យើងនិយាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ យើងអររីករាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ

ឆាដ អេច វិប

អ្នកគ្រប់គ្រងថ្នាក់សិក្ខាសាលា និង ថ្នាក់វិទ្យាស្ថានសាសនា

ការចាក់ផ្សាយអំពីការបំពាក់បំប៉នថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងថ្នាក់វិទ្យាស្ថានសាសនាប្រចាំឆ្នាំ • ថ្ងៃទី ១២ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៨ • មហោស្រពមជ្ឈមណ្ឌលសន្និសីទ

សូមអរគុណ វាពិរោះណាស់ ។ យើងមានពរជាខ្លាំង ។ វាគឺជាឯកសិទ្ធិមួយដែលយើងបានជួបជុំគ្នាជាមួយបងប្អូនថ្ងៃនេះ ។ សូមអរគុណចំពោះអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលបងប្អូនទាំងអស់គ្នាកំពុងធ្វើ ។ យើងស្រឡាញ់បងប្អូន ហើយយើងចូលចិត្តបម្រើជាមួយបងប្អូន ។

ក៏ដូចជាបងប្អូនជាច្រើនដែរ ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំគិតអំពីឱកាសដែលយើងបង្រៀនដល់យុវវ័យ និងយុវមជ្ឈិមវ័យនៃសាសនាចក្រ ហើយជារឿយៗខ្ញុំគិតអំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្រៀនពួកគេដោយអំណាចកាន់តែខ្លាំងនៅក្នុងការជួយពួកគេឲ្យស្ថាបនា និងតោងជាប់សេចក្តីជំនឿឲ្យស៊ីជម្រៅលើព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ កាលខ្ញុំពិចារណាពីសំណួរដ៏សំខាន់នេះ ខ្ញុំបានគិតដល់គំនិតដែលអែលឌើរ ក្លាក បានចែកចាយកាលពីខែមករាមុនជាមួយយើង កាលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា ការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យរៀនអំពីទ្រង់ ដំបូងមានន័យថា យើងត្រូវរៀនស្គាល់ទ្រង់ ។ ហើយទីពីរគឺយើងត្រូវរៀនមកពីទ្រង់ ។ លោកបានស្រង់សម្ដីអែលឌើរ នែល អេ ម៉ាកស្វែល ដែលបានយោងទៅការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឲ្យ « រៀនពីយើង » ហើយបានបន្ថែមថា « គ្មានផ្លូវណាផ្សេងទៀតដើម្បីរៀនឲ្យស៊ីជម្រៅទេ » ។^១

ខ្ញុំបានយល់ និងជឿថា របៀបដ៏សំខាន់បំផុតតែមួយគត់ដែលយើងអាចជួយបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់ជំនាន់ដែលកំពុងធំឡើងគឺ ត្រូវដាក់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាចំណុចកណ្ដាលនៃការបង្រៀន និងការរៀនសូត្ររបស់យើងឲ្យកាន់តែពេញលេញ តាមរយៈការជួយសិស្សយើងឲ្យមកស្គាល់ទ្រង់ រៀនពីទ្រង់ ហើយខិតខំក្លាយដូចជាទ្រង់កាន់តែខ្លាំងឡើង ។ រាល់ថ្ងៃ យើងត្រូវតែ « និយាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ … អររីករាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ … [ ហើយ ] ផ្សាយអំពីព្រះគ្រីស្ទ » ។^២

បងប្អូនជាច្រើនបានចាប់ផ្ដើមឆ្លើយតបនឹងការអញ្ជើញនេះរួចហើយ ដោយការរៀបចំមេរៀនដោយគិតដល់គំនិតទាំងនេះក្នុងចិត្ត ហើយស្វែងរកឱកាសដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងអំពីគុណលក្ខណៈដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ ព្រះចេសា្ដដ៏គ្មានកំណត់របស់ទ្រង់ ព្រមទាំងក្ដីស្រឡាញ់ដ៏និរន្ដររបស់ទ្រង់ ។ នៅក្នុងថ្នាក់រៀនទាំងនេះ វាមានការកើនឡើងនៃឥទ្ធិពលពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ការបង្ហាញអំណរគុណចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែខ្លាំង និងការអនុវត្តដែលរឹតតែមានអត្ថន័យ និងពាក់ព័ន្ធរឿងផ្ទាល់ខ្លួន ព្រមទាំងមានយុវវ័យកាន់តែច្រើនធ្វើសកម្មភាពដោយក្ដីជំនឿ ។

ប្រាកដណាស់ វិធីដ៏សំខាន់បំផុតដែលយើងអាចជួយសិស្សរបស់យើងមកស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺ ជួយពួកគេរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពដ៏ពិសិដ្ឋ ហើយរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់ពួកគេ ។^៣ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យសក្ដិសមនឹងពរជ័យនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺត្រូវជួយគេឲ្យស្គាល់ និងធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប៉ុន្ដែមានរឿងផ្សេងទៀតដែលយើងអាចធ្វើបាន ខណៈពួកគេនៅជាមួយនឹងយើង ដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យពឹងផ្អែកលើទ្រង់ និងលើការបង្រៀន និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។

មកដល់ត្រង់នេះ ខ្ញុំសូមផ្ដល់យោបល់បួនយ៉ាងដែលធ្វើឲ្យយើងអាចដាក់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់តែនៅកណ្ដាលនៃការរៀនសូត្រ និងការបង្រៀនរបស់យើងរាល់ថ្ងៃ ។

