روح او با تو باشد

برادران و خواهران من، برای این فرصتِ صحبت با شما در روز سَبَت سرور، در کنفرانس عمومی کلیسایش، دراین ایام عید پاک سپاسگزارم. از پدر بهشتی مان برای هدیۀ پسر محبوبش، که داوطلبانه به زمین آمد که رهایی دهنده مان باشد، تشکّر می‌کنم. برای دانستن اینکه او برای گناهان مان کفّاره داد و در رستاخیز برخاست من سپاسگزارم. هر روز برای دانستن اینکه بخاطر کفّاره اش، من می توانم روزی دوباره زنده شوم تا برای همیشه در یک خانوادۀ پر مهر زندگی کنم، برکت می‌یابم.

من این چیزها را از تنها راهی می‌دانم که هر کدام از ما می‌تواند بداند. روح القدس در فکر و قلبم به من گفته است که اینها حقیقت دارد؛ نه فقط یکبار بلکه به کرات. من به آن آرامش مستمر احتیاج داشته ام. ما همه مصیبت هایی را تجربه کرده ایم که در طول آن به اطمینان [و آرامش] خاطر دوباره [از طرف] روح احتیاج پیدا می‌کنیم. من آنرا روزی که در کنار پدرم در بیمارستان ایستاده بودم احساس کردم. ما به مادرم می‌نگریستیم که چند نفس کوتاه کشید و بعد نفسش قطع شد. وقتی به صورتش نگاه کردیم، لبخندی بر لبش بود چون دردش او را رها کرده بود. بعد از چند لحظه سکوت، نخست، پدرم شروع به صحبت کرد. او گفت، ”دختر کوچکی به خانه رفته. “

او این را با ملایمت گفت. بنظر میرسید که او در آرامش بود. او چیزهایی را بیان می کرد که می‌دانست حقیقت دارد. او در سکوت شروع به جمع آوری وسائل شخصی مادر کرد. او به راهروی بیمارستان رفت تا از پرستاران و دکترهایی که برای روزها به او می‌رسیدند تشکّر کند.

پدرم در آن لحظه همدمی روح القدس را داشت تا آنچه را که او در آن روز انجام داد احساس کند، بداند، و انجام دهد. او وعده‌ای را که به خیلی ها داده شده را دریافت کرده بود: ”که آنها روحش را همراه خود داشته باشند“ (ا & پ ۲۰:۷٩).

امروز امید دارم که خواست و توانتان را برای دریافت روح القدس بالا ببرم. بخاطر داشته باشید، او سومین عضو اولوهیّت است. پدر و پسر وجودهایی رستاخیز یافته‌ اند. روح القدس شخصی از روح است.(ا&پ ۱۳۰:۲۲ را ببینید) این گزینۀ شماست که [بخواهید] او را بپذیرید و به قلب و ذهنتان راهش دهید.

شرایطی که در آن می توانیم این برکت بهشتی را دریافت کنیم در سخنانی که هر هفته گفته می‌شود ولی شاید همیشه در قلب و فکرمان نمی نشیند بروشنی آمده است. برای اینکه روح به ما فرستاده شود ما می بایست ناجی را ” همواره به یاد آوریم“ و ” فرمان هایش را نگاه داریم“ (ا & پ ۷۷:۲۰).

این وقت از سال کمکمان می‌کند که ایثار ناجی و برخاستنش از مقبره بعنوان وجودی رستاخیز یافته را بخاطر بیاوریم. خیلی از ما آن صحنه ها را در خاطرمان متصوّر می شویم. یکبار با همسرم در خارج مقبره ای در اورشلیم ایستاده بودیم. بسیاری بر این باورند که آن همان مقبره ایست که ، ناجی مصلوب، بصورت خدایی رستاخیز شده و زنده از آن بیرون آمد.

