De gave van alfabetisme

Onze oudste zoon ging graag naar de kleuterklassen en leek het goed te doen op school. Maar in de volgende klas werd ons duidelijk dat hij niet kon lezen. Hij kon alleen wat losse woorden lezen, maar had moeite met zelfs de eenvoudigste leesopdrachten. Er gingen maanden voorbij en de leesvaardigheid van onze zoon ging nauwelijks vooruit. Mijn man en ik gingen ons steeds meer zorgen maken.

Op een dag moest ik denken aan iets wat mijn zendingspresident mij jaren eerder had geleerd. Ik had voor mijn zending een vreemde taal geleerd. Russisch leren was voor de ene zendeling moeilijker dan voor de ander, en onze zendingspresident raadde ons aan om elke dag in het Russische Boek van Mormon te lezen. Hij beloofde ons dat de kracht van het Boek van Mormon ons zou helpen om beter Russisch te gaan spreken. Hij had gelijk. In de loop van de tijd kon ik de taal steeds beter spreken en begrijpen, en mijn getuigenis groeide.

Jaren na mijn zending dacht ik: ‘Als het voor mij werkte in het Russisch, waarom zou het dan niet voor mijn zoon werken in het Engels?’ Toen ik mijn zoon had verteld hoe moeilijk ik het had gevonden om Russisch te leren, en over de raad van mijn zendingspresident, daagden mijn man en ik hem uit om dagelijks voor zichzelf in het Boek van Mormon te lezen. Hij begon met de woorden God en Heer te markeren als hij die op de pagina’s tegenkwam. Al gauw voegde hij daar Jezus aan toe. En daarna kwam hij regelmatig vragen wat allerlei andere woorden betekenden. Hij was ijverig in zijn dagelijkse leesbeurten en tegen het einde van het jaar was zijn leesniveau al onze verwachtingen te boven gegaan.

Nu zit onze zoon vijf klassen hoger. Hij leest bijzonder goed en vertelt zijn vijf jongere broertjes en zusjes over de gave die hij ontving door in het Boek van Mormon te lezen. Al onze kinderen hebben er een gewoonte van gemaakt in het Boek van Mormon te lezen en zijn goed in lezen. Ze beginnen de kracht ervan te voelen en hun getuigenis groeit.