១. ផ្ដោតលើងារ តួនាទី អាកប្បកិរិយា និងគុណលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

ដំបូង សូមផ្ដោតលើងារ តួនាទី លក្ខណៈសម្បត្តិ និងលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានអញ្ជើញយើងឲ្យ « ដាក់សេចក្ដីយោងបទគម្ពីរអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងTopical Guide ឲ្យទៅជាកម្មវិធីសិក្សាសំខាន់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ [ យើង ] » ។^៤ ការអញ្ជើញនេះមានបំណងជួយយើងឲ្យចេះដឹងច្រើនជាងការគ្រាន់តែដឹងពីអ្វីៗដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើ ហើយវាជួយយើងឲ្យស្គាល់ទ្រង់—គុណលក្ខណៈ និងលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ទ្រង់ ។

ឧទាហរណ៍ ងារមួយរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺព្រះដ៏បង្កបង្កើត ។ នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះវរបិតាទ្រង់ នោះព្រះយេស៊ូវបានបង្កើតស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ។ ព្រះដ៏បង្កបង្កើតក៏ជាតួនាទីដ៏ទេវភាពមួយរបស់ទ្រង់ដែរ ហើយវាប្រាប់ពីលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ ។ កាលយើងសិក្សាពីរបៀប និងមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្កើតផែនដីនេះ នោះយើងអាចសួរថា « តើការណ៍នេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីទ្រង់ ? តើវាបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះរាជបំណង ក្ដីស្រឡាញ់ និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ? តើគុណលក្ខណៈដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអ្វីខ្លះដែលបានបើកសម្ដែងឡើងនៅក្នុងតួនាទីរបស់ទ្រង់ជាព្រះដ៏បង្កបង្កើត ? »

បងប្អូនប្រហែលជាចាំថា ប្រធាន ប៊យដ៍ ឃេ ផាកកឺ ជាវិចិត្រករដ៏ចំណានម្នាក់ដែលចូលចិត្តឆ្លាក់សត្វចាបឈើ ។ ថ្ងៃមួយ លោកជាអ្នកដំណើរក្នុងឡានមួយដែលបើកដោយអែលឌើរ អេ សៀដ័រ ធូថល ហើយមានរូបចម្លាក់មួយរបស់លោកដាក់នៅលើកៅអីឡានខាងក្រោយ ។ នៅផ្លូវបំបែក អែលឌើរ ធូថល បានជាន់ហ្វ្រាំងយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យរូបចម្លាក់នោះធ្លាក់ដាំក្បាលចុះ ហើយបែកខ្ទេច ។ អែលឌើរ ធូថល បានភ័យរន្ធត់ជាខ្លាំង ប៉ុន្ដែប្រធាន ផាកកឺ មិនរន្ធត់សោះ ។ លោកបាននិយាយធម្មតាថា « មិនអីទេ ។ ខ្ញុំបានធ្វើវា ។ ខ្ញុំអាចជួសជួលវាបាន » ។ ហើយគាត់បានធ្វើវា ។ លោកបានធ្វើឲ្យវាមាំជាងមុន ហើយថែមទាំងកែលម្អវាបន្ដិចទៀតផង ។ ប្រធាន ផាកកឺ បានពន្យល់ថា « តើនរណាបានបង្កើតអ្នក ? តើនរណាជាអង្គបង្កបង្កើតរបស់អ្នក ? គ្មានអ្វីណាមួយអំពីជីវិតរបស់អ្នកដែលទ្រុឌទ្រោម ឬខូចដែលទ្រង់មិនអាចជួលជុលវាបាននោះទេ ហើយទ្រង់នឹងធ្វើបាន » ។^៥

នៅពេលសិស្សរបស់យើងយល់ពីតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវជាអង្គបង្កបង្កើត ហើយកាលពួកគេពិចារណាពីដំណើររឿងព្រះគម្ពីរ ដែលថ្លែងសាក្សីអំពីព្រះចេស្ដាដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ដើម្បីជួលជុល និងព្យាបាលការបង្កើតរបស់ទ្រង់ នោះដួងចិត្តគេនឹងចង់បានអំណាច និងសេចក្ដីសន្យានោះនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់របស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេនឹងធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿដើម្បីទទួលបានព្រះចេស្ដាដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់មកជួសជុលអ្វីដែលបែកបាក់ក្នុងពួកគេ ។

ងារដ៏ពិសិដ្ឋមួយទៀតរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺព្រះប្រោសលោះ ។ ព្រះគម្ពីរបានយោងទៅរកទ្រង់តាមតួនាទីនេះចំនួន ៩៣០ ដង ។ តើងារនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីលក្ខណៈសម្បត្តិ និងគុណលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ ? តើព្រះចេស្ដាដ៏ប្រោសលោះរបស់ទ្រង់មានន័យយ៉ាងណាដល់អាលម៉ា សុល និងស្ដ្រីដែលគេតាមទាន់ថាបានប្រព្រឹត្តកំផិតនោះ ? តើវាមានន័យដូចម្ដេចចំពោះម៉ាថាយ ជាថៅកែតៀមស្រា និងអ្នកសរសេរដំណឹងល្អ ?

ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍រឿងនេះ កាលយើងរៀនពីការហៅរបស់ម៉ាថាយឲ្យធ្វើជាសាវកនៅក្នុងជំពូកដូចគ្នានឹងដំណើររឿងរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលសម្ដែងអព្ភូតហេតុនានា ហើយ « ប្រោសអស់ទាំងជំងឺរោគា និងជរាពិការក្នុងពួកបណ្តាជនឲ្យបានជា » ។^៦ មូលហេតុសម្រាប់អព្ភូតហេតុទាំងនេះគឺថា ព្រះយេស៊ូវ គឺ « មានចិត្តក្ដួល ដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា » ។^៧ ប៉ុន្ដែហេតុអ្វីម៉ាថាយតែម្នាក់ ក្នុងចំណោមអ្នកសរសេរដំណឹងល្អទាំងអស់ បានសរសេរបញ្ចូលការហៅរបស់លោកក្នុងចំណោមអព្ភូតហេតុទាំងនេះ ? វាអាចមានដំណើររឿងស្តីពីកាលប្រវត្តិមួយ ប៉ុន្ដែខ្ញុំគិតថា មានអ្វីមួយផ្សេងទៀតដែលយើងអាចរៀនបាន ។ តើវាអាចទេ ដែលថាម៉ាថាយបានដឹងថា អព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនោះគឺប្រោសលោះយើងដោយការអភ័យទោស ហើយស្រឡាញ់ លើកស្ទួយ និងបង្ហាញដល់មនុស្សនូវអត្តសញ្ញាណ និងសក្ដានុពលដ៏ពិតរបស់គេ ដូចជាទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់ម៉ាថាយនោះ ?

របៀបមួយទៀតដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ពីលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវនោះគឺ មិនគ្រាន់តែផ្ដោតលើព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែក៏លើអ្វីដែលព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះបង្រៀនយើងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរ ។ ឧទាហរណ៍ ហេតុអ្វីយើងបង្រៀនរឿងរបស់អាំម៉ូន ដែលកាត់ដៃរបស់ពួកដែលបានដេញចៀមរបស់ស្ដេចឡាម៉ូណៃ ? តើវាដើម្បីនិយាយពីភាពអស្ចារ្យរបស់អាំម៉ូនឬ ? ឬក៏រឿងនេះពិតជាអំពីភាពអស្ចារ្យរបស់ព្រះ ? តើរឿងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះអម្ចាស់ និងរបៀបដែលទ្រង់ប្រទានពរដល់អស់អ្នកដែលទុកចិត្តលើទ្រង់ ? ដំណើររឿងផ្ទាល់របស់អាំម៉ូនបញ្ចប់ដោយទីបន្ទាល់ដ៏សាទរនេះ ៖ « ខ្ញុំមិនអួតនៅក្នុងកម្លាំងខ្ញុំផ្ទាល់នោះទេ ។… ខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំគ្មានន័យអ្វីទាំងអស់ … ហេតុដូច្នេះហើយ … ខ្ញុំនឹងអួតពីព្រះរបស់ខ្ញុំវិញ ដ្បិតនៅក្នុងកម្លាំងរបស់ទ្រង់ ខ្ញុំអាចធ្វើគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ។^៨

ពីរបីខែមុន ខ្ញុំបាននៅជាមួយគ្រូបង្រៀនមួយក្រុមដ៏អស្ចារ្យ ខ្ញុំបានសុំឲ្យពួកគាត់រើសរឿង ឬព្រឹត្តិការណ៍ព្រះគម្ពីរណាមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាសនាចក្រ ហើយគិតដល់ការបើកសម្ដែងអំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះនៅក្នុងនោះ ។ គ្រូបង្រៀនទីមួយបានឆ្លើយថា « ពហុពន្ធភាព » ។ ដំបូងខ្ញុំគិតថា « អរគុណច្រើន ! អ្នករើសចំប្រធានបទដ៏ពិបាកមួយមែន » ។ ប៉ុន្ដែកាលយើងចាប់ផ្ដើមជជែក នោះរឿងដ៏អស្ចារ្យមួយបានកើតឡើង ។ ពួកគាត់ចាប់ផ្ដើមថ្លែងទីបន្ទាល់ចំពោះការពិតថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់គ្រប់រូប ហើយសព្វព្រះទ័យឲ្យមនុស្សមើលថែដល់ពួកគេ ។ គ្រូម្នាក់ទៀតថ្លែងពីព្រះឆន្ទៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីសុំឲ្យយើងធ្វើរឿងពិបាកៗ ប៉ុន្ដែថាទ្រង់គាំទ្រយើងជានិច្ច ហើយប្រទានរង្វាន់ចំពោះការគោរពប្រតិបត្តិរបស់យើង ។ គ្រូម្នាក់ទៀតបានថា ព្រះគឺដូចជាបុគ្គលម្នាក់ដែលស្រឡាញ់ក្រុមគ្រួសារ ហើយចង់ឲ្យកូនចៅទទួលការបង្រៀនពីឪពុកម្ដាយល្អ ។ កាលការសន្ទនាចេះតែបន្ដ ខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណបានថ្លែងជាសាក្សីអំពីលក្ខណៈ និងលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះ ថាយើងមានអារម្មណ៍កាន់តែជិតនឹងព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយថាយើងបានស្គាល់ និងស្រឡាញ់ពួកទ្រង់ខ្លាំងជាងមុន ។

ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គបង្កបង្កើតរបស់យើង ។ ទ្រង់ជាព្រះប្រោសលោះ និងព្រះរំដោះជាទីស្រឡាញ់ ពេញដោយការអភ័យ និងក្ដីមេត្តានៃយើង ។ ទ្រង់ក៏ជាអេម៉ាញូអែល កូនចៀមនៃព្រះ ព្រះមែស៊ី ព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃអ៊ីស្រាអែល និងជាអង្គនិពន្ធ និងអង្គបញ្ចប់នៃសេចក្ដីជំនឿយើង ។ កាលយើងផ្ដោតលើងារ តួនាទី លក្ខណៈសម្បត្តិ និងគុណលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ នោះព្រះវិញ្ញាណនឹងថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ នាំឲ្យមានការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ និងក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងចំពោះទ្រង់ ហើយមានក្ដីប្រាថ្នាកាន់តែខ្លាំងដើម្បីក្លាយដូចជាទ្រង់ ។

២. គូសបញ្ជាក់គំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

របៀបទីពីរដើម្បីដាក់ព្រះយេស៊ូវឲ្យនៅកណ្ដាលការបង្រៀនរបស់យើងនោះគឺ ត្រូវស្គាល់ និងគូសបញ្ជាក់ថា ទ្រង់គឺជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះ ជាអង្គតំណាង និងបង្ហាញពីគោលការណ៍ដំណឹងល្អទាំងអស់ ។^៩ ថ្មីៗនេះគ្រូរបស់យើងម្នាក់បានចែកចាយនឹងខ្ញុំថា សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសាររបស់ពួកគេ ពួកគេបានសម្រេចថាអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីម្ដងទៀត ។ ប៉ុន្ដែលើកនេះ ជាជាងផ្ដោតលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូល ពួកគេផ្ដោតសំខាន់លើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើ ។ ការផ្ដោតលើគំរូដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ក៏យាងឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ ។

ទោះបីជាពេលរឿងដែលយើងបង្រៀនមិនបានយោងទៅព្រះយេស៊ូវដោយផ្ទាល់ក្ដី ក៏យើងនៅតែអាចយោងទៅទ្រង់ថាជាគំរូនៃគោលការណ៍ដែលរឿងនេះចង់បង្ហាញបានដែរ ។ ឧទាហរណ៍ បន្ទាប់ពីរកមើល និងវិភាគគោលការណ៍មួយហើយ យើងអាចសួរថា « តើអ្នកអាចគិតពីគ្រាមួយក្នុងព្រះគម្ពីរ ជាពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើជាគំរូនៃគោលការណ៍នេះដែរឬទេ ? » ឬថា « តើអ្នកបានឃើញព្រះយេស៊ូវធ្វើជាគំរូដល់គោលការណ៍នេះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ឬជំនួសឲ្យអ្នកនៅពេលណាដែរ ? » ថ្មីនេះ មានគេសួរសិស្សម្នាក់នូវសំណួរនោះទាក់ទងទៅនឹងគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីភាពស្លូតបូត ។ គំនិត និងអារម្មណ៍របស់នាងបាននឹកដល់របៀបដ៏ស្រទន់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះតែងតែបានប្រព្រឹត្តដាក់នាង ។ នៅក្នុងថ្នាក់រៀនផ្ទាល់ បទពិសោធន៍នេះបានធ្វើឲ្យនាងមានក្ដីប្រាថ្នាកាន់តែខ្លាំងដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយស្លូតបូតជាងមុនដាក់មនុស្សដែលពឹងលើនាង ដូចដែលនាងពឹងលើព្រះអម្ចាស់ដែរ ។

អ្នកអាចរកសុសសព្វក្នុងសៀវភៅទាំងអស់ដែលមានសរសេរមក ក៏នៅតែរកមិនឃើញការបង្ហាញដ៏ប្រសើរជាងនេះអំពីគោលការណ៍ដំណឹងល្អនីមួយៗ ដូចដែលមាននៅក្នុងដំណើររឿងព្រះគម្ពីរអំពីព្រះយេស៊ូវ និងការងារបម្រើដ៏អស់កល្បរបស់ទ្រង់ដែរ ។ ការពិចារណាពីគំរូរបស់ព្រះអម្ចាស់ក្នុងតួនាទីរបស់ទ្រង់ជាព្រះយេហូវ៉ា ព្រះគ្រីស្ទក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏រស់ឡើងវិញ នឹងបង្កើនកម្លាំង ព្រមទាំងសមត្ថភាពដល់សិស្សរបស់យើងឲ្យធ្វើសកម្មភាពប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងសុចរិត ។ វាតម្រូវឲ្យយើងបង្រៀនលើសពីការពិភាក្សាអំពីសុជីវធម៌ និងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង ហើយភ្ជាប់សិស្សទៅនឹងព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រមទាំងផែនការនៃសុភមង្គលដ៏អស់កល្បជានិច្ចទៅទៀត ។

តាមរបៀបនៃការបង្ហាញ តើយើងអាចបង្រៀនគោលការណ៍នៃសេចក្ដីស្មោះត្រង់តាមរបៀបណា ? សាមញ្ញដូចជា « គោលនយោបាយដ៏ល្អបំផុត » ព្រោះមនុស្សនឹងទុកចិត្តយើងជាងមុន ប្រសិនបើយើងស្មោះត្រង់ឬ ? ឬក៏សេចក្ដីទៀងត្រង់ជារឿងសំខាន់ចំពោះលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ? ប្រសិនបើយើងត្រូវក្លាយដូចជាទ្រង់ តើយើងត្រូវតែរៀនធ្វើតាមគំរូដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ក្នុងការមានភាពស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងឬ ? ប្រភេទសំណួរដូចគ្នានេះអាចត្រូវគេសួរសម្រាប់រាល់គោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ។

