اطمینان مداوم و استوار

پسر مان دانیل در مأموریت مذهبی اش در آفریقا بسیار بیمار شد و به بیمارستانی که منابع محدودی داشت برده شد. هنگامیکه اولین نامه اش به ما را بعد از بیماری اش خواندیم ، انتظار داشتیم که وی دلسرد بوده ، اما در عوض وی نوشت: ”حتی در حالی که در اتاق اورژانس دراز می کشم ، احساس آرامش کردم. من هرگز در زندگی ام اینقدر دائماَ و با پایداری خوشحال نبوده ام.“

هنگامیکه من و همسرم این کلمات را خواندیم، احساسات بر ما غلبه کردند. دائماَ و استوارانه خوشحال. ماهرگز نشنیده بودیم آنگونه خوشحالی شرح داده شود، امّا حرفهایش حقیقت داشت. ما میدانستیم که خوشحالی ای که او وصف میکرد صرفاَ لذّت یا یک سَر حالی نبود بلکه آرامش و شادی ای بود که وقتی خودمان را تسلیم رضای خدا میکنیم و به او در تمام چیزها اطمینان داریم، میاید.^١ ما نیز در زندگی مان آن زمانهایی را داشتیه ایم که خدا به روان مان آرامش بخشید و باعث شد که حتی در مواقعی که زندگی سخت و بی ثُبات بوده، در مسیح امید داشته باشیم.^٢

لیحای آموزش میدهد که اگر آدم و حوّا فرو نیافتده بودند ”آنها در یک وضعیّت بیگناهی باقی می ماندند، هیچ شادی نداشته،زیرا بدبختی را نمی شناختند; …

”ولی بنگرید، همۀ چیزها در خِرَدمندی ایشان که همۀ چیزها را می داند انجام شده اند.

”آدم فرو افتاد تا آدمیان وجود داشته باشند؛ و آدمیان هستند که بتوانند شادی داشته باشند.“^٣

در یک راه متناقض، مصیبت و غم ما را آماده.میکند شادی را تجربه کنیم، اگر ما به خداوند و به نقشه اش برای ما اعتماد خواهیم داشت . این حقیقت توسط یک شاعر قرن سیزدهم به زیبایی بیان شده است: ”غم شما را برای شادی آماده می کند. آن با خشونت همه چیز را از خانه به برون جارو می کند، به طوری که شادی جدید می تواند فضا برای واردشدن پیدا کند. آن برگهای زرد را از شاخه قلبتان می اندازد تا آنکه برگهای تازه و سبز بتوانند در عوضشان رشد کنند. آن ریشه های پوسیده را می کند ، تا آنکه ریشه های تازۀ پنهان شده در زیر، جا برای رشد کردن داشته باشند. هرچیزی را که غم و اندوه از قلبتان می تکاند، چیزهایی به مراتب بهتر ، جای آنها را خواهند گرفت.“^۴

رئیس راسل اِم نلسون آموزش داد: ”شادی که نجات دهنده [ به ما] ارائه می دهد … ثابت است، به ما اطمینان می دهد که گرفتاری های ما فقط یک لحظه اندک خواهند بود[اصول و پیمانها 121: 7] و به سود ما اختصاص داده می شود.“^٥ آزمایشها و ناراحتی های مان می توانند فضایی برای شادی بیشتری ایجاد کنند.^۶

خبر خوب مژدۀمسیح قول برای یک زندگی بدون غم و مصیبت نیست بلکه یک زندگی پر از هدف و معناست ، یک زندگی که در آن غمها و گرفتاریهای ما می توانند ”در شادی مسیح فرو برده شوند.“^٧ منجی اعلام داشت: ”در جهان شما دچار مصیبت خواهید شد ، اما شاد باشید. من بر دنیا پیروز شده ام.“^٨ مژدۀ مسیح یک پیام از امید است. اندوه ، همراه با امید در عیسی مسیح، دارندۀ قول شادی پایدار است.

