Ang Akong Pagserbisyo isip usa ka Dili Minyo nga Miyembro

Mga pito ka tuig na ang milabay, sa 29 ang akong edad, mibalhin ako sa Utah gikan sa Oregon, USA. Human matimbang-timbang ang akong mga kapilian, nakahukom ako nga motambong sa akong lokal nga family ward, naghunahuna nga akong gikinahanglan ang kausaban gikan sa singles ward nga akong natambongan.

Gipadako ako sa akong mga ginikanan nga kanunayng modawat og mga calling sa Simbahan, mao nga nakigsabut ako sa bishop aron ikapresentar ang akong kaugalingon nga gustong makadawat og buluhaton. Sa wala madugay nagtudlo na ako sa nanag-edad og lima sa Primary, diin ako nalingaw. Lima ka bulan ang milabay gitawag ako sa bishop nga mahimong presidente sa Primary. Nakalitan ako. “Mahimo ko ba kana?” Nangutana ako sa kaugalingon.

Ang pagkadili-minyo ug walay anak nakapahunahuna kanako kon sarang ba akong moserbisyo niana nga kapasidad. Sa miagi nakong kasinatian uban sa family wards, ang mga presidente sa Primary mga malipayon sa kaminyoon, hanas, ug mahalaron nga mga inahan. Nahinumdom sa gitudlo kanako sa akong mga ginikanan, bisan pa, akong gidawat ang bag-ong buluhaton. Ang bishop naghunahuna gayud sa sugo nga angay buhaton sa usa ka bishop “sa pagpangita og makahuluganon nga mga calling alang sa tanang mga young single adult.”¹ Ang calling tingali mas makahuluganon og gamay kay sa akong gituohan, apan mapasalamaton ako niini.

Samtang nagserbisyo ako sa bag-o nakong calling, nakasinati ako og daghang maanindot, makalingaw, ug makadasig nga mga panahon uban sa mga bata. Usa ka tuig, panahon sa Kapaskohan, among gidrama ang Pagkatawo alang sa espesyal nga panahon sa pagpakigbahin. Nanganta kami. Migamit kami og mga kupo ug tualya nga ipurong alang sa magbalantay sa mga karnero ug alang kang Jose. Kami adunay tinsel nga mga garland nga ibutang sa ulo sa mga anghel. Naghimo kami og mga cardboard ug hinapinan og foil nga mga korona alang sa mga Mago.

Samtang among gidrama ang istorya sa Pasko ug gikanta ang sagradong mga kanta sa pasko, akong namatikdan ang matahum nga batan-ong babaye nga nagdala sa papel ni Maria. Ang iyang ehemplo sa balaang pagtahud ug kalumo samtang siya miluhod, hilum nga nagsapnay sa monyeka nga nagrepresentar sa batang si Jesus, mitandog sa akong kasingkasing. Ang diwa niana nga panahon naghimo kanakong mapasalamaton ngadto sa mapinanggaong Langitnong Amahan alang sa atong Manluluwas ug mitabang sa paglig-on sa akong pagpamatuod sa Iyang tulukibon ug mahigugmaon nga misyon. Nakapahimo usab kini kanako nga mapasalamaton sa dakong panalangin nga akong nadawat sa akong pagkatawag nga moserbisyo ug sa usa ka dinasig nga bishop kinsa mitabang nga mahimong posible kana nga pagserbisyo.

Sa Doktrina ug mga Pakigsaad, atong mabasa, “Busa, kon kamo adunay tinguha sa pag-alagad sa Ginoo, kamo gitawag ngadto sa buhat” (D&P4:3). Bisan kon kini nga bersikulo sa kasagaran may kalabutan sa misyonaryo nga buhat, gusto nakong hunahunaon nga kini ikatudlo usab ngadto sa bisan unsa nga matang sa serbisyo nga pinasikad sa ebanghelyo.

Sa walay pagtagad sa marital o sosyal nga kahimtang, ang matag usa kanato una ug labaw sa tanan anak sa mahigugmaong Langitnong Amahan, kinsa gusto nga kita molambo, mahisakop, makapalambo sa atong mga talento, moserbisyo sa usag usa, ug motabang sa usag usa nga makabalik Kaniya.

Ang pagdawat ug ang gugma nga akong gibati niana nga ward miabut diha-diha dayon ug nagpabilin sa akong kasingkasing hangtud niining adlawa. Ang akong tinguha nga moserbisyo nakita ug nagamit, daghang tawo ang mitabang ug miabi-abi kanako, ug ang Langitnong Amahan sa tinuoray mipanalangin kanako. Tungod sa mabination ug matinagdanon nga mga lider, napanalanginan akong makatudlo ug makakat-on gikan sa pipila sa Iyang talagsaon kaayo nga mga anak.