Կ․ Ջեքսոնը ծնվել է 1956 թվականի մարտի 29-ին, Վաշինգտոն Կոլումբիայի Շրջանում (ԱՄՆ), Ե. Վիլյամ և Լուիս Անդրե Ջեքսոնների ընտանիքում: Նա մեծացել է ԱՄՆ Կալիֆորնիա նահանգի Օջեյ քաղաքում, բայց ծնողների կամավոր աշխատանքի պատճառով դպրոց է հաճախել նաև Հոնդուրասում, Ալժիրում և Աֆղանստանում:

Բոլիվիա Լա Պազ միսիայում ծառայելուց հետո 1977 թվականի ամռանը երեց Ջեքսոնը հանդիպեց Էն Կեսլերին:

«Դա ինձ համար սեր էր առաջին հայացքից», - ասել է նա: «Այդ ամառվա մնացած օրերն անցկացրի՝ փորձելով համոզել նրան, որ ես այդ միակն եմ»:

Նրանք ամուսնացան 1977 թվականի դեկտեմբերի 29-ին, Լոս Անջելեսի Կալիֆորնիա տաճարում: Նրանք ունեն ութ երեխա, որոնցից երեքը որդեգրված են՝ Հնդկաստանից, Նեպալից և Կամբոջայից:

Երեց Ջեքսոնը հաճախել է Բրիգամ Յանգի համալսարան, գիտական բակալավրի կոչում է ստացել Կալիֆոռնիայի համալսարանում (Բերքլի) և 1983 թվականին ստացել է բժշկական դոկտորի կոչում Կալիֆորնիայի համալսարանում (Սան Ֆրանցիսկո):

Իր բժշկական փորձաշրջանից հետո նա և նրա ընտանիքը 26 տարի աշխատել են արտերկրում: Բոլորովին վերջերս նա աշխատել է Valley Family Health Care -ի բժշկական տնօրեն Այդահո և Օրեգոն նահանգներում (ԱՄՆ):

Ապրելով Միացյալ Նահանգներից դուրս, նա և քույր Ջեքսոնն իրենց ժամանակի մեծ մասն անցկացրել են Եկեղեցու առաջին սերնդի անդամների միջավայրում:

«Ավետարանի մասին իմ մեծ վկայությունը եղել է այն, որ հետևել ենք, թե ինչ է ավետարանն անում այն մարդկանց հետ, որոնց մենք սիրում ենք», - ասել է նա: «Այն փոխում է նրանց»:

Երեց Ջեքսոնը ծառայել է Տարածքային Յոթանասունական, Հնդկաստանի Նյու Դելի միսիայի նախագահ, ճյուղի երիտասարդ տղամարդկանց նախագահ, ինստիտուտի ուսուցիչ և Ավետարանի վարդապետության դասարանի ուսուցիչ: Բարձրագույն Իշխանություն Յոթանասունական կանչվելու պահին նա ծառայում էր եպիսկոպոս։