អាសើរ ហិនរី ឃីង បានបង្រៀនពីគំនិតនេះយ៉ាងប្រពៃនៅពេលលោកមានប្រសាសន៍ថា « យើងជានិមិត្តរូប [ ល្អ ] នៅក្នុងបុគ្គលដ៏ពិតម្នាក់—គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ទ្រង់គឺជាបុគ្គលម្នាក់មិនមែនគោលការណ៍មួយទេ ជាបុគ្គលម្នាក់ដែលមានគោលការណ៍ទាំងអស់ ។ … ហើយការធ្វើតាមបុគ្គលម្នាក់ខុសគ្នាឆ្ងាយពីការធ្វើតាមគោលការណ៍មួយ ។ … យើងមិនចាំបាច់វែកញែកភាពស្មុគស្មាញខាងទស្សនវិជ្ជានៃសុជីវធម៌ឡើយ ។ វាមិនពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនោះទេ ។ យើងត្រូវសិក្សាដំណឹងល្អទាំងឡាយ រកមើលអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើ ហើយព្យាយាមរកមើលក្នុងខ្លួនយើងនូវអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើ ។ ព្រោះថា យើងត្រូវចាប់យកស្មារតីរបស់លោកចៅហ្វាយ ក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកចៅហ្វាយ ហើយដោយសារយើងបានជោគជាំក្នុងដំណឹងល្អ ទើបយើងដឹងថាយើងត្រូវតែធ្វើអ្វី ។ ដំណឹងល្អដែលយើងបានរក្សាទុកក្នុងខ្លួនយើង ធ្វើឲ្យយើងអាចមានអារម្មណ៍៍ដឹងពីអ្វីដែលយើងគួរតែធ្វើគ្រប់ពេលវេលានៅក្នុងស្ថានភាពជាក់លាក់មួយ » ។^១០

មានព្រះចេស្ដាកើតមាន នៅពេលយើងភ្ជាប់ការខិតខំយើងដើម្បីរស់នៅតាមដំណឹងល្អទៅនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប្រសិនបើយើងធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា យើងគ្រាន់តែធ្វើការដូចមនុស្សយន្ដ ឬថាការរស់នៅតាមដំណឹងល្អបានក្លាយជាបញ្ជីកិច្ចការដែលត្រូវធ្វើនោះ យើងអាចដាច់ចេញពីប្រភពនៃព្រះគុណ និងអំណរដែលយើងស្វែងរកហើយ ។ យើងអាចបានធ្វើរឿងអ្វីទាំងអស់ត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្ដែឃើញថា យើងនៅតែមិនល្អសព្វគ្រប់ ។ ដំណឹងល្អមិនមែនជាបញ្ជីនៃការទាមទារនោះទេ វាជាដំណឹងដ៏ល្អថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយកឈ្នះលើអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអង្គដ៏សំខាន់នៅក្នុងផែនការនៃព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ដើម្បីជួយយើងឲ្យក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ ទ្រង់ជាគំរូដ៏ឥតខ្ចោះនៃរបៀបដែលយើងត្រូវរស់នៅតាម និងជាប្រភពនៃព្រះចេស្ដាឲ្យកើតមានដ៏ទេវភាពដែលយើងត្រូវការ ។ កាលយើងរៀនធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់ ហើយភ្ជាប់ការខិតខំយើងដើម្បីរស់នៅតាមដំណឹងល្អទៅនឹងទ្រង់ នោះយើងនឹងរកឃើញអំណរក្នុងការធ្វើជាសិស្សទ្រង់ ។

៣. ស្វែងរកគំរូ និងស្រមោលនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

ទីបី យើងគួរតែស្វែងរកគំរូ និងស្រមោល ^១១ នៃព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកព្យាការី និងពួកបុរសស្ដ្រីដ៏ស្មោះត្រង់ផ្សេងទៀត កាលពួកគេត្រូវបានកត់ត្រាទុកក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ ដូចជាព្យាការីយ៉ាកុបបានបង្រៀនថា « អស់ទាំងអ្វីដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានដល់មនុស្សចាប់តាំងពីកំណើតលោកិយមកគឺជាគំរូអំពីទ្រង់ » ។^១២

ដោយសារតែគំនិតនេះ ពេលខ្ញុំបានបង្រៀនព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា នោះខ្ញុំបានបិទក្រដាសធំៗនៅលើជញ្ជាំងខាងក្រោយតុសិស្ស ។ នៅផ្នែកខាងលើក្រដាសនីមួយៗ ខ្ញុំបានសរសេរឈ្មោះព្យាការីព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់មួយ ។ នៅពេលយើងបានបញ្ចប់ការសិក្សាវគ្គមួយនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ខ្ញុំបានសុំសិស្សឲ្យគិតពីរឿងនានាដែលពួកគេបានរៀនអំពីព្យាការីដែលយើងបានសិក្សាហើយ និងពីរបៀបដែលបទពិសោធន៍របស់លោកបានធ្វើជាដាន ឬរំឭកពួកគេអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ បន្ទាប់ពីរៀនអំពីអ័ដាមហើយ សិស្សបានសរសេររឿងដូចជា « អ័ដាមគឺជាបុត្រាម្នាក់របស់ព្រះ » ។ « លោកមានជីវិតអមតៈ » ។ « លោកបានចូលទៅសួនច្បារ » ។ « លោកបានស្មគ្រ័ចិត្តលើកដាក់មកលើខ្លួនលោកនូវសេចក្ដីស្លាប់ ដើម្បីឲ្យយើងអាចរស់នៅបាន » ។ មិនយូរប៉ុន្មាន មានសិស្សម្នាក់បានសួរថា « តើយើងនៅតែនិយាយពីអ័ដាម ឬក៏យើងនិយាយពីព្រះយេស៊ូវ ? »

