2010–2019
Rab Kilisesini Yönlendirir
Ekim 2017


Rab Kilisesi’ni Yönlendirir

Rab’bin Kilisesi’ne olan liderliği, yeryüzünde O’na hizmet eden herkesten büyük ve istikrarlı bir inancı gerektirir.

Tanrı’nın rahipliğine sahip sevgili kardeşlerim, bu akşam Rab’bin yeryüzündeki krallığını yönlendirdiği harika yol hakkında konuşmak istiyorum. Zaten temel ilkeleri biliyorsunuz. Kutsal Ruh’un bunları size onaylaması için dua ediyorum.

Birincisi, İsa Mesih tüm yeryüzünde Kilise’nin başıdır.

İkincisi, bugün Kilisesi’ni peygamber denilen kişilere konuşarak yönlendirir ve bunu vahiy aracılığıyla yapar.

Üçüncüsü, O, çok zaman önce peygamberlerine vahiy verdi, hâlâ vermekte ve vermeye de devam edecek.

Dördüncüsü, peygamberlerinin liderliği altında hizmet eden kişilere teyit edici vahiyler verir.

Bu temel ilkelerden, Rab’bin Kilisesi’ne olan liderliğinin, yeryüzünde O’na hizmet eden herkesten büyük ve istikrarlı bir inancı gerektirdiğini anlarız.

Örneğin, dirilmiş Rab’bin krallığının günlük detaylarını izlediğine inanmak inanç gerektirir. O’nun kusurlu insanları güvendiği mevkilere çağırdığına inanmak inanç gerektirir. O’nun çağırdığı kişileri tamamen, hem kapasitelerini hem de potansiyellerini, bildiğine inanmak inanç gerektirir ki O yaptığı çağrılarda hata yapmaz.

Bu izleyicilerin bazılarında bir gülümsemeye veya kafa sallamaya neden olabilir; hem kendi hizmet çağrılarının bir hata olabildiğini düşünenler hem de tanıdıkları bazı kişilerin Rab’bin krallığında bulundukları konuma uygun olmadıklarını yansıtanlar. Bu her iki gruba öğüdüm, Rab’bin gördüğü şekilde daha iyi görene kadar böyle yargılara mani olmaktır. Aksine yargılamanız gereken şudur ki sizin vahiy almaya kapasiteniz olduğu ve korkusuzca buna göre davranmanızdır.

Bunu yapmak inanç gerektirir. Hatta Rab’bin kusurlu insan hizmetkarları sizi yönlendirmeleri için çağırdığına inanmak daha büyük bir inanç gerektirir. Bu akşamki amacım Tanrı’nın O’na olan hizmetinizde sizi yönlendirmesi için inancınızı geliştirmektir. Ve hatta daha önemlisi, O’nun liderleriniz olarak çağırdığı kusurlu insanlara ilham verdiğine inancınızı geliştirmek benim umudumdur.

İlk önce böyle bir inancın Rab’bin Kilisesi ve krallığının başarısı için önemli olmadığını düşünebilirsiniz. Ancak, rahiplik hizmet zincirinin neresinde olursanız olun, ister Rab’bin bir peygamberi olun, ister Harun Rahipliğine sahip yeni bir kişi olun, bu inancın önemli olduğunu keşfedebilirsiniz.

Bir öğretmen veya bir hizmetli kurulu başkanı için inancın ne anlama geldiğiyle başlayalım. Öğretmenin zayıflıklarını ve güçlerini bilerek, Rab’bin onu şahsen çağırdığına inanmak onun için önemlidir. Hizmet çağrısını yapan kişinin Tanrı’nın Ruhu tarafından vahiy aldığına inancı olması gerekir. Onun danışmanlarının ve kurulunun üyelerinin korkusuz bir güvenle onu takip etmek için aynı inancına ihtiyaçları var.

Bir pazar sabahı bir erkek çocuğun hizmetliler kurul başkanlığı üyeleriyle oturduğunda bu güveni gördüm. O onların yeni çağrılmış sekreteriydi. Bu genç başkanlık birbirlerine danıştı. Gözetmenin kiliseye az aktif bir çocuğu geri getirme isteğini yerine getirebilmek için değişik yollar hakkında konuştular. Dua ve görüşmeden sonra, bu sekreteri hiçbir toplantıya gelmeyen bir çocuğun evine gidip onu davet etmesi için görevlendirdiler.