شرح سفر مردم یاردیان به سرزمین موعود می تواند به عنوان استعاره ای برای سفر مان در زندگی فناپذیر، مورد استفاده قرار گیرد. سرور به برادر یارد و مردمش قول داد كه او ”پیشاپیش آنها به سرزمینی برگزیده ای بالاتر از همۀ سرزمین های روی زمین است خواهد رفت.“^٩ او به آنها فرمان داد كه قایقهایی بسازند ، و آنها با فرمانبرداری، بر پایۀ دستورالعمل سرور به كار ساختن آنها پرداختند. با این حال ، آنگونه که کار پیشرفت می کرد ، برادرِ یارد در مورد طراحی سرور برای قایقها ، نگران شد. او گریست.

”سرورا من کاری که تو به من فرمان داده ای را انجام داده ام، و من قایق هایی برپایۀ آنچه تو مرا هدایت کرده ای ساخته ام.

”و بنگر، سرورا، در آنها هیچ نوری نیست.“^١٠

”سرورا، آیا تو روا می داری که ما در تاریکی از این آب بزرگ بگذریم؟“^١١

آیا شما هرگز بدینگونه با [تمام] وجودتان به خدا نیایش کرده اید؟ هنگامی که تلاش می کنید تا آنطوری که خداوند امر می کند زندگی کنید [ولی] انتظارات درستکارانه تان برآورده نمی شوند ، آیا تا به حال فکر کرده اید که باید در تاریکی، این زندگی را طی کنید؟^١٢

پس از ذکرکمبود نور ، برادر یارد حتی یک نگرانی بزرگتزی درمورد توانایی شان برای زنده ماندن در قایق ها را ابراز کرد. او گریست، ”و نیز اینکه ما هلاک خواهیم شد، زیرا در آنها ما نمی توانیم جز از هوایی که در آنها است نَفَس بکِشیم.“^١٣ آیا هرگز دشواری های زندگی تنفس را برای شما سخت کرده اند و باعث شده اند، شما بپرسید که چگونه می توانید به پایان روز برسید، چه رسد به اینکه به خانه آسمانی تان برگردید؟

سرور با برادر یارد کارکرد تا هر یک از نگرانی هایش را برطرف کند، سپس او توضیح داد، ”شما نمی توانید از این عمق عظیم بگذرید جز اینکه من راهی را برای شما در برابر موجهای دریا، و بادهایی که به پیش رفته اند، و سیلاب هایی که خواهند آمد ، آماده کنم.“^۱۴

سرور این نکته را روشن كرد كه درپایان، یارادیان بدون او نمی توانستند به سرزمین موعود برسند. آنها کنترل نداشتند و تنها راهی که آنها می توانستند از اعماق عظیم بگذرند با اعتماد کردن به او می بود. به نظر رسید این تجربیات و آموزه های سرور، موجب عمیق شدن ایمان برادر یارد و تقویت اعتماد وی به سرورشد.

توجه کنید چگونه نیایش های او از پرسشها و نگرانی ها به بیان ایمان و اعتماد تغییر یافت:

من می دانم، سرورا، که تو قدرت تمام داری، و می توانی هرآنچه تو بخواهی برای بهروزی آدمی انجام دهی؛ ...

”بنگر، سرورا، تو می توانی این کار را انجام دهی. ما می دانیم که تو قادر هستی قدرت بزرگی که در فهم آدمی کوچک به نظر می آید را نشان دهی.“^۱۵

ثبت شده است که یارادیان سپس ”سوار ...قایقهایشان شدند، خودشان را به سرور خدای شان سپرده و به سوی دریا پیش رفتند.“.^۱۶ سپردن به معنی اعتماد کردن یا تسلیم شدن است. یاردیان وارد قایقها نشدند، چون دقیقاً میدانستند چیزها در سفرشان چگونه پیش خواهند رفت آنها سوار شدند چون یاد گرفته بودند به قدرت ، نیکی و رحمت سروراعتماد داشته باشند، و بنابراین آنها تمایل داشتندخودشان را و هرگونه شک یا ترسی را که می داشتند، تسلیم خداوند بکنند.

اخیراً نوه مان اِیب از سوار شدن به یکی از حیوانات چرخ فلک که به بالا و پایین حرکت می کند، می ترسید. او یکی را که حرکت نمی کرد ترجیح داد . مادربزرگش سرانجام او را قانع كرد كه او امن خواهد بود، بنابراین ، با اعتماد به او ، سورا شد. او سپس با یک لبخند بزرگ گفت: ”من احساس امنیت نمی کنم ، اما من امن هستم.“ شاید یارادیان هم چنین احساس کردند. اعتماد کردن به خدا شاید در ابتدا همیشه احساس امنیت ندهد ، اما شادی به دنبال خواهد آمد.