راهنمای محترم آن روز با دستش اشاره‌ای کرد و به ما گفت، ” بیایید مقبره ای خالی را ببینید. “

ما خم شدیم که داخل شویم. ما نیمکتی سنگی کنار دیوار دیدیم. امّا تصویری دیگربه همان شکل واقعی که ما آنروز دیدیم، به ذهنم آمد. آن مریم بود، که از جانب رسولان در مقبره مانده بود. آنچه روح بمن اجازه داد که ببینم و حتّی در ذهنم بشنوم اینست، به همان شفافی که انگار من آنجا بودم:

امّا مریم بیرون قبر، گریان ایستاده بود و چون می‌گریست به سوی قبر خم شده، و بداخل قبر نگاه کرد،

دو فرشته سفیدپوش را نشسته دید، یکی به طرف سر و دیگری به جانب پا، در جایی که بدن عیسی گذارده شده بود.

”و ایشان به او می‌گویند، ای زن برای چه گریانی؟ بدیشان گفت، سرور مرا برده‌اند و نمی‌دانم او را کجا گذارده‌اند.

”چون این را گفت، به عقب ملتفت شد، و عیسی را ایستاده دید، لیکن نشناخت که او عیسی است.

”عیسی بدو گفت، ای زن برای چه گریانی؟ که را می‌طلبی؟ چون او گمان کرد که باغبان است، بدو گفت، ای آقا اگر تو او را برداشته‌ای، به من بگو او را کجا گذارده‌ای تا من او را ببرم.

”عیسی بدو گفت، مریم! او برگشت، و بدو گفت، ربونی (یعنی ای استاد)

” عیسی بدو گفت، مرا لمس مکن زیرا که هنوز نزد پدر خود عروج نکرده‌ام. و لیکن نزد برادران من رفته، به ایشان بگو که من نزد پدر خود و پدر شما و خدای خود و خدای شما می‌روم“ (یوحنا ۱۷-۱۱ :۲۰).

دعا کرده ام تا اجازه یابم تا بعضی از آنچه را که مریم در مقبره احساس کرد و آنچه را که دو مرید دیگر احساس کردند احساس کنم؛ همانطور که با ناجی دوباره زنده شده در راه عِمآوس می رفتند، درحالیکه فکر می‌کردند که او بازدید کننده‌ای از اورشلیم است:

”امّا ایشان اصرار کرده، گفتند که با ما باش. چونکه شب نزدیک است و از روز، بسی سپری شده است. پس او وارد شد تا با ایشان درنگی توقّف نماید.

”و اینگونه گذشت که چون با ایشان نشسته بود، نان را گرفت، و برکت داد و پاره کرده، به ایشان داد.

”که ناگاه چشمانشان باز شده، و او را شناختند؛ و او از حضور ایشان غایب شد.

”پس با یکدیگر گفتند، آیا وقتی که در راه با ما سخن گفت و که نوشته های مقدس را برای ما تفسیر می‌کرد، قلبمان درون ما نمی گداخت؟“ ( لوقا ۳۲-۲٩ :۲۴).

بعضی از آن کلمه ها در مراسم شام مقدّسی که من بیشتر از ۷۰ سال پیش شرکت کردم تکرار شده بودند. در آن روزها مراسم شام مقدّس عصرها برگزار می‌شد. بیرون تاریک بود. حاضرین این کلمات آشنا را در سرودشان خواندند. من آنها را بکرّات شنیده بودم. امّا خاطرۀ ماندگارم، احساسی در یک شب بخصوص بود. آن مرا به ناجی نزدیکتر می کند. شاید اگر من آن کلمات را زمزمه کنم برای همۀ ما تداعی خواهد شد:

با ارزش تر از خاطرۀ اتفاقها، خاطرۀ روح القدس است که قلبهای ما را لمس و او مداماً از حقیقت تصدیق می‌کند. با ارزشتر از دیدن با چشمهایمان یا به یاد آوردن کلامی که بر زبان جاری و خوانده‌ایم، یاد آوری احساساتیست که با ندای آرام روح مقدّس توأم است. در موارد استثنایی، گدازشی غیر قابل انکار در قلب، همانطور که دقیقاً مسافران جادّۀ عِماوس احساس کردند، احساس کرده ام. بیشتر اوقات، آن احساسی از روشنایی و اطمینان خاطرست.

