Mga Propetikanhong Pagpahibalo sa Pagkatawo ni Kristo

Panahon sa Pasko, kitang mga tumutuo magsaulog sa pagkatawo ni Jesukristo, ang Bugtong Anak sa Dios, ang Amahan sa Kahangturan. Isip kabahin niining Debosyonal sa Pasko sa Unang Kapangulohan nga naghatag og sumbanan sa atong pagsaulog, mamulong ko sa propetikanhong mga pahibalo mahitungod sa Iyang pagkatawo.

Walay mas mahinungdanon pa nga pahibalo kay sa pagpakita sa anghel ngadto ni Maria.

“Ang manolunda miingon kaniya, Ayaw kalisang, Maria, kay naangkon mo ang kahimuot sa Dios.

“Ug, tan-awa, magasamkon ikaw ug igaanak mo ang usa ka bata nga lalaki, ug siya imong paganganlan si Jesus.

“Siya mahimong bantugan ug pagatawgon nga Anak sa Labing Halangdon: ug kaniya igahatag sa Ginoong Dios ang trono sa iyang amahan nga si David:

“Ug iyang pagaharian ang banay ni Jacob hangtud sa kahangturan; ug walay pagkatapos ang iyang gingharian” (Lucas 1:30–33).

Ang mortal nga pagkatawo ug kinabuhi ug kamatayon sa Anak sa Dios mahinungdanon sa plano sa Langitnong Amahan sa“pagpahinabo sa pagka-imortal ug kinabuhi nga dayon sa tawo” (Moises 1:39). Sa wala pa malalang ang kalibutan, si Jesukristo gipili nga mosinati og mortal nga kinabuhi ug mahimong Manluluwas nga gikinahanglan sa pagpatuman niana nga plano (tan-awa sa Moises 4:2). Gisugo si Amahang Adan sa paghalag og mga sakripisyo isip “usa ka pagkasama sa sakripisyo sa Bugtong Anak sa Amahan, nga puno sa grasya ug kamatuoran. Busa, [siya gitudloan], ikaw mobuhat sa tanan nga imong buhaton diha sa ngalan sa Anak, ug ikaw maghinulsol ug motawag sa Dios diha sa ngalan sa Anak hangtud sa kahangturan.” (Moises 5:7–8).

Diha sa basahon ni Moises mabasa usab nato ang pagpasabut sa Dios niini, Iyang “laraw sa kaluwasan ngadto sa tanan nga mga tawo, pinaagi sa dugo sa akong Bugtong Anak, kinsa moabut sa tunga-tunga sa panahon” (Moises 6:62). Ang Dios nga Amahan misugo kanato nga maghinulsol ug magpabunyag “diha sa ngalan sa akong Bugtong Anak, kinsa puno sa grasya ug kamatuoran, nga mao si Jesukristo, ang bugtong ngalan nga ihatag ubos sa langit, diin ang kaluwasan moabut ngadto sa mga katawhan” (Moises 6:52).

Si Isaias, usa ka bantugang propeta sa Daang Tugon, mipahibalo sa pagkatawo sa Mesiyas. “Ang Ginoo gayud maoy mohatag kaninyo og usa ka timaan,” mideklarar siya. “Ania karon, ang usa ka ulay manamkon, ug magaanak og usa ka anak nga lalaki, ug pagatawgon ang iyang ngalan Emmanuel” (Isaias 7:14).

Si Isaias mideklarar usab:

““Kay alang kanato ang usa ka bata natawo, alang kanato ang usa ka anak nga lalaki gihatag: ug ang kagamhanan igatungtong sa iyang abaga: ug ang iyang ngalan pagatawgon Kahibulongan, Magtatambag, Dios nga Makagagahum, Amahan nga walay Katapusan, Prinsipe sa Pakigdait”.

“Sa kauswagan sa iyang kagamhanan ug sa pakigdait walay katapusan, ibabaw sa trono ni David, ug sa ibabaw sa iyang gingharian, aron sa pagtukod niini, ug sa pagtuboy niini nga may hustisya ug pagkamatarung sukad karon bisan hangtud sa walay katapusan” (Isaias 9:6–7).

Ang pagkatawo ni Jesukristo gipadayag usab sa mga propeta sa Basahon ni Mormon. Unom ka gatus ka tuig sa wala pa matawo ang Manluluwas, si Lehi mitudlo nga ang Dios mopasanay taliwala sa mga Judeo og “usa ka Mesiyas, o, sa lain nga mga pulong, usa ka Manluluwas sa kalibutan” (1 Nephi 10:4).

Si propeta Abinadi mideklarar:

“Wala ba si Moises managna ngadto kanila mahitungod sa pag-anhi sa Mesiyas, ug nga ang Dios motubos sa iyang mga katawhan? Oo, ug gani tanan nga mga propeta kinsa nakapanagna sukad ang kalibutan nagsugod—sila wala ba makapamulong og kapin o kulang mahitungod niini nga mga butang?”

“Sila wala ba mag-ingon nga ang Dios sa iyang kaugalingon manaog taliwala sa mga katawhan, ug modala diha kaniya sa hulagway sa tawo, ug molakaw uban sa dako nga gahum diha sa ibabaw sa yuta? ” (Mosiah 13:33–34).

Si propeta Nephi mirekord kon sa unsang paagi ang usa ka anghel mipakita kaniya sa usa ka birhen diha sa siyudad sa Nazaret, namahayag, “Tan-awa, ang birhen nga imong nakita mao ang inahan sa Anak sa Dios, sumala sa kahimtang sa unod” (1 Nephi 11:18).

