Media de moeite waard

We ontspannen ons om van onze dagelijkse arbeid uit te rusten. We kunnen relaxen, plezier maken en met familieleden en vrienden praten.¹ De verkwikking die we uit die bezigheden halen, komt van de invloed van de Heilige Geest, waarvan de vruchten ‘liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid [en] zelfbeheersing’ zijn (Galaten 5:22). Om die verkwikking uit onze vrijetijdsbesteding te halen, moeten we ontspanning kiezen die ons niet van de ingevingen en genezingskracht van de Heilige Geest afsluit.

Om het gezelschap van de Heilige Geest te behouden en onze geest niet te beschadigen, krijgen we de volgende raad: ‘Laat je niet in met, kijk niet naar en neem niet deel aan iets wat hoe dan ook grof, onzedelijk, gewelddadig of pornografisch is.’² Maar soms kunnen onschuldig lijkende media even schadelijk zijn door ons van ons doel in dit leven af te leiden.

Hoewel we met opbouwende ontspanning onze zinnen kunnen verzetten, kunnen andere soorten ontspanning ons lichtzinnig maken. In de Leer en Verbonden gebied de Heer ons: ‘Welnu, houdt op met al uw lichtzinnig gepraat, met alle gelach, met al uw wellustige verlangens [en] met al uw hoogmoed en lichtzinnigheid’ (88:121). Bepaalde media leiden ons af van het doel van het heilsplan, omdat ze onze geest in beslag nemen met wat ouderling Dallin H. Oaks van het Quorum der Twaalf Apostelen ‘nutteloze gedachten en onbeduidende zaken’ noemt.³ We kunnen snel verstrikt raken in dergelijke lichtzinnige ontspanning, die kan uitgroeien tot ‘opzettelijke oneerbiedigheid die het heilige bagatelliseert en in het slechtste geval heiligschennis en godslastering wordt.’⁴

Hoewel het lekker makkelijk is om alles wat we beluisteren, bekijken of lezen zonder meer in ons hart en onze geest toe te laten, is het een essentieel onderdeel van dit leven om te leren ‘zelfstandig te handelen en niet om met zich te laten handelen’ (2 Nephi 2:26). En een onderdeel van proactief handelen is letten op hoe we onze vrije tijd besteden.

In plaats van allerlei media als vanzelfsprekend te gebruiken, moeten we ons ervan bewust worden hoeveel tijd we eraan spenderen en met welke boodschappen — openlijk of versluierd — we worden geconfronteerd. Ryan Holmes, directeur van de Digital Media Group aan de Brigham Young University, legt uit dat we de ‘technologie bewust moeten gebruiken’ en ‘al haar gevolgen’ zorgvuldig moeten overwegen.⁵ Amy Petersen Jensen, voorzitter van de vakgroep Theatre and Media Arts aan de Brigham Young University, zegt dat het van essentieel belang is om ‘de media actief ter discussie te stellen in plaats van die maar passief te slikken.’⁶

Een onderdeel van proactief handelen is ons bewust te worden van de tijd die we aan media spenderen. Er is zoveel keuze, dat we, voor we het weten, heel wat tijd besteden aan al ‘datgene wat we via sms, e-mail, data feeds, streams en berichten krijgen aangeboden.’⁷ Maar als we dat doen, verspillen we de ‘de dagen van [onze] proeftijd’ (2 Nephi 9:27) aan tijdverslindende bezigheden en ontwikkelen we ons niet tot sterkere, verstandigere, menslievendere vertegenwoordigers van Jezus Christus.

In plaats van de hele avond aan het nieuwste filmpje dat op het internet circuleert, een populaire nieuwe tv-serie of het bijwerken van onze status te verspillen, dienen we bewust tijd vrij te maken voor zinvolle ontspanning die ons verkwikt. Broeder Holmes zegt: ‘Maak een bewuste keuze. Jij kiest waarmee, wanneer en hoe je digitaal bezig bent.’⁸

Een ander belangrijk onderdeel van het zorgvuldig uitkiezen van onze media is opletten welke boodschap ze overbrengen.

In elke vorm van amusement schuilt, bedoeld of onbedoeld, een boodschap. Vraag uzelf bij het lezen van een boek of het bekijken van een film bijvoorbeeld af welke boodschappen u voorgeschoteld krijgt door middel van symbolen, personages, muziekteksten en beelden. Welke waarden vertegenwoordigen ze? Voor welk gedrag staan ze? Maar vooral: maken ze het u mogelijk om aan Jezus Christus te denken en Hem te eren? Krijgt u er meer begrip van zijn goddelijkheid door? Leren ze u iets over opoffering, liefde, onzelfzuchtigheid? Vertellen ze u hoe belangrijk het gezin of hoe heilig het huwelijk is? Als u geen aan het evangelie gerelateerde waarheid uit uw ontspanning kunt halen, is ze niet waardevol en uw tijd niet waard.

Sommigen zeggen misschien: ‘Het is maar vrijetijdsbesteding — geen school of kerk. Ik hoef er niets van te leren.’ Maar of u zich er nu van bewust bent of niet, ‘alles wat je leest, beluistert of bekijkt, heeft invloed op je.’⁹

Als we de media die we gebruiken bewust toetsen, is dat een moment van reflectie. Professor Jensen noemt zo’n moment een ‘gesprek met onszelf’: ‘een innerlijke dialoog — een geven en nemen, waarin we luisteren en reageren. De beste gesprekken die we hebben, worden vaak momenten van persoonlijke bekering, omdat het doorgaans door een gesprek is dat we onze mening veranderen, een nieuwe weg inslaan of ons voornemen om ons leven te beteren. De aanpassingen die we op die momenten in onze ziel aanbrengen, zijn meestal klein, eenvoudig, gradueel, vertroostend en productief.’¹⁰

We streven naar alles wat ‘deugdzaam, liefelijk, of eerzaam of prijzenswaardig is’ — zelfs in onze vrije tijd (Geloofsartikelen 1:13). Als vertegenwoordiger van Jezus Christus moeten we erop staan ‘dat alles wat [we] lezen of [bekijken] ons iets goeds leert of [onszelf] of [ons gezin] versterkt.’ We dienen ons ook in onze vrijetijdsbesteding bezig te houden met ‘zinvolle, bewust gekozen acties […] die er mede toe [leiden] dat we ons de visie van onze hemelse Vader eigen maken.’¹¹

We weten dat een dergelijke deugdzame, liefelijke en prijzenswaardige ontspanning — met media die de moeite waard zijn — ons opbouwt, ons voorbereidt op beproevingen, en ons discipelschap versterkt.