Pananamit at Kaanyuan

Sa mundo ngayon, marami ang hindi nakauunawa o gumagalang sa banal na katangian ng ating mga katawan. Naiiba ang mga Banal sa mga Huling Araw sa paraan ng pananamit na nagpapakita kung gaano kahalaga ang ating mga katawan (tingnan sa Para sa Lakas ng mga Kabataan [buklet, 2011], 6–8). Sa pahina 52 ng isyung ito, tinalakay ni Mary N. Cook, unang tagapayo sa Young Women general presidency, ang pamantayang ito:

“Kapag itinayo ang isang templo, maingat na tinitiyak na protektado ito at napapalamutian nang maganda, sa loob at labas. Ang isang susi sa pagpaplano ng mga templo ay nasa pag-unawa na ang isang templo ay kumakatawan sa Panginoon—ito ang Kanyang bahay. Iginagalang natin ang mga templo bilang sagradong mga gusali kung saan ang mga karapat-dapat lamang ang makapapasok dito. Pinagpipitaganan natin ang mga templo dahil ginagawang posible ng isinasagawa nating mga sagradong ordenansa na makabalik tayo sa ating Ama sa Langit.

“Ang inyong katawan ay mas mahalaga kaysa sa pinakamagandang templo sa daigdig. Kayo ay pinakamamahal na anak ng Diyos! Lalo pang angkop ang mga alituntuning ito—pagkatawan, paggalang, at pagpipitagan—sa pangangalaga at proteksyong ibinibigay ninyo sa inyong katawan.”

Ang sumusunod na mga mungkahi ay makatutulong sa inyo na ituro sa inyong mga anak ang wastong alituntunin sa pananamit at kaanyuan. Alalahanin din na ang inyong halimbawa ng disenteng pananamit ay magtuturo sa inyong mga anak kung gaano kahalaga ang angkop na kasuotan.