Mga Gasa sa Kalinaw

Mapasalamaton ko nga makigbahin niini nga selebrasyon sa Pasko uban kaninyo. Ang atong katuyoan mao ang pagpasidungog sa Ginoo nga si Jesukristo. Panghinaot nato ang pag-angkon sa tinuod nga diwa sa Pasko sa atong kaugalingon ug sa atong mga gimahal. Kana nga diwa gihulagway pinaagi sa kalinaw—dili politikanhong kalinaw, kay natawo ang Manluluwas sa panahon sa labihang kahadlok ug kabalaka mao nga mikagiw ang Iyang pamilya isip mga refugee sa Ehipto; dili ekonomikanhong kalinaw, kay natawo man Siya ug gipahigda sa pasungan; ug dili gani kalinaw nga ang tanang regalo giputos, mga kahoyng gidayan-dayanan, lamesang giandam, kay kana nga kalinaw kadiyot lamang. Ang kalinaw sa Pasko mao ang “kalinaw sa Dios, nga lapaw sa tanang panabut.”¹ Kalinaw kini nga gisaad ni Apostol Pablo nga “magabantay sa [atong] kasingkasing ug hunahuna pinaagi kang Kristo Jesus.”² Ug eksakto si Pablo. Moabut kanang kalinaw nga atong gipangita pinaagi lamang ni Jesukristo.

Ang uban kanato nagpuyo sa matahum ug malinawong palibut, gani nagsinati kita og kasamok sa sulod. Ang uban mobati og kalinaw ug hingpit nga kalinaw bisan sa grabing mga kapildihan, trahedya, ug padayong mga pagsulay.

Sa tanan nga moanhi sa pagka-mortal, miingon ang Manluluwas, “Sa kalibutan aduna kamoy kagul-anan.”³ Apan gihatag Niya kining talagsaon nga saad sa Iyang mga disipulo atol sa Iyang mortal nga pangalagad: “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw; kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw.”⁴ Makahupay ang pagkasayud nga kining saad sa personal nga kalinaw padayon alang sa tanan Niyang mga disipulo sa pakigsaad karon.

Saad kini nga gisaad gani sa gabii gayud sa Iyang pagkatawo. Dihang gibalita sa langitnong mga mensahero ang pagkatawo sa Manluluwas, miingon sila, “Himaya sa Dios sa kalangitan, ug sa yuta panagdait.”⁵

Niining bulahan nga panahon sa tuig, kita—labaw pa sa una—mangita og kalinaw pinaagi sa Tighatag sa tanang gasa. Akong tinguha karon nga ipakigbahin lang ang pipila sa daghang paagi nga mapalambo nato ang kalinaw nga atong nasinati niining panahona, sa tibuok tuig nga moabut.

Una, sama sa nanganta nga mga anghel sa gabii sa Iyang pagkatawo, mobati kita og kalinaw samtang maglipay kita sa atong Manluluwas nga si Jesukristo. Kita “makaduol [ug] simbahon siya.”⁶

Ang pasko mao ang selebrasyon sa pagkatawo. Kitang tanan mibati sa kaanindot nga makakita og bag-ong matawo nga bata. Gibati nato ang pagpaubos nga makita ang milagro sa gagmay’ng binuhat ug sa mga saad sa umaabut. Gibati nato ang kalumo. Gibati nato ang pasalamat. Gibati nato ang kalinaw. Ug anaa ang pagbati sa gugma diha sa atong mga kasingkasing nga nagdasig kanato sa paghatag ug sa pagkalumo samtang hinumduman ug saulugon nato ang iyang pagkatawo. Kay ang Pasko usa ka selebrasyon sa pagkatawo nga walay ikatandi. Ang pagkatawo ni Jesus nakita na sa mga propeta sa Dios dugay nang katuigan. Kini nga pagkatawo mao’y katumanan sa saad ngari kanato didto sa kalibutan sa espiritu sa mapinanggaong Amahan sa Langit. Kini mao ang pagkatawo sa usa ka gisaad nga Mesiyas.

Ang mga pulong akong mahinumduman ug mosulod sa akong kasingkasing sa matag Kapaskohan. Madungog nako ang sadya nga pagpanganta sa choir: Kay ngari kanato usa ka bata matawo, ngari kanato usa ka anak nga lalaki ihatag; ug ang pangagamhanan kinahanglan nga maanaa sa iyang abaga; ug ang iyang ngalan pagatawgon og Katingalahan, Magtatambag, Ang Makagagahum nga Dios, Ang Walay Katapusan nga Amahan, Ang Prinsipe sa Kalinaw.”⁷

Akong mahinumduman ang unang higayon nga nabati kana nga mga pulong mao kadtong naglingkod ko sa balkonahi sa Salt Lake Tabernacle. Ang choir nanganta sa musika ni Handel. Akong mahinumduman nga duna koy gibati sa akong kasingkasing. Bata pa ko niadto. Mas gulang na ko karon ug nahibalo ko unsa kadto nga pagbati. Espiritu Santo kadto, kansang pakig-uban gitanyag kanako sa otso anyos pa ko. Ang Espiritu mipanghimatuod sa akong kasingkasing nga ang mga pulong nga akong nadungog nianang gabhiona tinuod.

