Melkizedek Rahipliği ve Anahtarlar

Bize rahipliğin genç hanımların, genç beylerin ve kadınların hayatlarını nasıl kutsadığı ile ilgili öğreten önceki üç konuşmacının konuşmuş olduğu Tanrı’nın Rahipliği konusu hakkında daha çok konuşmak istiyorum.

Rahiplik, Tanrı’nın işinin O’nun bütün çocuklarının yararı için kullanılması amacıyla emanet edilmiş ilahi bir güç ve yetkidir. Rahiplik, bir rahiplik makamına atanmış olan veya bu yetkiyi kullanan kişiler değillerdir. Rahiplik, rahiplik sahibi erkekler değildir. Atanmış erkekleri rahiplik olarak ifade etmemekle birlikte, onlardan rahiplik sahipleri diye bahsetmek uygun olacaktır.

Rahiplik gücü hem Kilise’de hem de aile organizasyonunda mevcuttur. Fakat rahiplik gücü ve rahiplik yetkisi Kilise’de, ailede olduğundan farklı bir şekilde işlemektedir. Bütün bunlar Rab’bin belirlediği ilkelere göre olur. Tanrı’nın planının amacı, O’nun çocuklarını sonsuz hayata yönlendirmektir. Bu plan için ölümlü aileler önemlidir. Kilise, aile ilişkilerini sonsuzluklara kadar devam ettirmek için gerekli olan öğreti, yetki ve kutsal törenleri sağlamak için vardır. Bundan dolayı aile organizasyonu ve İsa Mesih’in Kilisesi karşılıklı olarak birbirlerini güçlendirici bir ilişkiye sahiptir. Sevindirici haberin bütünlüğü ve vaftiz, Kilise’ye kabul töreni ve Kutsal Ruh armağanını alma, tapınak ilahi güç armağanı ve sonsuz evlilik kutsal törenleri gibi rahiplik kutsamaları, aynı şekilde erkekler ve kadınlar için mevcuttur. ¹

Burada bahsettiğimiz rahiplik, sevindirici haberin İade Edilişi’nin başlangıcında iade edilmiş olan Melkizedek Rahipliği’dir. Joseph Smith ve Oliver Cowdery, kendilerini krallığın ve “zamanların dolduğu düzenleme döneminin anahtarlarına sahip olduklarını” ilan eden Petrus, Yakup ve Yuhanna tarafından atanmışlardır (Öğreti ve Antlaşmalar 128:20). Bu kıdemli Havariler bu yetkiyi Kurtarıcı’nın Kendisinden aldılar. Kilisedeki bütün diğer yetkiler ya da makamlar Melkizedek Rahipliği’ne eklemelerdir (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 107:5), çünkü bu “başkanlık hakkına sahiptir ve dünyanın her çağında Kilise’deki bütün makamların üzerinde güç ve yetkiye sahiptir” (Öğreti ve Antlaşmalar 107:8).

Kilise’de, daha büyük rahiplik olan Melkizedek Rahipliği yetkisi ve daha küçük rahiplik olan Harun Rahipliği yetkisi, bu rahiplik anahtarlarına sahip olan gözetmen veya başkan gibi rahiplik liderlerinin yönetimi altında kullanılır. Kilise’de rahiplik yetkisinin kullanılmasını anlamak için, rahiplik anahtarları ilkesini anlamamız gerekmektedir.

Krallığın Melkizedek Rahipliği anahtarları Petrus, Yakup ve Yuhanna tarafından bahşedilmiştir, fakat bu rahiplik anahtarlarının iade edilişini tamamlamamıştır. Bazı rahiplik anahtarları daha sonra geldi. Ohio-Kirtland’da bu düzenleme dönemindeki ilk tapınak adama töreninin sonrasında üç peygamber; Musa, İlyas ve İlya, İsrail’in bir araya toplanışıyla ve Rab’bin tapınaklarının işi ile ilgili anahtarlar da dahil olmak üzere “bu düzenleme döneminin anahtarlarını” iade ettiler (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 110), tıpkı Başkan Eyring’in az önce ikna edici bir şekilde açıkladığı gibi.

Bu anahtarların işlevinin en çok bilinen örneği rahiplik kutsal törenlerinin yerine getirilmesidir. Bir kutsal tören, antlaşmaların yapılmasını ve kutsamaların vaadini ifade eden ciddi bir eylemdir. Kilise’de bütün kutsal törenler, bu kutsal törenler için rahiplik anahtarına sahip olan rahiplik liderinin yetkisi altında yerine getirilir.