Sekreter çocuğu tanımıyordu, ama çocuğun ebeveynlerinden birinin az aktif olduğunu ve diğerinin üye olmadığını ve arkadaş canlısı olmadığını biliyordu. Sekreter endişelendi ama korkmadı. Tanrı’nın peygamberinin rahiplik sahiplerinden kaybolmuş koyunu geri getirmelerini istediğini biliyordu. Ve o başkanlık üyelerinin dualarını duydu. Onların kurtarılacak çocuğun isminde ve kendi isminde anlaşmaya vardıklarını duydu.

Sekreterin sokakta az aktif çocuğun evine doğru yürüdüğünü izledim. Sanki büyük bir tehlikeli yere gidermiş gibi yavaşça yürüdü. Ama yarım saat içinde mutlulukla gülerek çocukla beraber geri döndü. O zaman şunu bildiğinden emin değilim ama o Rab’bin işini yapmaya gidiyor olduğuna inançla gitmişti. Bu inanç onunla beraber kaldı ve bir görevli, bir baba, genç beyler lideri ve bir gözetmen olarak yıllar boyunca büyüdü.

Bir gözetmen için böyle bir inancın ne anlama geldiğini konuşalım. Bir gözetmen bazen onu iyi şekilde tanıyan insanlara hizmet etmek için çağrılır. Mahalle üyeleri, onun insani zayıflıklarını ve onun ruhsal güçlerini bilirler ve mahalledeki başka kişilerin -daha iyi eğitimli, daha tecrübeli, daha sevimli veya hatta daha yakışıklı kişilerin- hizmete çağrılabileceğini bilirler.

Bu üyelerin, bir gözetmen olarak hizmet etme çağrısının Rab’den, vahiy aracılığıyla geldiğini bilmeleri gerekir. Onların inançları olmadan, Tanrı tarafından çağrılan gözetmen onlara yardım etmek için gerek duyduğu vahiyi almak için zorlanacaktır. Onu destekleyecek üyelerin inancı olmadan başarılı olamayacaktır.

Mutlu bir şekilde, tersi de doğrudur. Halkını tövbeye yönlendiren Rab’bin hizmetkarı Kral Benyamin’i düşünün. Onun insani zayıflıkları olmasına rağmen o Tanrı tarafından çağrıldığını ve onun sözleri Tanrı’dan geldiğine inançları sayesinde halkın kalpleri yumuşamıştı. Halkın şu söylediklerini bir hatırlayın: “Evet, bize söylediğin bütün sözlere inanıyoruz; ... onların kesinlikle doğru olduğunu biliyoruz; çünkü her şeye gücü yeten Rab’bin Ruhu bizim içimizde ya da yüreklerimizde öylesine büyük bir değişiklik yaptı ki artık içimizde kötülük yapmak için hiçbir istek kalmadı, ancak sürekli olarak iyilik yapmak istiyoruz” (Mosiya 5:2).

Bir liderin Rab’bin işinde başarılı olması için, insanların Tanrı’nın onu çağırdığına dair güveninin onun güçsüzlüklerine ve ölümlü zayıflıklarına olan görüşlerinden daha ağır basmalıdır. Kral Benyamin’in kendi liderlik rolünü nasıl açıkladığını bir hatırlayın:

“Benden korkmanız ya da ölümlü bir insandan daha üstün olduğumu düşünmeniz için buraya gelmenizi emretmedim.

“Fakat ben de sizler gibi bedenin ve aklın her türlü kusurlarına maruz kalan bir kişiyim; yine de bu halk tarafından seçilerek babam tarafından kutsandım ve Rab’bin eliyle bu halkın başına yönetici ve kral olmama izin verildi; ve Rab’bin bana bağışladığı güç, akıl ve kuvvetle size hizmet edebilmek için O’nun eşsiz gücüyle korunup esirgendim” (Mosiya 2:10–11).

Rab’bin Kilisesi’ndeki lideriniz size zayıf ve insani gibi görünebilir veya size güçlü ve ilham almış gibi görünebilir. Gerçek şu ki her lider bu özelliklerin ve daha fazlasının bir karışımıdır. Bizi yönlendirmek için çağrılan Rab’bin hizmetkarlarına yardım eden şey, Rab’bin onları çağırdığında gördüğü gibi bizim de o şekilde görebildiğimiz zamandır.

Rab hizmetkarlarını mükemmel şekilde görür. Onların potansiyelini ve onların geleceğini görür. Ve onların tabiatlarının nasıl değiştirilebileceğini bilir. Ayrıca onların yönlendirici kişilerle olan tecrübeleriyle nasıl değiştirilebileceğini bilir.