Ang batang natawo sa Bethlehem dugay na mao ang Anak sa Dios, ang Bugtong nga Anak sa Amahan. Kadtong miluhod sa Iyang atubangan miadto sa pagsimba sa Manluluwas. Siya ang Kordero sa Dios, gipadala sa pagbugto sa higot sa kamatayon. Siya mianhi uban sa gahum nga mopas-an sa atong mga kasubo ug sa kasakit aron masayud unsaon Niya sa pagtabang kanato. Ug Siya natawo aron tubson ang atong mga sala kutob sa Iyang mahimo:

Ang akong pagbati didto sa balkonahi sa Tabernacle nianang gabhiona gilangkuban sa pagtuo ug paglaum. Gibati nako ang pagtuo tungod kay “kanato ang bata natawo” Makalaum ko sa akong kasingkasing nga ang kamatayon dili maoy katapusan. Mabanhaw ako, ug ang kapait sa kamatayon matangtang alang sa tanang anak sa Langitnong Amahan.

Bisan pa, mas labaw ang akong gibati, labaw pa gayud. Mibati ko og paglaum tungod Kaniya, makasunod ug makaalagad ako Kaniya ug mabag-o ngadto sa kinabuhi’ng espirituhanon. Tungod sa gasa sa Iyang pagkatawo, ang akong kasingkasing ug tanang kasingkasing sa katawhan mausab nga masama sa usa ka gamayng bata—putli, limpyo, ug takus nga mobalik ngadto sa Dios kinsa mihatag kanato og Manluluwas ug mihatag sa paagi nga makabalik Kaniya. Akong gibati ang pasalamat ug kalinaw, ug mao usab kitang tanan tungod sa gasa sa Amahan ug sa Anak.

Ikaduha, sama sa mga tigbalantay kinsa nakakita sa batang si Kristo ug “gipanugilon ang pulong”⁹ ang malipayong balita sa Iyang pagkatawo, atong matudlo ang kalinaw diha sa atong pamilya ug sa uban nga atong gihigugma. Atong mahimo ang pinakamaayo kon ablihan nato ang kasulatan diha sa ilang hunahuna ug kasingkasing.

Sa gagmay pa ang among mga anak, naghimo mi og Christmas pageant nga ang tanang pulong gikan sa kasulatan. Among gihimo ang pageant sa Gabii sa Pasko. Daghan kaninyo nakahimo na og ingon niana.

Ang sinugdanan sa among pageant diyutay ra ang apil, tanan midula sa mga bahin gikan sa kasulatan. Ako si Jose, ang akong asawa si Maria, ug ang monyeka mao ang batang si Kristo. Sa kadugayan napuno na sa entrante. Gidugangan namo og gamay nga aktor nga nagdala sa batang si Jesus, dayon nangabut ang mga tigbalantay—nagsul-ob og mga bathrobe—sa pagsimba sa pasungan, ug sunod nadugangan namo og mga hari nga nagbitbit og mga karton sa mutya sa pagtahud sa bag-ong natawo nga Hari.

Human sa pipila ka tuig, gisugdan namo ang pageant nga dunay bata nga nagdala sa papel ni Samuel nga Lamanite nagbarug sa pagpamatuod uban ang propetikanhong gahum sa umaabut nga pagkatawo sa gisaad nga Mesiyas. Sa katapusan, nadugangan namo ang dili matuohong katawhan nga nagdala og mga aluminum foil nga linukot aron ibato kang Samuel samtang nagbarug siya nga ibabaw kanila. Matag tuig, samtang ang mga sakop sa masuk-anong mangugukod nagkalig-on ug hanas na, pahinumduman gayud namo sila nga si Samuel dili gayud maigo tungod kay protektado siya sa sulugoon sa Dios—ug tungod kay nagdapit kami ug nagselebrar og kalinaw!

Nagkinahanglan kami og porsyon para sa gagmayng mga bata mao nga gidugangan namo og karnero ug gagmayng karnero nga magkamang luyo sa mga tigbalantay padulong sa pasungan.

Apan milabay ang panahon—kay mao gayud. Nanagko na ang mga entrante, ug karon balik na usab kami sa sinugdanan. Gipanid-an nako kadtong mga Joseph, mga Maria, mga tigbalantay, mga karnero, ug mga hari nga nagpadayon sa pagtudlo sa kaugalingon nilang mga minahal bahin sa Manluluwas ug sa kalinaw nga nahimong posible tungod sa Iyang pagkatawo.