Bir kutsal tören genellikle, rahiplik anahtarlarına sahip bir kişinin yönetimi altında hareket eden bir rahiplik makamına atanmış kişiler tarafından yerine getirilir. Örneğin, Harun Rahipliği’nin çeşitli makamlarına sahip olanlar Rab’bin sofrası kutsal töreninde, Harun Rahipliği anahtarlarına sahip olan gözetmenin anahtarları ve yönetimi altında görev yaparlar. Aynı ilke, tapınakta kadınlar tarafından yerine getirilen rahiplik kutsal törenleri için de geçerlidir. Kadınlar bir rahiplik makamına sahip olmamalarına karşın, tapınaktaki kutsal törenlerin anahtarlarına sahip olan tapınak başkanının yetkisi altında kutsal tapınak törenlerini yerine getirirler.

Anahtarlara sahip olan bir kişinin yönetimi altındaki rahiplik yetkisine başka bir örnek de ister kendi yerel mahallelerindeki sınıflarda olsun, ister görev sahasında olsun sevindirici haberi öğretmek için hizmet çağrısı almış bütün erkek ve kadınların öğretmenlikleridir. Diğer örnekler, hizmet çağrılarından ve mahalle ya da çadır kazığında anahtarlara sahip rahiplik liderinin görevlendirmesinin ve yönetiminin altında olmalarından dolayı mahallede liderlik pozisyonlarına sahip olan ve liderliklerinde rahiplik yetkilerini kullanan kişilerdir. İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nde rahipliğin yetkisi ve gücü bu şekilde kullanılır ve bunlardan yararlanılır.²

Rahiplik yetkisi aynı zamanda Son Zaman Azizleri ailelerinde kullanılır ve kutsamaları gerçekleşir. Aileler derken evli olan rahiplik sahibi bir erkek ile bir kadını ve onların çocuklarını kastediyorum. Ayrıca buna, örneğin ölüm ya da boşanmanın sebep olduğu ideal ilişkilerden farklı olanları da dahil ediyorum.

Rahiplik yetkisinin sadece bu görevi yapmak için anahtarlara sahip bir kişinin yönetimi altında uygulanabileceği ilkesi, Kilise için temeldir fakat bu ailede geçerli değildir. Örneğin bir baba sahip olduğu rahiplik yetkisiyle ailesine başkanlık eder ve rahiplik yetkisini kullanabilir. Onun, çeşitli aile işlerini yerine getirmek için rahiplik anahtarlarına sahip birinden talimat ya da onay almasına ihtiyacı yoktur. Bunlar, aile üyelerine rehberlik etmeyi, aile toplantıları yapmayı, karısına ve çocuklarına rahiplik kutsamaları vermeyi ya da aile üyelerine ya da başkalarına şifa kutsamaları vermeyi içerir.³ Kilise yetkilileri aile üyelerine öğretebilir ancak ailedeki rahiplik yetkisinin kullanılmasını yönlendirmezler.

Babanın olmadığı ve annenin aile lideri olduğu zamanda da aynı ilke geçerlidir. Anne, evinde başkanlık eder ve tapınaktaki ilahi güç armağanı ve mühürlenmesi aracılığıyla ailesine rahiplik gücünü ve nimetlerini kazandırmada etkilidir. Sadece rahiplikte belli bir makama sahip olan kişi tarafından verilebilen rahiplik kutsamalarını vermeye yetkili olmamasına rağmen, aile liderliğine ait diğer bütün işlevleri yerine getirebilir. Bunu yaparken, ailesinde liderlik pozisyonunda başkanlık ettiği çocuklarının yararlanması için rahiplik gücünü uygular.⁴

Eğer babalar rahipliklerini kendi ailelerinde yüceltirlerse, bu hareket Kilise’nin misyonunu onların yapabileceği başka bir şey kadar ileri götürecektir. Melkizedek Rahipliği’ne sahip babalar yetkilerini “sadece ikna aracılığıyla, sabır aracılığıyla, nezaket ve yumuşak huyluluk aracılığıyla ve içten sevgi aracılığıyla” kullanmalıdırlar (Öğreti ve Antlaşmalar 121:41). Tüm rahiplik yetkisinin uygulanması için olan bu yüksek standart aile içinde en önemli şeydir. Rahiplik yetkisine sahip olanlar aynı zamanda emirleri yerine getirmelidir, böylece aile üyelerine kutsama verebilmek için rahipliğin gücüne sahip olacaklardır. Onlar sevgi dolu aile ilişkileri geliştirmelidirler, böylece aile üyeleri onlardan kutsama isteyebilirler. Ve ebeveynler, ailede daha çok rahiplik kutsamasını teşvik etmelidirler.⁵

Bu konferans toplantılarında, yıkıcı bir salgın yüzünden ölüm endişelerimizden uzaklaşacak bir sığınak ararken, bize sonsuzluğun büyük ilkeleri öğretilmektedir. Sonsuzluğun bu gerçeklerini kabul etmek için her birimizin gözlerinin “sağlam” olmasını teşvik ediyorum, böylece bizim “[bedenlerimiz] ışıkla dolu olacaktır”(3. Nefi 13:22).

