Kworum starszych

Przede wszystkim, jakie modyfikacje dotyczą grup wyższych kapłanów i kworów starszych w okręgach? W okręgach członkowie kworów starszych i grup wyższych kapłanów zostaną teraz połączeni w jedno kworum Kapłaństwa Melchizedeka z jednym prezydium kworum. To wzmocnione liczebnie i pod względem jedności kworum będzie nazywało się „kworum starszych”. Grupy wyższych kapłanów zostają rozwiązane. Do kworum starszych należeć będą wszyscy starsi i potencjalni starsi w okręgu oraz wyżsi kapłani, którzy w chwili obecnej nie służą w radzie biskupiej, prezydium palika, nie zasiadają w radzie wyższej i nie służą aktywnie w roli patriarchy. Kworum wyższych kapłanów w paliku będzie składało się z tych wyższych kapłanów, którzy w chwili obecnej służą w prezydium palika, w radach biskupich, zasiadają w radzie wyższej i aktywnie służą w roli patriarchy.

W jaki sposób ma zostać zorganizowane prezydium kworum starszych? Prezydium palika odwoła obecnych przywódców grup wyższych kapłanów i prezydia kworów starszych i powoła nowego prezydenta kworum starszych i doradców w każdym okręgu. W nowym prezydium kworum starszych mogą zasiadać zarówno wyżsi kapłani, jak i starsi, w różnym wieku i z różnym doświadczeniem, którzy będą służyć razem w jednym prezydium kworum. W roli prezydenta kworum lub doradcy w prezydium może służyć zarówno wyższy kapłan, jak i starszy. To nie jest „przejęcie” kworów starszych przez wyższych kapłanów. Oczekujemy, że wyżsi kapłani i starsi będą współpracować w dowolnej kombinacji ról w prezydium i służbie kworum. Niniejsze modyfikacje powinny zostać wprowadzone tak szybko, jak to możliwe, w zależności od lokalnych warunków.

Czy ta modyfikacja struktury kworum oznacza zmianę urzędów kapłańskich, które pełnią jego członkowie? Nie, ta zmiana nie uchyla żadnego urzędu kapłańskiego, na który dany członek kworum został wcześniej ustanowiony. Jak wiecie, mężczyzna może być ustanowiony na różne urzędy kapłańskie na przestrzeni swojego życia i nie traci ani nie zrzeka się żadnego wcześniejszego ustanowienia, kiedy otrzymuje nowe. Choć w niektórych przypadkach posiadacz kapłaństwa może w danym okresie służyć na więcej niż jednym urzędzie — na przykład, kiedy wyższy kapłan służy również jako patriarcha lub jako biskup — zwykle nie pełni on aktywnej służby na wszystkich swoich urzędach kapłańskich w tym samym czasie. Na przykład, biskupi i Siedemdziesiąci nie pełnią aktywnej służby w tych urzędach, kiedy zostają odwołani lub stają się emerytowani. Tak więc niezależnie od innych urzędów kapłańskich, które mężczyzna może posiadać, kiedy jest członkiem kworum starszych, służy w roli starszego.

Wiele lat temu Prezydent Boyd K. Packer zwrócił uwagę na to, że „kapłaństwo przewyższa którykolwiek z jego urzędów […]. Kapłaństwo jest niepodzielne. Starszy posiada tyle samo kapłaństwa co Apostoł. (Zob. NiP 20:38). Kiedy mężczyźnie [zostaje nadane kapłaństwo], otrzymuje on jego całość. W kapłaństwie istnieją jednak różne urzędy — podziały upoważnienia i obowiązków […]. Czasami o jakimś urzędzie mówi się, że jest ‘wyższy’ lub ‘niższy’ od innego. Zamiast określeń ‘wyższy’ lub ‘niższy’ urzędy w Kapłaństwie Melchizedeka reprezentują raczej różne rodzaje służby”⁴. Bracia, mam szczerą nadzieję, że nie będziemy już więcej mówić, że dana osoba „awansowała” na inny urząd w Kapłaństwie Melchizedeka.

Starsi nadal będą ustanawiani na wyższych kapłanów, kiedy będą powoływani do prezydium palika, rady wyższej lub rady biskupiej — lub przy innych okazjach zgodnie z natchnieniem i w duchu rozważnej modlitwy prezydenta palika. Po zakończeniu służby w prezydium palika, radzie wyższej lub radzie biskupiej wyżsi kapłani powrócą do kworum starszych w swoich okręgach.

Kto kieruje pracą prezydenta kworum starszych? Prezydent palika przewodniczy Kapłaństwu Melchizedeka w swoim paliku. Dlatego też prezydent kworum starszych odpowiada bezpośrednio przed prezydentem palika, który zapewnia szkolenia i nadaje kierunek działaniom poprzez prezydium palika i radę wyższą. Biskup, jako przewodniczący wyższy kapłan w okręgu, również regularnie spotyka się z prezydentem kworum starszych. Biskup naradza się z nim i udziela wskazówek, jak można najlepiej służyć i błogosławić członkom okręgu, współpracując w harmonii ze wszystkimi innymi organizacjami w okręgu⁵.

