Bir Köpek Isırmasının İyi Yönü

2009 yazında, arkadaşımın köpeği beni yüzümden ısırdı. Maalesef, dudağım yarıldı ve dikiş atılması gerekti.

Bu olaydan sonra moralim çok bozulmuştu. Sıkıntılarımın düşüncelerimi kontrol etmesine izin verdim ve sanki hayatımın tamamen paramparça olduğunu hissettim. Dudağımdaki yara yüzünden çok utangaçtım ve bu yüzden hiç dışarı çıkmak istemiyordum. Piyano, voleybol, kilise, yüzme ve okul için kurduğum planlar geçirdiğim kaza yüzünden alt üst olmuştu.

Buna rağmen dua ettiğim, rahiplik kutsamaları aldığım, anne ve babamla konuştuğum ya da ailemin ve arkadaşlarımın beni ziyaret ettiği zamanlar moralim düzeldi ve bu üzgün zamanlarda kendimi mutlu hissettim. Kısa bir sürede anladım ki eğer insanlar benim geçirdiğim kazayı düşünüyorlarsa, benim için merhamet duyuyorlardı.

Bu tecrübe kendi karakterimi oluşturmamda bana yardımcı oldu ve ben başkalarının benim hakkında ne düşündükleri konusunda o kadar endişeli olmamayı öğrendim. Aynı zamanda yüzümdeki yara kendimi daha az düşünüp başkaları ile ilgilenmeye başlamam gerektiğini anlamama yardımcı olduğu için bereketlendim. Bu süre içinde ruhum çok güçlendi.

Zorlukların Cennetteki Babamız’ın bizim için olan planının bir parçası olduğunu öğrendim. Eğer kötü şeyler yerine iyi şeyleri bulmaya çalışırsak, zorlukları aşabilir, daha iyi bir insan olabilir ve bu tecrübelerin tanıklığımızı güçlendirmesine izin veririz.