Kutsal Kitap’ta ve Mormon Kitabı’nda, O’nun kalabalıklara olan vaazının kayıtlarında, Kurtarıcı ölümlü bedenlerin ışıkla ya da karanlıkla dolu olabileceğini öğretmiştir. Bizler tabii ki ışıkla dolmak istiyoruz ve Kurtarıcımız bize bunu nasıl gerçekleştirebileceğimizi öğretmiştir. Sonsuzluğun gerçekleri ile ilgili mesajları dinlemeliyiz. O, vücudumuza ışık aldığımız gözümüz örneğini kullanmıştır. Eğer gözümüz “sağlam” olursa, başka bir deyişle biz sonsuz ışığı ve anlayışı almaya konsantre olursak, O , “bütün bedenin ışıkla dolu olacaktır” demiştir (Matta 6:22; 3. Nefi 13:22). Fakat eğer “[gözümüz] kötüyse” yani kötüyü arar ve onu bedenimize sokarsak, O bizi, “bütün bedenin karanlıkla dolu olacaktır” diye uyarmıştır (23. ayet). Başka bir deyişle, bedenlerimizdeki ışık ya da karanlık bize öğretilen sonsuz gerçekleri nasıl gördüğümüze ya da kabul ettiğimize bağlıdır.

Sonsuzluğun gerçeklerini anlamak için Kurtarıcı’nın davetini takip ederek bu gerçekleri aramalıyız ve istemeliyiz. O, bize Cennetteki Babamız’ın, gerçeği arayan herkese öğretmeye istekli olduğunu vaat etmiştir (bkz. 3. Nefi 14:8). Eğer biz bunu arzu eder ve bunları kavramak için gözümüzü sağlam tutarsak, Kurtarıcı sonsuzluğun gerçeklerinin bize “açılacağını” vaat etmiştir (bkz. 3. Nefi 14:7–8).

Tam tersine, şeytan bizim düşüncelerimizi karıştırmaya ya da Tanrı’nın rahipliğinin icraatı gibi önemli meselelerde bizi yoldan çıkartmaya heveslidir. Kurtarıcı bizi, bu tür “sahte [peygamberler] … size koyun postu içinde gelirler, ama içten yırtıcı kurtlardır” diyerek uyarmıştır (3. Nefi 14:15). O, bizi şaşırtacak farklı öğretiler arasından gerçeği seçmemize yardımcı olmak için bize şu testi verdi: “Onları meyvelerinden tanıyacaksınız” diye öğretti (3. Nefi 14:16). “İyi ağaç kötü meyve veremez; çürük ağaç da iyi meyve veremez” (18. ayet). Bundan dolayı biz öğretilen ilkelerin sonuçlarına yani “meyvelere” ve onları öğreten kişilere bakmalıyız. Bu, Kilise’ye ve onun öğretilerine, ilkelerine ve liderliğine karşı işittiğimiz pek çok itiraza verilen en iyi cevap olacaktır. Kurtarıcı’nın öğrettiği testi uygulayın. Meyvelere, sonuçlara bakın.

Sevindirici haberin meyvelerini ve İsa Mesih’in iade edilmiş Kilisesi’ni düşündüğümüzde, Kilise’nin yaşayan üyelerinin hayatları süresinde, Intermountain West’teki yerel topluluklardan, 16 milyondan fazla üyesinin çoğunluğunun Birleşik Devletler’den başka ülkelerde ikamet edecek kadar genişlemesine nasıl da seviniyoruz. Bu büyüme ile, Kilise’nin üyelerine yardım etme kapasitesinde artışlar olduğunu hissettik. Emirleri tutmada, iade edilmiş sevindirici haberi vaaz etme sorumluluklarını yerine getirmede, İsrail’i bir araya toplamada ve dünya genelinde tapınaklar inşa etmede yardımcı oluyoruz.

İki yılı aşkın süredir liderliği sayesinde hissettiğimiz ilerlemeyi gerçekleştirmek için Rab’bin liderliğinden faydalandığı bir peygamber olan Başkan Russell M. Nelson tarafından yönetiliyoruz. Şimdi, bu zor zamanlarda iade edilen İsa Mesih’in Kilisesi’nde bize nasıl daha ileri gidebileceğimizi öğretecek olan Başkan Nelson’ı dinleyerek kutsanacağız.

Bu şeylerin gerçek olduğuna tanıklık ediyorum ve birazdan kendisini dinleyeceğimiz peygamberimiz için dua ederek size katılıyorum, İsa Mesih’in adıyla, amin.