““Ug nahinabo [si Nephi misulat] nga ako nakakita nga siya gibayaw sa Espiritu; ug human siya ibayaw sa Espiritu sulod sa usa ka panahon ang anghel namulong ngari kanako, nag-ingon: Tan-awa!

““Ug ako mitan-aw ug nakakita sa birhen pag-usab, nagkugos og bata diha sa iyang mga bukton.

““Ug ang anghel miingon ngari kanako: Tan-awa ang Kordero sa Dios, oo, gani, ang Anak sa Amahan sa Kahangturan!” (1 Nephi 11:19–21; tan-awa usab sa Alma 7:9–10).

Kitang tanan pamilyar sa unang pahibalo human sa pagkatawo ni Jesus. Dunay dakong kahulugan ang kamatuoran nga gihimo kining langitnong pahibalo ngadto sa grupo nga, gisultihan kita, labing ubos sa katilingban nianang panahona.

“Ug niadtong dapita may mga magbalantay sa mga karnero didto sa sibsibanan, nga nanagtukaw sa kagabhion sa pagbantay sa ilang mga hayop.

“Ug mitungha kanila ang usa ka manolunda sa Ginoo, ug ang himaya sa Ginoo misidlak libut kanila, ug sila giabut ug dakung kalisang.

“Apan ang manolunda miingon kanila, Ayaw na kamo kalisang; kay tan-awa, gidad-an ko kamog maayong balita sa dakung kalipay nga magaabut sa tanang mga tawo.

“Kay alang kaninyo natawo karon sa lungsod ni David ang Manluluwas nga mao ang Kristo nga Ginoo …

“Ug sa kalit diha uban sa manolunda ang usa ka langitnong panon nga nanagdalayeg sa Dios ug nanag-ingon,

“Himaya sa Dios sa kalangitan, ug sa yuta panagdait sa mga tawo, nga iyang gikahimut-an.” (Lucas 2:8–11, 13–14).

Ang pagkatawo sa Manluluwas gisundan sulod sa pipila lang ka adlaw sa managlahing mga pahibalo ngadto sa duha ka balaan nga mga tawo—nga ang tawag nato karon mga temple worker:

“Ug didtoy usa ka tawo sa Jerusalem nga ginganlan si Simeon; ug kining tawhana matarung ug masimbahon, nga nagpaabut sa paglipay sa Israel: ug ang Espiritu Santo diha kaniya.

“Ug gipadayag kaniya sa Espiritu Santo nga siya dili una mamatay, samtang dili pa niya makita ang Kristo sa Ginoo.

“Ug minandoan sa Espiritu siya misulod sa templo: ug sa diha nga ang batang Jesus nadala na sa iyang mga ginikanan ngadto sa sulod aron pagahimoan sumala sa nabatasan sa kasugoan,

“si Simeon mikugos kaniya diha sa iyang mga bukton ug midalayeg sa Dios, ug miingon,

“Ginoo, itugot na karon nga ang imong ulipon magabiya nga malinawon, sumala sa imong pulong:

“Kay ang akong mga mata nakakita na man sa kaluwasan nga gikan kanimo” (Lucas 2:25–30).

Ang ikaduhang pahibalo gihimo ngadto sa usa ka balaang babaye, diha usab sa templo. Si Anna, kinsa gitawag sa kasulatan nga “propeta nga babaye, … tigulang na kaayo, …

“Ug [siya] nabalo hangtud nga may kawaloan ug upat ka tuig na ang iyang kagulangon. Siya wala mopahawa sa templo, hinonoa nagpadayon siya sa pagsimba sa maadlaw ug sa magabii pinaagi sa pagpuasa ug pag-ampo.

“Ug sa paghiduol niya niadtong tungura, siya nagpasalamat sa Dios ug misulti mahitungod sa bata ngadto sa tanang nanagpaabut sa pagtubos sa Jerusalem” (Lucas 2:36–38).

Ang mga panagna ug mga pahibalo nga bag-o lang gikutlo naghisgot sa unang pag-anhi sa Manluluwas. Nangandam na kita karon sa Ikaduhang Pag-anhi sa Ginoo, usa ka panahon nga mahinamong gihulat sa mga tumutuo ug gikahadlukan o gilimud sa mga dili tumutuo. Gisugo kita nga “[mo]barug … sa balaan nga mga dapit, ug ayaw pagbalhin, hangtud ang adlaw sa Ginoo moabut; kay tan-awa, kini moabut sa labing madali” (D&P 87:8). Kadtong “balaan nga mga dapit” siguradong naglakip sa templo ug sa mga pakigsaad niini nga matinud-anong gituman, panimalay diin ang mga anak gipakabililhon ug gitudloan, ug ang atong lain-laing mga katungdanan nga gihatag pinaagi sa awtoridad sa priesthood, lakip ang mga misyon, mga templo, ug uban pang calling nga matinud-anong gibuhat diha sa mga branch, ward ug stake.

Samtang mangandam kita alang sa Iyang Ikaduhang Pag-anhi, ug samtang mobarug kita sa balaang mga dapit, kita magpadayon sa pag-obserbar sa Pasko dili lang isip panahon sa “mga Pagtimbaya,” o “Malipayong mga Holiday” apan isip pagsaulog sa pagkatawo sa Anak sa Dios ug isip panahon sa paghinumdom sa Iyang mga pagtulun-an ug sa mahangturong kahulugan sa Iyang Pag-ula. Nag-ampo ko nga magmatinud-anon kita sa pagbuhat niini.

Mopamatuod ko sa kamatuoran niini nga mga butang sa pangalan Niya kansang pagkatawo atong gisaulog gani sa pangalan ni Jesukristo, amen.