Hizmet etmek için çağrıldığınız insanlar tarafından daha güçlendirildiğinizi hissetmiş olabilirsiniz. Bir keresinde genç bekar yetişkinlerin gözetmeni olarak çağrıldım. Rab’bin amaçlarının daha çok onların değişmesinde Rab’be yardım edebileceğim değişiklikler mi ya da beni değiştireceğini bildiği değişikliklerin olup olmadığından emin değilim.

Bir bakıma şunu anlayamadım ki bu mahalledeki bu genç kişilerin çoğu özellikle onlar için Tanrı tarafından çağrıldığımı görerek davrandılar. Benim zayıflıklarımı gördüler ama bunları sorun etmediler.

Eğitim seçenekleri hakkında danışmayı isteyen genç bir beyi hatırlıyorum. Çok iyi bir üniversitede birinci sınıf öğrencisiydi. Tavsiyelerimi verdikten bir hafta sonra benimle yeniden bir randevu aldı.

Ofisime geldiğinde, şunu sorarak beni şaşırttı: “Gözetmenim konuşmadan önce dua edebilir miyiz? Ve diz çökebilir miyiz? Ve duayı ben edebilir miyim?”

Onun istekleri beni şaşırttı. Ama onun duası beni daha da fazla şaşırttı. Şuna benzer bir dua etti: “Cennetteki Baba, Gözetmen Eyring bana geçen hafta bir öğüt verdi ve bu işe yaramadı. Lütfen şimdi ne yapmam gerektiğini bilmesi için ona ilham ver.”

Şimdi buna gülümseyebilirsiniz ama ben gülümsemedim. Rab’bin ondan ne yapmasını istediğini zaten biliyordu. Ama onun Rab’bin Kilisesi’ndeki bir gözetmenin makamına saygısı vardı ve belki de bu hizmet çağrısında vahiy almaya dair daha fazla güven kazanmam için bir fırsatım olsun istiyordu.

İşe yaramıştı. Ayağa kalktık ve sonra oturur oturmaz, bana vahiy geldi. Rab’bin ondan yapmasını istedikleriyle ilgili hislerimi onunla paylaştım. O zamanlar o sadece 18 yaşındaydı ama ruhsal yaş olarak olgun bir kişiydi.

Böyle bir problem için gözetmene gitmesinin gerekmediğini zaten biliyordu. Ama bu genç bey onun ölümlü zayıflıklarına rağmen Rab’bin hizmetkarını desteklemeyi öğrendi. İleri zamanda o bir çadır kazığı başkanı oldu. Beraber öğrendiğimiz dersi hep yanında taşıdı: Eğer Rab’bin Kilisesini, çağırdığı bu kusurlu hizmetkarlara verdiği vahiy aracılığıyla yönlendirdiğine inancınız varsa, Rab göklerin pencerelerini onlara açacağı gibi size de açacaktır.

Bu yaşadıklarımdan şu dersi çıkardım ki hizmet ettiğimiz kişilerin inançları -bazen kendi inancımızdan daha fazla şekilde- Rab’bin hizmetinde bize vahiy sağlar.

Benim için başka bir ders daha vardı. Eğer bu genç ilk defasında iyi öğüt vermeyi başaramadığımdan dolayı beni yargılasaydı, asla bir daha soru sormaya gelmezdi. Ve bu yüzden, beni yargılamamayı seçerek, istediği onayı aldı.

Bu deneyimden bir başka ders benim için çok faydalı oldu. Bildiğim kadarıyla, mahalledeki hiç kimseye ilk defasında iyi bir öğüt vermediğimi söylememişti. Eğer bunu yapsaydı, mahalledeki diğer insanların gözetmenin ilhamına güvenme inançlarını azaltabilirdi.

Rab’bin hizmetkarlarını yargılamamaya ya da onların gözle görülür zayıflıkları hakkında konuşmamaya çalışırım. Ve bunu çocuklarıma örnek olarak öğretmeye çalışırım. Başkan James E. Faust, hayatımda uygulamaya çalıştığım bir açıklamayı paylaştı. Sizinle bunu paylaşıyorum:

“ Yerel liderlerimize destek ve güç vermemiz gerekir, çünkü onlar ‘seçildiler ve çağrıldılar.’ Bu Kilise’nin her üyesi bir gözetmenden veya bir dal başkanından, bir çadır kazığı veya misyon başkanından ve Kilise’nin Başkanı’ndan ve onun ortaklarından bir öğüt alabilir. Bu kardeşlerden hiçbiri bu çağrıları talep etmemiştir. Hiç biri kusursuz değildir. Ama onlar Rab’bin hizmetkarlarıdır, ilhama sahip olan kişiler aracılığıyla O’nun tarafından hizmete çağrılmışlardır. Çağrılmış, desteklenmiş ve atanmış kişiler bizim desteğimizi hak ederler. ...

