‘Waar word ik verondersteld aan te denken als ik van het avondmaal neem?’

Tijdens het avondmaal richt ik mijn gedachten op Jezus Christus en zijn verzoening. Het is moeilijk voor me om te verwoorden hoe ik me tijdens het avondmaal voel als ik aan de verzoening van Jezus Christus denk. Ik weet dat Jezus Christus werd uitgekozen om onze Heiland te zijn. Ik weet dat Hij leeft.

Tijdens het avondmaal denk ik na over wat de Heiland doorstond, opdat wij ons kunnen bekeren van de fouten die we maken. Ik denk ook aan de zegeningen die Hij me gegeven heeft en de fantastische wonderen die Hij verricht heeft en nog zal verrichten. Het is zo’n zegen om aan het avondmaal deel te kunnen nemen, zodat we ons van onze zonden kunnen bekeren en kunnen beloven beter ons best te doen.

De avondmaalslofzangen leren ons waarover we tijdens het avondmaal moeten nadenken. In mijn lievelingsavondmaalslofzang ‘Bij ’t gebed voor ’t brood en ’t water’ (Lofzang 115) staat bijvoorbeeld: ‘Laat ons niet vergeten, Heiland, dat Gij voor ons leedt en stierft, aan het smart’lijk kruis der schande ons de zaligheid verwierft.’ Als ik tijdens deze heilige verordening nadenk over de woorden van avondmaalslofzangen voel ik me rustig en ontwikkel ik meer dankbaarheid voor de verzoening van Jezus Christus.

Het doel van het avondmaal is ons verbond met onze hemelse Vader te hernieuwen en rein te worden van de zonden waar we ons van bekeerd hebben. Tijdens het avondmaal zijn we het zoenoffer van Christus voor ons indachtig en denken we na over hoe we het in ons leven toepassen. Ik tracht na te denken over wat ik de voorbije week gedaan heb en hoe goed ik mijn verbonden met mijn Vader nageleefd heb. Ik erken begane zonden en concentreer me op hoe ik de verzoening kan gebruiken om ze te overwinnen. Als ik dat doe, is het avondmaal een opbouwende en geestelijk versterkende ervaring.

Tijdens het avondmaal moeten we nadenken over hoe groot het offer van onze Heiland voor ons was en dankbaar zijn. Als ik deelneem aan het avondmaal bedank ik mijn hemelse Vader en zijn geliefde Zoon, Jezus Christus, voor de zegeningen die ik gekregen heb.

Ik heb een klein kaartje tussen mijn Schriften dat ik elke zondag tijdens het avondmaal tevoorschijn haal. Het dient als boekenlegger bij Mosiah 18, waarin Alma het doopverbond uitlegt. Op het kaartje staan wat notities, zoals ‘Wees dankbaar voor de verzoening’, om me aan het doel en de heiligheid van het avondmaal te herinneren. Als ik die notities herlees, houd ik mijn gedachten bij het doel en de heiligheid van het avondmaal.

We moeten nadenken over het zoenoffer van Jezus Christus en hoe belangrijk het is om de symbolen van zijn lichaam en bloed waardig te nuttigen. We kunnen ook denken aan die keer toen Hij met zijn twaalf apostelen het brood en de wijn zegende.

Toen ik klein was, dacht ik enkel na over hoe ik stil kon zijn tijdens het avondmaal. Nu ik priesterschapsdrager ben, begrijp ik dat ik over het avondmaal moet nadenken als ik wil dat het betekenis heeft en als ik geestelijk wil groeien. Ik denk na over de verzoening van de Heiland en over zijn liefde voor ons. Ik vraag me ook af hoe deelnemen aan het avondmaal mijn geloof en mijn verlangen om mijn doopverbond na te leven, kan versterken.