អំឡុងពេលនោះ មានសិស្សម្នាក់បានមកថ្នាក់រៀនមុនម៉ោងដើម្បីចែកចាយនឹងខ្ញុំពីបទពិសោធន៍របស់នាងក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ មួយយប់មុននោះ នាងបានអានអំពីលទ្ធផលនៃការធ្លាក់របស់អ័ដាមនៅក្នុងម៉ូសេ ៤ ដែលចែងថា « ដីនឹងដុះជាបន្លា ហើយនឹងអញ្ចាញឲ្យអ្នក » ។^១៣ ដោយសារនាងបានរៀនដើម្បីសួរសំណួរ « តើដំណើររឿងនេះថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ? » នោះនាងបានសួរថា « នៅពេលទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅអ័ដាម តើព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបទេថា នៅថ្ងៃណាមួយទ្រង់នឹងរងលទ្ធផលនៃការធ្លាក់ក្នុងន័យត្រង់ ជាការពាក់មកុដបន្លានោះ ? »

សិស្សរបស់យើងបានរកឃើញគំរូមួយទៀតនៅក្នុងជីវិតរបស់យ៉ូសែបនៃស្រុកអេស៊ីព្ទ ដោយរកឃើញជាង ៦០ របៀបដែលលោកជាគំរូមួយនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សិស្សបានបង្ហាញថា ពួកលោកទាំងពីរត្រូវឪពុកស្រឡាញ់ខ្លាំង តែត្រូវពួកបងៗស្អប់ ហើយបានលក់ទៅជាទាសករ ។ ពួកគេបានសម្គាល់ភាពស្រដៀងគ្នានៅក្នុងការល្បួងរបស់ពួកលោក និងការពិតដែលថា ព្រះគង់នៅជាមួយនឹងពួកលោកជានិច្ច ។ ទំនាក់ទំនងទាំងនេះហួសពីអ្វីមួយដ៏គួរចាប់អារម្មណ៍ដែលត្រូវកត់ទុកទៅទៀត ។ ជីវិតរបស់ពួកព្យាការីដ៏ជម្រើសនៃព្រះអម្ចាស់គឺជាគំរូនៃទ្រង់ ហើយបង្រៀនយើងអំពីលក្ខណៈដ៏ទេវភាពរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលប្រើដោយមានប្រសិទ្ធភាព កែវយឺតមួយឈុតនេះអាចជួយយើងឲ្យស្គាល់ព្រះយេស៊ូវកាន់តែច្បាស់ ហើយក្លាយដូចជាទ្រង់កាន់តែខ្លាំង ។

ថ្មីៗនេះគ្រីស្ទីភរិយាខ្ញុំ បានបង្រៀនដំណើររឿងព្រះគម្ពីរដូចគ្នានេះអំពីយ៉ូសែបនៃស្រុកអេស៊ីព្ទ ហើយបានសួរសិស្សថា « តើប្អូនឃើញលក្ខណៈសម្បត្តិដូចជាព្រះគ្រីស្ទអ្វីខ្លះនៅក្នុងគំរូរបស់យ៉ូសែប ? » យើងបានជជែកពីសមត្ថភាពរបស់លោកដើម្បីបង្វែរឧបសគ្គទាំងឡាយឲ្យទៅជាពរជ័យ ។ យើងជជែកពីការគោរពប្រតិបត្តិ អំណត់ ឆន្ទៈរបស់លោកដើម្បីចងចាំដល់អស់អ្នកដែលត្រូវការ ព្រមទាំងឆន្ទៈលោកដើម្បីអភ័យទោស ។ សំណួរនេះធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំដល់គ្រាមុនមួយ កាលសិក្សាពីរឿងនេះ ហើយស្រមៃពីទិដ្ឋភាពដែលយ៉ូសែបបានបង្ហាញខ្លួនលោកដល់ពួកបងៗលោក ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា ពួកគេ « ស្រឡាំងកាំងទាំងអស់គ្នានៅមុខគាត់ » ។^១៤ តើបងប្អូនអាចគិតពីទិដ្ឋភាពនៃគ្រានោះដែរឬទេ ព្រមទាំងពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ដោយដឹងពីអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើនោះ ? ប៉ុន្ដែយ៉ូសែបបានឆ្លើយទៅពួកគេថា « សូមមកជិតខ្ញុំ … ខ្ញុំនេះជាយ៉ូសែប ជាប្អូនអ្នករាល់គ្នា … កុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាព្រួយឬតូចចិត្ត …ឡើយ ពីព្រោះគឺព្រះទេតើ ដែលទ្រង់ចាត់ខ្ញុំមកជាមុន ដើម្បីនឹងរក្សាជីវិតអ្នករាល់គ្នាទុក » ។^១៥ កាលខ្ញុំស្រមៃពីព្រឹត្តិការណ៍នោះក្នុងគំនិតខ្ញុំ ខ្ញុំកាន់តែយល់ច្បាស់ពីទិដ្ឋភាព នៅពេលយើងឈរនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះនៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ ។ ប្រាកដណាស់ ខ្ញុំអាចស្រមៃថា យើងនឹងចាំពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយអាចមានអារម្មណ៍ « ស្រឡាំងកាំង » កាលនៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្ដែខ្ញុំក៏អាចស្រមៃថា ទ្រង់មានបន្ទូលមកយើងកាលទ្រង់លើកយើងពីការលុតជង្គង់ថា « សូមមើលរកខ្ញុំ សូមមកជិតខ្ញុំ ខ្ញុំនេះជាបងអ្នករាល់គ្នា ។ ព្រះបានចាត់ខ្ញុំមកជាមុនដើម្បីនឹងរក្សាជីវិត » ។