آن سفر برای یارادیان آسان نبود. ”آنها به سبب کوه موج ها که بر سرشان ریخت، چندین بار بود که در اعماق دریا فرو رفتند.“^۱۷. بااین حال، باد هرگز از وزیدن ”[آنها] به سوی سرزمین موعود باز نایستاد.“^۱۸ به همان اندازه که درک آن دشوار است ، به خصوص در مواقعی از زندگی مان که بادهای مخالف قوی هستند و دریاها متلاطم هستند، ما می توانیم آرامش داشته باشیم با دانش از اینکه خدا در نیکی نامحدودش، همیشه دارد ما را به سوی خانه می وزاند.

تاریخچه ادامه می دهد، ”آنها به پیش رانده می شدند؛ و نه هیچ هیولایی از دریا می توانست آنها را درهم شکند، نه هیچ نهنگی می توانست به آنها آسیبی برساند؛ و آنها پیوسته نور داشتند، خواه آن بالای آب بود یا زیر آب.“^۱۹ ما در دنیایی زندگی می کنیم که موجهای هیولایی مرگ ، بیماری جسمی و روحی و دشواری ها و مصائب از هر نوع ما را می شکنند. هنوز با ایمان به عیسی مسیح و با گزینش در اطمینان کردن به او ما هم می توانیم مداوم نور داشته باشیم ، چه در روی آب یا زیر آب. ما می توانیم اطمینان داشته باشیم كه خدا هرگز دست از وزیدن ما به سوی خانۀ بهشتی مان باز نمی ایستد.

در حالی که در قایقها ها پرتاب می شدند، ”یارادیان سروُد ستایشِ بر سرور را میخواندند؛ ... و [آنها] تمام روز سرور را سپاس میگفتند و ستایش میکردند؛ و هنگامی که شب فرا میرسید، آنها از ستایش کردن سرور باز نمی ایستادند.“^۲۰ آنها حتی در میان رنج هایشان احساس شادی و سپاسگزاری کردند. آنها هنوز به سرزمین موعود نرسیده بودند ، اما به دلیل اعتماد مداوم و با استوار شان به ایشان ، آنها در نعمتهای موعود شادی می کردند.^٢١

یارادیان 344 روز روی آب به پیش رانده شده بودند.^٢٢ آیا می توانید آنرا تصور کنید؟ توکل به سرور شامل اعتماد به زمان بندی اوست ، و مستلزم صبوری و استقامتی است که طوفانهای زندگی را پشتِ سَرمیگذارد.^٢٣

سرانجام ، یارادیان ”بر ساحل سرزمین موعود فرود آمدند. و هنگامی که پاهایشان را بر سواحل سرزمین موعود گذاشتند، آنها خودشان را بر روی زمین خم کردند، و خودشان را در برابر سرورفروتن کردند، و به سبب انبوه رحمت های مهرآمیز سروربر آنها، اشک شادی در برابر او ریختند.“^۲۴

اگر ما در نگهداشتن پیمانهایمان وفادار باشیم ، ما نیز روزی در امنیت به خانه خواهیم رسید و در برابر خداوند تعظیم خواهیم کرد و بخاطر بسیاری از رحمتهای مهرآمیز ِاو در زندگی مان اشک های شادی خواهیم ریخت ، از جمله [بخاطر] غمهایی که باعث شدند برای شادی ، فضای بیشتری بوجود آورند.^۲۵

من شهادت می دهم که وقتی خودمان را به خداوند می سپریم و در زندگی مان مداوماَ و با استواری به عیسی مسیح و اهداف الهی او اطمینان داشته باشیم ، او با اطمینان خاطر به دیدار ما خواهد آمد، آرامش را به جانهای مان سخن می گوید و باعث می شود که ما برای رهایی مان در ا امید داشته باشیم.^٢۶

من گواهی می دهم که عیسی ، مسیح است. او سرچشمه همه خرسندی ها است.^٢٧ فیض او کافی است و ایشان برای نجات دادن ما، توانا هستند.^٢٨ او نور ، زندگی و امید دنیا است. ^٢٩ او اجازه نخواهد داد که ما هلاک شویم.^٣٠ به نام عیسی مسیح، آمین.