“... Dini liderlere olan saygısızlık pek çok kişinin ruhsal zayıflık ve çöküşü yaşamalarına neden olmuştur. Bize başkanlık etmek için çağrılan kişilerin herhangi bir fark edilen eksikliklerini, hatalarını veya kusurlarını görmezden gelmeliyiz ve oldukları makamı onaylamalıyız” (“Called and Chosen,” Liyahona, Kasım 2005, 54–55).

Bu öğüt Tanrı’nın hizmetkarlarını her koşulda kutsar.

Rab’bin Kilisesi’nin ilk günlerinde, Peygamber Joseph Smith’e yakın olan liderler onun hataları hakkında konuşmaya başladılar. Tüm gördüklerine ve Rab’le olan statüsünü bilmelerine rağmen, eleştiri ruhları ve kıskançlık bir veba gibi yayıldı. Eğer Rab’bin krallığında hizmet etmek istiyorsak, Onikiler’den biri, bizim için sahip olmamız gereken inanç ve sadakat standartlarını gösterdi. (göstermiştir?)

Rapor şu: “ Birçok yaşlı, Joseph Smith’in günahkar bir Peygamber olduğunu düşünen herkesi tapınaktaki bir toplantıya çağırdı. David Whitmer’ı Kilise’nin yeni lideri olarak atamak istiyorlardı. ... Peygambere karşı olan tartışmaları dinledikten sonra, Brigham [Young] ayağa kalktı ve şöyle tanıklık verdi, “Joseph bir Peygamber’di ve ben bunu biliyordum ve onlar istedikleri kadar onu kınayabilir ve ona karşı iftira edebilirler; Tanrı’nın Peygamberi’nin görevlendirilmesini yok edemezler, onlar sadece kendi yetkilerini yok edebilirler, onları Peygambere ve Tanrı’ya bağlı tutan bağlantıyı keserler ve kendilerini cehenneme gönderirler” (Church History in the Fulness of Times Student Manual [Kilise Eğitimsel Sistem Kitapçığı, 2003], 2. baskı, 174; bkz. ayrıca Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], 79).

Hizmetimizde bizi Rab’be bağlayan bir bağlantı vardır. Krallıkta hizmet etmek için çağrıldığımız her yer için bu geçerlidir, rahiplikte bize başkanlık etmek için çağrılan kişilerden Rab’be bağlı olan peygambere kadar. Hizmete çağrıldığımız yerde hizmet etmek, Rab’bin bizi ve bize başkanlık edenleri çağırdığına güvenmek ve tüm imanla onları desteklemek inancı ve alçakgönüllülüğü gerektirir.

Kirtland’taki günler gibi zamanlar olacak ve o zaman Rab’bin bizi çağırdığı yerlerde durmak için, O’nun devreye soktuğu peygamberine ve liderlerine sadık kalmak için Brigham Young’ın inancına ve doğruluğuna ihtiyacımız olacak.

Ciddi ama sevinçli tanıklığımı paylaşırım ki Rab İsa Mesih dümenin başındadır. O Kilisesi’ni ve hizmetkarlarını yönetmektedir. Tanıklık ederim ki şu anda Thomas S. Monson yeryüzündeki kutsal rahipliğin tüm anahtarlarına sahip ve bunları kullanan tek kişidir. Şahsen Kilisesi’ni yönlendiren İsa Mesih’in iade edilmiş Kilisesi’nde çok isteyerek ve iyi bir şekilde hizmet eden alçakgönüllü hizmetkarlara nimetler verilmesi için dua ediyorum. Tanıklık ederim ki Joseph Smith, Tanrı Baba’yı ve İsa Mesih’i gördü. Onlar ona konuştu. Rahipliğin anahtarları Cennetteki Babamız’ın tüm çocuklarına nimet olması için iade edildi. Rab’bin işi için görevimizde hizmet etmek bizim görevimiz ve güvencemizdir. İsa Mesih’in adıyla, amin.