Pomysły na domowy wieczór rodzinny
Ten numer zawiera artykuły i pomysły na zajęcia, które można wykorzystać podczas domowych wieczorów rodzinnych. Poniżej znajduje się kilka przykładów.
„Zawsze o Nim pamiętać” strona 20: Zastanów się nad omówieniem z rodziną rady Starszego Christoffersona: „Możemy zacząć od odrzucenia wszystkiego z naszego życia, a następnie przywracania kolejnych elementów według ich ważności, aby w samym centrum znalazł się Zbawiciel”. Rozważ omówienie niektórych z błogosławieństw, wymienionych przez Starszego Christoffersona, które przychodzą, gdy „zawsze pamiętamy o Zbawicielu”.
„Moc pism świętych” strona 52: Po wspólnym przeczytaniu tego artykułu poproś członków rodziny, aby podzielili się swoimi uczuciami na temat czytania pism świętych i uczęszczania na seminarium. Poproś ich, aby w swoich dziennikach zapisali świadectwa na temat mocy pism świętych. Zachęć swoje dzieci, aby studiowały pisma i nauczyły się na pamięć wyznaczonych fragmentów.
„Pośrednik Jezus Chrystus” strona 56: Zachęć rodzinę, aby podczas wspólnego czytania artykułu zwróciła uwagę na to, jak ważna jest rola pośrednika czy orędownika. Zapytaj ich, co by się stało, gdyby pośrednik nie przyszedł z pomocą dłużnikowi. Możecie również wyszukać i przeczytać fragmenty z pism, które mówią o tym, że Zbawiciel jest naszym pośrednikiem. Zastanów się nad przeczytaniem: 2 Nefi 2:27–28 i Alma 42:24–25.
„W przebraniu” strona 70: Rozważ zachęcenie członków rodziny, aby się przebrali lub udawali kogoś innego. Daj każdemu z nich możliwość powiedzenia, kim są. Po przeczytaniu historyjki wyjaśnij, że niezależnie od tego, jakie role odgrywamy, zawsze jesteśmy dziećmi Boga.
Szczęśliwe chwile i więzy na wieczność
Kiedy moje dzieci były małe, lubiły bawić się po domowym wieczorze rodzinnym. Jedną z ich ulubionych zabaw była zabawa w słonia Trąbalskiego, która wzięła swą nazwę od piosenki, której nasza córka, Jocelyn, nauczyła się w szkole. Najpierw wszyscy śpiewaliśmy piosenkę, a potem ja stawałem się Trąbalskim i woziłem dzieci na plecach. Najpierw mojego dwuletniego syna Jorge’a, potem czteroletnią Jocelyn, a na koniec dosiadała się moja żona, Elizabeth. Z całą trójką siedzącą mi na plecach wyruszałem w przejażdżkę wokół salonu. Mieliśmy z tego mnóstwo uciechy.
Wiele lat później oboje moich dorosłych dzieci czekało na swoje powołania na misje. W czasie któregoś z wieczorów rodzinnych przypomniał im się słoń Trąbalski. Zaśpiewaliśmy razem piosenkę, a potem, po wieloletniej przerwie, znowu zostałem słoniem. Najpierw syn, potem córka, a na koniec ich mama — wszyscy weszli mi na plecy. Rozpłaszczyłem się na podłodze i wszyscy się roześmialiśmy.
Wspomnienie tej chwili sprawia, że jesteśmy wdzięczni za to, że prorocy nauczają nas na temat domowych wieczorów rodzinnych. Przekonaliśmy się, że to nie ma znaczenia, że te domowe wieczory rodzinne są proste, najważniejszą rzeczą jest to, że spędzamy szczęśliwe chwile z naszymi rodzinami, a te chwile wzmacniają nasze wieczne więzi.
Víctor G. Chauca Rivera