ما وعدۀ گرانقدر روح القدس را بعنوان یک همدم داریم، و ما همچنین هدایت حقیقی برای چگونگی بدست آوردن این هدیه را در اختیار داریم. این کلمات توسّط خدمتگزار دارای اجازۀ سرور درحالیکه دستهایش بر روی سرمان قرار گفته قرائت می‌شوند: ” روح القدس را دریافت کن. “ در آن لحظه من و شما اطمینان می‌یابیم که او فرستاده خواهد شد. امّا وظیفۀ ما انتخاب گشودن قلبمان برای دریافت پرستاری روح در طول زندگیمان است.

تجربیات پیامبر جوزف اسمیت یک راهنمایی می‌دهد. او دوران خدمتش را با این تصمیم که آگاهی خودش به اندازۀ کافی نبود تا بداند چه مسیری را بایست دنبال کند، آغاز کرد وادامه داد. او متواضع بودن در مقابل خدا را برگزید.

بعد، جوزف تصمیم گرفت از خدا بپرسد. او با ایمان به اینکه خدا پاسخ می‌دهد دعا کرد. وقتیکه او پسری جوان بود پاسخ آمد. زمانی که او احتیاج داشت بداند چگونه خدا می‌خواست کلیسایش بنا گردد آن پیامها آمدند. روح القدس به او در خلال زندگی تسلّی اش می‌داد و راهنمائیش می‌کرد.

وقتیکه [شرایط] طاقت فرسا بود او از الهام اطاعت کرد. برای مثال، در زمانی که بیش از همیشه به ۱۲ رسولان نیاز داشت او دستورالعمل دریافت کرد که آنها را به انگلیس بفرستد. او آنها را فرستاد.

وقتی که او در زندان بود و مقدّسین بطرز وحشتناکی در مضیقه بودند، او دلداری و تصحیح از روح القدس را پذیرفت. و او وقتیکه رهسپار شهر کارتهیج شد با این وجود که می‌دانست با خطر مرگ روبروست فرمانبردار بود.

پیامبر جوزف برای ما نمونه ای برجا گذاشت که چگونه از طریق روح القدس ، مداماً راهنمایی و تسلّی روحانی دریافت کنیم.

نخستین انتخابش تواضع در برابر خدا بود.

دوّم دعا کردن با ایمان در سرور عیسی مسیح بود.

سوّم، اطاعت دقیق بود. فرمانبرداری می‌تواند به معنای حرکت سریع باشد. می‌تواند به معنای آماده کردن باشد. یا می‌تواند انتظار صبورانه برای الهام بیشتر معنی بدهد.

و چهارّم دعا برای آگاهی از نیازها و دل مشغولیهای دیگران و چگونگی کمک به آنها بخاطر سرور است. جوزف برای مقدّسین درتنگنا وقتیکه در زندان بود دعا می‌کرد. فرصتی داشته ام که پیامبران خدا را شاهد باشم وقتیکه دعا می‌کنند، و تقاضای الهام می کنند، راهنمایی دریافت می‌کنند، و به آن عمل می کنند.

من دیده ام که اغلب دعایشان در مورد مردمیست که دوستشان دارند و به آنها خدمت می‌کنند. به نظر میرسد نگرانی آنها در مورد دیگران، قلبهایشان را برای دریافت الهام می‌گشاید. این می‌تواند در مورد شما هم صِدق کند.

الهام به ما کمک خواهد کرد که به دیگران برای خدا خدمت کنیم. شما مثل من در تجربیاتتان دیده‌اید. یکبار موقعیکه همسرم زیر فشار زیادی در زندگی اش بود، اسقفم یک بار به من گفت ”هر وقت دربارۀ کسی در واحد که به کمک احتیاج دارد می شنوم، وقتی به آنجا برای کمک می‌رسم، می‌بینم که خانمت قبل از من آنجاست. او چطور میتواند اینطور باشد؟“

او مانند همۀ آنهاییست که خدمتگذارانی بزرگ در ملکوت خدا هستند. ظاهراً دو چیز است که آنها می کنند. خدمتگزاران بزرگ برای روح القدس بعنوان همدمی تقریباً همیشگی، شایسته‌اند. و آنها برای هدیۀ محبت، که عشق خالصانۀ مسیح است شایستگی دارند. با بکار بستن آنها در خدمت بخاطر عشق به سرور، آن هدایا در آنها رشد کرده اند.

