Het eerbiedlammetje

Toen ik ongeveer zeven was, wilde onze jeugdwerkpresidente de kinderen leren eerbiediger te zijn in de les. Ze maakte een groot bord in de vorm van een lammetje. Als een kind eerbiedig was, plakte ze een sticker van een lammetje naast zijn of haar naam op het bord. Ik wilde echt zo’n sticker. Dus ging ik op een dag heel stil met gevouwen armen in het jeugdwerk zitten en keek ik naar de jeugdwerkpresidente zodat ze zou opmerken dat ik eerbiedig was. Er zat een grotere jongen voor me, dus ging ik ergens anders zitten zodat ze me kon zien.

Toen ik daar eerbiedig zat, begon de pianiste een fijn, rustig jeugdwerkliedje te spelen. Ik voelde me heel rustig toen ik naar haar luisterde en er begonnen tranen over mijn wangen te rollen. Ik wist niet waarom ik me zo gelukkig en rustig vanbinnen voelde.

Na het jeugdwerk vertelde ik mama wat ik gevoeld had en ze zei me dat dat de Geest was. Die dag leerde ik hoe de Geest voelt. Telkens als ik belangrijke beslissingen moet nemen of leiding van de Geest nodig heb, denk ik aan hoe rustig ik me die dag voelde, en dan kan ik herkennen hoe de Geest tot me spreekt.