W jakim celu wprowadzane są te modyfikacje w kworach Kapłaństwa Melchizedeka? Istnienie jednego kworum Kapłaństwa Melchizedeka w okręgu jednoczy posiadaczy kapłaństwa w wypełnianiu wszystkich aspektów dzieła zbawienia, w tym pracy świątynnej i badania historii rodziny, które wcześniej koordynowane były przez grupy wyższych kapłanów. Umożliwia to członkom kworum, niezależnie od ich wieku i pochodzenia, korzystanie z punktu widzenia i doświadczenia innych osób na różnych etapach życia. Zmiana zapewnia doświadczonym posiadaczom kapłaństwa dodatkowe okazje do bycia mentorem dla innych, w tym dla potencjalnych starszych, nowych członków, młodych dorosłych i osób powracających do aktywności w Kościele. Nie jestem w stanie adekwatnie wyrazić tego, jak bardzo jestem podekscytowany myślą o tym, że kwora starszych będę w przyszłości odgrywały coraz bardziej istotną rolę. Mądrość, doświadczenie, umiejętności i siła, które w nich się znajdą, zwiastują poranek nowego dnia i nowego standardu służby kapłańskiej w całym Kościele.

Dwadzieścia lat temu przytoczyłem podczas konferencji generalnej historię opowiedzianą wcześniej przez Siedemdziesiątego, Starszego Vaughna J. Featherstone’a, którą uważam dzisiaj za stosowne powtórzyć.

W 1918 roku Brat George Goates był rolnikiem, który uprawiał buraki cukrowe w mieście Lehi w stanie Utah. Owego roku zima nadeszła wcześniej i znaczna część jego plonów zamarzła w ziemi. Zbiory okazały się dla George’a i jego młodego syna, Francisa, mozolnym i trudnym zadaniem. W międzyczasie panowała epidemia grypy. Ta straszliwa choroba zakończyła życie syna George’a, Charlesa, a także trójki małych dzieci Charlesa — dwóch dziewczynek i chłopca. W ciągu zaledwie sześciu dni pogrążony w żałobie George Goates trzykrotnie udał się do miasta Ogden w stanie Utah, by sprowadzić ich ciała do domu na pochówek. Na zakończenie tego strasznego interludium George i Francis zaprzęgli wóz i wyruszyli z powrotem na pole buraczane.

„[Po drodze] mijali wozy pełne buraków, powożone przez ich sąsiadów, którzy udawali się w kierunku fabryki. Mijając ich, każdy woźnica machał do nich i mówił: ‘Dzień dobry, wujku George’, ‘Bardzo nam przykro, George’, ‘To trudne chwile, George’, ‘Masz wielu przyjaciół, George’.

Ostatnim wozem jechał […] piegowaty Jasper Rolfe. Radośnie do nich pomachał i zawołał: ‘To już wszystkie, wujku George’.

[Brat Goates] zwrócił się do Francisa i westchnął: ‘Szkoda tylko, że to nie nasze’.

Kiedy dojechali do celu, Francis zeskoczył z wielkiego czerwonego wozu na buraki i otworzył bramę, by [jego ojciec] mógł wjechać na pole. [George] pociągnął za lejce, zatrzymał zaprzęg […] i rozejrzał się po polu […]. Nie było na nim ani jednego buraka. Zrozumiał wówczas, co Jasper Rolfe miał na myśli, kiedy zawołał: ‘To już wszystkie, wujku George!’.

[George] zszedł z wozu, wziął w rękę garść żyznej, brązowej ziemi, którą tak bardzo kochał, a potem […] [podniósł] łodygę buraka i przez chwilę przyglądał się tym symbolom swojej pracy, jakby nie dowierzając własnym oczom.

Po czym usiadł na stosie buraczanych łodyg — ten mężczyzna, który w ciągu zaledwie sześciu dni przywiózł do domu czwórkę najbliższych mu osób, by je pochować, sporządził dla nich trumny, wykopał groby, a nawet pomógł przygotować ubrania do pochówku — ten niesamowity mężczyzna, który ani razu nie zawiódł, nie wzdragał się i nie zawahał w trakcie tej całej ciężkiej próby — usiadł na stosie buraczanych łodyg i zapłakał jak małe dziecko.

Następnie wstał, otarł łzy […], spojrzał w niebo i powiedział: ‘Dziękuję Ci, Ojcze, za starszych z naszego okręgu’”⁶.

Tak, dzięki niech będą Bogu za mężów kapłaństwa i za służbę, którą jeszcze wypełnią, podnosząc na duchu poszczególne osoby i rodziny, i ustanawiając Syjon.