នៅពេលយើងផ្ដោតលើគំរូ និងស្រមោលនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងអាចជួយសិស្សយើងឲ្យស្គាល់លក្ខណៈ និងលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ទ្រង់តាមរយៈការសួរសំណួរដូចជា ៖

« តើលក្ខណៈសម្បត្តិដូចជាព្រះគ្រីស្ទអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកឃើញនៅក្នុងជីវិតរបស់ព្យាការីនេះ ? »
« តើអ្នកទទួលបានពរនៅពេលណា ដោយសារព្រះយេស៊ូវមានលក្ខណៈនេះ ? » ឬ « តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញលក្ខណៈសម្បត្តិនេះជំនួសឲ្យអ្នកតាមរបៀបណា ? ?
« តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកាន់តែខ្លាំង ហើយទទួលបានលក្ខណៈដ៏ទេវភាពនេះ ? » ឬ « តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះវរបិតារបស់អ្នកដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿដើម្បីធ្វើតាមពួកទ្រង់ ? »

ហើយនៅពេលសិស្សផ្ដល់ចម្លើយដូចជា « អធិស្ឋាន » ឬ « អានព្រះគម្ពីរ » នោះយើងធ្វើបានល្អ នៅពេលយើងជួយពួកគេឲ្យភ្ជាប់សកម្មភាពទាំងនោះទៅនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ តាមរយៈការសួរពួកគេនូវសំណួរដូចជា ៖

« តើការអធិស្ឋានរបស់អ្នកនឹងខុសប្លែកយ៉ាងណា នៅពេលអ្នកស្គាល់ថាព្រះមួយអង្គណាដែលអ្នកទូលទៅកាន់នោះ ? »
« តើអ្នកនឹងសិក្សាព្រះគម្ពីរតាមរបៀបមួយដែលនឹងជួយដល់អ្នកឲ្យស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះកាន់តែច្បាស់ ហើយក្លាយដូចជាទ្រង់កាន់តែខ្លាំងដោយរបៀបណា ? »

ប្រភេទសំណួរទាំងនេះនឹងជួយសិស្សរបស់យើងអភិវឌ្ឍអំណាច និងសមត្ថភាពកាន់តែខ្លាំងដើម្បីស្គាល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដើម្បីរៀនមកពីទ្រង់ ។

៤. ថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏ស្មោះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

រឿងទីបួនដែលយើងអាចធ្វើបាននោះគឺ ត្រូវថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏ស្មោះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

យើងត្រូវនិយាយអំពីទ្រង់ឲ្យបានញឹកញាប់ និងមានអនុភាពជាងមុន ហើយដោយមានគារវភាព ក្ដីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណកាន់តែខ្លាំង ។ យើងត្រូវចែកចាយទីបន្ទាល់ផ្ទាល់របស់យើង ហើយយើងត្រូវស្វែងរករបៀបដ៏មានប្រសិទ្ធភាពនានាដើម្បីអញ្ជើញសិស្សយើងឲ្យចែកចាយទីបន្ទាល់របស់គេជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក ។ នៅក្នុងការពិភាក្សាក្នុងថ្នាក់ថ្មីៗនេះស្ដីពីគោលការណ៍នៃការអធិស្ឋាន គ្រូម្នាក់បានអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតថា តើការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យអធិស្ឋាន និងសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ថានឹងឆ្លើយតបនោះ បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះវរបិតាយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេត្រូវបានសុំឲ្យពិចារណាពីលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងអធិសា្ឋននៅក្នុងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ។ ដោយមានសំណួរសាមញ្ញទាំងនេះ មេរៀនមួយស្ដីពីការអធិស្ឋានបានក្លាយជាឱកាសមួយឲ្យសិស្សថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះចេស្ដា និងក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតារបស់យើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សិស្សបានចេញទៅដោយមានការកើនឡើងនៃការកោតសរសើរដល់ទំនាក់ទំនងរបស់គេជាមួយនឹងព្រះអាទិទេព និងដល់ពរជ័យដ៏អស្ចារ្យដែលយើងទទួលបានដើម្បីអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះនាមរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាអង្គគាំពាររបស់យើងជាមួយនឹងព្រះវរបិតា ។

របៀបដ៏សំខាន់មួយទៀតដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺ ត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យទីបន្ទាល់របស់ពួកព្យាការីទាំងសម័យបុរាណ និងទំនើប បានបន្លឺឡើងក្នុងថ្នាក់រៀនរបស់យើង ។ សាវកពេត្រុសបានថ្លែងថា យើងគឺជា « ពួកស្មរបន្ទាល់ដែលព្រះបានរើសអំពីមុន ។… ទ្រង់បានបង្គាប់យើងឲ្យ…ធ្វើបន្ទាល់សព្វគ្រប់ថា គឺព្រះអង្គនេះហើយ ដែលព្រះបានតាំងឡើង ។… ពួកហោរាសុទ្ធតែធ្វើបន្ទាល់ពីទ្រង់ » ។^១៦