Napanalanginan sila nga makakat-on sa mga porsyon nga ilang gidula sa among pageant nga mahitungod sa Manluluwas ug nganong gihigugma namo Siya. Nagpasalamat ko nga ang among mga anak ug ang ilang mga anak nakakita nga among gitahud ang batang si Jesus, natawo nga mahimong sakripisyo nga walay katapusan, ang dili kabayran nga gasa sa kalinaw nga gihatag sa Langitnong Amahan sa tanan Niyang mga anak.

Ikatulo, sama sa mga Mago, makahatag kita og mga gasa sa gugma ug kalinaw isip mga disipulo sa nabanhaw nga Ginoo. .

Si Bishop Sellers sa Rexburg, Idaho, mihimo niini sulod sa mga katuigan human siya gitawag sa pagka-bishop. Ang chapel sa iyang ward duol ra sa highway nga molatas sa gamay nga lungsod. Niadtong mga adlaw nga walay matrabahoan, daghang nagkalisud nga tawo nagsigi og pamalhin bisan asa, nangandoy nga makakita og mga paagi nga makasustiner sa kinabuhi. Kasagaran mangita sila og usa ka bishop sa Santos sa Ulahing Adlaw alang sa tabang. Sa kasagaran, ang mga bishop nga ilang maduol modala nila ngadto sa balay ni Bishop Sellers.

Dunay rason niana. Ang pamilyang Sellers modawat og mga estranghero nga nanginahanglan. Imbis mangaon nga sila rang pamilya, usa o duha, o usahay mas daghan pa nga estranghero ang naa sa lamesa. Human ang mga bisita matagbaw sa lamiang pagkaon nga inandam ni Sister Sellers, hatagan sila sa bishop og jacket gikan sa mga surplus nga supply nga mga jacket sa army nga iyang pinalit.

Human masul-ob ang init nga jacket ug maggunit og lain pang pinutos nga pagkaon nga inandam ni Sister Sellers, manggawas sila sa tingtugnaw nga may init nga kasingkasing. Ang mga panan-awon ug mga tunog ug pagbati nianang adlawa magpabilin kanila sa ilang paglakaw. Tungod kay ang ubang pinakabugnawng panahon atol man sa Kapaskohan ug tungod sa tradisyon sa pamilya sa tibuok tuig nga kamanggiloy-on, ang mga anak sa panimalayng Sellers nagdala og panumduman nga nakahimo sa buhaton unta sa Manluluwas—ug sa pagbuhat niini alang Kaniya.

Kamo ug ang inyong pamilya makahimo og kaugalingon ninyong mga tradisyon sa Pasko nga haum sa inyong kahimtang, apan may mga butang kini nga managsama. Magpaduol kini sa mga kasingkasing ngadto sa Manluluwas. Ug maglakip kini sa mga buhat sa kamabination nga suportado sa Manluluwas. Miingon siya:

“Kay gigutom ako, ug inyo ako nga gipakaon: Giuhaw ako ug inyo ako nga gipainom: Nadumuluong ako ug gihinangop ninyo ang pagpasaka kanako:

“Hubo ako ug inyo ako nga gibistihan: Nagmasakiton ako ug inyo ako nga giduaw: Nabilanggo ako ug miadto kamo kanako.”¹⁰

Ug Siya moingon, “Sa pagkatinuod, magaingon ako kaninyo, nga maingon nga gibuhat ninyo kini sa usa sa mga labing gagmay niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.”¹¹

Ang mga anghel, mga tigbalantay, ug mga Mago nagtinguha ug nakakaplag og kalinaw tungod sa ilang pagtuo kang Jesukristo. Mao usab kamo. Ang pagkatawo sa Manluluwas mao ang gasa nga maghimong posible sa Amahan sa paghatag kanato og “kalinaw niini nga kalibutan, ug kinabuhi nga dayon diha sa kalibutan nga umaabut.”¹² Naninggit kita sa kalipay didto sa kalibutan sa espiritu dihang nadungog nato ang saad. Ang kalinaw ug kalipay mobalik kanato kon atong madungog ang mga pulong nga giawit nag-ingon nga anaa ang mahigugmaong saad:

Mag-ampo ko nga ang kalinaw moabut ug maanaa sa matag usa kanato samtang maghinumdon kita, maghigugma, ug magsimba sa mapinanggaon natong Langitnong Amahan pinaagi sa pagtuman sa atong mga pakigsaad diha Kaniya. Unta kanunay kitang mahinumdom sa serbisyo ug kamabination ni Jesukristo nga gihatag atol sa mortal Niya nga pagpangalagad—ug hukman ang paghimo sa maong butang.

Mopamatuod ko nga si Jesukristo, ang hinigugmang Anak sa Amahan. Akong ipamatuod nga si Presidente Thomas S. Monson ang buhing propeta sa Dios. Ang iyang panghinaot ug usab sa Unang Kapangulohan nga kamo niini nga kapaskohan ug sa kanunay makabaton sa pagbati nga kalipay, gugma, ug kalinaw nga gisaad sa Manluluwas ngadto sa matinud-anon ug matugyanon Niyang mga disipulo. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.