روشی که دعا، الهام، و عشق به سرور با خدمت ما کار می‌کنند، بطور کامل برای من در این کلمات توصیف شده است:

” اگر چیزی را به نام من طلب کنید من آن را بجا خواهم آورد.

”اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید.

”و من نزد پدر درخواست خواهم کرد تا تسلّی‌بخش دیگری به شما عطا کند که همیشه با شما بماند؛

” این تسلی بخش [و پشتیبان] یعنی روح حق [،روح خداست] که جهانیان به او دسترسی ندارند زیرا که نه او را می‌بیند و نه او را می‌شناسد ولی شما او را می‌شناسید، زیرا که با شما می‌ماند و در وجودتان خواهد بود.

” شما را دلتنگ [و بی سرپرست] رها نمی‌کنم: من به [کمک] شما خواهم آمد.

” بعد از اندک زمانی جهان دیگر مرا نمی‌بیند ولی شما مرا می‌بینید و چون من زنده‌ام، شما هم خواهید زیست.

” و در آن روز شما خواهید دانست که من در پدر هستم و شما در من و من در شمااَم.

” هر که احکام مرا دارد و آنها را حفظ کند، آن کسیست که مرا دوست دارد؛ و آنکه مرا دوست دارد ، پدرم خدا نیز او را دوست خواهد داشت و من نیز او را دوست خواهم داشت و خود را به او نشان خواهم داد“ (یوحنا ۲۱-۱۴:۱۴).

من گواهی شخصی خود را می‌دهم که پدر در این لحظه از شما، احساساتتان، و نیازهای معنوی ومادّی شما وهرکسی در اطرافتان آگاه است. گواهی می‌دهم که پدرو پسر، روح القدس را به همۀ آنهایی می‌فرستند که این هدیه را در اختیار دارند، و جویای آن برکتند، و در تکاپو برای شایستگی [برای دریافت] آن هستند. نه پدر، نه پسر، نه روح القدس خود را با زور وارد زندگی مان نمی کنند. ما آزادیم که انتخاب کنیم. سرور به همه گفته است:

” بنگر، در مقابل در ایستاده و آنرا می‌کوبم؛ اگر کسی صدای مرا بشنود و در را بگشاید، داخل شده، با وی شام خواهم خورد [و با او دوستی دائمی برقرار خواهم کرد] و او نیز با من.

” آنکه پیروز شود، اجازه خواهم داد که بر تخت سلطنتی‌ام با من بنشیند، چنانکه من نیز پیروز شدم و در کنار پدرم بر تخت او نشستم.

” هر که این را می‌شنود، خوب توجه کند که روح چه می‌گوید“ (مکاشفه ۲۲-۲۰: ۳).

از صمیم قلبم دعا می کنم که شما صدای روح را بشنوید، که بسیار سخاوتمندانه به شما فرستاده شده است. و من دعا می‌کنم که همیشه قلبتان را بگشایید تا دریافتش کنید. اگر با نیّت واقعی و با ایمان به عیسی مسیح برای الهام درخواست کنید، آنرا به روش خدا و در زمانی که او مقرر کرده، دریافت خواهید کرد. خدا آنرا در مورد جوزف اسمیت جوان انجام داد. او امروزه نیز آنرا برای پیامبر زنده، رئیس راسل اِم. نلسون انجام می‌دهد. او شما را در راه فرزندان دیگر خدا قرار داده ست تا به آنها برای او خدمت کنید. من اینها را نه تنها بخاطر آنچه که با چشمانم دیده ام بلکه با قدرت بیشتر، از طریق آنچه که روح در قلبم نجوا کرد می‌دانم.

من عشق پدر و پسر محبوبش را برای همۀ فرزندان خدا در جهان و فرزندانش در دنیای روح احساس کرده ام. من تسلّی و هدایت روح القدس را درک کرده ام. من دعا می‌کنم که شما بتوانید شادی داشتن همراهی روح، بعنوان یک همدم دائمی را داشته باشید. به نام عیسی مسیح، آمین.