កាន់តែថ្មីៗនេះ អែលឌើរ រ៉ូបឺត ឌី ហែលស៍ បានថ្លែងឃ្លាមួយដែលបណ្ដាលឲ្យខ្ញុំគិតយ៉ាងខ្លាំង ។ លោកបានពោលថា « យើងមើល ស្ដាប់ អាន សិក្សា ហើយចែកចាយពាក្យពួកព្យាការី ដើម្បីព្រមានជាមុន និងការពារ ។ ឧទាហរណ៍ ‹ ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក › បានផ្ដល់ឲ្យពីមុនយើងជួបបញ្ហាគ្រួសារនាពេលនេះ » ។ រួចហើយលោកបានបន្ថែមគំនិតនេះថា « ‹ ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ ៖ ទីបន្ទាល់នៃពួកសាវក › បានរៀបចំជាមុនសម្រាប់ពេលដែលយើងត្រូវការបំផុត » ។^១៧

ខ្ញុំពុំមែនជាបុគ្គលម្នាក់ដែលផ្តល់វាចាឥតខ្លឹមសារទេ ប៉ុន្ដែវាកាន់តែច្បាស់ណាស់ថា ហេតុអ្វីការប្រកាសនេះត្រូវបានផ្ដល់មកមុនពេលខ្យល់ខ្លាំងបានបក់បោកប្រឆាំងនឹងក្រុមគ្រួសាររវាងបុរស និងស្ត្រី ។ ហើយកាលឮព្យាការីម្នាក់ថ្លែងថា ឯកសារ « ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ » ត្រូវបានផ្ដល់មក « ជាមុនសម្រាប់ពេលដែលយើងត្រូវការបំផុត » ធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតថា ខ្យល់បន្ថែមទៀតនឹងបក់បោក វាយតប់ដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់សិស្ស និងកូនៗយើង ។

« ព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ ៖ ទីបន្ទាល់នៃពួកសាវក » ប្រកាសថា « យើងសូមថ្វាយនូវទីបន្ទាល់របស់យើង អំពីសគុណភាពនៃការបូជាដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ដែលធួននឹងបាប ។ … ព្រះអង្គគឺជាព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ហើយជាព្រះមែស៊ីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។ … ព្រះអង្គបានយាងតាមថ្នល់ស្រុកភីលីស្ទីន ដើម្បីព្យាបាលអ្នកឈឺ ធ្វើឲ្យអ្នកខ្វាក់មើលឃើញ ហើយប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ។ ព្រះអង្គបានបង្រៀនពីសេចក្ដីពិតនៃភាពអស់កល្ប ។ … ព្រះអង្គបានប្រទានព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ដើម្បីធ្វើឲ្យធួននឹងអំពើបាបទាំងឡាយនៃមនុស្សទាំងអស់ ។ … ព្រះអង្គបានមានព្រះជន្មរស់ពីផ្នូរ ដើម្បី ‹ ជាផលដំបូងពីពួកអ្នកដែលបានដេកលក់ទៅហើយ › ។ … ព្រះអង្គ និងព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់បានយាងមកជួបក្មេងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដើម្បីបង្ហាញនូវ ‹ ការកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃពេលពេញកំណត់ › ដែលបានសន្យាទុកជាយូរយាមកហើយ ។ … យើងសូមធ្វើទីបន្ទាល់ថា ថ្ងៃណាមួយនោះទ្រង់នឹងយាងមកផែនដីវិញ … [ ហើយ ] គ្រប់គ្រងជាស្ដេចលើអស់ទាំងស្ដេច ហើយព្រះលើអស់ទាំងព្រះ ។ … ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទដ៏មានព្រះជន្មរស់ និងជាព្រះរាជបុត្រាដ៏អមតៈរបស់ព្រះ ។ ព្រះអង្គគឺជាព្រះរាជាអេម៉ាញូអែលដ៏មហិមា ដែលសព្វថ្ងៃនេះឈរនៅខាងស្តាំព្រះហស្តនៃព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ ។ ព្រះអង្គគឺជាពន្លឺ ជាជីវិត ហើយជាសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃពិភពលោក ។ … សូមអរព្រះគុណដល់ព្រះ ចំពោះអំណោយទានដ៏ប្រៀបផ្ទឹមពុំបាននៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ដ៏ឧត្តម » ។^១៨

ការធ្វើជាសាក្សីរបស់ពួកព្យាការីរបស់ព្រះនេះត្រូវបានផ្ដល់មកពីមុនពេលដែលសិស្ស និងកូនៗរបស់យើងត្រូវការវាខ្លាំងបំផុត ។ យើងត្រូវតែជួយពួកគេឲ្យបណ្ដុះទីបន្ទាល់នេះឲ្យចាក់ជ្រៅទៅក្នុងគំនិត និងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ។ គ្មានអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានដែលនឹងប្រទានពរដល់សិស្សរបស់យើង បានប្រសើរជាងការជួយពួកគេឲ្យស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ ។ យើងត្រូវតែជួយពួកគេឲ្យស្រឡាញ់ទ្រង់ ធ្វើតាមទ្រង់ ហើយព្យាយាមដោយចេតនាពិតដើម្បីប្រែក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ បន្ថែមលើសាក្សីរបស់ពួកព្យាការីរបស់ព្រះ នោះខ្ញុំសូមបន្ថែមទីបន្ទាល់ដ៏រាបសាថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ និង ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោក ។

នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។