Był to niezapomniany domowy wieczór rodzinny z naszymi dwoma małymi dziewczynkami, Angélique, lat 6, i Béthanie, lat 4. Mój mąż i ja opadliśmy zmęczeni na krzesła, nie wiedząc, od czego zacząć. Nasze córki przejęły więc inicjatywę i zakręciły kołem, na którym wypisane były zadania na domowy wieczór rodzinny, przydzielając coś każdemu z nas. Mój mąż miał prowadzić wieczorek, Béthanie miała zająć się muzyką, ja miałam wymyślić zabawy, a Angélique miała przygotować lekcję.

Béthanie wybrała hymn „I Love to See the Temple” [Gdy patrzę na świątynię] (Children’s Songbook, 95), który razem zaśpiewaliśmy. Tata pomodlił się na rozpoczęcie. Następnie Angélique wzięła ostatnie wydanie Liahony i wybrała artykuł z części dla dzieci. Teraz uczy się w szkole czytać, więc przeczytała nam artykuł. W naszym domu zapanował spokój. Duch poświadczył, że to, co czytała, jest prawdą.

Razem zagraliśmy w gry, a potem pomodliłam się na zakończenie. Podczas modlitwy nie mogłam przestać dziękować naszemu Ojcu Niebieskiemu za Jego Ducha i miłość oraz za to, że pobłogosławił nasz dom tymi małymi duchami. Mój mąż i ja wiemy, że naszym obowiązkiem jest troska o nasze córeczki i nauczanie je ewangelii. Organizowanie domowych wieczorów rodzinnych jest częścią tego świętego obowiązku.